วันฟ้าใสที่ใจฉันมีเธอ

ลำดับตอนที่ #2 : เหตการณ์ที่น่าตื่นเต้น

                             \" กลับมาแล้วค่ะ\" ฉันกล่าวอย่างที่เคยทุกวันและเริ่มเดินก้าวเท้าเข้าบ้าน



                             \" พี่เมโชว\" มีเสียงดังขึ้นมาทางด้านหลังของเธอ



                             \" อึ๋ย.....นายนีโรตัวแสบ>_


                             \" พี่เมโชว...\" นีโรย้ำการเรียกชื่อของฉันอีกครั้งคงกลัวว่าฉันจะจำชื่อตัวเองไม่ได้มั้ง



                             \" รู้แล้ว..รู้แล้วไม่ต้องเรียกซ้ำก็ได้\" ฉันหันหน้ามาหาเจ้าน้องชายตัวแสบ





                             \" มีไร....\" ฉันเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม -_-\"



                             \" พี่ก็หน้าจะรู้นิ\" นีโรตอบและทำหน้าทะเล้น ^_^



                             \" ไม่ได้\" ฉันตอบเสียงแข็งและเมินหน้าหนี



                             \" โห...ทำไมล่ะ\" นีโรทำหน้าเศร้าเมื่อฉันยืนยันในตอนนี้ไม่เหลือเคร้าหน้าทะเล้นอย่างในตอนแรกให้เห็นอีก



                             \" ก็พี่ไม่ได้ไปเที่ยวเล่นนะแต่พี่มีนัดเลี้ยงฉลองจบกานศึกษาที่นั่นมีแต่เพื่อนพี่ไม่มีเด็กอย่างเธอหรอกแล้วเธอจะไป



ทำไม\" ฉันพยายามให้เหตุผลอย่างที่สุด   แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้ผลเลยนะ



                             \" พี่เมโชวจะแอบหนีเที่ยวคนเดียวนะสิถึงไม่ยอมให้ผมไป...หรือว่า =_= พี่แอบนัดผู้ชายเอาไว้ต้องใช่แน่ๆเลย\"



                             \" นีโร...\"



                             \" โป๊ก.....โอ้ย>_<\" พี่เขกหัวผมทำไม



                             \" ไหนลองพูดอีกที่สิเมื่อกี้พูดอะไรนะ\" ฉันกดเสียงลงต่ำด้วยความโกรธและเหมือนกับว่าตอนนี้ฉันกำลังจะลุกเป็นไฟ



แล้ว



                             \" ผมจะฟ้องคุณลุง\" นีโรพูดขู่



                             \" อึ๋ย...นีโรจะฟ้องพ่อฉัน\" อารมณ์โกรธที่ดูเหมือนจะเพิ่มมากขึ้นทุกทีตอนนี้มันหายไปอย่างสิ้นเชิง



                   ฉันจะทำยังไงดีถ้าเจ้าน้องชายตัวแสบไปฟ้องพ่อฉันต้องเป้นเรื่องแน่ๆเลย    เรื่องมันก็มีอยู่ว่านีโรเป็นลูกของน้องชายพ่อฉันที่



จริงแล้วครอบครัวของนีโรอยู่ที่ไต้หวันแต่นีโรอยากมาเมืองไทยร้องจะมาเมืองไทยให้ได้ก็เลยต้องกลายมาเป็นคนไทยอย่างฉันนะปัจจุบัน  



พ่อของแนมมักจะตามใจนีโรด้วยสิถ้าเกิดนีโรไปฟ้องมีหวังฉันต้องหอบเจ้านี่ไปด้วยแน่นอน>_<



                             \" ไม่เอานะ.....ฉันจะต้องหาวิธีหนีให้ได้เลย\" ฉันพูดจบก็รีบขึ้นบันไดหนีเข้าห้องทันที



                        

                                                000000000000000000000000000000000000000000000000





                              \" เมโชว..ไม่ทานอาหารเช้าก่อนหรือจ๊ะ\" นารีรัตน์ผู้เป็นแม่ถาม



                              \" ชู่....เบาๆค่ะคุณแม่เดี๋ยวนีโรตื่น\" ฉันพยายามตอบให้เงียบที่สุด



                              \" มีไรกันหรอ\" ผู้เป็นแม่ถามอย่างสงสัย



                              \" ไม่มีอะไรค่ะแต่ถ้านีโรมาถามหาเมแม่บอกว่าเมยังไม่ตื่นนะค่ะ\" เมโชวพูดพร้อมกับหันซ้ายขวาเหมือนกลัวว่าใครจะ



จับตัวเธอได้\"



                              \" งั้นเมไปก่อนนะค่ะ\"



                              \" อ้าว...แล้วไม่ทานข้าวก่อนหรอ\" นารีรัตน์ถามด้วยความเป็นห่วง



                              \" ไม่ล่ะค่ะไปก่อนนะค่ะ\" เมโชวพูดจบก็วิ่งออกจากบ้านไปทันทีแต่ยังไม่ทันพ้นรั้วกั้นขอบเขตบ้านเธอก็ต้องชะงักด้วย



เสียงเรียกที่คุ้นหู



                              \" พี่เมโชว\" เสียงของนีโรที่ดังมาจากทางหน้าต่างห้องชั้นบน



                      เมโชวไม่หันกลับไปมองเพราะเธอรู้ได้ทันทีว่าเป็นเสียงใครเธอจึงวิ่งออกไปอย่างไม่เหลียวหลัง



                              \" ว้าย....เจ้าน้องตัวแสบ\" เมโชวหันไปเห็นนีโรกำลังวิ่งตามมา



                              \" จอดด้วยค่ะ....\" เธอโบกรถมอเตอร์ไซต์ทันทีเมื่อรถแล่นผ่าน



                              \" ตาย....เป็นตายยังไงฉันก็ไม่ยอมให้เจ้าน้องชายตัวแสบไปด้วยเด็ดขาด\" เมโชวตัดสินใจขึ้นมอเตอร์ไซต์รับจ้างในที่



สุด+_+!



                      รกจอดที่ห้างสรรพสินค้าชื่อดังของดูเหมือนว่าเมโชวจะหนีนีโรพ้นแล้วแต่แล้วเธอก็ต้องตกใจเมื่อเห็นรถที่นีโรตามมาเข้าจอด



ที่ลานหน้าห้างเช่นกัน และเธอก็ต้องวิ่งเข้าไปในห้างทันที



                               \" เร็วๆสิ\" เธอบนเมื่อลิฟท์มาช้าในขณะที่เธอรีบอย่างที่สุด



                               \" พี่เมโชว\"



                               \" ว้าย...นีโรตามมาแล้ว\" ~_~ เธอล้นลานและตัดสินใจวิ่งเข้าไปทางบันไดหนีไฟ



                               \" ว้าย...\"





โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ  ก็ไม่ค่อยมีเวลาเขียนก็ช่วยอ่านกนหน่อยนะคะ