ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    the curse สาปรักป่วนหัวใจเมื่อฉันกลายเป็นเด็ก

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2 โรงเรียนใหม่ที่ไม่อยากอยู่T^T ภาค2

    • อัปเดตล่าสุด 21 ก.พ. 59


         ฉันตั๊นไป 3 วินาที ก่อนที่จะได้สติ และกระโดดเข้าฟรีคิกไอ้คนหน้าจริงจังขัดกับคำพูดนั่นทันที
         "บ้าหรือไง ฉันเรียนจบประถมมานานแล้ว ทำไมจะต้องเข้าไปเรียนทำบ้าอะ
    ไรอีก!!!"
         "เธอนั่นแหละเป็นบ้าอะไร ทำไมอยู่ดีๆถึงกลายเป็นเด็ก ถ้าเธอไม่ได้เป็นบ้าอะไรแบบนี้ ฉันคงไม่เป็นบ้าตามเธอแบบนี้หรอก วะ! นี่ฉันพูดบ้าอะไรอยู่วะ เอาเป็นว่า ถ้าเธอยังไม่สามารถที่จะตัวโตได้เท่าเดิม ทางแก้ปัญหาเดียวของฉันตอนนี้คงทำได้เพียง พาเธอไปสมัครร.รประถมเท่านั้นแหละ!!!"
         "ดะ เดี๋ยวซิ ฉันจะไปเอาวุฒิอนุบาลมาจากไหน เอาวุฒิตอนสมัยเด็กมา เขาจะได้หาว่าเราบ้ากันพอดี แล้วอีกอย่างโรงเรียนอนุบาลหมีอ้วนของฉันมันก็ปิดตัวไปตั้งแต่ฉันเรียนจบออกมาซะด้วยซ้ำนะ!!!!"ฉันพยายามหาหนทางรอดที่จะไม่ต้องเรียนประถมใหม่ แต่แววตาหมายมั่นของมันที่ส่อออกมาทำให้ฉันรู้ตัวว่าคงไม่มีทางรอดแล้ว อย่างแน่นอนT.T
         "เรื่องนั้นไม่ต้องกังวลไป เพราะยังไงฉันก็มีหนทางให้เธอได้เรียนอยู่แล้ว หรือว่าไม่อยากเรียน...ถ้าไม่อยากเรียนก็กลับไปอยู่กับน้านันเถอะ เปลืองเงินที่น้าเขาอุตส่าห์ส่งมาให้..."มันว่าราวกับรำพึง ขณะที่กำลังจะเดินเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำต่อ
         ไม่! ถ้าแม่เห็นฉันตอนนี้แม่ต้องเป็นลมแน่ๆ แต่ฉันไม่อยากที่จะเรียนโรงเรียนประถมใหม่นี่ ทำไมเรื่องบ้าบอนี่ต้องมาเกิดกับฉันด้วยวะ!!!!!

    โรงเรียนประถมชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพ
         "ม่ายยยยย เรากลับกันเถอะ ฉันไม่อยากเรียนแล้วToT"
         "ไม่ได้ๆ มาถึงที่นี่แล้วจะมาเลิกไม่ได้ อย่ามาเล่นตัวน่า ฉันไม่ได้ว่างมาก พอที่จะมาวุ่นวายกับเธอทั้งวันหรอกนะ!!!"
         "ขอเวลาทำใจกก่อนไม่ได้เหรอ~~~~"ฉันลากเสียงขณะที่พยายามขืนตัว ขัดแรงดึงของไอ้ซันที่กำลังลากถูลู่ถูกังตัวของฉันอยู่
         "ไม่ได้ ขืนเธอมัวแต่ทำใจไม่ต้องเรียนกันพอดี!!!"มันว่าเสียงแหววราวกับผู้หญิง เหตุมันเกิดมาจากเมื่อเช้า พวกเราค้นพบว่าโรงเรียนประถมที่ไอ้บ้าซันจะให้ฉันเข้าดันมีกำหนดเปิดเรียนวันแรกไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่ฉันกลับยังไม่ได้แม้แต่สมัครเรียน โรงเรียนประถมบ้าอะไรเปิดเรียนก่อนโรงเรียนมัธยมเกือบเดือน=*=
         "แต่ ฉันทำใจไม่ได้นี่นาที่จะต้องมาเรียนที่นี่ เรากลับบ้านกันนะ>/\<"
         ให้ตายนี่ฉันถึงขนาดยกมือขึ้นไหว้มันเลยนะเนี้ย
         "ไม่ได้ไม่ต้แงมาทำตัวงี่เง่า แล้วก็เลิกทำท่าขัดขืนฉันซะที คนอื่นเขาเข้าใจผิดว่าฉันลักขโมยเด็กออกจากโรงเรียนกันพอดี
         "แต่..."ฉันกำลังจะแย้งหน้างอ จู่ ตัวของฉันก็ลอยหวือขึ้น เพราะมันอุ้มฉัน แล้วเดินเข้าอาคารที่อยู่ด้านหน้าสุดทันที
         "นี่ อย่าบอกนะ ว่าฉันจะต้องเรียนตั้งแต่ป.1ใหม่น่ะ=*="ฉันกระซิบขึ้น
         "ใช่ซิ ก็ใบเกรดของเธอหายหมดเลยนี่นา เพราะฉะนั้น ยังไงเธอก็ต้องเรียนป.1ใหม่^^"แล้วมันก็ส่งยิ้มกวนอวัยวะเบื้องล่างมาให้ฉัน
         "=_=+++++"
         "สวัสดีครับ พาน้องสาสมาสมัครเรียนครับ^^"ว่าแล้วมันก็โปรยเสน่ห์ใส่ป้าประชาสัมพันธ์
         "เอ๊ มาสมัครเอาวันนี้เหรอ ห้องเต็มหมดแล้วมั้ง โรงเรียนของเราเน้นคุณภาพดังนั้น เด็กที่เข้าที่นี่จะต้องสอบเข้า เกรงว่าเราคงรับน้องของคุณไว้ไม่ได้หรอกค่ะ^^"นางส่งยิ้มคืนให้ และนั่นราวกับสวรรค์มาโปรดฉันเลยทีเดียว เพราะนั่นเท่ากับว่าฉันอาจมีทางรอด
         "พี่จ๋า เขาไม่อยากรับหนู ก็พาหนูไปสมัครที่อื่นซิคะ อย่าคิดมาก หนูคงไม่คู่ควรกับโรงเรียนที่แสนดีแห่งนี้;("ฉันแกล้งดราม่าซบไหล่ พี่ชายจำเป็นทันที และดูเหมือนฉันจะทันสังเกตเห็นคิ้วที่กระตุกของนายซันด้วย สนุกแล้วซิ=]
         "แต่พี่ว่าโรงเรียนนี้เหมาะกับน้องรักของพี่ที่สุดแล้วนะคะ=_=++++"
         "ไม่หรอก หนูไม่คู่ควรกับที่นี่  อย่าให้หนูเรียนที่ที่ดีขนาดนี้เลย เกรงว่าจะทำให้ใครต่อใครเขาลำบากเอานะคะพี่;("ฉันเลิกซบพร้อมกับแกล้งบีบน้ำตา ขอร้องล่ะ น้ำตาจ๊าออกมาหน่อยนะ ถ้าไอ้บ้าซันนี่ได้เห็นน้ำตาของฉันจะต้องใจอ่อนให้ฉันแน่ๆ เหมือนตอนเด็กๆนั่นแหละ=p
         "โอ้ โรงเรียนนี้ไม่คู่ควรกับน้องของพี่จริงๆด้วย โรงเรียน ห่วยๆ ที่มีประชาสัมพันธ์แก่ๆ มันจะไปเหมาะกับน้องรักของพี่ได้ยังไง ขนาดไอ้โรห์มันบอกว่าบอกมาแล้วนะเนี้ย ยังต้องให้พูดมากอีก แย่จริงๆ อย่างนี้ต้องบอก ไอ้โรห์แล้วว่าป้าประชาสัมพันธ์ละเลยหน้าที่ ไม่ยอมปฏิบัติต่อคำสั่ง^^"
         เอาแล้ว นายซันเปลี่ยนจากโหมดไลต์ไปเป็นโหมดดาร์คแล้ว แล้วไอ้ประโยคที่เกี่ยวกับ 'ไอ้โรห์'เนี้ยคืออะไร=*=
         "ดะ เดี๋ยวค่ะ โรห์ที่คุณพูดถึงนี่ใช่ คุณฟาโรห์หรือเปล่าคะ==:;"
         ไอ้บ้าซันไม่พูดเพียงแค่ยกยิ้ม ก่อนที่จะวางฉันลง แล้วพูดขึ้นว่า "ฝากด้วยแล้วกันนะครับ^^"ว่าแล้วมันก็เดินจากฉันไป ปล่อยฉันให้อึ้งค้าง พร้อมกับคำถามที่ว่า
         "นี่หนูได้เข้าเรียน แล้วเหรอคะ=_=:;>"
         (-_-) (_ _) (-_-)
         ป้าคนนั้นพยักหน้า และนั่นทำให้ฉันอยากที่จะร้องไห้ออกมาเป็นภาษาอารบิกเลยทีเดียว งื้อTT^^TT(ร้องไห้จมูกบาน)


    มาต่อภาค3กัน ตอนนี้เป็นสงครามไตรภาคจริงๆ หรืออาจจะมากกว่า3วะ งื้อ นักอ่านที่รัก ขออนุญาตลบเม้นเก่านะคะ เพราะจะทำให้งงกับภาครีไรต์ คือตอนมันไม่ตรงกันอ่ะค่ะ ไรต์ขอโทด ไม่อยากที่จะลบเลย มันเป็นแรงบันดาลใจของไรต์ หรือไรต์ไม่ควรลบดีคะ เพราะนักอ่านที่รัก ที่อ่านกันก็คงอ่านเรื่องมากกว่าที่จะอ่านเม้นใช่ไหมคะT.T
        อีกอย่างถ้าลบแล้วนักอ่านเก่าๆจะเสียใจด้วย เก็บไว้ไม่เป็นไรใช่ไหมคะToT

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×