คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : OS || Evil twins special.
OS
|| Evil twins special.
Rate
20+...
แท #ฟิู่แฝมินมิน
————————
“หึ ฮื่อออ .....” โฮื่นึ้นมา้วยวามเหนื่อยล้า
และปวเมื่อยไปทั่วร่าาย
อยาลุึ้นมานั่บิี้เียแ่็ทำไม่ไ้เพราะรู้สึระบมไปหม
แถมยัมีแนาอสอแฝที่อรัเ้าาทั้สอ้าอี่าหา
“พะ-พี่ ๆ
ปะ-ปล่อยหนู่อน....” โฮพยายามเอามืออทั้สอนออแ่็ไร้ผล
ยิ่ันออมืออทั้สอลับยิ่อรัเ้าแน่นว่าเิม..
“หึ...หนะ-หนูปวี่.... TT”
“อื้ม ~~ ื่นแล้วหรอเ้า้อนลมม ?? ไม่เพลียหรอนอน่ออีหน่อย็ไ้นะ
^^”
ยอมินที่ื่นึ้นมาเพราะโฮที่อยู่ในอ้อมออนยับัวุ๊ิ๊ไปมาเอ่ยถาม
“หนะ-หนูปวี่ ....”
“เอ้า ! ็ไม่บอ อะลุ ๆ”
“หนูบอไปแล้ว พี่ๆ
ไม่ไ้ยินันเอ ;-;”
“อะๆ ไอ้มินเอามือออไปิ๊ !
น้อปวี่ !” ยอมินับมืออมินฮยอนออาัวอโฮ
“อื้มม
ะไปไหนหละเ้าเ็น้อย” มินฮยอนที่ัวเียเอามือลับมาอโฮไม่ให้ลุหนี
“ปล่อย่อนโว้ยย
น้อี่ะและ !!” ยอมินโวย
“หืม ??”
“พี่มินฮยอนหนูปวี่ะราแล้ว
TT”
“เอ้า ! เฮ้ยยอโทษ ๆ ๆ” หลัาไ้ยินโฮพูมินฮยอน็รีบปล่อยโฮออทันที
โฮรีบันัวเอให้ลุออาที่นอนเพื่อะไปเ้าห้อน้ำ
แ่แล้ว็ไม่สามารถลุออาที่นอนไ้ เนื่อารู้สึระบมส่วนล่าไปหม
ารู้สึอ่อนแรน้อนั่้มหน้าอยู่ปลายเีย
“เอ้า
เ้า้อมลมไหนว่าะราแล้วไ ??” ยอมินถาม้วยวามสสัย
“รีบไปเ้าเร็วเี๋ยว็รที่นอนหรอเ้าเ็น้อย
ㅋㅋㅋㅋ”
“ฮึ หนะ-หนูลุไม่ไหว...TT” โฮพูเสียเบา้วยวามเินอาย
“ว่าไนะ ?” ยอมินที่ไ้ยินไม่ัถามอีรั้
“พี่ยอมิน !
หนูลุไม่ไหวและี่ะราแล้ว !! TT” โฮที่ทนไม่ไหวแล้วะโนออมา
“55555555555555
โอ้ยยยแล้วไม่บอเล่า
!!” ยอมินหัวเราะลั่นพร้อมันลุึ้นมา่วยประอโฮให้เินเ้าห้อน้ำ
ในะที่มินฮยอนหัวเราะนน้ำหูน้ำาไหลไปหม..
“หึ...พี่ยอมินออไปเลย...” โฮยืนัวสั่นเพราะะถึุที่ี่พร้อมะราเทุวินาทีแ่็เินที่ยอมินมายืนเฝ้าอยู่ในห้อน้ำ
“เอ้าทำไมหละ ?? เินหรอเ้าลม ??”
“ฮื่อ !!
ออไปนะหนูะไม่ไหวแล้ว” โฮอแ
“โอเ ๆ
เสร็แล้วเรียนะเี๋ยวันเ้ามาพยุ 555555”
“พี่ยอมินบ้าที่สุ !!”
ใ้เวลาไม่นานโฮ็ทำธุระส่วนัวเสร็...
“พี่ยอมิน....”
“.......”
“พี่ยอมิน
หนูเสร็แล้วมารับหน่อย...”
“.......”
“พี่ยอมิน หนูเินไม่ไหว ;-;” โฮที่ยืนาสั่นอยู่พยายามร้อเรียยอมินให้เ้ามาหา
“อ๊าา
โททีเ้า้อนลมนายเรียเบามานันไม่ไ้ยิน ㅋㅋㅋㅋ”
“ื้อ ! พี่ยอมินอ๊ะ !!”
“ㅋㅋㅋㅋㅋ ระบมมาเลยสินะ ันอโทษนะเ้าเ็น้อย
ให้อภัยันไ้ไหม ??”
“ไม่ให้...พี่มินฮยอนนั่นแหละทำให้หนูเป็นแบบนี้
TT”
“โรธันหรอ ? อ่าาาั้นวันนี้ันพาไปเลี้ย้าวนอบ้านีมั้ย
?? ไถ่โทษเนอะ ~” มินฮยอน่อรอ
“หึ ~ น้อไม่น่าะเินไหวนะไอ้มิน
ㅋㅋㅋㅋㅋㅋ”
“นั่นสิเนอะ ~ ลืมไปเลย ^^”
“พี่ยอมิน ! พี่มินฮยอน !
สอนใร้ายับหนู ฮื่อ !!”
“ใรใร้ายันเ้าเ็น้อย
ันออะอ่อนโยน ~” มินฮยอนหยอล้อ
“อ่อนโยนรไหน !
หนูบอว่าหนูเ็บไม่เห็นหยุเลย !”
“อ๋าา
็น่ารันานี้ใระไปอยาหยุหละหืม ??”
“พี่มินฮยอนนิสัยไม่ี !”
“อย่าแล้เ้า้อนลมน่ามินฮยอน
ให้พัเถอะถ้าะเพลียมา 5555555”
“พี่ยอมิน !!”
“อะ ๆ อโทษไม่แล้แล้วรับ” ยอมินบอโฮพร้อมยื่นนิ้ว้อยให้เพื่อสัา
“สัาแล้วนะพี่ยอมิน ?!” โฮเอ็ยื่นนิ้ว้อยไปเี่ยวไว้และถามย้ำอีรั้เพื่อวามแน่ใ
“อื้ม สัา”
“ไม่มีวามน่าเื่อถือเลยันิ
~” มินฮยอนเอ่ยแว
“ไอ้มิน ! อย่าปั่นน้อรับ”
“ะรอู 55555555”
“หนู้วยนะ !
ะับาูทัู้่เลย ! ห้ามแล้หนูอี !”
“ㅋㅋㅋㅋ เลิทำัวน่ารัสิเ้าเ็น้อยันะไ้ไม่แล้ไ” มินฮยอนพูพลายีหัวโฮอย่าเอ็นู
“ฮื่อ !!
แ่ว่า...หนูหิวแล้วอะรับ...”
“ให้ายสิ สายแล้วนี่เนอะ !
ะหิวแย่เลย ลไปทำ็ไม่ไหว ทำไีพวันสอน็ทำอาหารไม่เป็นะ้วยสิ...” ยอมินพูรัวทันที้วยวามื่นระหนเนื่อาโฮหิว้าวแล้ว
“เอาี้
เ้าเ็น้อยอยาินอะไร ? เี๋ยวโทรสั่เอาเพราะออไปไม่ไหวนี่เนอะ” มินฮยอนเสนอ
“อ๋า..ินอะไร็ไ้รับอนนี้
หนูหิวมา ๆ เลย...”
“ั้นสั่พิ่าแล้ว็พวพาส้าละันเนอะ” มินฮยอนถาม
“โอเรับ หนูอบพิ่า ~”
“ริ
ๆนายไม่ไ้อบพิ่าหรอเ้า้อนลม นายแ่อบอาหารทุประเภท 55555”
“หึ ! พี่ยอมินหละ็ !
อาหารบนโลเรามันอร่อยนี่นา...” โฮบ่นอุบอิบ
“ั้นพิ่าเนอะ
แเอาไรเพิ่มป่ะยอมิน ??”
“สั่อะไร็สั่มาเหอะ
้อนลมหิวแล้วิ๊”
“โอเ ๆ”
“อะหิวแล้ว
เี๋ยวันพยุไปล้าหน้าล้าา่อนเนอะ หรือะให้่วยอาบน้ำ้วยี ??”
“พี่ยอมิน !
ไหนบอะไม่แล้หนูไ”
“ไม่ไ้แล้ัหน่อย
็แ่ถามเย ๆ ㅋㅋㅋㅋ”
“ฮื่อ ! พาผมไปล้าหน้า็พอ
ไม่อยาอาบน้ำอนนี้เลย่ะ..”
“โอเเ้า้อนลม ~”
ยอมินลุมาพยุโฮให้เ้าไปล้าหน้าล้าาอีรอบ
ในะที่มินฮยอนโทรสั่อาหารเพื่อมาเป็นมื้อเ้าอพวเ้าทั้สามน
“พี่ยอมิน็ล้า้วยันเลยสิรับ..”
“็ันพยุนายอยู่ไ
ปล่อยไปล้มพับึ้นมาะทำไหืม ??”
“ไม่นานั้นหรอน่า !
พี่ยอมิน็ !”
“โอเเ้า้อนลม ~”
“ทำไรันอะ ? ล้าหน้า้วยย ~” มินฮยอนที่โทรสั่อาหารเวร็แล้วเินเ้ามาในห้อน้ำ
“ล้าไหวไหมเนี่ยเ้าเ็น้อย
?”
“พี่มินฮยอนหนูเ็บ
ะ-้าล่า..”
“อ่า ... นั่นสิเนอะ ㅋㅋㅋㅋ”
“ฮื่อ !!”
และทั้สามน็ล้าหน้าแปรฟันอยู่ในห้อน้ำ้วยัน
“ไหน ~ ล้าหน้าแล้วหอมหรือป่าวน้าเ้า้อนลม
? ฟอ !!” ยอมินถามพร้อมับหอมแ้มโฮไปหนึ่ฟอ
“อม้วย ~ ฟอ !!” มินฮยอน็ไม่น้อยหน้าหอมโฮเ่นัน
“พี่สอนนี้หนิ !!”
“อ๊าาา
หอมมาเลยแถมนุ่มนิ่มไปหม
>^<“
“ริ อแยอมิน ~ หอมแล้วอยาับฟัริ ๆ”
“ฟัอะไรเล่า !
สัาับหนูแล้วนะ ห้ามเ้ามาน้า !!” โฮ่อย ๆ้าวถอยหนี้วยาที่สั่น
“5555555
็แ่พูเย
ๆ ันไม่ทำอะไรนเ็บหรอน่าเ้าเ็น้อย ~” มินฮยอนแ้ัว
“ริหรอไอ้มิน ~” ยอมินแว
“ริสิ ^^”
“ไม่น่าเื่อถือเลย
ห้ามทำอะไรหนูแบบเมื่อืนอีนะ ื้อ ! ไม่ั้นะโรธริ ๆ้วย !” โฮพูพร้อมออาโทษสอแฝ
“โอ้ย !
ทำไมน่ารันานี้วะเนี่ยเ้า้อนลม ! /ะสหวไยวาำนวหยหาเน” ยอมินเินเ้ามาอโฮนมอเพราะวามน่ารัที่โฮแสออมา
“ื้ออ ปล่อยหนูนะ !”
“็บอแล้วให้เลิน่ารััที” มินฮยอนเินเ้ามาึแ้มโฮอีน้วยวามเอ็นู
“ไม่ไ้ทำเสียยั่วนะ !
พี่ยอมินบ้า ! ฮื่อออ”
“55555
น่ารััเลยน้า
~” ยอมินพูพราเอื้อมมือไปยีหัวโฮ
“อะ..
ถึห้อแล้วะนอนห้อัวเอริ ๆ หรอ ? ั้นพี่นอน้วยนะรับ ^^”
“ไม่เอา ! หนูมานอนห้อทีุ่น้าให้เพราะลัวพี่ยอมินเนี่ยแหละ
!”
“อะไรัน ~ พี่ไม่ทำอะไรเ้า้อนลมหรอน่า
~”
“รินะ !?”
“ริสิ ~ ป่ะ
ไปแปรฟัน่อนแล้วมานอนเนอะ ~”
“ื้อ ็ไ้รับ”
ยอมินพยุให้โฮเ้ามาแปรฟันในห้อน้ำ
“พี่ยอมินลับไปแปรฟัน่อนสิ
และ่อยมาหาหนู”
“อ๋าา เอาั้นหรอ ? ถ้านายเสร็แล้วะยืนรออยู่ในห้อน้ำยัั้นหรอ
?”
“ไม่สิรับ หนู็เินไปนอนเลย
ใล้ ๆ เอไม่้อห่ว ~”
“โอเ ๆ
รอนอนพร้อมพี่นะเ้า้อนลม”
“ื้อ !”
และยอมิน็เินลับห้ออัวเอไป
ไม่นานโฮ็แปรฟันเสร็เรียบร้อย และพยายามเินมานอนที่เียนอน
“ะ-แ่นี้เอ
หนู้อเินไปเอไ้สิ !” โฮพูับัวเอและพยายาม้าวาเพื่อไปให้ถึเียนอน
“ฮึบ !! ถึแล้วว ~ ื้ออทำไมหนูเ่แบบนี้นะ ㅋㅋㅋㅋ” โฮที่สามารถพาัวเอ่อย
ๆเินมาที่เียนอนไ้ล่าวมนเออย่าพอใ
แร๊
!
“เ้า้อนลม ~ หลับหรือยั ???” ยอมินลับมาที่ห้ออโฮหลัาัารับัวเอเรียบร้อย
เพื่อมานอนลาวันเป็นเพื่อนโฮ
“ยัรับ ~ มานอน ๆ ๆ พี่ยอมิน ~” โฮบเียนอนที่ว่าอยู่เพื่อเรียให้ยอมินึ้นมานอน้วย
“นี่แหนะ !
ทีหลัอย่าเรียใรึ้นมานอนบนเียอีเ้าใมั้ยฮะ ! เ้า้อนลม !” ยอมินลไปนั่บนเียพูและพราึแ้มนุ่มนิ่มอโฮไป้วย
“๊าาา
หนูเ็บน้าาอบแล้หนู !”
“และเ้าใมั้ยที่พี่บอ ??”
“เ้าใแล้ว ~ ื้ออปล่อยหนูนะ ื้ออ”
“โอ๋เอ๋นะเ้า้อนลม ~”
“ฮื่ออ !”
“มานอนนี่มา ~” ยอมินเรียให้โฮมานอนหนุนแนอน
“ทำไมหนู้อไปนอนบนแนพี่ยอมิน้วยหละ
? หมอน็มี”
“ะมาเอหรือให้พี่เ้าไปึมา
?”
“หะ ! ไปเอ็ไ้ !” พูบประโยโฮ็เยิบเ้าไปนอนหนุนแนอยอมินทันที
“ีมาเ้า้อนลม ~”
“เ้า้อนลม พี่ถามอะไรอย่าสิ
?”
“พี่ยอมินะถามอะไรหนูหรอ ?”
“เรื่อเมื่อืนที่เิึ้น
นายโรธพวันหรือป่าว ?”
“ถ-ถามอะไรเนี่ย !
พี่ยอมินบ้า !” โฮพูพร้อมทั้พยายามเยิบถอยห่าายอมินเพราะเินอายเมื่อนึถึเรื่อที่เิึ้นเมื่อืนในห้อน้ำ...
“็ถามามวามริ..พี่ลัวว่านายะโรธ
พี่และมินฮยอนเศร้าแย่เลย....”
“ฮื่ออ !
ถ้าหนูโรธหนูะุยับพี่ไหม ? และถ้าหนูโรธหนูะให้พี่มานอน้วนหรอ ?”
“ั้น...็ไม่โรธ ?”
“อย่าถามเยอะสิ !”
“และอบมั้ย ?”
“พี่ยอมิน !! ปล่อยหนู !
ลับไปนอนห้อัวเอเลย T//T”
“เอ้า ! ไ้ไหละ
เ้ามานอนแล้วไม่ออไปหรอนะ ~ และลอบมั้ย ?”
“อะ-อื้อ...” โฮอบเสียเบา
“นายว่าไนะ
พี่ไม่ไ้ยินเลยอะ ?”
“อื้ม !! พอใหรือยั !! บ้า
! พี่ยอมินบ้าที่สุ !”
“ㅋㅋㅋㅋㅋ เ้า้อนลมทำไมน่ารััเวลาเินเนี่ย ? ัวแไปหมเลยน้า ~ รู้มั้ยมันน่าย่ำยีับนาไหนอะ
?”
“ปะ-ปล่อยหนูเลยนะ
พะ-พี่ยอม- อื้อ !!” โฮที่พยายามะันัวเอออาอ้อมแนอยอมินั๊นโนนพี่ับสอแนลับหมอนและประบริมฝีปาเพื่อให้นน้อเียบล
ริมฝีปาแสทั้สอำลับเบียแรสัมผัสอันร้อนแร
ในอนแรโฮพยายามัืนแ่็เลิ้มามรสูบที่ยอมินมอบให้
เผลอเผยอปาอบรับสัมผัสอลิ้นร้อนที่แทรเ้ามาภายในโพรปาหวาน
าสัมผัสที่ร้อนแร่อย ๆแปรเปลี่ยนเป็นสัมผัสที่อ่อนโยนแทน
“อื้ออ ~ พี่ยอมิน” ราวับยอมินรู้ว่าถ้าไม่ผละถอนูบานรหน้าอาทำให้โฮาอาาศหายใหมสิไปเสีย่อน
หลัาถอนูบออ
ยอมิน่อย ๆใ้ปลายลิ้นอุ่นเลียน้ำใสมุมปาอโฮ
พร้อมทัุ้ไร้ออาวเนียนนั่นและฝารอยสีแทั่วบริเวอาวเนียนอย่าอไม่ไ้
CUT
NC สามารถหาไ้ที่ไบโอทวิ
@nmozjwy
วนุยในอมเมนท์
หรือแมนั่นมาพูุยับเราไ้น้า ฝาแท #ฟิู่แฝมินมิน ้วยนะะ รัเ้อ ~
.
.
.
.
.
มินฮยอนพาร์ท
!
“ฮยอน ถามริ ๆ
วนออมาทำไมวะ ?”
“็ ... ไม่มีเพื่อนมาไ....” ฮยอนรู้สึุแน่นหน้าอไปหม
เ้าไม่เย้อมานั่โหใรเลยนะ มันบาป ㅠㅠ
“และไหนะพาไปบ้านใรวะ ? ไม่ไปัทีอ่ะ
เินวนในห้ามาั้นานและปะ ??”
“ะ-ือ...เอ่อมินฮยอน
เอ่อมันยัไม่ถึเวลานั ๆ ๆ” ยอมิน่วยัน้วยย ;-; ภายในใอฮยอนำลัรีร้อ
“และเป็นอะไรอแ ? ร้อนรนผิปินะไอ้ ?” มินฮยอนมอเพื่อนสนิท้วยสายาที่เ็มไป้วยวามสสัย
“ปะ-ป่าวเว้ย !
ไม่มีอะไรไม่ไ้ปิบั ไม่ไ้โห !! อุ่ป !”
“ไอ้ !!! ันว่าแล้วมันแปล
ๆ !! เพราะแะร้อนรนอนที่ำลัโหเท่านั้น ! บอวามริมาิ๊ !!”
“ฮรื่อออออ
อโทษนะมินฮยอนือริ ๆแล้ว...”
“ริ ๆ แล้วือ ??”
“ฮึ...ยอมินส่้อวามมาบอให้วนแออาบ้าน
และมันะโอน่าบำรุวัมาให้ัน ;-;” ยอมินันอโทษ...อย่าอเวรันเลยนะ ;-;
“ไอ้ฮยอนฝาไว้่อนนะ!! หนอยยไอ้ยอมิน !!!!” หัวร้อนึ้นมาทันทีเมื่อนึึ้นไ้ว่าทำไมยอมินถึวาแผนนี้
! เพราะมันะแอบินเ้าเ็น้อยนั่นนเียวแน่ ๆ ! ยอม ไม่ ไ้ !!
“ะไปไหนมินฮยอน ! ใเย็น ๆ่อนน !!!” ฮยอนที่ำลัพยายามเินึ่วิ่ามมินฮยอนไปเพื่อไม่ให้เพื่อนสนิทอเ้าทำอะไรวู่วาม....
บแล้ว้า ~~
อบุที่หลเ้ามาอ่านฟิอเรานะะ
และ็อบุทุอมเมนท์เลยน้า แ่เล็ ๆน้อย ๆ เรา็ใื้นแล้วว อบุับ รั
ความคิดเห็น