นักเลงโต

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

คุณเคยรู้สึกแบบนี้บ้างไหมครับ  จากความรู้สึกอยากแก้แค้นเปลี่ยนมาเป็นชอบแล้วกลายเป็นรักตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้  ถ้าคุณเคย คุณคงผ่านเรื่องมาเยอะแบบผม  แต่ถ้าคุณไม่  ลองมาฟังเรื่องของผมดูครับ 

ผัวะ!

            “มึงแย่งหญิงกู”  เสียงแหบห้าวของชายหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้นท่ามกลางการประชันหน้ากับคู่แข่งที่เข้ามาแย่งผู้หญิงผมซึ่งๆหน้า ศักดิ์ศรีลูกผู้ชายทำให้ผมต้องลงไม้ลงมืออะไรสักอย่างกับคนที่กล้าเข้ามาแย่งผู้หญิงของผมไป 

            ‘มันต้องสั่งสอนให้หลาบจำกันบ้าง’

            “ก็คนมันหล่ออ่ะพี่  หญิงไหนก็ชายตามองทั้งนั้นแหละ”  คนตรงหน้าสะบัดหน้าเพราะเมาหมัดเล็กน้อยแต่ก็ยังจะต่อปากต่อคำกับผม

            “มึงจะบอกว่ากูขี้เหล่ว่างั้น”  ผมถามมัน   คิ้วกระตุกอย่างไม่ได้ตั้งใจแต่ก็ดูจะสมใจคนตรงหน้าที่ยั่วโมโหผมได้

            “เฮ้ยๆ  ผมยังไม่ได้พูดเลยนะ  แต่ถ้าพี่ลองส่องกระจกซะหน่อยก็คงรู้ว่า........” มันแกล้งลากเสียงให้ต่อมโมโหผมขยายมากขึ้นไปอีก

            “มึง”  ผมถลาจะเข้าไปต่อยมันอีกโดยมีลูกน้องฝาแฝดของผมยืนคุมเชิงอยู่ไม่ห่าง  แต่ก่อนที่ผมจะได้เข้าไปถึงตัวมันก็มีมือบางมาจับมือผมไว้ได้ก่อน

            “มีเรื่องอะไรกัน  แทน!”  เจ้าของมือบางยังจับมือผมไม่ปล่อย  เขา  ไม่ใช่สิ  ต้องเรียกว่าเธอ  หันกลับไปถามอีกคนที่ยืนยิ้มแฉ่งส่งมาให้

            ผมพิจารณาอยู่ไม่นานถึงได้รู้ว่าคนตรงหน้าไม่ใช่ผู้ชายถึงจะแต่งตัวคล้ายกันแต่หน้าคมๆที่ออกสวยนั้นมันกลับหวานมากกว่าที่จะเป็นหล่อเข้มแบบผู้ชาย  เธอปล่อยมือผมแล้วชักมือไปเขกหัวอีกคนแทน

            “อีกแล้วนะเอ็ง”  เธอหันไปว่ามันที่รอยยิ้มยังไม่จางหายไปจากใบหน้า

            “ขอโทษแล้วกัน  อีกอย่างคุณก็ต่อยมันไปแล้วถือว่าหายกันแล้วกัน”  เธอหันมาสนใจผมอีกครั้ง  แล้วพูดขอโทษถึงเรื่องที่เรากำลังมีปัญหากันนี้  แล้วเรื่องอะไรที่ผมต้องยอม  ผมมันนักเลงนะ!

            ‘นักเลงโตเสียด้วย!’

            “กูจะยอมก็ต่อเมื่อมึงให้คนของมึงมากราบตีนกู!”  ผมพูดเรื่องหยาบคายนี้อย่างสะใจ  ก็เรื่องกราบเท้ากันนี่เป็นเรื่องหยามศักดิ์ศรีกันสุดๆ

            “เฮ้ย!  มันจะมากเกินไปแล้วนะ”  คนที่ยืนยิ้มอยู่ดีๆนั้นตอนนี้รอยยิ้มหายไปจากใบหน้าแล้วกลายเป็นร่องรอยไม่พอใจขึ้นมาแทน  ดี!  ยั่วโมโหกันดีนัก

            “คงจะยอมกันไม่ได้หรอก  มันเกินไป”  เธอหันไปยกมือแตะที่อกห้ามคนของเธอ  แล้วหันมาพูดกับผม

            “งั้นก็คงต้องมีเรื่องกัน”  ผมบอกด้วยท่าทางไม่ทุกข์ร้อน  ก็ผมมันนักเลงนะครับ  แล้วเรื่องที่จะมาแพ้ผู้หญิงนี่ก็ไม่เคยอยู่ในหัวผมด้วย

            ผัวะ!

            เซครับ  ถึงกับเซกันเลยทีเดียว   ผมนะไม่ใช่อีกฝ่าย  พอผมพูดประโยคนั้นจบลงไปเธอก็ต่อยเข้าที่หน้าผมอย่างจัง  หมัดหนักเสียด้วย

            “ลูกพี่!”   เสียงของลูกน้องฝาแฝดผมดังขึ้นแล้วถลาเข้ามารับ

            “มึงทำลูกพี่กู”  ไอ้หนึ่งแฝดผู้พี่ปรี่เข้าไปหวังจะทำร้ายหน้าสวยๆนั่น  แต่ก็

            ผลัก!

            ถีบครับคราวนี้  ไอ้สองแฝดผู้น้องปล่อยผมทิ้งลงกับพื้นอย่างลืมตัวแล้วเข้าไปประคองพี่มันขึ้นมา  มันสะบัดหน้าไปมองคนที่ทำร้ายพี่ชายมัน

            “ตากูบ้าง!”  สองกำหมัดแน่นแล้ววิ่งเข้าหาผู้หญิงคนนั้น

            ผัวะ!  ผลัก!

            แทนที่จะได้สักหมัดสองหมัดแก้แค้นให้ทั้งผมและแฝดผู้พี่มัน  ไอ้สองกลับโดนต่อยและถูกถีบกระเด็นมาให้พวกผมผวาเข้าไปรับมั่ง  ผมทั้งสามเลยตัดสินใจเข้ารุมทีเดียว ดูยุติธรรมดีไม่คิดว่าอย่างนั้นเหรอครับ

            ผัวะ!  ตุบ! ตับ! ผลัก!

            เสียงออกหมัดต่อยเตะตีดังปนกันมั่วไปหมด  ใครเป็นใครไม่รู้แล้วที่นี้  สักพักผมก็รู้กันแล้วว่าเป็นใครบ้างที่โดนเสียงน่ากลัวพวกนั้น  ลองทายสิครับ

            “วันหลังอย่ามาลองดีกับพวกผมนะครับ”  คุณคิดว่าใครจะพูดประโยคนี้กันครับ  ใช่ครับ  คนที่เข้ามาแย่งผู้หญิงผม  คนที่กวนอวัยวะเบื้องล่างของผม  และก็คนที่มีผู้หญิงเข้ามาช่วยกระทืบพวกผม!!!

            พวกผมเองแหละครับที่โดนเสียงน่ากลัวพวกนั้น  แล้วล้มพับมานั่งกองอยู่กับพื้นให้เสียชื่อนักเลงกันถ้วนหน้า  ส่วนคนผู้ชายก็เข้ามานั่งยองๆอยู่ตรงหน้าผม  ยกยิ้มมุมปากขึ้นเล็กน้อย  ทำหน้าตาเสียวกับบาดแผลที่พวกผมได้รับแล้วพูดเยาะเย้ยตามประโยคด้านบนนั่นแหละครับ  ส่วนผู้หญิงน่ะเหรอ  นู้นครับ  เดินนำไปนู้นแล้วแต่ก่อนจะเลี้ยวมุมออกไปเธอก็หันมาตะโกนเรียกคนของเธอให้ตามไป  ไอ้เจ้านี่มันก็เชื่องดีวิ่งตามเสียงเรียกไปแล้วครับ

            ‘สรุปว่าพวกผมเสียงเชิงชายให้ผู้หญิงที่ดูไม่ได้ห้าวไปกว่าทอม’

            มันน่าเศร้านะครับที่เราต้องมาเสียศักดิ์ศรีกันแบบนี้  หือ  เรื่องแก้แค้นเหรอครับ?  ถ้าพวกคุณมองตาผมก็จะรู้กันเองแหละครับว่าตอนนี้ผมมองเธอด้วยสายตายังไง 

            ‘หึๆ คนอย่างผม  อย่างนักเลงโตไม่เคยเลิกราวีใครง่ายๆหรอกครับ!!!’

Talk  to  Reader

เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่อยากแต่งอ่ะจ๊ะ  เอามาลงให้อ่านกันดู  ฝากนิยายเรื่องที่สองนี้ด้วยนะจ๊ะ