*_*ขนมปังเนยสด*_*

ลำดับตอนที่ #3 : *-*ขนมปังเนยสด แผ่นที่ 2 *-*

"หนูนา...เป็นอะไรไปลุกรี้ลุกรนอยู่ได้" เนยสดเดินเข้าไปดูเจ้ากิ่งก้าตัวน้อยของเธอ

"ท่าทางอยากออกไปเที่ยวแน่เลย ตามจริงเนยสดก็เบื่อเหมือนกัน...เอางี้ ไปหาขนมปังดีไหม...อิอิ ท่าทางอยากจะไปจริงๆด้วย" คนที่อยากไปคือเธอต่างหากเล่าเนยสด...

"งั้นก็ไปกันดีกว่า ขนมปังคงอยู่บ้าน"
เนยสดมองออกไปทางหน้าต่างและพบว่าหน้าต่างห้องของขนมปังยังเปิดอยู่ เขาต้องอยู่บ้านแน่ๆ...เธอหยิบเอากรงของเจ้าหนูนา แล้วเดินตรงไปยังบ้านขนมปัง ซึ่งอยู่ใกล้ๆกัน

ก๊อก ก๊อก...เนยสดเคาะประตูห้องสองทีแล้วเปิดเข้าไป โดยที่ขนมปังยังไม่อนุญาตเลย ทุกครั้งที่มาเธอก็จะอย่างนี้แหละ

"ขนมปัง ทำไรอยู่"

"เฮ้ย นี่ เนยสด..." ขนมปังร้องด้วยน้ำเสียงตกใจเมื่อเห็นเนยสดเข้ามา ด้วยความตกใจเขาจึงวิ่งไปซุกตัวที่ผ้าห่ม

"อะไร นี่ โป๊อยู่รึไง...แหม ไม่ต้องอายหรอก"

"เข้ามาทำไมไม่บอกกัน ขนมปังบอกเนยสดกี่ทีแล้ว ว่าจะเข้ามาให้บอกกันซะก่อน"

"ก็...." ก็ถ้าบอกก่อนเนยสดจะเห็นขนมปังทำท่าทางตลกๆอย่างนี้รึไงเล่า อิอิ

"หันหลังไปเดี๋ยวนี้ ขนมปังจะไปใส่เสื้อผ้า"

"กะอี่แค่ใส่บ็อกเซอร์ตัวเดียวจะอายอะไรเล่า อิอิ"

"นี่ บอกไม่ฟังรึไง เดี๋ยวไล่กลับบ้านเลยนะ"

"ก็ได้ ๆ" ขนมปังเนี่ยดุจังเลยนะ

............................................................................ 

"ว่าไงมีอะไรเหรอ แล้วเอาอะไรมาด้วย"

"อ๋อ หนูนาอยากมาเล่นกับขนมปัง ก็เลยพามาไง...ใช่ไหมหนูนา เจอพี่ขนมปังแล้ว ดีใจไหม..."

"คนที่อยากมาไม่ใช่เนยสดหรอกเหรอ หึๆ"

"ก็...ใช่ อยู่ที่บ้านไม่มีไรทำเลย คิดถึงขนมปังก็เลยมาหา" เนยสดส่งสายตาหวานฉ่ำไปให้ขนมปัง...

"หึๆ เอ่อ...วันนี้อากาศดีนะ ว่าไหม"

"ใช่ ทำไมเหรอ จะชวนไปออกเดทรึไง"

"...ไปไหมล่ะ พาเจ้าหนูนาไปด้วยก็ได้"

ว๊าย ๆ จริงเหรอเนี่ยชวนเนยสดไปออกเดทด้วย...เมื่อก่อนมีแต่เนยสดชวนนี่นา และทุกครั้งที่ชวนก็จะอีดออดอยู่เรื่อย วันนี้ขนมปังแปลกจริงๆ...

 .....................................................................................

วันนี้ช่างเป็นวันพิเศษของเนยสดจริงๆเลย...ขนมปังปั่นจักรยานพาเนยสดออกไปกินลมเล่น บรรยากาศก็ช่างเป็นใจซะเหลือเกิน ลมที่พัดมาอย่างเบาๆ ต้นไม้สองข้างทางเอนไหวพลิ้วไปตามสายลม...เหมือนในหนังที่เนยสดดูบ่อยๆเลย...อยากให้เวลาผ่านไปช้าๆจัง เนยสดอยากอยู่แบบนี้ขนมปังนานๆ...บรรยากาศแบบนี้ เหมือนเนยสดกับขนมปังกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งเลย

"เนย ไปขี่จัรยานเล่นกันเถอะ"

 เด็กชายตัวน้อยที่ชื่อขนมปังจูงจักรยานมาชวนฉันตั้งแต่เช้าๆ เพื่อไปปั่นจักรยานเล่น...วันหยุดทีไร เขาก็จะมาชวนฉันแบบนี้ทุกที...ฉันน่ะไม่มีจักรยานหรอกนะ และก็ปั่นจักรยานไม่เป็นด้วย...แต่ก็ไปกับขนมปังทุกครั้งที่เขามาชวน...

"ขนมปัง เนยมาแล้ว...จะไปเล่นไหนดีล่ะ"

"อืม...ไปสนามเด็กเล่นดีกว่า...รีบๆขึ้นมาสิ จับแน่นๆด้วยนะ...รถไฟจะออกแล้วครับผม"

เขาจะชอบพูดเสมอว่า...รถไฟจะออกแล้วครับ...ขนมปัง ทำหน้าที่เป็นคนปั่นจักรยาน ส่วนฉันที่นั่งอยู่เบอะหลัง ก็จะคอยจับเสื้อขนมปังไว้ เพราะกลัวว่าจะตกจากจักรยานซะก่อน

"นี่ ขนมปัง อย่าปั่นเร็วสิ เนยกลัวนะ" ขนมปังเริ่มปั่นเร็วขึ้น เนยสดเองก็กอดเอวขนมปังไว้แน่น

"ไม่เป็นไรหรอก สนุกจะตายไป..."

แต่แล้ว คำที่ว่า "ไม่เป็นไรหรอก" ของเขาก็พาฉันเจ็บตัวจนได้...เพราะปั่นเร็วมากจนไม่ทันระวังว่ามีอะไรขวางอยู่ข้างหน้า ขนมปังก็พาเนยสดล้มจนได้...แต่ไม่เป็นไรมากหรอก เนยสดแค่หัวเข่าถลอกเท่านั้นเอง ขนมปังก็ถลอกเหมือนๆกัน

"เนย...เนย เป็นไรไหม..." ขนมปังเข้ามาดูเนยสดที่นั่งร้องไห้อยู่

"โอ๊ยย...ฮือออ...เลือดออกด้วย"

"ขอโทษนะ...เจ็บมากไหม"

"ฮือออ...ไม่เป็นไร กลับไปให้แม่ทายา เดี๋ยวก็หายแล้ว"
ปากบอกว่าไม่เป็นไร แต่น้ำตาก็ยังไหลอยู่ดี

ฟู่...ขนมปังเป่าเบาๆลงไปที่หัวเข่า
"พอขนมปังหกล้มทีไร แม่ก็จะทำแบบนี้...เดี๋ยวก็หายนะ อย่าร้องไห้เลย...เรากลับบ้านกันเหอะ"
ขนมปังเอามือเช็ดน้ำตาให้เนยสด แล้วค่อยๆประคองเนยสดให้ลุกขึ้น จากนั้นเด็กสองคนก็พากันกลับบ้านไปทำแผล

เนยสดไม่เคยโกรธขนมปังเลย ที่ทำเนยสดเจ็บตัวแบบเนี่ย...เนยสดกลับประทับใจมากกว่า...ขนมปังดูแลเนยสดอย่างดี เหมือนพี่ชายที่ปกป้องน้องสาว ตอนนั้นเนยสดก็คิดกับขนมปังเหมือนพี่ชาย...แต่ใจคนนานๆไปชักจะไม่ใช่ซะแล้วสิ เพราะความผูกพัน ทำให้เนยสดคิดไปไกลกว่าคำว่า...พี่ชาย

แต่ขนมปังคงไม่รู้หรอก เขาคงคิดว่าว่าเนยสดล้อเล่น...เนยสดอุตส่าห์บอกรักขนมปังตั้งหลายครั้ง แต่เขากลับยิ้มและก็หัวเราะ เขาคิดว่าเนยสดพูดเล่นล่ะมั้ง แต่ก็เอาเหอะ...การได้อยู่ใกล้ๆขนมปังแบบนี้ เนยสดก็ไม่ขออะไรมากแล้ว

"อากาศดีจังเลยนะหนูนา ชอบไหม"
เนยสดที่นั่งอยู่เบอะหลังของจักรยานพูดกับเจ้าหนูนาในกรง เธอถือมันออกมาเที่ยวด้วย...

"ขนมปัง ตรงนั้นมีรถไอติม จอดหน่อยสิ เนยสดอย่างกินไอติมน่ะ"

"ได้ครับคุณผู้หญิง"

"เอาช็อกโกแล็ตค่ะ"

"ของผมเอากะทิครับ"

"ขนมปังจ๋า...ช่วยจ่ายให้หน่อยนะ"

"ไม่ต้องบอกหรอกเนยสดก็เป็นอย่างนี้ทุกที" ก็ทำไงได้ล่ะตัวเองเป็นสุภาพบุรุษนะ ก็ต้องเลี้ยงสุภาพสตรีอย่างเนยสดสิ...ที่จริงคืออยากกินฟรี

"ไปนั่งกินตรงนั้นดีไหม"
ริมสระน้ำของสวนสาธารณะ...เยี่ยมไปเลย...บรรยากาศที่นั่นโรแมนติกที่สุด

.............................................. 

"ขนมปัง..."

"อะไร เรียกอยู่ได้ ไม่เบื่อชื่อนี้บ้างเลยเหรอ"

"ไม่เลย ไม่เคยเบื่อ ขนมปัง...ขนมปังกับเนยสด ชื่อเราสองคนเข้ากันดีนะ เราสองคนต้องเป็นเนื้อคู่กันแน่ๆเลย"

"หึๆ งั้นเหรอ ก็พ่อกับแม่พวกเราจงใจตั้งไง ชื่อก็เลยเข้ากัน...ทำไม อยากเป็นเนื้อคู่กับขนมปังเหรอ"

ก็ใช่น่ะสิ ถ้าพูดไปขนมปังก็มีแต่ขำทุกที สู้ยิ้มให้และก็ไม่พูดอะไรจะดีกว่า...
......................................................................................................................................
คนเม้นน้อยแต่ไม่ท้อแท้ครับผม