ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่12 สมาชิกใหม่
[ ตอนที่ 12 ]
สมาชิกใหม่
หลังจากที่เราเข้ามาในบ้าน ฉันก็นิ่งเงียบไม่ได้พูดอะไรอีก เพียงเดินไปนั่งที่โซฟาแล้วนั่งนิ่ง ไม่ได้ขยับไปไหน เพราะในใจฉันรู้สึกทั้งโกรธเพลิงมาก และจะทำไงกับเพลิงต่อดี ฉันนั่งคิดจนเผลอลืมว่ามีคนตัวเล็กนั่งข้างด้วย แล้วฉันก็รู้สึกตัวอีกทีตอนที่มือของคนตัวเล็กมาวางสัมผัสบนมือของฉัน จนคนตัวเล็กเอ่ยถามว่า
"ริช โอเค นะคะ"
ฉันยิ้มให้คนตัวเล็กพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงที่ทีเล่นทีจริงว่า
"เราโอเค คนดีไม่ต้องกังวลนะ เราแค่คิดอะไรไปเรื่อยน่ะ เราว่าคนดีขึ้นไปอาบน้ำกับเราดีกว่า
แล้วฉันก็ขยิบตาให้เธอทีหนึ่งก่อนที่จะจับคนตัวเล็กขึ้นไปบนห้อง แต่คนตัวเล็กกลับรีบวิ่งขึ้นไปก่อน พร้อมหันว่าบอกว่า
"ทำไมเดี๋ยวนี้ริชทะลึ่งจัง ไม่คุยด้วยแล้ว ไปอาบน้ำดีกว่า "
หลังจากที่เราอาบน้ำกันเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็มาดูดาวที่ริมระเบียง ฉันโอบกอดเธอจากด้านหลังพร้อมเอาคางเกยไหล่เธอไว้ ก่อนที่จะเอ่ยว่า
"คนดี พรุ่งนี้ริชจะพาคนดีไปให้หาพ่อวิทย์กับแม่วันนะ คนดีตื่นเต้นมั้ย"
เธอนำมือมาลูบสัมผัสที่หน้าฉันพร้อมกับเอ่ยว่า
"ตื่นเต้นสิคะ มีนไม่เคยมีแม่มาก่อน เพราะแม่มีนเสียไปตั้งแต่มีนยังเล็ก"
" งั้นเรานอนกันดีกว่าเนอะ พรุ่งนี้คนดีจะได้ไปพบแม่ไวๆ อีกอย่างวันนี้เราเหนื่อยมาทั้งวันล่ะ นอนกัน"
เราจึงพากันเดินเข้าห้องนอน
ฉันลูบหัวคนตัวเล็กเบาๆ แล้วจุบหน้าผากเธอ แล้วเอ่ยว่า
" ฝันดีนะคนดี "
" ฝันดีเช่นกันนะคะริช"
ฉันรู้ตัวอีกทีเมื่อแสงแดดยามเช้า ส่องเข้ามาที่ตา ฉันจึงหันหน้าไปหาคนตัวเล็กข้างๆ พร้อมกับลืมตาขึ้น เห็นคนตัวเล็กกำลังนอนหลับหันมาทางฉันพอดี ฉันเลยหันมาดูนาฬิกาที่ชั้นวางของข้างเตียงตอนนี้เป็นเวลา เจ็ดโมงเช้า พอดี ฉันพยายามขยับตัวให้น้อยที่สุดเท่าที่ทำได้ แล้วลุกเพื่อไปทำอาหารเช้า
หลังจากที่ฉันลงมาทำอาหารเช้าเสร็จ คนตัวเล็กก็เดินลงมา พร้อมเอ่ยว่า
" ทำไมริชไม่ปลุกมีนอ่ะคะ มีนอยากทำอาหารให้ริชทานบ้านนะคะ"
ฉันยิ้มให้พร้อมบอกว่า
" อย่างอนนะ วันนี้ริชขอทำอาหารให้มีนทานนะ มาทานกันดีกว่า เดี๋ยวเราจะได้ออกไปหาคุณพ่อวิทย์กับคุณแม่วันกัน"
หลังจากที่เราทานอาหารเช่นแล้ว เราก็จัดการเก็บล้าง และจัดการกับตัวเอง ทำให้เวลาล่วงเลยไป จนตอนนี้เป็นเวลา สิบโมงตรง
ระหว่างที่ฉันรอคนตัวเล็กแต่งตัว แม้ปากจะบอกว่าลางาน และจัดการว่างแผนงานไว้แล้วก็ตาม ฉันก็ยังมีความเป็นห่วงอยู่ เลยโทรถาม เพื่อนแพรวที่ถือหุ่นด้วย
" ไงมึง แพรว งานที่บริษัทมีปัญหาหรือเปล่า เป็นไปตามที่กูเคลียร์งานและวางแผนไว้เปล่า"
" ไม่มีปัญหามึง แถมเป็นไปตามที่มึงวางไว้ นี่เดี่ยวนี้ดูหยาบคายกับพวกกูจังเลยนะ เดี๋ยวนี้ใช้มึงกู ใช่สิ กูมันหมดประโยชน์แล้วนี่ กูมันของเก่า ใช่แล้วทิ้ง "
แพรวพูดด้วยน้ำเสียงที่ล้อเลียนฉัน แล้วมันก็หัวเราะ
ฉันเลยพูดว่า
" ไอ้คคุณแพรวคะ เดี๋ยวมึงโดน พูดอย่างกะมึงเป็นแฟนเก่ากูอย่างงั้นแหละ เอ่อพูดถึงแฟนเก่า เมื่อวาน เพลิงมาหากูด้วย เพลิงว่ามันเลิกกับฝนแล้ว แล้วจะมาขอคืนดีกับกู"
" แล้วมึงทำไงว่ะ"
" ก็บอกว่ากูไม่ให้โอกาสมัน และบอกว่ากูมีแฟนใหม่แล้ว ถึงไม่มีก็ไม่ให้โอกาส แต่มันไม่เชื่อ พอดีที่คนดีออกมาตามกูพอดี กูเลยบอกไปว่านี่แฟนใหม่กู มันก็ไม่เชื่อ กูเลยตัดปัญหา เลยจูบกับมีนเลย เพลิงมันตกใจ เหมือนกัน แต่มันก็ไม่ยอมเชื่อ แล้วทำให้กูกลับไปหามันให้ได้ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมัน เดินเข้าบ้าน แต่กูก็สังหรณ์ใจไม่ค่อยดีเหมือนกันว่ะ กลัวว่าไอ้เพลิงมันจะทำอะไรอีกเปล่า มันยิ่งบ้าๆ อยู่"
แพรวหัวเราะใส่แล้วพูดว่า
" แหม่ว่า เพลิงมันบ้า แต่กูว่ามึงบ้ากว่า ไปจูบให้เขาดูเนี่ยนะ มึงนี่บ้าจริงๆเลย แต่กูชอบ แม่งสะใจดีว่ะ แต่มึงก็ดูแลจัดการให้ดีๆนะ เวลามึงสังหรณ์มักจะเป็นจริง แต่ก็เอาเหอะอะไรจะเกิดก็เกิดมึง"
ฉันพูดเอ่ยตัดบทสนทนาแล้วหัวเราะใส่ไอ้แพรว
" เค มึง อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดเราอยู่แค่ปัจจุบันพอ เอ่อกูไปก่อนนะ คนดีแต่งตัวเสร็จล่ะ ฝากดูแลบริษัทด้วยนะเว้ย เดี๋ยวกูเอาไอ้โบ๊ทมาใส่พานให้มึงเป็นการตอบแทนนะ แล้วเจอกันนะมึง"
" ไอ้เพื่อนบ้า กูไม่เอาโว้ยเลี้ยงข้าวพวกกูก็พอ เอ่อเดี๋ยวเจอกัน"
ฉันวางสายจากแพรวเสร็จก็ยิ้มให้คนดี แล้วพูดว่า
"ไปกันนะ คนดี "
ฉันเดินจูงมือคนดีไป
หลังจากที่ออกมาจากบ้าน ไม่นานก็ถึงบ้านพ่อวิทย์กับแม่วัน เราสองคนลงมาจากรถ พี่ๆคนใช้ก็มารอรับ พร้อมเอ่ยต้อนรับ
"สวัสดีค่ะ คุณริช เดี๋ยวพี่พาไปหาคุณท่านนะคะ เอ๊ะใครเหรอคะ"
" คุณหนูคนใหม่ของพี่ค่ะ แล้วก็......."
ฉันยังไม่ทันพูดจบ ก็มีอีกเสียงพูดขึ้นว่า
" เป็นแฟนของริชมัน อ่ะพี่"
ฉันหันไป พร้อมวิ่งเข้าหา พร้อมกอดเจ้าของเสียงนั้น ก่อนที่จะพูดขึ้นว่า
"คิดถึงจังเลยพี่วี ไม่ได้เจอนาน"
แต่ก่อนที่ฉันจะถามพี่วีต่อ ฉันก็ต้องรีบปล่อยจากพี่วี เพราะฉันรู้สึกถึงพลังานบาง อย่างที่น่ากลัว แล้วเอ่ยถามพี่วีต่อว่า
" เป็นไงบ้างพี่ แล้วพี่คม อ่ะคะ"
พี่วีพูดเสร็จก็หันมาทางมีนแล้วยิ้มให้
" พี่คม ไปดูงานที่ญี่ปุ่น พน.ก็กลับล่ะ แต่พี่กลับมาก่อน เพราะอยากเจอน้องสาวคนใหม่"
ฉันเดินมาอยู่ข้างๆคนตัวเล็ก พูดขึ้นว่า
"คนดี นี่พี่ชายคนใหม่ของคนดีนะ พี่เขาชื่อ พี่วี ส่วนพี่คมที่พูดถึงเมื่อกี้คือแฟนพี่วี พี่วีคะนี่ มีน น้องคนใหม่ของพี่ค่ะ"
พี่วีเดิมมาใกล้คนตัวเล็ก พร้อมกับเอามือว่างบนหัวแล้วก้มลงมาเล็กน้อย พร้อมเอ่ยว่า
"หวัดดีนะคะน้องสาวของพี่ พี่ฝากตัวด้วยนะ เรานี่น่ารักดี จริงๆ ไม่น่าล่ะ ริชมันถึงไวไฟขนาดนี้"
" พี่วีอ่ะ ริชไม่ได้ไวไฟนะคะ แล้วอีกอย่างพี่รู้ได้ไง"
" อ่อ ไอ้วินมันบอกมา เข้าบ้านกันเถอะ พ่อกับแม่ท่านรอนานล่ะ"
พี่วีพูดเสร็จก็จูงมือมีนแล้วกอดคอฉัน แล้วพาไปหาพ่อวิทย์กับแม่วัน
เมื่อถึงฉันกับมีนก็เข้ามากราบท่านทั้งสอง
"สวัสดีค่ะคุณลุ......"
ลุงวิทย์ทำหน้าโกรธแบบทีเล่นทีจริง จนฉันรีบพูดใหม่ว่า
"สวัสดีค่ะพ่อ สวัสดีค่ะแม่ วันนีัริชพา ลูกสาวคนใหม่มาหาแล้วนะคะ"
เมื่อฉันพูดเสร็จหันมาทางมีน
"สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่ค่ะ และพี่วีนะคะ หนูขอฝากตัวด้วยนะคะ"
แม่วันรีบลงมากอดมีน แล้วพูดว่า
" ฝากตัวอะไรลูก แม่ดีใจมากเลยนะลูกที่มีหนูเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ของครอบครัวเรา"
ปล. ถ้าพิมพ์ผิดตรงไหน หรือผิดพลาดประการใด ต้องขอโทษ ไว้ในที่นี้ด้วยนะคะ ขอบคุณนะคะ อย่า ลืมติดตามกันด้วยนะคะ >v<
ปล. นักเขียนมาแล้วจร้า หลังจากหายไป หวังว่าตอนนี้ทุกคนจะชื่นชอบนะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น