รักนอกใจซาตาน

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

cr.google

พงศกร ไพศาลเกียรติกุล

                นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง ที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย ด้วยใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตรลงมาจุติ ดวงตาดำสนิทคมเฉี่ยวเหมือนดวงตาพญาเหยี่ยวเมื่อหญิงสาวคนไหนได้มองเป็นอันต้องอ่อนระทวยกันเป็นแถว ริมฝีปากหยักลึกสีแดงสดที่สาวๆ หลายคนคิดว่าอยากให้ริมฝีปากคู่นั้นทาบลงบนปากของตนยิ่งนัก และด้วยเสน่ห์อันล้นเหลือนี้ของเขา ทำให้เขาเปลี่ยนคู่ควงเป็นว่าเล่น ผู้หญิงทุกคนที่เข้ามาในชีวิตเป็นเพียงแค่เครื่องสนองความต้องการเท่านั้น การแต่งงานไม่เคยอยู่ในสมอง ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหน แต่แล้วทำไมสุดท้ายแล้วเขาต้องมาแต่งงานกับยัยเด็กบ้านนอกหน้าจืดคนนั้นด้วย คนที่เขาไม่เห็นว่าจะมีอะไรน่าพิศวาสสักนิด!

 

cr. google

นิดา รุ่งโรจน์

                สาวน้อยแสนธรรมดาที่โชคชะตาทำให้ได้แต่งงานกับเจ้าชายรูปหล่อ เธอคิดเสมอว่าเป็นความโชคดีที่ได้แต่งงานกับเขาผู้มีใบหน้าราวกับเทพบุตร เธอหลงใหลเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบกัน แต่เธอก็ได้รู้ว่ามันเป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้น เพราะเขาไม่ใช่เทพบุตรอย่างที่เธอเห็น แต่เขาเป็นซาตานที่แสนร้ายกาจต่างหากล่ะ!

.....................................................................................................................................................

                       เธอแต่งงานกับเขาเพราะ...ความรัก

                เขาแต่งงานกับเธอเพราะ...ความจำเป็น

                พงศกร ไพศาลเกียรติกุล หนุ่มหล่อนักธุรกิจไฟแรงที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย ด้วยความหล่อบวกความรวยทำให้เขาหยิ่งทะนง การแต่งงานไม่เคยอยู่ในสมอง แต่บิดาของเขาก็บังคับให้แต่งงานกับยัยเด็กบ้านนอกหน้าจืดคนนั้น คนที่เขาไม่เห็นว่าจะมีอะไรน่าพิศวาสสักนิด!

                 นิดา รุ่งโรจน์ สาวน้อยผู้ที่เคยคิดว่าเป็นซินเดอเรล่าแสนโชคดีที่ได้แต่งงานกับเจ้าชายรูปหล่อ แต่เขาไม่ใช่เจ้าชายอย่างที่เธอเคยคิด เพราะคนที่เธอกำลังเผชิญหน้าอยู่ตอนนี้คือซาตานแสนร้ายกาจต่างหากล่ะ!

                  “ไม่ต้องมากระแดะทำมาบีบน้ำตาสมใจเธอแล้วไงล่ะ แล้วร้องไห้ทำไม เธอคงอยากได้ฉันเป็นผัวจนตัวสั่นสินะ ถึงใช้วิธีสกปรกๆ แบบนี้!” พงศกรพูดอย่างเกรี้ยวกราดเมื่อคิดว่าเธอผสมยาปลุกเซ็กส์ให้เขากิน เพื่อให้เขานอนกับเธอ

                “เป็นไงล่ะ สะใจมั้ยแบบนี้น่ะ” ชายหนุ่มยังคงพูดต่อเมื่อเห็นอีกฝ่ายยังคงเงียบ ไม่ตอบโต้เขาสักคำ ชายหนุ่มมองหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาด้วยใบหน้าเย็นชา เขาไม่คิดจะปลอบโยน ไม่จำเป็นที่เขาต้องทำแบบนั้น ไม่จำเป็นเลย เธอทำตัวเองทั้งนั้น ชายหนุ่มคิดอย่างเดือดดาล

.....................................................................................................................................................

            “รีบๆ ท้องซะ ฉันจะได้ไม่ต้องทนนอนกับเธออีก” คนฟังเม้มปากแน่นเมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย

            “อ้อ...ลืมบอกอีกเรื่องถ้าจะมั่วก็โปรดระวังด้วย เพราะถ้าเธอเกิดท้องกับไอ้ชู้ของเธอขึ้นมา ฉันไม่ใจดีรับเป็นพ่อให้หรอกนะ” พงศกรพูดเสียงเย็น ก่อนจะเดินกระแทกส้นเท้าตรงไปที่ห้องแต่งตัว นิดามองตามร่างสูงเพรียวจนร่างนั้นลับหายไปจากสายตา ดวงตาเจ็บช้ำอย่างปิดไม่มิดเมื่อไม่จำเป็นต้องปกปิดมันอีกต่อไป ความเจ็บปวดเล่นพล่านไปทั่วร่างกับคำพูดเพียงไม่กี่คำของเขา

            “ลูกจ๋ามาอยู่ในท้องของแม่สักทีเถอะ แม่ทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว” นิดาได้แต่ภาวนาให้ลูกน้อยเกิดขึ้นในอุทรของตนโดยเร็ว เพื่อจะได้หลุดพ้นจากความเจ็บปวดที่เธอกำลังเผชิญอยู่สักที

..................................................................................................................................................

             “เป็นไงจ๊ะเมื่อคืนนอนคนเดียวหลับสบายมีความสุขดีรึเปล่า” คำถามที่ดังขึ้นใกล้ๆ ตัว ทำให้คนฟังหันมามองทางคนถามนิดหนึ่ง ก่อนจะเบือนหน้ากลับมาอย่างไม่สนใจจะตอบคำถามที่บ่งบอกถึงเจตนาที่ไม่ดีนักของคนถามได้ชัดเจนสักนิด

            รอยยิ้มที่เกลื่อนไปทั่วใบหน้าสวยของรินรนีหายไปอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นท่าทางของอีกฝ่าย ที่บ่งชัดว่าไม่อยากเสวนากับเธอแม้แต่นิดเดียว ดาราสาวสวยพยายามระงับอารมณ์แล้วพูดอย่างเยาะๆ ออกไป

            “ก็อย่างว่าล่ะนะนอนกอดกระดาษจะอุ่นเท่านอนกอดคนเป็นๆ ได้ไง” รินรนีลอยหน้าลอยหน้าพูดอย่างผู้ชนะ ทั้งที่ความจริงแล้วเธอนอนในห้องนั้นเพียงคนเดียว

            นิดาเม้มปากแน่น พยายามระงับอารมณ์ที่พุ่งขึ้นเอาไว้อย่างเต็มที่ เชิดหน้าขึ้นแล้วพูดเสียงเรียบๆ ออกไปเหมือนไม่รู้ร้อนรู้หนาวกับคำพูดของอีกฝ่าย ทั้งที่ภายร้อนเร่าไปหมดแล้วด้วยแรงอารมณ์

            “ถึงกอดกระดาษจะไม่อุ่นเท่ากอดคนเป็นๆ แต่กระดาษแผ่นนี้ก็เป็นทะเบียนสมรสที่ถูกต้องตามกฎหมาย ถึงไม่อุ่นกายแต่ก็อุ่นใจดีเหมือนกันนะฉันว่า” อาการลอยหน้าลอยตาก่อนหน้าของคนฟังเปลี่ยนไปทันทีที่คำพูดเหล่านั้นหลุดออกจากปากของหญิงสาวอีกคน รินรนีเต้นเร่าอย่างไม่สบอารมณ์ทันที

...................................................................................................

       “นี่ใช่มั้ยคือเหตุผลที่เธออยากจะหย่ากับฉันนัก” พงศกรตรงเข้าไปกระชากร่างบางเข้ามาปะทะอกกว้างเต็มแรงแล้วถามออกไปเสียงเข้ม

“เธอคงติดใจมันมากล่ะสินะ ลีลามันเด็ด ร้อนแรงจนเธอหลับเป็นตายไม่รู้เรื่องแบบนี้เลยใช่มั้ย!” พงศกรแย่งรูปถ่ายใบหนึ่งที่อยู่ในมือบาง ยื่นมันเข้าไปใกล้ใบหน้านวลจนแทบชิด หญิงสาวรีบเบี่ยงหน้าหลบทันที น้ำตาไหลพรากออกมาอย่างอดสู เมื่อไม่สามารถปฏิเสธออกไปได้ว่าคนในรูปไม่ใช่เธอ และเรื่องที่เขากำลังกล่าวหาเธอมันไม่ใช่ความจริง

“ทำไมไม่ตอบโต้ล่ะ ฮึ ทุกทีเห็นปฏิเสธเหย็งๆ” พงศกรพูดอย่างเดือดดาลเมื่อเห็นอีกฝ่ายนิ่งเงียบอย่างยอมรับคำกล่าวหาของเขาแต่โดยดี

“พูดสิว่ามันไม่จริง และคนในรูปนี้ไม่ใช่เธอ” ชายหนุ่มบีบคางมนไว้แน่นเมื่อบังคับให้เธอหันมามองสบตากับเขาอีกครั้ง

“ฉันไม่มีอะไรจะพูด” นิดาพูดออกไปทั้งน้ำตา ในขณะที่พงศกรถึงกับมือไม้อ่อน มือเรียวใหญ่ปล่อยออกจากคางมนอย่างอ่อนล้าเมื่อได้ยินอย่างนั้น

“นังผู้หญิงกากี” หนุ่มหล่อพึมพำเสียงเบา ก่อนจะแผดเสียงดังลั่น

“เธอมันนางวันทอง!”

“ทำไมฮึ ทำไม ทำไมเธอทำกับฉันอย่างนี้ เธอเห็นฉันเป็นไอ้งั่ง เป็นควายมีเขากินหญ้าใช่มั้ย หา!” พงศกรตรงเข้าไปเขย่าร่างบางอย่างเดือดดาล ก่อนที่สายตาคมจะเหลือบไปเห็นถุงยาที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงกว้าง เขาปล่อยมือออกจากไหล่บอบบาง ก่อนจะตรงเข้าไปคว้าถุงนั้นขึ้นมา แล้วล้วงเอาซองยาที่อยู่ภายในออกมา

‘ยาบำรุงครรภ์’

เหมือนฟ้าฟาดเปรี้ยงลงกลางหัวของพงศกรโดยที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัวเมื่อเห็นกระดาษแผ่นเล็กติดกำกับอยู่บนซองยาซองนั้น หนุ่มหล่อหมุนร่างกลับมาพร้อมกับซองยาที่กำแน่นอยู่ในมือ แล้วถามออกไปเสียงเครียด

“นี่มันหมายความว่าไง”

คนถูกถามไม่ตอบ สะอึกสะอื้นราวกับจะขาดใจเสียให้ได้ และเกือบสะดุ้งเมื่อชายหนุ่มตะคอกถามอย่างเดือดดาล

“เธอท้องใช่มั้ย หา!”

...........................................................................................................................................

            “ถึงนิดาจะแต่งงานแล้วผมก็ไม่สนหรอกนะ”

            “หมายความว่ายังไง...คุณจะแย่งยัยนั่นมาจากสามีของเค้าอย่างนั้นเหรอ” กัญญาพัชรทำสุ้มเสียงอย่างไม่อยากเชื่อ

            “ผมบอกแล้วไงว่ามันไม่ใช่เรื่องของคุณ เรื่องของคุณคือปฏิเสธคุณแม่ไปซะถ้าคุณแม่ถามคุณเรื่องแต่งงานของคุณกับผม คุณห้ามตกลงเด็ดขาด”

            “ไม่!” กัญญาพัชรปฏิเสธอย่างดื้อดึง ในเมื่อเขาไม่อยากแต่งงานกับเธอนัก เธอก็ยิ่งอยากเอาชนะ สาวสวยเอาแต่ใจคิดอย่างหมายมาด

            “ทำไม หรือว่าอยากได้ผมเป็นผัวมากถึงไม่ยอมปฏิเสธคุณแม่!” หนุ่มหล่อกระชากร่างบางเข้ามาใกล้ มือเรียวใหญ่บีบลำแขนนุ่มเปล่าเปลือยของหญิงสาวแน่นเข้าอย่างลืมตัว จนหญิงสาวต้องร้องออกมา

            “ปล่อยฉันนะ ฉันเจ็บ!” แต่คนฟังก็ยืนยันคำตอบด้วยการบีบลำแขนนุ่มแน่นเข้าไปอีก

  “กรุงเทพฯ ไม่มีผู้ชายแล้วรึไง ถึงวิ่งแจ้นมาหาผัวถึงที่นี่!” ปรมินทร์พูดอย่างหยาบคาย ในขณะที่คนฟังถึงกับหน้าแดงก่ำด้วยความอับอายปะปนกับความโกรธจนแยกไม่ออก

...........................................................................................................................................

e book มีวางจำหน่ายที่ meb แล้วจ้า กดโหลดตามลิงก์ด้านล่างได้เลยจ้า!

ติดตามงานเขียนแซ่บๆ ของไรท์ได้ที่แฟนเพจด้านล่างจ้า