ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3 ลองดู
[ ตอนที่ 3 ]
ลองดู
"ไอ้ที่แกบอกว่าไม่แน่ใจกับสิ่งที่แกเป็นอยู่ แกลองคิดทบทวนตัวเองหรือยังว่าไอ้อาการแบบนี้มันเคยเกิดขึ้นกับใครไหม เท่าที่ฉันเดาจากอาการแกนะ เมื่อคืนแกต้องเจอกับใครสักคนแน่ แล้วคนนั้นก็ทำให้แกเป็นแบบนี้แน่ๆ เพระอาการแกมันฟ้องชัดๆเลยว่า ตอนนี้ในหัวแกมีแต่เขาคนนั้นแน่ๆ.... " แพรวยังพูดไม่ทันจบ ฉันก็เผลอพูดออกไปว่า
" มันไม่ใช่เขาคนนั้นล่ะสิ แต่เป็นเธอคนนั้น น่าจะถูกกว่า "
" เดี๋ยวนะริช! ที่มึงบอกว่า เธอคนนั้น แสดงว่าที่มึงเป็นแบบนี้เพราะเมื่อคืนมึงไปเจอผู้หญิงคนหนึ่งมา ใช่ไหม ริช" แพรวพูดขึ้น พร้องมกับจ้องมากทางฉัน
ฉันพยักหน้าอย่างจำใจ เพราะตัวเองเผลอหลุดปากไปแล้ว
" ฉันถึงสับสนไงแก เลยยังไม่กล้าบอกแกตั้งแต่แรกไง เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว แกรู้ใช่ไหมว่าอาการเหล่านี้มันคืออะไร "
" อืม รู้ว่ะแก ดูท่าแกหลงรักผู้หญิงคนนั้นเข้าแล้วล่ะ และที่สำคัญท่าทางแกจะหลงเธอคนนั้นมากเอาการเลยว่ะ ริช"
"แล้วฉันจะทำไงดี ฉันสับสนอ่ะ ฉันไม่เคยหลงรักผู้หญิงเลยนะเว้ย "
"ริชแกถามฉันไม่ได้หรอก แกต้องถามตัวแกเองดู ว่าตอนนี้แกรู้สึกยังไง แกลองไปคิดดู แล้วแกบอกว่าแกไม่เคยหลงรักผู้หญิงอ่ะแต่อย่าใช้เพศมาตัดสินสิว่ะ ความรักมันไม่ได้อยู่ที่เพศนะเว้ยมันที่อกด้านซ้ายมึงนู่น คิดดูเอาแล้วกัน"
แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะตอบแพรว เสียงโทรศัพท์ แพรวก็ดังขึ้น ขัดจังหวะก่อนที่ฉันจะตอบแพรว
" ว่าไงโบ๊ท เอ่อฉันกับริชกำลังจะถึงแล้ว อีกสิบนาทีถึง เอ่อรู้แล้วกำลังรีบไป พวกแกสั่งข้าวให้ฉันกับริชเลย แค่นี้นะ "
หลังจากที่แพรววางสายจากโบ๊ทเสร็จเราก็รีบวิ่งไปร้านข้าวที่พวกเพื่อนๆรอกันอยู่ เมื่อไปถึงร้านเรามองหาเพื่อนๆ พวกมันโบกมือเรียกเราไป
"นี่ วันนี้คุณเพื่อนริชเป็นไรคะ ถึงได้มาช้า ปกติจะตรงเวลามากเลยนะคะคุณเพื่อน"
แป้งพูดขึ้นเมื่อฉันกับแพรวนั่งลงที่โต๊ะ
"พวกกูก็นึกว่าพวกมึงจะโดนฉุดไปแล้ว เล่นมาช้าขนาดนี้ "
ต้าร์แซวพวกเราต่ออีก
" พวกเราขอโทษคร้า คุณเพื่อนทั้งหลาย เอ่อกินข้าวกันดีกว่าเนอะ" ฉันตอบตัดบทพวกมันไป
แล้วพวกเราก็นั่งทานข้าวเช้ากัน ซึ่งเวลาจริงมันก็สายมากแล้ว หลังอิ่มกันแล้วพวกเราก็มาต่อของหวานกัน กว่าจะออกเดินทางเพื่อไปเที่ยวกันก็กินเวลาไปถึง สิบโมงแล้ว
แล้วที่ที่เราจะไปกันก็คือ ไปดำน้ำดูปะการังกัน ซึ่งเป็นกิจกรรมที่เราต้องทำกันเมื่อมาทะเลกัน เราเตรียมตัวกันเสร็จ ก็นั่งเรือไปยังจุดที่ให้นักท่องเที่ยวดำดูพวกปะการังต่างๆ
พวกเพื่อนๆ เริ่มลงกันไปทีละคน เมื่อพวกเราลงกันมาครบทุกคนแล้ว ถ่ายรูปกันกัน จากนั้นพวกเราก็ดำน้ำลงไปชมปะการังด้านล่างกัน มันสิ่งที่สวยงามมากเลยทีแต่ฉันคิดว่ามันยังสวยไม่เท่าเธอคนนั้นเลยสักนิด
หลังจากดำน้ำดูปะการังแล้ว เราก็ไปหาอาหารทะเลทานกันตอนเที่ยง ช่วงบ่ายเราต่อด้วยการเล่นน้ำทะเลกัน โดยแพรว แป้ง กิ๊ฟ และฉัน เล่นน้ำกัน ส่วนโบ๊ท ต้าร์ และ วิน นอนอ่านหนังสืออยู่ที่เตียงผ้าใบชายหาด (มั้ง) ซึ่งตาพวกมันไม่ได้อยู่ที่หนังสือเลย
ผ่านไปสักพัก ฉันก็เบื่อเล่นน้ำแล้ว
" ไอ้แพรว ไอ้แป้ง ไอ้กิ๊ฟ ฉันไปเดินเล่นแถวตรงชายหาดใกล้ๆผานะ"
"นี่ไอ้ริชมึงจะเดินเล่นอีกแล้วเหรอ เมื่อคืนมึงเดินยังไม่พออีกเหรอ" ไอ้กิ๊ฟหันมาบ่นใส่ฉัน
" นั่นสิ เดินเล่นอีกแล้ว มึงยังไม่พออีกเหรอ พวกเราไม่อยากตามหามึงอีกนะเว้ย" ไอ้แป้งก็หันมาบ่นฉันอีก
" โธ่ ก็ฉันชอบเดินเล่นนี่หน่า ทำไงได้ งั้น....." ฉันหันไปที่ไอ้แพรว
" แพรว ไปกับฉันหน่อยดิ"
แพรวเหมือนมันรู้งานว่าฉันต้องการความช่วยเหลือ จึงตอบตกลงโดยง่าย
" อืม ไปก็ได้"
เราแยกจากสองคนนั้น เราเดินไปตามหาดทรายที่ละเอียด สายลมที่โชยมาพร้อมกับ เกลี่ยวคลื่นพัดเข้าที่เท้าเราทั้งสองคน แม้ว่าตอนนี้แดดจะแรงก็ตามแต่เราก็เดินมุ่งหน้าไปเรื่อยๆ หลังจากที่เราเงียบกันมานาน ฉันก็ทำลายความเงียบนั้น โดยพูดขึ้นว่า
"แพรว ที่เมื่อเช้ามึงบอกว่าให้กูถามตัวเองดู กูลองคิดดูแล้ว กูว่า......... " ฉันเงียบไปแล้วพูดว่า
" กูต้องชอบเธอคนนั้นแน่ๆเลย เพราะ ตั้งแต่เจอเธอเมื่อคืนนี้ ในหัวกูมีแต่เธอคนนั้นจะทำไงก็คิดถึงแต่เธอคนนั้นอ่ะมึง และที่สำคัญตอนนี้กูอยากเจอเธอคนนั้นมากเลย กูใจจะขาดอยู่แล้วอ่ะ ทำไงดีว่ะเพื่อน"
แพรวนิ่งอยู่พักหนึ่ง แล้วอยู่ๆมันก็หัวเราะออกมา
"มึง หัวเราะไรมึง กูเครียดนะเว้ย "
" แหม่ หัวเราะก็ไม่ได้นะมึง ที่กูหัวเราะอ่ะเพราะ กูไม่คิดว่าเพื่อนที่แสนจะเฉยชากับทุกคนจะมีอาการแบบนี้ แถมเป็นเอามากด้วย "
ฉันนิ่งคิดก่อนที่จะพูดด้วยเสียวจริงจังว่า
"แพรวเรื่องนี้อย่าพึ่งบอกพวกนั้นนะ กู......"
ไอ้แพรวก็พูดแทรกขึ้น
"กูจะพาเธอคนนั้นมาเปิดตัวเอง " พร้อมกับหัวเราะอย่างสนุก
" _ีเพื่อนเ_ร คนยิ่งซีเรียสนะเว้ย แล้วเรื่องที่กูขอจะได้ไหม"
" ได้ ไม่บอกหรอก สู้เว้ยเพื่อน เอ่อ แล้วที่มึงบอกว่าอยากจะเจอเธอคนนั้น "
"ใช่ กู อยากเจอเธอคนนั้น"
"แล้วทำไมมึงไม่ไปหา ไปรอเธออ่ะ มึงไปเจอเธอคนนั้นที่ไหนล่ะ มึงก็ไปรอเธอคนนั้นดิ ส่วนเพื่อนคนอื่น เดี๋ยวจัดให้ แกไปหาว่าที่ภรรยาให้เจอนะจ๊ะ "แพรวพูดพร้อมกับหัวเราะอีก
" _ีนี่"
"โอเค กูจะลองดู เพื่อน ขอบคุณนะมึง "
ปล. ถ้าไรท์พิมพ์ผิดตรงไหน หรือผิดพลาดประการใด ไรท์ต้องขอโทษ ไว้ในที่นี้ด้วยนะคะ ขอบคุณนะคะ อย่าลืมติดตามกันด้วยนะคะ >v<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น