คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : นักเรียนแลกเปลี่ยน
“พระพาย ถ้าแไปแล้วใระเป็นหัวหน้าห้อแทนล่ะ ไม่ไปไม่ไ้หรอ เปลี่ยนใอนนี้ยัทันนะ”หิสาวรูปร่าสูโย่พู้วยสีหน้าเศร้าๆ ล้ายะร้อไห้
“นั่นน่ะสิ พระพาย แ็พูภาษาีนไ้อยู่แล้ว แะไปีนอีทำไมล่ะ อยู่ที่นี่ับพวเราีว่านะ นะๆๆ” ผู้ายท่าทาุ้ิ้ล่าวเห็น้วยับำพูอหิสาวัวสูโย่นนั้น
“มุ แทนนี่ ันไปแ่ปีเียวเอ ไปหาประสบาร์ใหม่ๆ เี๋ยว็ลับมาแล้ว โอ๋ ไม่เอาน่ามุอย่าร้อสิ” หิสาวัวเล็ล่าวพร้อมเ็น้ำาให้เพื่อสาวัวโย่
พรพระพาย หรือพระพาย สาวน้อยัวเล็ที่วามสามารถไม่เล็ เธอสอบิทุนไปเป็นนัเรียนแลเปลี่ยนที่สาธารรัประานีนไ้ และวันนี้ะเป็นวันที่เธอออเินทาสู่โลใหม่ที่เธอ้อำรีวิอยู่้วยัวเอ
“พระพาย แล้วภูอ่ะ แไม่ลัวภูะไปเหล่สาวอื่นหรอ เนี่ยๆใ่มั้ยภู” หิสาวร่าโย่ที่ื่อมุพูพร้อมึัวายหนุ่มอีนมา้าหน้าพรพระพาย เาัวสูว่าเธอนินึ ผมเรียนเพราะเรียนร. หน้าาเหมือนเ็หนุ่มี๋ๆทั่วไป ัฟัน
“พระพาย ไปแล้ว้อูแลัวเอีๆนะ ถ้ามีใรรัแโทรมาบอภูเลยนะ ภูะไปัารให้” หนุ่มี๋นนั้นุมมือพรพระพายแน่น ไม่ล้าสบาเพราะลัวว่าน้ำาะไหลพลอยให้สาวเ้าไม่สบายใ
“ภู พระพายไปปีเียวนะ พอพระพายลับมาพระพายะทำามสัาที่เยให้ไว้” พรพระพายยิ้มพลาบีบมือภูบินทร์เบาๆให้เามั่นใ
“ภูรัพระพายนะ แล้วภูะรอ อ่ะ นี่ภูให้ พระพายใส่ไว้นะ ะไ้ิถึภูลอเวลา ไม่ไปเหล่หนุ่มนไหน” ภูบินทร์ยิ้ม พลาูสร้อยทอำาวที่รลามีี้เพรรูปหัวใล้อมรอบ้วยมุรหน้าพรพระพาย
“โห ภูเ็บไปเลย พระพายไม่เอาหรอ อแพๆแบบนี้ถ้าแม่ภูรู้นะ ไ้่าภูแน่เลย” พรพระพายันมือภูบิทร์ออห่า
“แม่ไม่ว่าหรอ ็นี่แม่เป็นนเลือให้พระพายเลยนะเนี่ย แม่บอื้ออแสวามยินีให้ว่าที่ลูสะใภ้ในอนาัหน่อย มาเี๋ยวภูใส่ให้” ภูบินทร์พูพร้อมยิ้มลุ่มริ่ม ่อนะใส่สร้อยให้พรพระพาย
“อบุนะภู พระพายรัภูนะ สัา้วยเียริลูเสือสามัว่าะไม่เหล่มอหนุ่มนไหน” พรพระพายยิ้มพลาูนิ้วสามนิ้วมาปิานแบบเ็ๆ
“นายภูบินทร์็สัาว่าะั้หน้าั้ารอุหนูพรพระพายลับมา ไม่แอบมอสาวไหนแน่นอนรับ” ภูบินทร์แลู้นิ้วปิานลับบ้า พร้อมยิ้มว้า
“พรพระพาย ไปไ้แล้วล่ะ” เสียุรูเรีย เป็นสัาบ่บอว่าเธอ้อไปแล้ว
“พระพายไปแล้วนะ อีหนึ่ปีเอัน” พรพระพายยิ้ม่อนโบมือบ๊ายบาย ่อนเินไปหาพ่อแม่อเธอและล่าวร่ำลาท่าน
“ไปที่โน่น ้อรัษาเนื้อรัษาัวให้ีนะพระพาย ถ้าอยู่ไม่ไ้บอแม่ แม่ะไปรับนะลูนะ”ผู้เป็นแม่ล่าวพร้อมลูบหัวลูสาวนโอย่าแสนรั
“พระพาย อย่านนะ โแล้ว ะทำอะไริให้ีๆ โีลู” ผู้เป็นพ่อล่าวพร้อมอลูสาว
“ลับมา ื้ออเล่นมาฝาริน้วยนะพี่พระพาย” สาวน้อยัวเล็พูพร้อมอพี่สาวัวเอ
“หนูสัานะะ ว่าหนูะูแลัวเอะเป็นเ็ี ไม่ให้พ่อแม่้อผิหวั่ะ หนูไปนะะ พี่ไปแล้วนะยัยรินัวแสบ” พรพระพายไหว้พ่อแม่ ่อนะแลบลิ้นใส่นริน น้อสาวัวน้อยอนเอ
่อนเ้าเพรพระพายหันมาส่ยิ้มให้พ่อแม่ น้อสาวและเพื่อนๆอนเอ เธอไม่ลัวเลยว่าะไปพบเออะไร้านอบ้า เพราะอย่าน้อยเธอ็อุ่นใว่าเธอยัมีบ้าน มีพ่อ แม่ น้อ และเพื่อนๆอเธอรออยู่เสมอ
พรพระพายเินเ้าเไป โยไม่รู้เลยว่าารไปเป็นนัเรียนแลเปลี่ยนรั้นี้ะทำให้ีวิอเธอพลิผันรั้ให่นเธอาะไม่มีสิทธิลับมาพบเอนที่เธอรัอีเลย็เป็นไ้……
ความคิดเห็น