คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ครอบครัวว้าวุ่น...วัยรุ่นวุ่นวาย=*=
เช้านี้เป็นเช้าอันแสนสดใสวันหนึ่งสาวน้อยน่ารักนามแสงแดดกำลังหลับปุ๋ยอย่างเป้นสุขอยู้บนเตียงลายหมีพูห์สุดแสนโปรดปราณ=__=:;
แต่ดูท่าทางความสงบสุขจะมาเยือนตัวเธอได้ไม่นานนัก...เมื่อ...
“กรี๊ด~~เอาของฉันคืนมานะ!!!”
นั่นไง...สัญญาณแห่งความสงบสุขของบ้านแผดดังขึ้นแล้ว=*=:;
ฉันลุกจากเตียงนอนอันแสนสบาย และโผเผเข้าห้องน้ำไป...ในขณะที่เสียงก็ยังดังโวกเหวกอยู่เบื้องล่าง...
“กรี๊ด~~~แกว่าใครเป็นตุ๊ดหลอดลมแตกยะ!!!”
“ก็ว่าแกนั่นแหละ!!! ยัยไม่เจียมสังขาร!!!~”
“กรี๊ด~~ฉันไม่ยอม!!!ฉันเป็นพี่แกนะมาเถียงฉันฉอดๆแบบนี้ได้ไงนังบ้า!!!”
“อ๊าก!!ฉันไม่ยอมรับคนที่เกิดก่อนฉัน1นาที39วิฯเป็นพี่หรอก!!!”
“แต่ฉันก็เป็นพี่แกนะ ยัยทอมชะนีปลวก!!!”
“และฉันก็เป็นน้องพี่เหมือนกัน เพราะฉะนั้นฉันไม่ใช่ชะนีปลวกพี่ต่างหากกระเทยเถื่อน!!!”
หลังจากนั้น....
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!”
หูร้าวระบมแต่เช้าเลย=_=:;
“ฮัลโหล...จ้าๆๆรักเธอเหมือนกัน เอ๋ ฉันเนี้ยนะ....แหม...รักจริงเปล่า....อุ๊ยแป๊บนะขอกินน้ำแป๊บนึง....หะ อะไรนะ...โหย อยากได้ยินเสียงฉันตลอดเวลาเลยเหรอ...อ๊าย อาย ฉอดๆๆๆ”
เสียงของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งดังลงมาจากบันไดบ้านพร้อมกับโทรศัพท์....แหม...คุยคิคักมาแต่ไกลเลยนะ=*=:;
...แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไรเสียงอีกเสียงก็ดังขึ้น....
ตึงๆๆๆๆ
แล้วสีงที่ดังราวกับบ้านถล่มเพราะปลาอานนท์พลิกตัวก็ดังขึ้น
“ว๊าก!!!สายแล้วๆๆๆO[]OU!!”
แล้วก็....
ตึง!!!
โครม!!!
“โอ๊ย เจ็บๆทำไมไม่ปลุกผมมัวทำบ้าอะไรกันอยู่ ผมจะตกรถรึเปล่าเนี้ยTT^TT!!!”
ว่าแล้วมันก็ลุกขึ้นแล้วออกวิ่งไปทันที...
ก่อนอื่น...ฉันขอแนะนำตัวแล้วก็ทุกๆคนที่จะมามีส่วนร่วมในเรื่องนี้ก่อน...
...เอาเป็นว่า...ฉันชื่อแสงแดด เป็นนางเอกของเรื่องนี้ล้วก็รับหน้าที่เป้นผู้บรรยายความรู้สึต่างๆของเหล่าตัวละครค่ะ(เพราะ นักเขียนไม่ยอมจ้างผู้บรรยายเฉพาะนางเอเลยต้องควบสองบทบาท^^)
ส่วนคนที่กัดกันจนบาดเจ็บสาหัสต้องตามเจ้าหน้าที่มาจับ เอ็ย!มารับไปส่งโรงพยาบาล(คือความจริงไม่มีใครได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิตสิ่งที่เล่ามาคือการโม้หมด=_=)ก็คือพี่ชายและพี่สาวฝาแฝดที่...ค่อนข้างสลับขั้วผิดไปนิดหน่อย....เอ่อ ความจริงก็ไม่นิดหรอก...แค่ผู้หญิงเก๊กชาย ผู้ชายก็....
ทั้งสองคนนั้นชื่อพระพายกับเพียงลม
ส่วนนายคนที่เพิ่งออกไปเป็นน้องเล็กสุด เรียนไม่เอา เมาไม่สู้ ชีวิตนี้มุ่งแต่บอล นายพิรุณฑ์และยัยคนที่เอาแต่เมาท์มอย ฝอยทองอยั่บโทรศัพท์คือน้องสาวรองต่อจากฉัน....มันนิสัยเอิ่ม...สลับขั้วเหมือนกัน ความจริงก็ไม่อยากพูดมากหรอก...แต่น้องฉันคนเนี้ยมันเป็นดี้!!
ใช่ค่ะ!!ดี้!!
...ดี้ที่ชอบทอมและทอมก็รักดี้ เรามาอยู่ด้วยกันตลอดไปนะ ฉันรักเธอ เราจะไม่แยกจากกัน จุ๊ฟๆ...
แย๊ก!!!ฉันจิ้นไปจนถึงไหรแล้วเนี้ย...กรี๊ดๆไม่เอาๆเลิกๆ
ยัยน้องฉันคนเนี๊ยชื่อสายลม ชื่อก็ออกจะเพราะหน้าตาก็ออกจะสวยเสียอย่างเดียวไม่ซิเสียหลายอย่าง...ก็ยัยนี่สวยน้อยกว่าฉันแถมติดโทรศพท์อย่างกับพี่ท่านเกิดมาพร้อมกันเหมือน....เหมือนเรื่องไหนนาที่เขาเกิดมาพร้อมเรือนไทยเหมือน...เออ เหมือนอะไรก็ช่างไม่สนใจแล้วโว้ย...
เอาล่ะ...กลับมาสนใจฉันต่อดีกว่า ขณะนี้ฉันกำลังนั่งกินข้าวเช้าด้วยอาการสงบเพราะรู้ดีว่าต่อให้พูดอะไรไป คงไม่มีใครฟัง หรือถ้าจะมีใครฟังก็จะหันกลับมาทะเลาะกันมากกว่า เพราะฉะนั้นเงียบไว้สุขใจกว่าพูดขึ้นมาแล้วชวนทะเลาะเป็นไหนๆ....จำไว้เนี้ยคติธรรมประจำตำบลฉันเอง!!!
หลังจากที่ออกมาจากบ้านแล้ว ในตอนนี้ฉันำลังทำหน้า ทำตาระแวงสุดขีดเพราะอะไรน่ะเหรอ...
ก็แหม ช่วงนี้ฉันเจอพวกโรคจิตมาคอยป้วนเปี้ยนวุ่นวายอยู่น่ะค่ะ...ก็แหมฉันออกจะน่าดีซะขนาดนี้ น่ากลัวชะมัดเลยนะคะT^Y
แต่ดูท่าทางว่าฉันจะได้เจอนายโรคจิตคนนั้นจริงๆเข้าแล้วล่ะค่ะ ฉันคิดในขณะที่เขาเดินบิดตูด(?)เข้ามาหาฉัน่อนที่จะจับมือฉันแล้วก็พูดขึ้นมาว่า
“เราไปโรงเรียนกันเถอะ^^”
ฮือๆๆน้ำเสียงร่าเริงสุดๆ คือความจริงแล้วฉันเป็นสาวน้อยน่ารักที่เป็นโรคกลัวผู้ชายเข้าขั้นถ้าเข้าใล้แล้วมีสิทธิ์บ้าหรือม็ช็อก ขึ้นลมพิษอะไรประมาณนี้เลยล่ะค่ะTT^TT
และพวผู้ชายที่ฉันกลัวที่สุดก็คือผู้ชายอย่างนายคนนี้!!!
(โปรดติดตามตอนต่อไป)
ป.ล.อ่านแล้วดีไม่ดีก็ขอความกรุณาด้วยนะคะ
มีช้อยส์มาให้เลือกคือ..
ก.กรุณาติดตามเรื่องต่อ
ข.หายต๋อมไปเลย
(แต่คนเขียนความจริงอยาบังคับให้เป็นข้อก.นะคะ^^
ความคิดเห็น