We Complete Each Other เติมรัก เติมเต็ม [yuri]

ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 6 คิดได้

                                                                                 [ ตอนที่ 6 ]

                                                              คิดได้

                 ตอนนี้ฉันนั่งรอมีนอยู่ ฉันมองดูนาฬิกาข้อมือ ซึ่งตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่มสิบห้านาที ฉันมาก่อนเวลา เพราะหนีพวกเพื่อนๆมา เพราะตั้งแต่พวกมันรู้ว่าฉันเป็นอะไร ดูพวกมันจะขยันกันแซวฉันอยู่ตลอดทั้งวันเลย ทำให้ฉันหนีพวกมันมานั่งรอเธอก่อนเวลา ฉันทอดสายตาไปทางข้างนอกที่มีท้องฟ้ายามค่ำคืนตัดกับท้องทะเล  มีเสียงเกลี่ยวคลื่นพัดเข้าฝั่ง สายลมโชยเบาๆ มันเป็นบรรยากาศที่ดี อยากอยู่แบบนี้นานๆ มีฉันและเธอสองคน 

                     เดี๋ยวนะ!

                     ฉันสะบัดหน้าตัวเองเพื่อไม่ให้ตัวเองคิดอะไรบ้าๆ

 

                          "เราอย่าพึ่งคิดไปไกล"

 

                          "เราไม่รู้ว่ามีนคิดเหมือนกับเราไหม แล้วถ้าเขาไม่คิดล่ะ"

                          "ทำไงดี"

                          "เอาว่ะริช  ถามตรงๆเลยแล้วกัน"

                     เมื่อคิดได้อย่างนั้น แล้วนั่งรอเธอ ตอนนี้ใจฉันเต้นแรงมาก เพราะทั้งตื่นเต้น ทั้งลุ้น ทั้งกังวล ในเวลาเดียวกัน

                      ไม่นานคนที่ฉันรอ ก็เดินขึ้น พร้อมโบกมือทักทายฉัน ฉันโบกมือทักทายกลับ เธอมานั่งข้างๆ ฉัน แล้วมองมาทางฉัน

                          "ริชเป็นไรเปล่า ทำไมเหงื่อออกเต็มเลย แล้วดูหน้าแดงๆด้วย ไม่สบายเปล่า" 

                        เธอก็เอามือทาบที่หน้าผาก

                            "ตัวก็ไม่ร้อน" เธอบอกพลางมองมาที่ฉันด้วยสายตาที่เป็นห่วง

                        ฉันยิ้มให้พร้อมบอกว่า 

                             "เปล่าๆ เราไม่ได้เป็นอะไรเลยมีน"

                             "แต่ริช......"

                        จากตอนแรกจะถามมีนตรงๆแต่เมื่อเจอเธอแล้วเธอส่งสายตาเป็นห่วงฉัน ความกล้าที่มีอยู่เต็มร้อย ลดเหลือติดลบเต็มร้อยทันที ไว้ครั้งหน้าแล้วกัน ฉันเลยตัดบทด้วยการเปลี่ยนเรื่อง

                               "จริงสิ  มีน เพื่อนเราอยากเจอมีนอ่ะ " 

                               " อยากเจอฉันเหรอ เพื่อนของริชเนี่ยนะ "

                              " อือ ใช่ เพื่อนเราอยากเจอ"

                 

                              " แต่...." มีนเงียบไปสักพัก

                        ฉันเริ่มใจไม่ค่อยดีแล้ว เมื่อเห็นมีนเงียบ

                        แล้วมีนก็พูดขึ้นมา

                             " แล้วเพื่อนริชรู้จักฉันด้วยเหรอ แต่ฉันไม่รู้จักเพื่อนริชเลยนะ อีกอย่างเราก็ได้ไม่ได้เป็นไรกันด้วย พวกเขาจะอยากเจอฉันทำไม " พร้อมทำหน้างงใส่ฉัน

                        เมื่อเห็นอาการมีน ฉันแทบสำลักน้ำลายตัวเอง พร้อมกับหัวเราะออกมา ก่อนที่จะเอามือทั้งสองข้างจับหน้ามีนหันทางฉัน พร้อมส่งยิ้มให้ (เอาว่ะริช มึงได้โอกาสพอดีลองแกล้งมีนดูแล้วกัน)แล้วพูดว่า

                             "นี่มีนที่พวกเขาอยากเจอมีนเพราะเขาก็ไม่รู้จักมีนเหมือนกัน อยากเห็นมีนเป็นใคร หน้าตายังไง นิสัยเป็นยังไง แล้วที่มีนถามว่าเราไม่ได้เป็นไรกันแล้วพวกเขาจะอยากเจอมีนทำไม มีนคิดไรกับเรารึเปล่าเนี่ย เพราะเพื่อนริชแค่อยากเจอเพื่อนใหม่คนพิเศษของริชเท่านั้นเอง " 

                           ฉันเน้นคำว่า มีนคิดไรกับเรารึเปล่า กับ เพื่อนใหม่คนพิเศษให้มีนฟัง

                 

                            เมื่อมีนได้ยินอย่างนั้นเจ้าตัวหน้าแดง หูแดง

                            มันยิ่งทำให้ฉันใจชื้นขึ้นมาบ้าง 

                                "ตกลงไหมมีน"

                           มีนไม่พูดอะไร แต่พยักหน้าแทน ฉันเลยเอามือทั้งข้างออก แล้วนั่งมองออกไปทางวิว

ข้างนอก พร้อมกับแกล้งมีนต่อ 

 

                             "แล้วที่เราถามมีนว่า มีนคิดไรกับเรารึเปล่านี่ มีนยังไม่ได้ได้ตอบเลยนะ"

                          มีมเงียบไม่ตอบ 

                          เมื่อฉันเห็นมีนเงียบ ทำให้ฉันใจคอไม่ดี จึงหันไป

                            แต่

                          มีนกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆฉัน 

                          ทำให้หน้าเราใกล้กันจนหายใจรดใส่กัน แล้วจมูกเราก็ชนกัน

                          แต่มีนก็จะหันหน้าหนีออกไป

                         เมื่อมาถึงอย่างนี้แล้วฉันจึงเอามือทั้งข้างจับหน้ามีนหันกลับมาหาฉัน แล้วก้มลงประกบเข้ากับริมฝีปากอันอวบอิ่มของเธอ จากนั้นก็เลื่อนหน้าขึ้นไปที่หน้าผากเธอ พร้อมกับบรรจงจูบเบาๆ ตรงหน้าผากเธอ แล้วจ้องมองเธอ 

                       ฉันจึงตัดสินใจ พูดออกไป

                                "มีน ริชไม่รู้ว่ามีนคิดแบบเดียวกับเรารึเปล่า แต่ที่เราคิดคือ เราชอบมีน ชอบมีนมาก เราละสายตาไปจากมีนไม่ได้ตั้งแต่เจอกันครั้งแรก เราไม่เคยรู้สึกอะไรแบบนี้กับใครเลย เรารู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้เจอมีน ได้คุยกับมีน แม้ว่าเราจะพึ่งเจอกันก็ตาม เราอยากดูแลมีนนะ ได้หรือเปล่า "

                      มีนเงียบอีกครั้ง มันยิ่งทำให้ฉันลนลาน และใจคอไม่ดี เพราะกลัวจะเสียเธอไป ฉันพูดต่อว่า

                              "ถ้ามีนไม่คิดเหมือนเรา เราขอโทษนะ ที่คิดไม่ซื่อกับมีน เมื่อกี้เราก็ล่วงเกินมีน เราขอโทษนะ แต่ริชขอให้เราเป็นเพื่อนกันได้ไหม"

                   จากที่มีนเงียบอยู่นาน มีนก็เอ่ยขึ้นมาว่า

                              "เราคงเป็นเพื่อนกันไม่ได้หรอกริช ฉันขอโทษนะริช"

                   เมื่อได้คำตอบจากเธอ ฉันก็คอตกทันที พร้อมกับไม่กล้าสู้หน้าเธอ แต่ประโยคต่อไปที่มีนพูดขึ้น

                          "ที่เราเป็นเพื่อนกันไม่ได้ เพราะมีนอยากอยู่กับริช  แต่มีนไม่กล้าแบบริช มีนกลัวว่าริชจะหนีมีนไป มีนทำได้แค่ได้อยู่ใกล้ริชตอนนี้เท่านั้น" เธอตอบพร้อมกับเสียงที่สั่นๆ

                เมื่อฉันได้ยินประโยคนั้น ฉันยิ้มออกทันที พร้อมหันมาหาเธอ พร้อมกับถามออกไปอย่างสงสัย

                        " ที่มีนบอกว่ากลัว ริชหนีมีนไป ริชให้สัญญาว่าจะไม่หนีมีนไปแน่"

                       " แต่ริชยังไม่รู้ว่าจริงๆแล้ว มีน"

             

         

                 ปล. ถ้าไรท์พิมพ์ผิดตรงไหน หรือผิดพลาดประการใด ไรท์ต้องขอโทษ ไว้ในที่นี้ด้วยนะคะ  ขอบคุณนะ คะ  อย่าลืมติดตามกันด้วยนะคะ >v<          

                      

                             ประกาศนะคะทุกคน

                       

                    ปกติไรท์จะอัพนิยายประมาณ 1-3วันนะคะ แต่หลังจากตอนนี้ไปไรท์ขออนุญาต อัพเป็น 1-2 สัปดาห์นะคะ เนื่องจากไรท์เตรียมตัวย้ายไปอยู่หอ และมหาลัยจะเปิดแล้ว ทำให้อัพช้านะคะ ต้องขอโทษด้วยนะคะ และ ขอขอบคุณทุกๆคนนะคะ  แต่ไรท์จะไม่หนีไปไหนแน่นอนคร้า (>v<) 

                 ช่วงที่ไรท์หายไป ไรท์ลองไปฝึกวาดริชกับมีนมา แบบใสๆมา มันอาจจะไม่สวยก็ตาม แต่ไรท์ก็อยากให้ทุกคนดูกันนะคะ

                                      

                                 

                      อันนี้ไรท์ลองฝึกลงสีดูคร้า 

              ปล. สุดท้าย

                     ยังไงไรท์ก็ขอฝากเนื้อฝากตัว ด้วยนะคะ เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ อย่าพึ่งเบื่อไรท์กันนะคะ อย่าพึ่งทิ้งไรท์กันนะคะ ขอบคุณคร้า

                   

                         

                                       "รักทุกคนนะคะ"

                       "ขอบคุณคร้า"