หัวใจที่บอบช้ำ เต๋าคชา

ลำดับตอนที่ #6 : sf my first kiss เต๋าคชา

������ คุณเชื่อมั้ยว่าสมันนี้ยังมีคนแบบนี้อยู่ เด็กเนิตร์ใส่แว่นหน้าเตอะ ผมเพ่ายุ่งๆ ไม่ค่อยเข้าสังคมชอบอยู่คนเดียว ใครจะไปรู้หละว่าผมจะตกหลุมรักคนประเภทนี้ ทั้งผู้หญิงทั้งตุ๊ดแต๋วที่มาชอบผมก็มีตั้งเยอะแยะ คงไม่คิดหละสิว่าผมจะเป็นป็อปปุล่าของโรงเรียนถึงขนาดมีแฟนคลับเลยนะ พวกรุ่นพี่รุ่นน้องตั้งให้ชื่อว่า แวมไพร์ อ๋อแล้วอีกเรื่องคือผมยังไม่เคยให้จูบแรกกับใคร นอกจาก...

"คุณครูครับผมฝากดูแลคชาด้วยนะครับ คชาพ่อไปก่อนนะลูกตั้งใจเรียนด้วยหละ" ผู้เป็นพ่อหันมายิ้มให้ลูกชายแล้วเดินจากไป

"ไปจะคชาตามครูไปเข้าห้องเรียนดีกว่านะ" ครูนำคชาไปยังห้องเรียน

หน้าห้อง4/2 ศิลป์อังกฤษ-จีน ชั่วโมงโฮมรูม

"นี่ๆนักเรียนเงียบๆกันหน่อย" คุณครูเดินเข้ามา

"นักเรียนทำความเคารพ"

"สวัสดีค่ะ/ครับคุณครู" เมื่อทุกคนทักทายคุณครูเสร็จ ก็หันหน้าไปมองผู้มาใหม่อย่างแปลกใจเพราะไม่เคยเห็น

������ เพราะว่าคุณพ่อต้องย้ายกลับมาดูแลงานที่เมืองไทยทำให้คชาต้องย้ายตามกลับมาด้วย แล้วดูเหมือนจะย้ายกลับมาอย่างถาวร ส่วนพี่สาวเรียนอยู่มหาวิทยาลัยที่นู้นคุณพ่อก็เลยให้เรียนต่อไป คชาย้ายมาหลังพวกเพื่อนๆเค้าเปิดเทอมไปแล้วเดือนนึง คชาเคยเรียนภาษาจีนที่อังกฤษแล้วก็เคยสอบhskผ่านระดับ4แล้ว จึงสามารถมาเข้าสายเรียนกับเพื่อนๆได้โดยไม่ลำบาก เพราะจริงๆแล้วไม่มีเด็กที่ไหนมาเค้าม.4กลางเทอมแบบนี้ และยังไม่ได้สอบเข้าตามธรรมเนียมอีก

"ตั้งแต่วันนี้จะมีเพื่อนที่ย้ายจากต่างประเทศมาร่วมเรียนกับเรานะ "

"คชาจ๊ะมาแนะนำตัวกับเพื่อนๆสิจ๊ะ"คุณครูเรียกอย่างน่ารัก

"สวัสดีครับ คชาครับ" คนตัวเล็กไม่ค่อยกล้าแสดงออกเท่าไหร่ ก็เลยแนะนำตัวอย่างสุภาพ

"พวกเราก็ดูแลเพื่อนใหม่ด้วยนะ คชาจ๊ะไปนั่งกับเฟรมนะจ๊ะ แถวที่3ริมหน้าต่าง"คุณครูชี้ไปยังริมหน้าที่มีเด็กผู้ชายคนนึงนั่งยิ้มอยู่

������
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
�

����� เวลาผ่านไป3เดือนแล้วที่คนตัวเล็กเรียนอยู่ที่โรงเรียนแห่งนี้ เพราะคชาเป็นคนชอบอยู่เงียบๆคนเดียว จึงโดนเพื่อนๆในชั้นเรียนแกล้งอยู่บ่อยๆ แต่ก็ไม่เคยสู้ใครสักที ที่จริงก็มีเพื่อนอยู่สองคนที่ชอบชวนคนตัวเล็กคุยและไปกินข้าวด้วย คือเฟรมและเบน ที่เป็นลูกครึ่ง

"คชาไปกินข้าวกัน"เพื่อนสองคนยังคงมาเรียกเหมือนเดิม

"ไปสิ" คชายิ้มบางๆตอบรับ

������ ภายในโรงอาหารที่แสนวุ่นวาย คนตัวเล็กที่ซื้อข้าวเสร็จแล้วกำลังเดินถือน้ำที่ตนเพิ่งไปซื้อมา แต่ด้วยความที่วันนี้โชคไม่ดีเค้าโดนคนวิ่งชน

"โอ๊ะ" คนตัวเล็กร้องออกมาเมื่อเซไปปะทะกับใครคนนึง

"เห้อเปียกหมดเลย"เสียงของชายหนุ่มที่เค้าเพิ่งชนพูดขึ้น

������ คนทั้งโรงอาหารหันมามอง รวมทั้งเพื่อนสองคนของคชา

"ซวยแล้วไงคชา ชนใครไม่ชนไปชนพี่เต๋า เดี๋ยวได้โดนแฟนคลับพี่เต๋าตามเอาชีวิตหรอก" เฟรมพูดแล้วหันไปหาเบน

"ผมขอโทษครับ เดี๋ยวผมเช็ดให้" คชาก้มหัวขอโทษไปสองรอบ แล้วเอาผ้าเช็ดหน้าของตัวเองออกมาเช็ดเสื้อที่เปื้อน

"ไม่เป็นไรคลับน้องเดี๋ยวพี่ไปล้างที่ห้องน้ำก็ได้" เต๋าพูดอย่างสุภาพแล้วเดินจากไป ปล่อยให้คนตัวเล็กเดินกลับไปที่โต๊ะกินข้าว

������ เสียงซุปซิปนินทาเริ่มมากขึ้นและแพร่ไปทั้งโรงอาหาร

"พี่คนนั้นเค้าเป็นใครหรอ ที่เราชนเมื่อกี้" คชาถามอย่างสงสัย เค้าแปลกใจกับปฏิกิริยาของคนในโรงอาหาร

"เค้าชื่อพี่เต๋าอยู่ม.5/5 สายวิทย์ เป็นคนดังของโรงเรียน แล้วยังเป็นรองประธารนักเรียนอีกด้วย" เฟรมเล่าอย่างละเอียด

"รีบกินข้าวแล้วไปกันเถอะฝรั่งไม่อยากโดนแฟนคลับพี่เต๋ามารุมไปด้วย" ระหว่างที่พวกเค้ากำลังขึ้นห้องเรียน ก็มีรุ่นพี่คนนึงเรียกคนตัวเล็ก

"นี่เธอใส่แว่นแล้วยังตาถั่วอีกหรอ ถึงเดินไปชนพี่เต๋าของฉันหนะ" เธอถลึงตาใส่คนตัวเล็ก

������ โห้นี่ข่าวแค่แป๊บเดียวแพร่ไปเร็วจัง รู้กันทั้งโรงเรียนเลยหรอเนี่ยหลังจากข่างในวันนั้นคชาก็โดนแฟนคลับพี่เต๋าเขียนจดหมายมาข่มขู่บ้าง แต่สักพักใหญ่ๆก็ลืมกันไปเอง
�

++++++++++++++++++++++++++++++++
�

เปิดเทอมที่2

������� วันแรกของการเปิดเทอม อะไรก็ยังดูไม่ค่อยเข้าที่ วันนี้คชารีบผิดปกติเพราะ เค้ามาเลทจากเดิม ปกติจะมาถึงโีรงเรียนประมาณ6.30 แต่วันนี้มาใกล้เข้าแถว และววันนี้ก้เป็นวันที่ใครอีกคนก็มาสายเช่นกัน

"ปึก อื้อ" เด็กหนุ่มทั้งสองคนวิ่งชนกันหน้าตึกเรียน คนร่างศุงล้มลงไปทับคนตัวเล็ก เหมือนโลกทั้งสองใบหยุดหมุน คนรอบข้างก็ไม่ขยับเช่นกัน จนกระทั่งเสียงกริ่งแรกดังขึ้น

"เออพี่ขอโทษนะพอดีรีบไปหน่อย"รีบพูดแล้วรีบเดินไป ในใจก็คิดว่าจูบแรกของฉัน เป็นจูบกับนายเด็กเนิตร์ ที่ทำน้ำหกใส่เค้าเมื่อคราวที่แล้ว อ้ากจะบ้าตาย

����� ใครอีกคนนึงก็เช่นกันวันนั้นกลายเป็นท็อกอ๊อฟเดอะท้าวของทั้งโรงเรียนไปเลย ในหัวสมองของคนตัวเล็กเรียนไม่รู้เรื่องไปเลยทั้งวัน จูบแรกของเค้า

�

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เพื่อนๆเราเอาอันนี้มาฝากก่อนนะ
�

������

�