คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : CHAPTER 2 [SO SMILE] ปะป๊าต้องคู่กับหม่าม้าสิ
CHAPTER 2
ปะป๊า้อู่ับหม่าม้า
' ฮิฮิ
อายอนรู้แล้วว่าใรเป็นหม่าม้า '
( BYUN A YEON บยอนอายอน )
>>A YEON 's parting<<
" อายอนะินอันนี้
แล้ว็อันนี่ อันนู้น้วย " น่าินไปหมเลย อายอนอยาินหมเลย
แ่อายอนไม่ินไม่ไหว นี่เลือที่อยาินทีู่้แล้วน่า~
"
ัวเล็แ่นี้แ่ินไ้เยอะนน่าลัวันะเรา
" ุอาเฮุนยิ้มำ
" ปิแล้วินเยอะว่านี้อี ยิ่ถ้าเป็นนมอย่าัพเ้นะ ่อให้อยาวไปนถึเาะนามิ
อายอน็ินหมใ่ไหมอายอน "
" ปะป๊าอย่าแอายอนสิ
อายอนอายนะ " อายอน้อปิหน้า ปะป๊า อย่าให้ถึทีอายอนบ้านะ
"
ไม่ทราบว่าะสั่อะไรเพิ่มันไหมะ "
อายอนเลยสะิปะป๊าที่หยุหัวเราะอายอนแล้วนั่ิ้มโทรศัพท์อยู่นั่นับุอาเฮุนที่เหม่อออไปนอร้าน
อายอนไม่น่าเลือโ๊ะที่ิหน้าร้านเลยเนอะ
"
ปะป๊าับุอาะสั่อะไรเพิ่มไหมะ พี่เ้าถามอยู่เนี่ย ให้อายอนเลือให้
อายอนเลือไม่ถูนะ "
" หือ ปะป๊าเอา้าวผัล่ะัน
เฮุนนายล่ะ "
" ผมอยาเอานนั้น เฮ้ย!ไม่ใ่
เอาามฮยอนั่นแหละ "
ุอาเฮุนเหม่อสัพั็หันลับมาพูแปลๆแล้วลับไปเหม่อมอนอร้านอีแล้ว
" เอา้าวผัอีสอ
ับโล่าอีสอ น้ำส้มหนึ่ แ่นี้พอรับ
"
"
ปะป๊าทำไมเอาน้ำส้มให้อายอนล่ะ แล้วทำไมปะป๊าับุอาินโล่าัน ไม่เท่าเทียมอ่ะ
" หลัาที่พี่ที่รับออเอร์เินออไป อายอน็ทำหน้าบู
อย่านี้ทุทีให้อายอนินน้ำส้มแบบนี้ทุที อายอนเบื่อแล้ว
" มันไม่ี
มันะัระเพาะเราเอานะ "
" มันไม่ีแล้วปะป๊าะสั่มาินทำไมันะ
มันะัระเพาะปะป๊าับุอาไ้นะ "
" อายอนล้าย้อนปะป๊าหรอ
เราโนแน่ "
" ไม่เอานะ~ปะป๊า
อย่าั๊ี้อายอนนะ ุอาเฮุน่วย้วย "
อายอนเบี่ยัวหลบพลาอแนอวาม่วยเหลือาุอาเฮุนแุ่อาไม่ไ้สนใอายอนเลย
ือไม่ไ้ยิน้วย้ำ นอายอน้อมอไปออนอร้านทาทีุ่อาเาูบ้า
" ุอาะ มออะไรอยู่หรอะ
" อายอนระิบถามเสียเบา " มีอะไรีๆน่าูหรอะ "
" ผู้หินนั้น โอ๊ย! ไม่มีอะไรหรอ
อายอน " ุอาหัวระแทับระ่อนโบมือปิเสธให่ อายอนไม่เื่อหรอ
" นนั้นหรอะ หรือนนี่
"
" อายอนี้ไมู่หน้าเาเลยนะ
อาไม่นิยมมอนราแบบนั้นหรอ "
" ั้นนที่อยู่ใ้้นเมเปิ้ลนั้นล่ะะ
ใ่ไหมะ "
" ... "
เียบแบบนี้อายอนว่า้อใ่แน่เลย
" โอเะุอา
อายอนไม่ถาม่อแล้ว ้าวมาแล้ว อายอนิน้าวแทนีว่า เนอะ! "
แล้วอายอน็รับะเียบาปะป๊า่อนะินเียบๆ
มอูท่าทีอปะป๊าับุอาที่อยู่ร้ามและ้าๆหน้า่า ูเหม่อเหมือนันนะ
แ่เหม่อนละแบบ ปะป๊าเป็นแบบเศร้าๆ ลับัน ุอาเฮุนเป็นแบบที่แฮปปี้มา
ยิ้มมุมปาลอเวลาที่มอผู้หิ อายอนว่าผู้หิที่ใ้้นเมเปิ้ลแน่ๆ แ่ปะป๊า
อายอน็ไม่รู้เหมือนันว่าปะป๊าไปเศร้าที่ไหนมา
รู้ี้อายอนวนุลุูโฮับุอาานยอลมาีว่า
" อโนให่ว่านี้ไม่ไ้หรอะปะป๊า
มันะไ้ใส่รสวานิลลาเพิ่มไ้อีั้นอ่ะ นะะปะป๊า "
" พอเหอะอายอน
ินเยอะว่านี้ะ้อลายเป็นหมีัวเท่าบ้านสามหลัแน่เราน่ะ "
" ปะป๊า!! " อายอนท้ว "
อายอนไม่มีทาัวเท่าหมีบ้านสามหลัหรอ ไม่มีทาเลย "
" เป็นไ้แน่
ถ้าืนเรายัินเยอะแบบนี้ "
" โห ไม่เป็นไรหรอน่าฮยอ
อายอนเ้าวัยำลัโ ปล่อยให้อายอนินไปเถอะ
แบล็าร์วเินไม่ำัทีู่โฮฮยอให้มาเนี่ย เลี้ยอายอนไ้สบายอยู่แล้ว "
" ฮยอไม่ไ้ห่วเรื่อเิน
แ่สุภาพและนิสัยออายอน่าหาที่ะเสีย "
" ่า~ ปะป๊าว่านิสัยใรเสีย
อายอนไม่ไ้เป็นแบบนี้นะ "
"
ปะป๊าเื่อว่าแม่มน้อยอปะป๊าไม่ไ้เป็นแบบนั้น "
" ปะป๊า เอาอีแล้ว
ว่าอายอนอีแล้ว อายอนอนปะป๊าแล้ว ้ออายอนเลย " อายอนเลยเินนำลิ่วๆ
พอหันลับมาอีที็ถูนนะล้มอยู่แล้ว
แ่เหมือนมีใรไม่รู้มา่วยรับอายอน้วยัว็ห๊อมหอมมาเลย
" หนูเป็นอะไรหรือเปล่า
เ็บรไหนไหม " เสีย็นุ่มหวานน่าฟัั เป็นผู้หิที่ใีมาเลย ไม่ใ่สิ้อเป็นออนนีใีที่่วยเ็น้อยาำๆอย่าอายอน่าหา
" หนู... "
" ะ อายอนไม่เป็นอะไรเลย
ไม่เ็บรไหนเลยะ " อายอนลุึ้นมาพร้อมออนนีนนี้ที่่วยพยุ
เมื่อมอหน้า็หน้าาใีและสวยเหมือนยัที่ิไว้เลย แถมยัมียิ้มปลอบใอายอน้วย
อายอนรัออนนีนนี้อ่ะ
" แ่ไอศรีมหมแล้วนะ แล้วหนูื่ออายอนใ่ไหม
"
" ใ่ะ บยอนอายอนะออนนี
เหวอ! หมเลย
อายอนเสียายยัไม่ไ้ินไอศรีม็อโแลอโปรเลย " น่าเสียายั รส็อโแลที่อายอนรอ
หมแล้ว แ! อุส่าห์ินวานิลลาหมพอี
เพราะพวป้านั่นแท้ๆที่วินอายอน
" ั้นอายอนเอาาไ่มุที่ออนนีื้อมาไปินแทนไ้นะ
รส็อโแล้วย "
" ะีหรอะออนนี "
" ะไม่ีไ้ไ
ออนนีไม่ว่าหรอ " ออนนีนนี้ยิ้มให้อายอน
ยื่นแ้วาไ่มุ(บับเบิลที)็อโแลให้อย่าไม่มีอะไรแอบแฝ
และออนนีนนี้ไม่มีทาทำอะไรอายอนหรอ ถ้าะทำทำไปนานแล้ว ออนนีเาไม่่วยอายอนหรอ
" แ่ออนนีไม่ินแล้วหรอะ
"
" ไม่แล้วล่ะ
ออนนีินไปแล้วแ้วหนึ่ ออนนีพอแล้ว อายอนรับไปเถอะ
ออนนีไม่ใส่อะไรในาไ่มุนี่หรอ "
" ไ้เลยะ
แ่อายอนไม่ไ้ิว่าออนนีะใส่อะไรไว้สัหน่อย " อายอนรับาไมุมาูิม่อนทีหนึ่
ลัวไม่อร่อย ผิาอร่อยมาเินาิะอี
อร่อยนะแ่แพ้ัพเ้อโปรอายอนอยู่ี " อร่อย "
" ใ่ไหม "
อายอนพยัหน้าพลายิ้มว้า " แล้วทำไมอายอนมาอยู่ที่นี่นเียวไ้ล่ะ
หรือหลทา "
" เปล่าะ
อายอนมาับปะป๊าับุอา แ่หายไปไหนไม่รู้ะ "
" เหมือนออนนีเลย
พี่อออนนี็หายไปไหนไม่รู้ เหมือนถูทิ้ไว้เลย "
"
ั้นอายอนับออนนีเป็นนที่ถูทิ้เหมือนันเลย "
" นั่นสินะ "
ออนนีเาถอนหายใ่อนะยิ้มออมา " แ่ออนนีที่มีอายอนนั่้วยเป็นเพื่อน
"
" อายอน็...โอ๊ะ! ปะป๊าำาไ่มุอายอนทิ้ถัยะแบบนี้ไ้ไ
" อายอนัโรธปะป๊าอีรอบแล้วนะ ำาไ่มุออายอนทิ้ลถัยะแบบนี้ไ้ไ
ใร้ายเินไปับอายอนเินไปแล้วนะ นั่นปะป๊าใส่อะไรเยอะแยะบนหน้า อายอนไม่เห็นหน้าปะป๊าเลย
เพราะอายอนลาเลยมอออเป็นปะป๊า
"
แล้วเราล้ารับอานแปลหน้าไ้ยัไฮะอายอน ลับไปปะป๊าะลโทษเราแน่ "
" ออนนี ่วยอายอน้วย "
อายอน้อวิ่ไปหลบหลัออนนีใี ลัวปะป๊าอ่ะ
ปะป๊าไม่เยทำหน้าเหมือนยัษ์แบบนี้เลยนะ อายอนลัวริๆ ่า~ลัวอ่ะ
>>End A YEON 's parting<<
>>SUJEONG 's parting<<
ันรีบเอาัวบัอายอนไว้แล้วมอผู้ายที่ท่าทาล้ายโร
แ่ัวะมิิใส่หมวใส่มาส์ปิปาใส่แว่นาสีาไม่เห็นหน้า่าาเลยว่าเป็นไ
ันลัวว่าเาะเ้ามาทำร้ายอายอนเ้า อายอน็ูลัวเามา
" นายเป็นใรัน
อย่าเ้ามาใล้อายอนมาว่านี้นะ "
" ทำไมะเ้าใล้ันไม่ไ้
เธอ่าหายัยนแปลหน้าที่้อถอยออาอายอนเี๋ยวนี้เลย "
"
นายนั่นแหละอย่าเ้ามาใล้เลยนะ ไม่ั้นันะโนให้นแถวนี้่วยริๆนะ "
ันแู่่ไปเยๆ หวัว่าเาะถอยไปีๆ สั้าวหนึ่็ี
" เอาเลย
ะไ้รู้ระหว่าปะป๊าับนแปลหน้าอย่าเธอ อายอนะเลือใร "
เาท้านัน้อมออายอนอย่าสสัย
" เลือออนนีมาว่า
เพราะปะป๊าะลโทษอายอน ทั้ที่ปะป๊าเอแท้ๆที่ทิ้อายอนไปไหนไม่รู้ " โอเ
เาเป็นปะป๊าออายอนริแหละ ไม่ั้นะพูันเ้าใหรอ
" ไม่รู้แหละ
ถ้าเราไม่ลับับปะป๊า เรียมให้แม่เรามารับเราลับืนนี้เลย ีไหม "
" ไม่ี ไม่เอา
อายอนไม่ลับับปะป๊า้วย " หนูน้อย้าหลัันเริ่มอแ
อนเมื่อ่อนอนันอายุประมาอายอน็เยเป็น ยิ่ใ้ไม้แ็ยิ่ทำให้ยาึ้นว่าเิมอี
ันเลยหันลับไปนั่ย่อหน้ารหน้าอายอนแล้ว่อยๆพู
" ทำไมเราื้อแบบนี้ไ้ แล้วนั่นเธอำลัะทำอะไรับอายอน"
"
อายอนทำัวแบบนี้ับผู้ให่มันไม่น่ารัเลยรู้ไหมะ ไม่ยอมเื่อฟัผู้ให่เนี่ย " ันไม่สนใำพูอนที่เป็นปะป๊าออายอนแล้วยิ้มน้อยๆลูบผมอายอน้วยวามเอ็นู
" ปะป๊าะลโทษแล้วะบอแม่ออายอนนี่ะ
อายอนลัวะโนลโทษแล้วอายอน็ไม่อยาลับไปับแม่ืนนี้ อายอนเพิ่มาหาปะป๊าเ้าวันนี้เอ
อายอนไม่ยัอยาลับนี่ะออนนี "
" อายอน็บอปะป๊าเาีๆสิ
พูาเพราะๆเหมือนที่อายอนพูับออนนี
รับรอว่าปะป๊าออายอน้อเื่ออายอนเหมือนที่ออนนีเื่อแน่นอน้ะ
เ้าใที่ออนนีพูใ่ไหมอายอน "
" ะออนนี "
อายอนเป็นเ็ีมาเลย แ่ันพูไม่ี่ประโย อายอน็เื่อฟัแล้ว น่ารัริๆ
" แ่อายอนยัไม่อยาลับเลยะ
"
" แน่ะ!อายอน
ทำไมไม่อยาลับล่ะ อยาเป็นเ็ไม่น่ารัหรอ "
" เปล่าะ
แ่ถ้าลับไปอนนี้ อายอนไม่ไ้เอออนนีอีนี่ะ "
" ออนนีเื่อว่าเราะไ้เอันอีแน่นอนอายอน
" ันบอแล้วแะสร้อย้อมือสีพาสเทลที่ียอนออนนีื้อให้ใส่ให้อายอนแทน
" ออนนีสัา้วยสร้อย้อมือเส้นนี้เลย แ่อายอนใส่แล้วเ้าับมันมาเลยนะ
"
"อบุะออนนีที่ให้
มันสวยมาเลย อายอนอบมันมาเลยะ "
" ออนนี็ีใที่อายอนอบ
ทีนี้อายอนลับไปับปะป๊าอายอนไ้แล้ว ออนนี็้อไปแล้วเหมือนัน "
" ะ แล้วเอันใหม่นะะออนนี
"
" ้ะ
แล้วเอันใหม่นะอายอน " ันโบมือลานอายอนเินไปับปะป๊านลับสายา
ันเลยมอบนใส่ปะป๊าออายอนแป๊บ ไอ้ผู้ายอะไรไม่รู้เ้ามา็ว่าัน ำ็นแปลหน้า
สอำ็นแปลหน้า มีอะไรับำนี้หนัหนา
แถมยัไม่ไร้มารยาทว้าสิ่อนอื่นทิ้และไม่ิะเอ่ยำอโทษสัำ เฮอะ! ิว่าัวเอเป็นใรัน
" ูอทำไมทำหน้ามุ่ยแบบนั้น โรธออนนีที่หายไปั้นานใ่ไหม
ออนนีอโทษนะ " ียอนออนนี็โผล่มาหาัน ่อนันะยิ้ม
ไม่รู้ยิ้มแบบไหนอันันที่ทำหน้าออนนีเามีสีหน้าลัวนถอสีไ้
" เปล่าโรธออนนีนะ แ่ใรบานที่ผ่านมาเมื่อี้ทำให้อยา่ามาเลยะ
"
" ใล้เวลาหมพัเที่ยแล้วล่ะูอ ลับบริษัทันเถอะเนอะ " แล้วียอนออนนี็ับมือพาเินไปึ้นแท็ี่
แ่าร้าวเินลัษะแปลๆอออนนีทำให้สสัยมาเลย้มมอเท้าอออนนีเา
บวมเป่ยัับลูมัุแบบนี้ ไปทำอะไรมา
" ้อเท้า ออนนีไปโนอะไรมาถึบวมนานี้ อบันมาเลยนะ ียอนออนนี "
ออนนีเาไ้แ่หัวเราะแห้ๆ ไม่อบอะไรันแม้แ่อย่าเียว แถมยัมาหน้าแ้วย มันเิอะไรึ้นับียอนออนนีมาันเนี่ย
>>End SUJEONG 's parting<<
ความคิดเห็น