เรื่องผม

/>

            วันหนึ่งเมื่อผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่โตมาและอยู่ในลู่ในทางตลอด เมื่อวันเวลาผ่านมาทำให้ผมต้องคิดอะไร ให้เป็นปกติตามภาษาวัยรุ่น ทุกวันตั้งแต่ผมโตมา ผมใช้ชีวิตอยู่แต่ในกรอบของ อุดมการณ์ของตัวเองซึ่งทำร้ายจิตใจของเด็กอย่างผมมากมาย กักขังตัวเองอยู่ในกรอบที่พ่อแม่ไม่ได้ตั้งให้ ( ทั้งๆที่ท่านไม่ได้ต้องการอะไรในตัวผมมากมาย ) และวันหนึ่งผมก็รู้ตัวว่า เออ ไหนๆก็โตแล้ว ลองเป็นตัวเองดูดีหว่าไหม ใช้เวลาศึกษาสิ่งที่ผมต้องการ ความรัก ไม่ใช่จากครอบครัวนะ จากคนที่เราแอบรัก แต่ก็ยังไม่แน่ใจก็เลยอยู่ไปวันๆ