วันฟ้าใสที่ใจฉันมีเธอ

ลำดับตอนที่ #3 : ฉันได้รุ้จักเค้าแล้ว

                            

                             \" เออ...คุณ...คุณเป็นอะไรรึเปล่า\" มีผู้ชายคนหนึ่งจับข้อมือของฉันเพื่อพยายามเรียกสติของฉันให้กลับมาซึ่งตอนนี้มัน



ไม่อยู่กับตัวฉันแล้ว



                             \" ฮะ.....ไม่ใช่นีโรหรอ\" ฉันอุทานกับตัวเองเบาๆเมื่อได้สติและหันกลับมามองคนที่ยืนอยู่ข้างๆฉัน\"



                             \" เฮอ...โล่งอก\" ฉันมีความรู้สึกว่าเหมือนได้ยกภูเขาออกจากอก



                             \" คุณก็หนีมาเหมือนกันหรอ\" เสียงของผู้ชายที่ฉันเจอด้วยความบังเอิญเริ่มถามฉัน



                             \" ใช่ค่ะ\" ฉันตอบเขาไปด้วยท่าทางหอบที่ยังไม่หายจากการวิ่งหนีนีโร



                             \" แล้วคุณละค่ะ\" ฉันเปลี่ยนเป็นถามเขาบ้าง



                  แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้คำตอบจากเขาฉันก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าที่ดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆและดูเหมือนว่ากำลังจะถึงที่ที่ฉัน



ยืนอยู่ฉันแน่ใจได้ทันที่ว่าเสียงฝีเท้านั้นคือนีโรอย่างแน่นอน



                              \" มาแล้ว..\" ฉันอุทานอย่างตกใจและเตรียมจะวิ่งหนีต่อโดยทันที



                  แต่ดุเหมือนจะช้าไปเมื่อร่างของฉันลอยตามแรงกระชากจากผู้ชายคนนั้นเพื่อให้วิ่งตามแต่ตอนนี้ฉันไม่สนใจหรอกเพราะว่าฉัน



ต้องหนีนีโรให้พ้นก่อน



                   เขาคนนั้พาฉันวิ่งมาถึงลานจอดรถของห้างและฉันก็รู้สึกว่าเหนื่อยกว่าตอนแรกที่วิ่งหนีนีโรก็ต้องเหนื่อยอยู่แล้วเพราะว่าวิ่งต่อนิ



                              \" เดี๋ยวก่อนค่ะฉันเหนื่อย...คงตามมาไม่ทันแล้วล่ะค่ะ\" ฉันบอกกับเขาพร้อมทั้งอาการหอบทำให้ฉันคำพูดของฉันขาดๆ



หายๆเป็นผลมาจากการวิ่งหนีเจ้าน้องตัวแสบนั่นล่ะ



                              \" คุณเหนื่อยมากมั้ย\" เขาถามฉันไม่รู้ว่าเขาถามเพราะรู้สึกผิดที่พาฉันวิ่งจนหอบหรือว่าเขาเป็นห่วงฉันนะ   แต่ก็ช่าง



เหอะเพราะตอนนี้ฉันรู้อย่างเดียวว่าฉันเหนื่อยจะขาดใจอยู่แล้ว



                              \" กรี๊ด.........อยู่นั่นไง\" กลุ่มผู้หญิงกลุ่มใหญ่ที่ดูเหมือนจะเป็นแฟนคลับที่บ้าดารา(ฉันก็บ้าเหมือนกัน)กำลังวิ่งเข้ามา



ทางนี้



                              \" ว้าย..\" ร่างของฉันลอยตามแรกกระชากอีกครั้งขณะที่ฉันกำลังให้ความสนใจอยู่กับกลุ่มผู้หญิงพวกนั้น



                              \" ขึ้นรถ\" เขาพูดเชิงออกคำสั่งและเขาก็อ้อมไปขึ้นรถเช่นเดียวกับฉัน



                    ผู้ชายที่ฉันยังไม่รู้จักออกรถไปอย่างรวดเร็ว   ฉันหันกลับไปมองเห็นกลุ่มผู้หญิงพวกนั้นห่างออกไปทุกทีทุกทีจนลับจากสาย



ตาไป



                    รถแล่นออกสู่ถนนใหญ่พร้อมกับความเร็วของรถที่ลดลงเรื่อยๆเหลือเป็นความเร็วปกติ



                              \" คุณหนีพวกเธอหรอ\" ฉันหมายถึงผู้หญิงกลุ่มนั้น

                              

                              \" ใช่...\" เขาตอบแต่สายตายังจ้องมองไปยังถนนที่อยู่ข้างหน้า



                              \" คุณหนีพวกเธอทำไมหรอ\" ฉันถามเหตผลเขาพร้อมกับทำหน้างง





                              \" อ้าว....\" คุณไม่ได้หนีพวกเธอหรอกหรอ\" ที่นี้เขาหันมามองหน้าฉัน



                              \" เปล่าค่ะ\" ฉันยิ่งงงเข้าไปอีก



                              \" ก็พวกเธอไล่รุมจับผมในงานเปิดตัวหนังผมก็เลยวิ่งหนีออกจากงานมาคุณไม่ได้หนีพวกเธอหรอกหรอ



โปรดติดตามอ่านตอนต่อไปนะค่ะ  ขอบคุณค่ะ







                              \"