วันฟ้าใสที่ใจฉันมีเธอ

ลำดับตอนที่ #4 : เรื่องเศร้าที่มีควมสุข

                               \" เปล่านี่ค่ะ...ฉันไม่รู้จักพวกเธอและฉันก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องหนีพวกเธอด้วย\"



                               \" งั้นก็แสดงว่าผมเข้าใจผิด\" ~_~\"



                               \" ถ้าอย่างนั้นก็....\" >_<



                               \" งานเลี้ยงของฉัน....โถอุตส่าห์หนีนีโรพ้นแล้วแต่ก็อดไปงานงานเลี้ยงอยู่ดีเวรกรรมจริงๆเลยฉัน...ฮือ....\" T_T ฉัน



ทำหน้าห่อเหี่ยวเหมือนโลกกำลังจะแตกในไม่กี่นาทีนี้แล้ว



                               \" แล้วคุณหนีใครมา\"



                               \" หนีน้องชายมาค่ะ\" ฉันตอบด้วยอาการห่อเหี่ยวที่ยังแสดงอยู่บนใบหน้าของฉัน



                               \" แล้วทำไมต้องหนี\" เขาคงสงสัยในคำตอบของฉัน



                               \" ก็วันนี้ฉันมีนัดทานข้าวกับเพื่อนๆในห้องแล้วน้องชายฉันดื้อที่จะตามมาฉันก็เลยต้องหนีมาอย่างที่คุณเห็นนี่ล่ะ\" ฉัน



อธิบายเรื่องทั้งหมดให้เขาเข้าใจโดยละเอียด



                               \" แล้วคุณไปทำอะไรที่งานนั้นค่ะ\" ฉันถามเข้าบ้าง



                               \" ก็ผมเป็นนักแสดงนำมาโปรโมทภาพยนตร์ที่เมืองไทยพอเปิดให้นักข่าวถ่ายรูปพวกเธอก็กระโดดเข้าหาทันทีผมก็



ต้องวิ่งหนีออกมานี่ล่ะ\" เขาทำหน้าไม่สู้ดีนัก



                               \" งั้นคุณก็คือจีเซ\" ฉันอึ่งไปในทันทีเพราะไม่คิดว่าฉันต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกกันเขาก็วิ่งหนีแฟนคลับส่วน



ส่วนฉันก็วิ่งหนีนีโรแล้วยังวิ่งมาพร้อมกันอีกฉันไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ



                               \" คุณเป็นอะไรรึเปล่า\" จีเซหันมาถามฉันนั่นล่ะฉันถึงได้ตื่นจากภวังค์แห่งความฝัน



                               \" อ๋อ...เปล่าค่ะ\" ฉันตอบพร้อมกับยิ้มแก้เขิน^_^



                               \" แล้วคุณชื่ออะไร\" จริงสิฉันยังไม่ได้แนะนำตัวเลย



                               \" ฉันชื่อเมโชวค่ะ\" เขาหันมามองหน้าฉันนิดแล้วหันกลับไปมองถนนต่อ



                               \" แล้วนี่คุณไม่ได้ไปงานเลี้ยงแล้วคุณจะกลับบ้านเลยมั้ยเดี๋ยวผมจะไปส่ง\" เขาออกความคิดเห็น



                               \"ฉันยังไม่อยากกลับบ้านนะค่ะเพราะว่าถ้ากลับไปฉันต้องฆ่าเจ้าน้องตัวแสบแน่\" ฉันกดเสียงลงต่ำและกัดฟัน



แน่นอยากจะฆ่านีโรขึ้นมาจริงๆ++=_=!



                              \" น้องคุณนี่คงร้ายน่าดู\" จีเซทำท่าสนใจ



                              \" ที่สุดเลยค่ะ...ดื้อ...เอาแต่ใจ....หาเรื่องแกล้งฉันตลอดจะเอาอะไรก็ต้องเอาให้ได้รู้งี้ส่งกลับไต้หวันไปซะก็ดีหรอก\"



ฉันอธิบายถึงวีรกรรมอันสุดแสบของน้องชาย



                              \" น้องชายไม่ใช่คนไทยหรอ\" จีเซถามด้วยความสงสัย



                              \" ค่ะน้องชายฉันเป็นคนไต้หวัน\"



                              \" งั้นคุณก็ไม่ใช่คนไทยด้วยนะสิ\" เขาเริ่มถามต่อด้วยความสนใจ



                              \" ฉันเป็นคนไทยค่ะแต่เป็นลูกครึ่งไต้หวันฉันเป็นลูกพี่ลูกน้องกับนีโรครอบครัวของนีโรอยู่ที่ไต้หวันแต่แปลกที่น้องฉัน



จะมาอยู่เมืองไทยให้ได้พ่อของฉันก็เลยต้องพามาด้วยถ้าไม่อย่างนั้นมีหวังไม่ได้กลับมาเมืองไทยซักที\" เขาพยักหน้าทำท่ารับรุ้



                              \" น้องชายคุณแสบมากเลยอย่างนี้คุณก็คงโกรธน้องชายคุณมากสิ\"



                              \" ก็มีบ้างนะค่ะที่ฉันโกรธเค้าแต่ยังไงฉันก็รักเค้าค่ะเพราะฉันมีเค้าเป็นน้องอยุ่คนเดียว\" เขาชวนฉันคุยไปเรื่อยๆทำให้



ฉันสนุกและลืมเรื่องเครียดๆที่ผ่านมาจนเวลาผ่านไปนานเท่าไรไม่รู้^_^





                                                  00000000000000000000000000000000000000000000000000





                       รถแล่นเข้าจอดที่ลานหน้าตึกสูงตะหง่าดูโดดเด่นในระแวกนี้เขาเปิดประตูลงจากรถและเดินอ้อมมาเปิดประตูให้ฉัน  เขาดู



สุภาพมากและฉันไม่อยากจะเชื่อว่าซุปเปอร์สตาร์ดังอย่างเขาจะมีลักษณะนี้อยู่



                              \" ขอบคุณค่ะ\" ฉันก้าวเท้าลงจากรถและกล่าวคำขอบคุณ



                              \" ที่นี่เป็นค่ายเพลงสังกัดผมในเมืองไทยคิดว่าทีมงานผมคงจะอยู่ที่นี่เดี๋ยวเราเข้าไปข้างในกัน\"



                              \" แล้วคุณพาฉันมาที่นี่ทำไมคะ\" ฉันทำท่าทางสงสัยและก็งงๆ



                              \" ผมต้องมาทำธุระที่นี่แล้วคุณก็ไม่อยากกลับบ้านผมก็เลยพาคุณมาที่นี่\" เขาหยุดอธิบายขณะกำลังจะเดินเข้าไปในตึก



                              \" แล้ว....\" ฉันอ้าปากที่จะพูดแต่ก็ถูกจีเซลากแขนให้เดินเข้าไปในตึกพร้อมกับเขา