พันดาวพราวฟ้า (นิยายชุด เมื่อตะวันลับ...ฉันจะนับดาว)

ลำดับตอนที่ #3 : คนบ้าอีธาน 5%

“อะไรนะ ขอเปลี่ยนไกด์”เสียงปลายสายแหลมๆดังแว้ดๆมาทำให้พิมรักถึงกับต้องยื่นโทรศัพท์ให้ไกลๆหู ก่อนจะตอบกลับไป

“ค่ะ พิมขอรับงานอื่นแทน ส่งไกด์คนอื่นมาทำงานแทนพิมทีนะคะเจ๊”พิมรักพูดกับเจ๊เจ้าของบริษัททัวร์ด้วยน้ำเสียงเว้าวอน เธอไม่อยากทำงานนี้อีกต่อไป เพรากลัวจะเจอไอ้ฝรั่งโรคจิตนั่น

“น้องหนูพิม เจ๊จะหาจากไหนมาเปลี่ยนทันล่ะคะ หนูก็รู้ช่วงนี้มัน long weekend ช่วงหยุดยาวแบบนี้นักท่องเที่ยวก็เยอะเป็นธรรมดา หนูก็อดทนทำไปหน่อยนะ แค่4วันเองนะจ๊ะหนูพิม

“เฮ้อ ถึงพิมตอบไม่เจ๊ก็จะให้พิมทำอยู่ดีใช่มั้ยคะ อ่ะ งั้นพิมจะอดทนก็ได้ค่ะ แต่ถ้าความอดทนพิมถึงขีดสุดเมื่อไหร่พิมจะไม่ทำจริงๆนะคะ

“จ้าๆ โอเคจ้า ขอบใจมากนะจ๊ะหนูน้องพิม”เจ๊ปลายสายถอนหายใจด้วยความโล่งอก อดรู้สึกแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมคนมีความรับผิดชอบอย่างพิมรักถึงขอเปลี่ยนงานกะทันหันแบบนี้ แต่ก็คิดว่าคงเป็นแค่นักท่องเที่ยววุ่นวายเรื่องมากธรรมดา

………………………………………………………………………………………………………………………………………

“ว่าไง เรย์ ที่ฉันให้ไปสืบได้เรื่องว่าไง”ชายหนุ่มผมทองพูดโดยไม่หันมามองผู้พูดด้วยแม้แต่นิดเดียว

“เธอชื่อคุณพิมรักครับ เอ นอกจากนี้ผมก็ไม่เห็นว่ามีอะไรจะน่ารู้เลยนะครับ เว้นเสียแต่เจ้านายจะสนใจเธอ”ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเข้ม ผู้เป็นลูกน้องแกล้งพูดยียวน

“ถ้านายยังไม่อยากลงหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่งว่า ชายหนุ่มปริศนาตกตึกจากชั้น 24 ดับอนาถ ก็อย่ามัวพูดมาก บอกมา”คราวนี้ชายหนุ่มผมทองหันกลับมาจ้องหน้าลูกน้องเขม็ง ก่อนพูดเสียงเข้ม

“โห โอเคครับ โอเคผมยอมแพ้ เธอชื่อพิมรัก เกิดที่กรุงเทพ กำพร้าพ่อ และที่สำคัญนอกจากเธอจะทำอาชีมไกด์แล้ว เธอยังเป็นประธานชมรมต่อต้านการค้ามนุษย์อีกด้วย”

“หึ มิน่าล่ะ นายไปได้ละ”อีธานว่าก่อนจะโบกมือไล่ลูกน้องไป และเดินไปที่ระเบียงจ้องมองค่ำคืนที่ไม่เคยหลับใหลของเมืองพัทยา

“พิมรัก ฉันจะล้างสมองเธอ แล้วลากเธอมาสยบคาเตียงให้ได้เลยคอยดูสิ”อีธานยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์

“ฮ้าดดด ชิ่ว”พิมรักที่จู่ๆก็จามเสียงดังโดยไม่ทราบสาเหตุ

“เหอะ ใครนินทาเราเปล่าเนี่ย”พิมรักพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะก้มลงกินบะหมี่หมูแดงต่อ เธอต้องออกมาจากโรงแรมเพื่อหาอะไรกินข้างนอก เนื่องจากราคาอาหารใรโรงแรมนั้นแพงจนเธอรู้สึกเสียดายเงินที่จะต้องจ่ายไปโดยไม่จำเป็น

ขณะที่พิมรักกำลังกินอย่างเอร็ดอร่อยเธอก็ได้ยินเสียงแหลมปรี๊ดของผู้หญิงคนหนึ่งเข้า

“สนใจมั้ยคะ ฉันน่ะดาวเด่นแห่งพัทยาเลยนะคะปกติฉันไม่เคยต้องมาเดินเข้าหาแขกอย่างนี้เลยนะ คุณเป็นคนแรก”หญิงสาวผมบ๊อบสั้นสีแดงเพลิง กับชุดเดรสรัดรูปสีดำที่ทั้งสั้นทั้งรัดทั้งเว้าแหวก ชวนให้คนเห็นจินตนาการไปไหนต่อไหน ขนาดเธอเป็นผู้หญิงยังอดจินตนาการถึงหุ่นในร่มผ้าไม่ได้เลย เฮ้ย เธอไม่ได้หื่นนะ

สายตาของพิมรักมองผู้หญิงคนนั้นด้วยความหยามเหยียด “เห๊อะ เสนอตัวให้ผู้ชายถึงที่ สวยซะเปล่า หน้าไม่อาย”

เธอพยายามจะไม่สนใจอยู่แล้วเชียวถ้าไม่ติดว่าผู้ชายที่สาวเจ้าไปเสนอตัวให้นั้นคือไอ้คุณฝรั่งที่เธอเพิ่งจะมีเรื่องไป

“ลูกทัวร์ฉันนี่หว่า หือ ไอ้ฝรั่งนี่ ต้องจัดการซะหน่อย”พิมรักวางตะเกียบลงทันที ก่อนจะเดินดุ่มๆเข้าไป

“นี่ เธอน่ะไม่อายรึไงมาเสนอตัวให้ผู้ชายเค้าถึงที่ เป็นผู้หญิงต้องรักนวลสงวนตัว หาทางทำมาหากินน่ะมีตั้งเยอะแยะ ไม่ใช่มีวิธีนั่งถ่างขาโชว์อย่างเดียวซักหน่อย นายก็อีกคน เห็นผู้หญิงเป็นดอกไม้ข้างทางรึไง ที่อยากได้ก็เด็ดมา เบื่อก็โยนทิ้งไปเด็ดดอกอื่น นายนี่มัน…ฮึ่ย”พิมรักบ่นยาว โดยที่สองคนนั้นถึงกับทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ

“เธอเป็นใคร มีสิทธิอะไรมาสั่งสอนฉัน ไม่รู้จักฉันรึไง ฉันน่ะ อรดี ดาวเด่นแห่งพัทยา”เป็นแม่สาวดาวยั่วที่ตั้งสติได้ก่อน ก่อนจะหันมาตะโกนใส่พิมรักเสียงแหลม

“เธอจะเป็นใครฉันไม่สน จะเด่นจะดังจะดับอะไรฉันไม่สน แต่นายนี่ลูกทัวร์ฉัน เชิญเธอไปหาเหยื่อรายอื่น อ้อแล้วก็ฉันจะบอกทางสว่างให้เธอรู้นะ ว่าอาชีพในโลกมีเป็นล้าน อาชีพถ่างขาแหวกนู่นนี่น่ะ ไม่ใช่ทางเลือกที่ดี”พิมรักเชิดหน้าใส่อย่างไม่สนใจ

“แล้วผมเป็นลูกทัวร์คุณแล้วยังไง”คราวนี้เป็นอีธานที่พูดขึ้นมาบ้าง

“ก็…..ก็ถ้าใครมาเป็นลูกทัวร์ฉันแล้ว ห้ามซื้อบริการทางเพศ มันคือกฎ”พิมรักอ้อมแอ้มตอบ เพราะเธอก็ไม่รู้เหตุผลเหมือนกันว่าทำไม

“ขอโทษทีนะ สำหรับฉัน กฎ มีไว้แหก”อีธานยักคิ้วใส่พิมรักทีนึงก่อนจะโอบเอวแม่สาวดาวยั่วนั่นออกไป

อรดียิ้มกระหยิ่มได้ใจ คืนนี้เธอคงได้แขกทิปหนัก หันมายิ้มเยาะใส่พิมรัก

“หนอย คิดหรอว่าคนอย่างพิมรักจะยอมง่ายๆ”พิมรักวิ่งไปดึงแขนอีธานกลับมาทันที แต่ด้วยความที่เธอเป็นคนตัวเล็ก นอกจากจะดึงไม่ไปแล้วยังเสียหลักล้มลง โดยอีธานนั้นก็เซล้มทับตามไปอีกคน

ทั้งคู่ล้มตึงไปบนพื้นฟุตบาท โดยมีพิมรักอยู่ข้างล่าง อีธานทับอยู่ข้างบน และใบหน้าของทั้งสองคนอยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ!!

อีธานรู้ได้ถึงกลิ่นหอมจากปลายผมคนตัวเล็กที่อยู่ข้างล่าง และเกือบเคลิ้มถ้าคนข้างล่างไม่…

“ลุกออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะเจ้ายักษ์ ฉันหนัก ฮึบ ออกไป๊”พิมรักดิ้นและพยายามดันตัวอีธานออกไป แต่อีธานนึกสนุกอยากแกล้งคนตัวเล็กขึ้นมา แกล้งลุกขึ้นมาเล็กน้อบและล้มทับลงไปอีก

“โอ๊ย ฝรั่งบ้า ลุกอกไปเดี๋ยวนี้”คราวนี้พิมรักร้องเสียงดัง จนอีธานยอมลุกออกมาดีๆ และกำลังจะเดินไปถ้าไม่ติดว่าสายตาเหลือไปเห็นแผลที่ข้อศอกคนตัวเล็กซะก่อน

“เธอเลือดออกนี่”อีธานพูดพร้อมจับแขนพิมรักขึ้นมาดู ก่อนสาวเจ้าจะชักมือกลับอย่างรวดเร็ว

“อย่ามาแตะต้องตัวฉัน ไม่ต้องมายุ่ง จะไปไหนกับแม่สาวทรงโตก็ไปเลย”พิมรักพูดอย่างแสนงอนเหมือนเด็กๆ

“เธอนี่….พูดอย่างกับว่าเธอ….”อีธานยิ้มมุมปากเล็กน้อยเมื่อเห็นกริยาของคนตรงหน้า

“ฉันทำไม”

“เธอ….หึงฉันกับอรดี”