ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ทำโทษ.....>_
                                    \" เอี๊ยด!!!\" เสียงรถที่ดังเนื่องจากการเบรคอย่างกระทันหันทำให้ลำตัวของฉันพุ่งไปข้างหน้าทันทีและก็ต้องเด้ง
กลับอย่างเพราะสายนิรภัยที่ฉันคาดอยู่ตัวฉันเลยกระแทกเข้ากับเบาะอย่างแรงเลย
                          ฉันหันไปมองหน้าคนขับด้วยความโกรธที่มาเป็นมรสุมและนั่นก็ทำให้เปิดประตูเพื่อลงจากรถและเดินเข้าบ้านในทันทีรู้สึก
ว่าฉันช้าไปเพราะมีมือใหญ่ให้มากุมไว้ที่ข้อมือฉันและกระชากไปอย่างแรง  ฉันหันมามองด้วยตาลุกวาวเอาเรื่อง
                                    \" นี่คุณธนุสคุณมีสิทธิอะไรไม่ทราบ\" ฉันเริ่มใช้คำพูดทิ่มแทงเขาหลังจากที่พ่ายแพ้ทางกำลัง
                                    \" ก็สิทธิที่ฉันเป็นเจ้านายของเธอไง\"
                                    \" แต่....คุณก็ไม่ได้เป็นเจ้าชีวิตฉันนี่คะ\" ฉันยิ้มน้อยๆที่มุมปาก(^v^)และนั่นก็ทำให้ธนุสถึงกับอึ้งและก็ตามมา
ด้วยอารมณ์โกรธที่ดูจะมากกว่าเมื่อกี้ซะอีก(นี่ฉันคิดผิดหรือถูกที่ไปยัวโมโหเขาอย่างนั้น)
                                    \" เธอไม่มีสิทธิ.....ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่มีสิทธิขัดคำสั่งของฉัน\" อารมณ์ของเขาตอนนี้ดูน่ากลัวมากซึ่งฉันไคยเห็น
มาก่อน
                                    \" ฉันไปขัดคำสั่งของคุณตอนไหนฮะ\"
                                    \" ก็เธอ.....ก็เธอไปเดินจู๋จี้กับเจ้าหมอนั่นแหมเปิดเทอมแค่วันเดียวก็เนควงกับผู้ชายออกหน้าออกตาแล้วช่างไม่
อายซะเลย\"
                                  \" แล้วทำไมฉันต้องอายด้วยก็ในเมื่อเราบริสุทธิ์ใจต่อกัน.....และคุณก็ไม่สามารถสั่งฉันได้ด้วยเพราะคุณไม่ใช่เจ้า
ชีวิตฉัน\" ฉันพูดจบก็เดินหนีธนุสทันทีแต่แล้วฉันก็ถูกธนุสจับเข้าที่ข้อมือและบีบอย่างรุนแรงไม่มีรู้ว่าเขาจับข้อมือฉันแล้วบังคับให้ทำตามอย่าง
ถือวิสาสะมากี่ครั้งแล้วและแน่นอนคราวนี้ฉันจะไม่ยอมอีก
                      ฉันพยายามขืนตัวสุดกำลังแต่ดูเหมือนว่าฉันจะสู้แรงเขาไม่ไหวจริงๆ
                                  \" เกิดอะไรขึ้น\" เสียงของหญิงชราที่เป้นแม่นมของเจ้านายฉันดังขึ้นอย่างเอะอะตกใจ
                        โอ้พระเจ้าช่วยกล้วยทอดแม่อิ่มมาทันเวลาพอดี
                                    \" แม่อิ่มช่วยลินด้วยค่ะ\" ฉันร้องอย่างวิงวอนเมื่อเห้นความหวังสุดท้ายอยู่ตรงหน้า
                                    \" ฉันจะฆ่าเธอ\" ธนุสพูดเพียงแค่นั้นและมันก็ทำให้หญิงชราที่ได้ยินถึงกับลมจับ
                                    \" คุณนุสนี่มันเกิดอะไรขึ้น\" แต่ดูเหมือนว่าธนุสจะไม่สนใจคำพูดของใครทั้งนั้นเขายังคงใช้กำลังลากฉันต่อไป
                        เสียงประตูที่ปิดดังปั้งพร้อมกับร่างของฉันที่ถูกเหวี่ยงไปที่ที่นอนอย่างแรง  ฉันเหลือบหันไปเห็นสายตาของธนุสที่เป็นสาย
ตาที่จ้องจะฆ่าเหยี่อได้ทันทีที่เหยื่อนั้นคิดจะหนี
                                  \" ถ้าฉันเห็นเธออยู่กับไอหมอนั่นหรือว่าใครฉันจะฆ่าเธอ\" พูดจบธนุสก็เดินออกไปพร้อมกับปิดประตูห้องเสียงดัง
                        เหลือแค่ฉันที่ยังงงอยู่กับเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นแต่มีบางอย่างที่บ่งบอกว่าถ้าฉันขัดคำสั่งเขาอีกเขาฆ่าฉันอย่างแน่นอน
แต่ความสงสัยก็ยังไม่คลี่คลายลงไปว่าฉันทำไมฉันถึงต้องเชื่อฟังเขาด้วย  แต่ช่างมันเถอะฉันว่าฉันควรจะออกไปจากห้องของธนุสให้เร็วที่สุด
                        เมื่อคิดได้อย่างนั่นฉันก็เดินไปที่ประตูทันที......แต่ว่า!!!!
                                  \" ประตูล็อค...ให้ตายสิ>_<\" ฉันแทบจะร้องกรี๊ดออกมาเมื่อฉันถูกธนุสขังไว้ในห้องนี้
                                                    000000000000000000000000000000000000000000
                      แสงสว่างที่ส่องผ่านเข้ามาทางหน้าต่างทำให้ผู้ที่นอนหลับไหลอยู่ตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่  เมื่อได้สติฉันก็รู้ว่าที่ที่ฉันนอนอยู่
นั้นเป็นห้องนอนของธนุสที่ฉันถูกจับขังไว้ฉันเหลือบมองไปรอบๆห้องก็สะดุดเข้ากับชุดนักเรียนที่ถูกแขวนเอาไว้ที่ราวเหล็กพร้อมกับกระเป๋า
พลาด้าสุดหรูที่มีหนังสือวางเรียบร้อยอยู่ภายในกระเป๋าฉันลุกเดินไปที่ประตูแล้วแล้วพยายามเปิดประตูอีกครั้งหลังจากที่มันถูกล็อดเมื่อเย็น
วานซึ่งตอนนี้มันไม่ได้ล็อดแล้ว  และตอนนี้ฉันก็คิดว่าควรที่จะเตรียมตัวไปโรงเรียนได้แล้ว
                      ฉันยืนหมุนตัวอยู่ที่กระจกอยู่หลายรอบเพื่อดูความเรียบร้อยของตนเองและแผนการณ์ขั้นต่อไปก็คือต้องไปโรงเรียนโดย
ที่ธนุสไม่รู้
                                \" แต่งตัวเสร็จแล้วหรองั้นไปรอที่รถก่อนเดี๋ยวฉันตามไป\" ฉันสะดุ้งสุดตัวด้วยเสียงของธนุส
                                \" วันนี้ฉันไปเองได้ค่ะ\" ฉันพยายามเจรจากับเขาเพื่อสงบศึก
                                \" ไม่ได้...\" ธนุสปฎิเสธด้วยเสียงหนักแน่นและเขาก็เดินปี่เขามาหาฉันทันที
                                \" ค่ะ\" ฉันรับคำแต่โดยดีและเดินไปที่รถเพราะว่าถ้าฉันขัดคำสั่งเขาเขาต้องฆ่าฉันแน่นอน
                    ธนุสขับรถมาส่งฉันที่มหาวิทยาลัยเสร็จเขาก็ขับรถออกไปทันทีทำให้ฉันงงกับอารมณ์ของเขามากเลย(อะไรว่ะ)
                             
                     
                       
                   
                             
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น