ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : แผนการณ์แก้เผ็ด
                            ฉันมองธนุสด้วยนัยต์ตาที่แข็งกร้าวด้วยความโมโหสุดขีดเลยและมันก็ทำให้ฉันหันหลังเดินออกไปจากห้องสมุดทันที
พร้อมกับปิดประตูเสียงดัง...ปั้ง.....ฉันยืนเอาหลังพิงอยู่กับฝาผนังของห้องสมุดด้วยความเจ็บใจ
                                      \" เขาไม่มีสิทธิมาบังคับฉัน\" ....>_<....ฉันพึมพำกับตนเอง
                            ฉันเดินลงบันไดไปข้างล่างพร้อมกับเสียงกระแกเท้าตามความโกรธของฉันและเมื่อฉันลงมาถึงก็เจอเข้ากับพวกสาวใช้
ปากอยู่ไม่เป็นสุขเข้าให้อีก...เฮ้อ....ฉันพยายามเดินผ่านโดยไม่มองสบตาแต่ก็อีกตามเคยล่ะ
                                      \" นี่คงจะถูกคุณนุสไล่ลงมาล่ะสิ\" หนึ่งในสาวใช้พูดขึ้นเป็นประโยคแรก
                                      \" คงจะให้ท่าคุณนุสไม่สำเร็จก็เลยอารมณ์เสีย\" สาวใช้อีกคนหนึ่งพูดเสริมขึ้นมาและมันแรงจนทำให้ฉันต้อง
หยุดชะงักฝีเท้าเพื่อหยุดฟัง
                                      \" นี่พวกเธอฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอต้องการอะไรแต่ถ้าข่าวมันไม่ชัวเนี่ยอย่าเอามานินทาเลยคนอื่นเขาเสียหมด\"
ฉันพยายามใช้คำพูดที่สุภาพที่สุดเท่าที่จะทำได้เพราะตอนนี้ฉันโกรธจนแทบจะระเบิดอกมาอยู่แล้ว
                                      \" ก็ชัวนะสิเห็นอยู่ตำตาขนาดนี้\" สาวใช้คนหนึ่งสวนขึ้นมา
                                      \" ใช่...\" แล้วก็ตามด้วยสาวใช้อีกคนที่เห็นดีเห็นงามด้วย
                          ตอนนี้ฉันโกรธอย่างที่สุดแล้วทั้งเจ้านายและลูกน้องเลยรู้สึกอยากจะฆ่าใครให้ตายค่ามือให้หายแค้น...แต่อยู่ๆฉันก็คิด
วิธีเอาคืนเจ้านายตัวแสบและสาวใช้ปากสุนัขนี้ออกแล้ว
                                      \" หรอ....ถึงฉันจะให้ท่าคุณนุสเนี่ยมันก็ไม่เห็นเกี่ยวกับพวกเธอเลยนิแล้วอีกอย่างหนึ่งเขาก็สนใจฉันซะด้วยสิ\"
ฉันพูดด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม...^0^...เปลี่ยนจากเมื่อกี้จากหน้ามือเป็นหลังมือเลยทีเดียว
                          สองสาวใช้เกือบจะ...กรี๊ด...>0<ออกมาในทันทีเมื่อหลงกลการเสแทรงของฉันและหน้าตาของฉันที่เปลี่ยนไปจากตอน
แรก
                                      \" อืม...เดี๋ยวฉันขอตัวก่อนนะต้องไปเลือกเสื้อผ้าเอาไว้ใส่ตอนคุณนุสพาออกไปทานข้าว\" ฉันใส่จริตและเดิน
เลี่ยงกลับไปที่ห้องทันที
                          ฉันอมยิ้มอย่างสะใจที่เห็นสองสาวใช้นั่นหน้าเผือดสีไปเลยและก็ตามมาด้วยเสียงกรี๊ดตามมาลั่นเลย
                                      \" คอยดูเถอะคุณธนุสฉันคิดวิธีแก้เผ็ดคุณออกแล้ว\" ฉันพูดกับตัวเองและอมยิ้มกับแผนการณ์แก้เผ็ดของฉัน
                                                            00000000000000000000000000000000000000000
                                   
                                    \" ลลิน....\" เสียงแม่อิ่มเรียกชื่อฉันในตอนเช้า
                                    \" คะ?..\" ฉันขานตอบด้วยความสงสัย
                                    \" เดี๋ยวหลังอาหารเช้าแล้วไปพบคุณนุสที่ห้องสมุดด้วยนะ\" แม่อิ่มบอกถึงจุดประสงค์ที่เรียกฉันในตอนเช้านี้
                                    \" ฮะ...อีกแระ\" ฉันอุทานอย่างลืมตัว
                                    \" มีปัญหาอะไรหรอ\" แม่อิ่มถามฉันอยางสงสัย
                                    \" เออ....ป่าวค่ะ\" ฉันปฏิเสธเสียงเรียบ
                      และฉันก็ไปพบธนุสที่ห้องสมุดหลังอาหารเช้าตามคำสั่งของเขา
                                    \" ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก...\"
                                    \" เขามาได้\" มีเสียงตอบรับมาจากข้างในห้องหลังจากที่ฉันเคาะประตูเพียงไม่กี่วินาที
                      ฉันเดินเข้าไปในห้องและหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเขาห่างประมาณ 2 เมตรโดยที่ธนุสเงยหน้าจากหนังสือที่อ่านอยู่
โปรดติดตามอ่านตอนต่อไป                  ขอบคุณค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น