ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Ghost Online ก๊วนคนเพี้ยนปะทะผีป่วนเกม

    ลำดับตอนที่ #6 : หน้าที่ 6 :ได้เวลาล่าพวกมีค่าหัวแล้วนะ~(2)

    • อัปเดตล่าสุด 2 พ.ย. 54



    บทที่ 6 :ได้เวลาล่าพวกมีค่าหัวแล้วนะ~(2)


    มีนที่ตัดสินใจแล้วว่าจะเริ่มล้างบางมันทั้งกิลด์ก็ถามมิโกะว่า "ที่เขาไปรับเงินค่าหัวกันนะ

    ที่ไหนนะ" "เอ่อ....ที่อาคารรับภารกิจนะ แต่ว่าที่เธอจะทำนี่มันไม่เกินไปหน่อยเหรอเดี๋ยว

    ก็โดนกลุ่มแปลกๆจับตามองเอาหรอกนะ" มิโกะพูดแล้วเอามือจิกที่เสื้อของเธอเอง 'แล้ว

    เธอคิดเหรอไงว่ามีนจะเชื่อน่ะ มีแต่เรื่องนี้แหละที่เธอไม่ยอมฟังใครเลยนะ อีกอย่างไม่

    ต้องห่วงหรอกมีนน่ะ...เก่งนะ เธอก็รู้จักมันดีด้วยนี่น้า มุกดาลิน แมรีอาร์ค สิ่งที่ต่อให้ไม่มี

    พวกเรานิลก็จะสู้ไปตลอด ความพยายามที่มีให้กับคำว่าเพื่อนเป็นสิ่งที่ดีที่สุดของนิลเลย'
    มาร์พูดขึ้นอย่างสบายๆ "รู้แล้ว แต่นี่มันในเกมนะ พวกเขาสามารถทำทุกสิ่งรวมถึงฆ่าเรา

    เลยล่ะ ถ้าเราไม่เข้ากิลด์พวกมัน กิลด์ที่ชั่วร้าย เดอ.โมล.ดิ.เอล นั้นนะ มันเคยลากฉันกับ

    รูบี้เข้า แต่พอเราไม่เอามันก็ฆ่าเราจนเราต้องบอกพวกมันว่า ให้เวลาเดือนหนึ่งหากพวก

    เราหาคนที่เก่งๆมาสู้กับพวกมันแล้วแพ้ถึงจะยอมเข้าด้วย มันเลยปล่อยพวกเราไปน่ะ" มิ

    โกะพูดออกมาแล้วทำท่าจะร้องไห้ มีนเลยต้องหันไปปลอบก่อน



    "จะเป็นไรไป ฉันอยู่นี่แล้วทั้งคนนะ ไม่ต้องห่วงหรอก" "แล้วก็พวกฉันที่เป็นภูติติดตามยัย

    นั่นด้วยเนอะ ยามิ" "ครับ" ชายทั้งสองที่เดินอยู่ห่างๆก็พูดเสริมทันที 'เอาเป็นว่าหลักๆ

    แล้วเรามีภารกิจอยู่ 3 อย่าง คือ1.ถล่มกิลด์เดธอะไรสักอย่าง 2.ช่วยหลานรักของฉันกับ

    มีน และ 3.เชือดพวกที่มาขวางหรือยุ่งกับคนสำคัญของพวกเราโดยที่เขาไม่เต็มใจ o.k.

    นะทุกคน' มาร์ได้จัดการเรียบเรียงเรื่องที่ต้องทำในตอนแรกให้ทุกคนฟัง "ว่าแต่หลาน

    ของเธออยู่เมืองไหนน่ะ" มิโกะถาม "เมือง รีฮาวด์ จ๊ะ ไปยังไงเหรอ" มีนตอบแล้วเดินไป

    ทางที่(คิดว่า)อาคารภารกิจอยู่ "ก็ใช้ระบบวาร์ปสิ ราคาคนละ30000sเลย แม้จะแพงแต่ก็

    คุ้มนะ คือว่ามันไกลน่ะ แล้วก็ทางอาคารภารกิจอยู่ทางนี้นะ มีป้ายบอกทางด้วย" มิโกะ

    เปลี่ยนจากเดินธรรมดามาลากมีนไปแทน



    หลังจากนั้นทั้งสี่(รวมมาร์ก็ห้า)คนก็เดินทางมาถึงที่อาคารภารกิจมีนก็ดึงลิสต์รายชื่อผู้

    เล่นติดค่าหัวในกิลด์เดธทรอยเยอร์มาหมดแล้วไปซื้อดินปืน เชือก ไม้ขีดกับไม้มาทำ

    ระเบิด "มะ...มีนไม่ต้องใช้ไอ้นั่นหรอกมั่ง คือเราแค่ฆ่าบ้างคนเองนะ ถ้ามากกว่านั้นอาจ

    ติดอยู่ในแบล็กลิสต์ของสมาคมนักล่าก็ได้นะ" มิโกะเตือน "เอาน่า แค่ล้างบางเองถ้าใคร

    ว่าก็อัดให้ยับก็จบเรื่อง" มีนหาได้แคร์เรื่องนั้นไม่ค่ะ ทว่าเธอกังวัลอยู่เรื่องหนึ่ง 'ระเบิดแค่

    นี้ไม่พอหรอกจ๊ะ เพราะงั้น ไป หา มา เพิ่ม ก๊านนน~~' มาร์ว่าแล้วมีนก็รีบไปซื้อดินปืนมา

    เพิ่มทันที

    //เนื่องจากผู้เล่น มีน ได้ซื้อดินระเบิดครบตามจำนวนที่ทางร้านค้ากำหนดมาจึงได้สิทธิ์

    ประลองระเบิดทำมือกับมือระเบิดในตำนาน เก็นโซ ค่ะ\\

    พริบตานั้นบรรยากาศภายในร้านก็เปลี่ยนไป "คุณหนูท่านนั้นเชิญมาลองสู้กับลุงด้วย

    ระเบิดไหมล่ะ ได้ชนะก็ซื้อระเบิดต่างๆได้และก็ซื้อสินค้าอื่นลด10% นะ เอาไหม" คุณลุง

    ผมสีเทาเดินเข้ามาถามเธอ "ก็ได้ค่ะ แต่ว่าถ้าหนูชนะแบบขาดลอย ลุงต้องหาไดนาไมต์

    กะนิวเคลียร์ให้หนูนะ ไม่งั้นก็ลดให้30% เลยนะค่ะ" มีนยิ้มแล้วพูดตกลง



    "ถ้างั้นหนูก็ต้องทำให้ป่าตรงนี้หายไปหมดเลย แล้วลุงจะหาไดนาไมต์มาให้ ส่วน

    นิวเคลียร์ขอเปลี่ยนเป็นตำราสร้างของแทนละกันนะ" คุณลุงชี้มือไปทางป่าด้านหลังแล้ว

    เดินหลบออกมา "ค่ะ หนูจะไม่ให้ลุงผิดหวังเลย" ว่าแล้วมีนก็โยนระเบิดไปสุดแรง ซึ่งมัน

    ก็ได้ผลดีมาก(จนเกินไป) เพราะนอกจากป่าแล้วยังโดนบริเวณโดยรอบไปอีก "หนูผ่าน

    แล้วนะค่ะ ขอไดนาไมต์กะตำราด้วยค่ะ" มีนยื่นมือไปตรงหน้าของคุณลุงคนนั้น "ม่ายยยย

    บ้านฉานนนนนน" สถานที่ที่ติดกับป่าคือบ้านของลุงนี้เอง "เอ้า เอาไปเลยแล้วอย่ากลับ

    มาอีกนา ยัยเด็กเวร" คุณลุงรีบโยนของให้ทันที "ขอบคุณค่ะ เอานี้ปลอบใจในฐานะปาก

    ไม่สร้างสรรค์นะค่ะ" พูดจบมีนก็โยนไดนาไมต์แท่งหนึ่งคืนไปก่อนจะวาร์ปออกมาจากมิติ

    นั่นโดยมีเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดตามมาด้วย "อ้ากกกกกกก!!!!"



    "ก็นะ รีบไปวางเพลิงพวกมันกัน" มีนรีบวิ่งไปหาที่ทำการกิลด์มันตามที่ทางอาคารภารกิจ

    บอกมา จนมาถึงก็บอกให้คิระแปลงเป็นแมวแล้วเอาระเบิดไปติดตั้งไว้ที่ในกิลด์ ร้องท้า

    ดวล และจัดการระเบิดทิ้งทั้งหมด เนื่องจากเปิดระบบท้าดวลแล้วทำให้มีนไม่ติดรายชื่อ

    ในบอร์ดนักล่า แต่ว่าก็มีคนมาเห็นเธอในตอนนั้นเข้าจึงตั้งฉายาให้เธอว่านักฆ่าระเบิดนรก



    ต่อมามีนก็รีบเดินทางไปที่วาร์ปเกทเลย "สบายใจจังเหลือธุระอีกนิดก็เรียบร้อยแล้ว ว่า

    แต่มิโกะ แล้วรูบี้ล่ะ" มีนถามถึงเพื่อนอีกคนทันทีที่ปลดปล่อยความเครียดออกมาแล้ว "ก็

    ออฟไลน์อยู่อ่ะนะ" มิโกะรีบตอบ "งั้นเหรอ อ่ะน้องกับหลานฉันด้วย งั้นเราไปเก็บเวลกัน

    ก่อนนะ" มีนชวน "อืม..." ว่าแล้วมิโกะก็เดินออกไปนอกเมืองรีฮาวด์โดยที่ไม่ลืมซื้เต็นท์

    ไปเผื่อค้างในป่าด้วย



    'น่าสนใจจังเลยนะ พวกมนุษย์ที่ออกมาคราวนี้น่ะ ตานีรีบไปจับตัวพวกมันมาซิ แล้วข้าจะ

    คืนพี่ตะเคียนของเจ้าให้' เสียงแผ่วเบาแต่ดูทรงอำนาจดังขึ้นที่หนึ่งในป่าลึกนามว่าป่า

    โกสน พร้อมกับเสียงบางสิ่งที่ไล่ตามพวกมีนไป



    --------------------------------------------------------------------------------------------------------
    โล่งตาขึ้นไหมค่ะ แม่มดพยายามปรับปรุงสุดฝีมือ(ของมือใหม่อย่างฉัน)เลย
    และขอโทษด้วยนะค่ะที่บลัดดี้ชอบมาสปอยเรื่องราวอยู่บ่อยๆเมื่อแม่มดไม่ว่าง
    แต่ไม่ต้องห่วงแล้วค่ะ ต่อไปแม่มดจะจัดการเองค้า~อ้ากกก~~

    ซะเมื่อไรกันบลัดดี้ยังไม่หายมันส์เลยอยู่เงียบๆไปก่อนนะค่ะคุณแม่มด นี่แนะโลหิตพันธนาการ จ้ากกกกกกก~  แล้วเจอกันใหม่ตอนหน้า สองพี่น้องฝาแฝดที่พลัดพรากด้วยคำสาป ผีไทยแท้(รึป่าว)ที่(คาดว่า)คนสมัยเก่า&ใหม่รู้จักดี นั้นคือผี~~ ไม่ให้เธอสปอยไปมากว่านี้แล้ว สตอเบอรี่ชูตติ่งครีม! แอ็กกกก!!!

    ขออภัยด้วยค่ะเกิดความขัดข้องในห้องส่งเล่นหน่อย อย่าได้ใส่ใจเลยค่(แบ็คกราว์เป็นตัวอะไรก็ไม่รู้เลือดสาดแต่ยังมีแรงมางับหัวแม่มดที่ทั้งชุดและหน้าตาโทรมมาก)
    ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่า ฉึก!!!  แว้ก!!เจ็บน้า

    และเหตุการณ์ก็ดำเนินต่อไปอีกสักพัก

    ปล. ทั้งสองคนเลิกส่งลูกหลงมาทางคนอ่านได้แล้ว อุก!!(ปลาตีนเต็มหน้า ปลาดาวเกลื่อนกราน เพราะเวทน้ำท่วมส่งไปสุคติ)
    บรรยายสถานการณ์เสี่ยงโดย คนเขียน(ไม่ใช่หมูแต่ใกล้เคียง)
    ก็บอกว่าไม่ช่ายยยย (เจออีกข้างเต็มหน้า รูปกากบาทไขว้)
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×