หัวขโมยแห่งบารามอสหลังเลิกเรียน

ลำดับตอนที่ #2 : บทเรียนที่สอง ออกงาน

ต๋อม เสียงก้อนหินตกกระทบผิวน้ำ
เบื่อว้อยยย เฟรินนั่นเองที่เป็นคนเตะก้อนหินลงไป เซงชะมัด ตระกูลเกรเดเวลนี่อ่านใจคนได้หมดเลยใช่มั้ย 
"ใช่จ๊ะ หลานรักกก"เสียงลากยาวแบบเหี้ยมๆคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากท่านอาลูน่าที่มายืนอยู่ข้างหลังเทอตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ 
"แหะๆ"เฟรินหัวเราะแห้งๆเมื่อรู้ว่าท่านอาอ่านความคิดที่เทอคิดครั้งก่อนได้ นิ่งไปสักพักแล้วเหมือนคิดอะไรได้
"งั้นหม่อมฉัน.."พูดพลางชี้ไปที่ตัวเองแล้วคิด  ก็อ่านใจคนได้ด้วยใช่มั้ย ราชินีพยักหน้าก่อนโอบเฟรินไว้แล้วว่า
"เอาละ วันนี้อาจะสอนเรื่องรับประทานอาหาร" โห ท่านอาอะ 
"ไม่ต้องมาท่าน องท่าน อา ไปๆไปทานอาหารเช้ากัน"พูดเส็ดก็ดึงเฟรินไปที่ตัวปราสาท อ้อลืมบอกไปว่าทั้งสองอยู่ที่ริมแม่น้ำข้างปราสาทนะ  


ณ ห้องรับประทานอาหาร
"นี่ ใช้ส้อมจิ้มที่อาหารนะแล้วเอามีดฉีก อ่ะๆทำให้ดูซื้" เฟรินมองอาหารในจาน แล้วทำหน้าเอือมๆ เพราะในจานคือผัก ก่อนจะแสดงอะไรมากกว่านั้นเทอก็เอาส้อมจิ้มไปที่ผักแล้วใช้มีดฉีกให้เป็นชิ้นเล็กก่อนจะเอาเข้าปาก
อืมมม อะหร่อยดีนะ
"แน่นอน ผักกาดแก้วราคาแพงต้องอร่อยอยู่แล้วจ๊ะ" เฟรินยิ้มก่อนจะทานตามทีท่านอาของหล่อนบอกไปเรื่อยๆจนหมดจาน แล้วคว้าแก้วมา แต่บังเอิญเทอได้ยินอะไรบางอย่าง
 อย่าดื่มเร็วๆนะ ค่อยๆดื่ม เธอรู้ได้ทันทีว่านั่นเป็นความคิดของท่านอาจึงค่อยๆดื่มจนหมด  เทอเอาผ้าเช็ดปากมาเช็ดบริเวณปาก 
"เอาละ วันนี้อาจะพาหลานไปออกงานสังคมมั่ง"
ดวงตาเฟรินถึงได้โตเท่าไข่ห่าน แล้วว่าในใจ  ออกงาน ออกงานอะไรหรอท่านอา
ลูน่าทำหน้าครุ่นคิดพลางคิด เอาเป็นว่าช่วยเซ็นรับขอเข้าเฝ้าละกันนะ  เฟรินพยักหน้าแล้วลุกขึ้นพลางสาวเท้าเดินแต่ว่า
"องค์หญิงเพคะ มีจดหมายมาหาสองฉบับเพคะ"เฟรินรับมาแล้วเอาเก็บใส่กระเป๋าพลางหันไปพูดกับลูน่าว่า
"แล้วงานที่ว่าให้ทำเมื่อไหร่หรือเพคะเสด็จอา"ลูน่าจึงว่า
"วันนี้เลย อาเอาเครื่องแบบมาให้ละ"ลูน่าพูดพลางหยิบชุดสีฟ้าขาวที่สลักตัวอักษรทองว่านครจันทราแล้วดึงเฟรินไปพลางว่า
"แต่งตัวเสร็จไปที่ห้องโถงใหญ่นะ"เฟรินพยักหน้าแล้วเดินเข้าห้องไปพลางหยิบชุดมามองแล้วว่า
"จะอะไรนักหนานะ กระโปรงก็บาน เราเท้าส้นก็สูงยังกะตึก"เฟรินบ่นๆแล้วหยิบชุดมาใส่ก่อนว่า 
"คิดถึงคิลกับคาโลจัง"
"แล้วอยากไปหาเลยมั้ยละ"เสียงราชินีจันทราที่พูดพร้อมกับช่วยเฟรินใส่ชุด เฟรินมองแล้วว่า
"ไปเพคะ แต่เสด็จพ่อจะให้หรือเพคะ"พูดแล้วก็คิดได้ว่ายังไม่ได้อ่านจดหมายทีเลยหยิบมาอ่าน
 ถึง เฟลิโอน่า
เป็นไงมั่งวะเฟริน อยู่ที่วังท่านอาลูน่า สนุกมั้ย เรียนมารยาทเป็นไงมั่งแล้ว ได้กินผักเหมือนเดิมป่าว ตอนนี้ไอ้คาโล มัน หัวเราะจนท้องแข็งแล้วหลังจากอ่านจดหมายที่แกเขียนไปให้ อ่านะ แล้วถ้าแกมาจะเปิดงานเลี้ยงที่บ้านเลยคอยดู
                                                                     คิดถึงนะเฟ้ย
                                                                    นักฆ่าแห่งซาเรส
   และอีก 1 ฉบับ
ถึง เฟลิโอน่าตัวยุ่ง
เหอๆ เป็นไงบ้างถูกสอนมารยาทหวังว่านายคงดีขึ้นนะ  คิดถึงจังมาหาบ้างนะ อ้อแล้วก็นายคงรู้เรื่องที่ว่า เกรเดเวล อ่านใจคนได้แล้วใช่มั้ย มันจิงนะแหละ แต่ถ้าเจอนายคงไม่อ่านใจฉันหรอกนะ อืมม นายคิดถึงฉันมั่งมั้ย ถ้าคิดถึงตอนนี้ฉันอยู่บ้านคิลนะมาหาบ้างก็ดี
                                                                          ด้วยความรัก
                                                                       คาโลสุดหล่อ
  มันเปลี่ยนไปมากนะเนี่ยไอ้คาโล คาโลสุดหล่อเขียนมาด้ายงายฟะช่างเหอะ
"ท่านอา หม่อมฉันอยากไปหาพวกเค้าเพคะ"เฟรินพูดรัวๆแล้วรอฟัง
"อืมงั้นทำงานเสร็จก็เหาะไปกันเลยเอามั้ยหลาน"เฟรินพยักหน้าแล้วเดินไปที่ห้องโถงใหญ่โดยมีราชินีเดินนำ เฟรินเดินไปนั่งที่โต๊ะ ข้างๆบัลลังของท่านอาลูน่า 
รอดไปนึกว่าจะต้องประทับตราเองซะแล้ว  เทอนั่งทำงานไปเรื่อยๆจนถึงเวลากำหนดจึงวิ่งไปเปลี่ยนผ้าแล้ววิ่งกลับมาด้วยชุดแซ็กสีดำงาม
"ไปกันเถอะ"เสียงลูน่าพูดขึ้นพลางวนมือไปรอบๆแล้วพรมสีดำก็เกิดขึ้นอยู่เบื้องหน้าลูน่าผลักเฟรินแล้วเทอก็เดินตามไป