ลุ้นรักสลับขั้ว นางมารร้ายกับเจ้าชายปีศาจ

ลำดับตอนที่ #6 : ฉันเนี่ยนะ จะกลายเป็นเลดี้

"เธอต้องช่วยฉัน"

o0o!!!

"ห๊าาาา!!"

"เฮ้ย เงียบเสียงหน่อย นี่มันห้องพยาบาลนะเฟ้ย"

อีตาที่นั่งอยู่ตรงข้ามฉันเอามืออุดหู ฉันได้แต่อ้าปากพะงาบ ๆ

"ว่ะ...ว่าไงนะ"

"ก็อย่าที่บอกไปนั่นแหละ เธอมีเชื้อราอยู่ในสมองหรือไงกันฟะ"

--*-- เชื้อรา..

ฉันได้แต่สลัดหน้าเป็นเชิงปฏิเสธ "แล้วเรื่องอะไรที่ฉันจะต้องช่วยนาย เรื่องนายกับฟ้าด้วยมิทราบไม่เห็นจะเกี่ยวกับฉันตรงไหน"

"ทำไมจะไม่เกี่ยว" อีตานี่เอามือกอดอกอย่างมาดมั่นจนน่าหมั่นไส้ -*- ก่อนจะพูดต่อ "เธอกำลังคิดมากเรื่องที่ใครต่อใครในโรงเรียนกำลังแอนตี้เธอใช่มั้ยล่ะ"

o0o! ฉันได้แต่ถลึงตามองร่างสูงตรงหน้าที่พูดต่อไปเพราะจับกิริยาท่าทางของฉันออกพร้อมกับแสยะยิ้ม -_-'

"แต่มันก็สมควรล่ะนะ ฮ่าๆๆ เฮ้ยหยุด!!"

ฉันทำท่าจะหยิบแจกันขึ้นมาขว้างแหม ถ้าไม่บอกห้ามซะก่อนนะ -*-

"อย่างที่บอกอ่ะแหละ ฉันจะมาเจรจาสงบศึกเป็นการชั่วคราวกับเธอไง อัยย์"

"เพราะอะไร" ฉันถาม

อีตาวายุยืดอก ความคิดของอีตานี่มันอะไรกันวะเนี่ย "เพราะว่าเธอเป็นเพื่อนของฟ้าไง เธออยู่กับฟ้าบ่อยที่สุด เพราะฉะนั้นฉันจะทำกิริยาอะไรที่ขัดกับหน้าตาของฉันไม่ได้..."

ทั้ง ๆ ที่ทำมาออกบ่อยเนี่ยนะ -_-''

"แล้วเธอก็ต้องคอยช่วยทำให้ฉันมีโอกาสได้คุยกับฟ้ามากขึ้นด้วย ส่วนข้อแลกเปลี่ยนฉันก็จะช่วยเธอ"

"ช่วย" ฉันขมวดคิ้วก่อนจะคลายออก ฉีกยิ้มแห้ง ๆ "นายจะมาช่วยอะไรฉัน ฉันก็อยู่ของฉันดี ๆ แบบนี้อยู่แล้ว"

"ทำไมมันกลับมาที่เดิมล่ะโว้ย!!" อีตานี่ทำท่าจะสติแตก ก่อนจะเอานิ้วชี้ ชี้นิ้วมาทางฉัน "ฟังนะ เอาหัวสมองกลวง ๆ ของเธอคิดให้ดี แล้วตอบมาจะตกลงหรือไม่ตกลง เธอช่วยฉันให้ฉันมีโอกาสคุยกับฟ้ามากขึ้น หรือจะเรียกอีกอย่างว่าเป็นแม่สื่อให้ฉันกับฟ้าก็ได้ ส่วนเธอ ฉันจะเปลี่ยนแปลงเธอไงล่ะ"

o0o "ป่ะ...เปลี่ยนแปลง...เปลี่ยนแปลงอะไรกันยะ"

"กิริยามารยาทอันต่ำทรามของเธอยังไงล่ะ"

ร่างสูงหมายมั่นปั้นมือสุดฤทธิ์ มารยาทอันต่ำทรามเชียวหรอยะ!!!

"แน่ะ ไม่ต้องทำหน้าตาแบบนั้นด้วย เห็นแล้วขนลุก" อีตานี่พูดต่อ ทำไมยะ หน้าฉันมันชวนสยองอย่างนั้นเหรอไงกัน "เพราะเธอชอบทำท่าทาง ทำนิสัยแบบนี้ใช่มั้ยล่ะ ใครต่อใครก็เลยพลอยเข้าใจตัวเธอผิด เพราะสิ่งที่เธอแสดงออกมา ทั้งที่มันไม่ใช่...อย่างเรื่องในห้องพยาบาลเมื่อวาน ถึงมันจะเป็นเรื่องจริงแค่ห้าสิบเปอร์เซนต์แต่ว่าฉันก็รู้ว่าเธอมันไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้นซักหน่อย"

อีตาวายุเอ่ยด้วยเสียงอ่อยลง มันก็จริงล่ะนะ เพราะท่าทางกับนิสัยของฉันด้วยมั้งที่ทำให้มีเรื่องราวแบบนี้ จะว่าไปมันก็ไม่ดีเลยล่ะ

"เริ่มคล้อยตามฉันแล้วล่ะสิ" อีตานี่ฉีกยิ้มสดใสส่งมาให้ฉัน "เห็นมะ ไม่มีได้ไม่มีเสีย เธอช่วยฉัน ฉันช่วยเธอ ฉันจะเปลี่ยนให้เธอเป็นคนใหม่ ส่วนฉันก็ได้เป็นแฟนกับฟ้า แฮปปี้ทั้งสองฝ่าย โหย คุ้มๆ ตกลงมั้ย"

ฉันพยักหน้ารับ "ตกลงก็ได้"

"มันต้องแบบนี้สิ" อีตานี่ยิ้มกว้าง จนกระแทกใจฉันดังจึก ๆ =_=''

"แล้วนายไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงตัวนายเองมั่งเหรอไง?"

"มันไม่เหมือนกันนะ อย่างฉัน ฉันเป็นผู้ชาย ซึ่งผู้ชายถ้าไปท้าตีท้าต่อยกับชาวบ้านน่ะไม่เป็นอะไร แต่กับผู้หญิงอย่างเธอล่ะว่าไปอย่าง ผู้หญิงน่ะ เหมาะจะเป็นแม่บ้านแม่เรือนมากกว่านะ"

มันก็จริงล่ะนะ...ฉันคิดอย่างโศกสลด - -''

"แต่คิดไปแล้ว ฉันคงเปลี่ยนแปลงตัวเองไม่ได้น่ะ ฮ่าๆๆ แล้วอีกอย่างนะ ฉันนิสัยแบบนี้ยังไม่เห็นเป็นปัญหาอะไรเลย มีทั้งลูกน้อง ทั้งผู้หญิง"

ฉันอ้าปากค้าน >0< "ต่ะ...แต่ ศัตรูก็เยอะด้วยนี่หน่า"

"มีแต่พวกกระจอก ๆ น่ะสิ ฉันไม่สนใจหรอก"

o0o ฉะฉันได้แต่นั่งอึ้งกิมกี่จนกระทั่งมีมืออันแข็งแรงมาจับไหล่บาง ๆ ของฉันเอาไว้ทั้งสองข้าง เพื่อดึงให้นัยน์ตาของฉันไปสบกับตาสีน้ำตาลเข้มของคนตรงหน้า

"เอาล่ะ คราวนี้พูดสาบานตามฉันนะ"

"หาต้องสาบานด้วยหรอ" ฉันเอ่ยอย่างตกอกตกใจ

"ใช่สิ ไม่งั้นเดี๋ยวเธอเบี้ยว"

ฉันส่งเสียงอืมมม...เหมือนคนกำลังคิดมาก อีตานี่ก็เลยเปลี่ยนมาเป็นหักมือดังเป๊าะ ๆ แทน - - โหดอ่ะ

"อ๊ะ ก็ได้ ๆ"

"งั้นพูด...ต่อไปนี้ อัยวรา หรือว่าอัยย์จะเปลี่ยนแปลงเป็นคนใหม่"

"ต่อไปนี้ อัยวรา หรือว่าอัยย์จะเปลี่ยนแปลงเป็นคนใหม่" ฉันพูดด้วยเสียงอ่อย ๆ จนทำให้ฝ่ายตรงข้ามเอ่ยกลับด้วยเสียงหงุดหงิด

"ดังกว่านี้อีก ยกมือขวาขึ้นมาด้วย เร็ว ๆ"

บ๊ะ อีตานี่เผด็จการฉิบเป๋ง T[]T/

"ต่อไปนี้ อัยวรา หรือว่าอัยย์จะเปลี่ยนแปลงเป็นคนใหม่"

"ต่อไปนี้ อัยวรา หรือว่าอัยย์จะเปลี่ยนแปลงเป็นคนใหม่" -o-/

"ที่พร้อมไปด้วยรูปโฉม...กิริยาท่าทาง ที่ดูเป็นผู้หญิงกุลสตรี"

"ที่พร้อมไปด้วยรูปโฉม...กิริยาท่าทาง ที่ดูเป็นผู้หญิงกุลสตรี" -o-'/ หมายความว่าไงวะ ฉันมันไม่เหมือนผู้หญิงตรงไหน?

"ฉันรู้นะว่าเธอคิดอะไร ใบหน้าเธอมันแสดงออกมาหมดนั่นแหละ" อีตานี่เอ่ยขัดทันที "พูดต่อ ๆ  เป็นผู้หญิงทั้งร่างกายและจิตใจ"

มันทะแม่ง ๆ แฮะ -[]-/ ตอนนี้ฉันไม่ได้เป็นผู้หญิงหรือไงกันเนี่ย แต่ก็พูดไม่ได้ ๆ "เป็นผู้หญิงทั้งร่างกายและจิตใจ"

"ฉันจะสุภาพอ่อนหวาน นุ่มนวล และคิกขุ"

o0o/! "เฮ้ย สุภาพอ่อนหวาน นุ่มนวลไม่เท่าไหร่ แต่ต้องคิกขุด้วยเหรอ"

"เอาน่ามันเป็นของแถมไงไม่ชอบเหรอ พูดไป ๆ" อีตานี่เอ่ยอย่างขอไปที ฉันได้แต่จำใจพูดต่อ

"ฉันจะสุภาพ(ถ้าไม่มีใครมาหาเรื่องฉันก่อน) นุ่มนวล(ถ้าอีกฝ่ายนุ่มนวลกลับมาอ่ะนะ) และคิกขุ(ไม่มีทาง)" -0-/ นี่ขนาดยังไม่ได้ทำอะไร ร่างกายของฉันยังมีปฏิกิริยาต่อต้านกับคำพูดซะแล้วนะเนี่ย

แล้วอนาคตของอัยวราจะเป็นอย่างไงต่อไปนะ ฉันจะเปลี่ยนแปลงเป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อม สุภาพอ่อนหวาน นุ่มนวล เหมือนเลดี้ได้หรือเปล่านะเนี่ย

เหอ ๆ ไม่มีทางเหงแซะ.

ฉันรับประกันด้วยชีวิตของฉันเองเลย -o-/

โปรดติดตามตอนต่อไป...