ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : Chapter 17: รวมตัวโดยมิได้นัดหมาย
Ragnarok: the power of zodiac gems
Chapter 17: รวมตัวโดยมิได้นัดหมาย
เรือเดินทางจาก Gunryun มุ่งสู่เมืองท่า Izlude เนื่องจากที่Albertaนั้นยังไม่สามาถเปิดท่าเรือให้บริการได้ ทุกคนที่โดยสารมานั้นจึงเข้าพักในโรงแรมเล็กๆ ณ เมืองแห่งนี้ นักรบมารDoppelgager นั่งเหม่อลอยพร้อมด้วยแววตาแห่งความไม่สบายใจ “คิดอะไรอยู่เอ่ย” จอมเวทย์อาร์ดเดินเข้ามาทักทาย แต่อัศวินมารไม่ได้ตอบสิ่งใดยังคงนั่งเหม่ออยู่เช่นเดิม ชายทั้งสองนั่งนิ่งอยู่ที่ริมระเบียงนั้นอยู่นาน ต่างฝ่ายต่างมีความคิดในใจทั้งคู่
“รู้สึกอย่างไรเรื่องน้องของนาย” Doppelganger ทำลายความเงียบ เขาหันไปมองจอมเวทย์หนุ่มอย่างพิจารณา “โรเชลน่ะเหรอ! ไม่รู้ซิ!” อาร์คถอนหายใจ ภายในใจของเขาว้าวุ่นไปหมด “ผมใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตที่มีเพื่อตามหาเขาแต่ว่า...” “...แต่เธอเปลี่ยนไปมากเหรอเกิน”นักรบเงาตอบแทนจนอาร์คเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ “แล้วน้องคิดยังไงกับน้องสาวฉัน”Doppelgagerยังคงรุกถามต่อไป “ไม่รู้!” “ทำไมล่ะ!”นักดาบมารฉงนในคำตอบของจอมเวทย์หนุ่ม “เพราะผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้” “ตั้งแต่ตอนที่อยู่Comodoรึ” จอมเวทย์พยักหน้าแทนคำตอบ ดวงตาของเขามองไปยังท้องทะเลอย่างไร้จุดหมาย
“แล้วนายคิดจะทะไรต่อไป” Doppelgangerถามอีกครั้ง “ชีวิตของผมในตอนนี้มีอยู้พื่อโรเชลเท่านั้น” “ถ้าเราอยากให้นายมีชีวิตต่อไปเพื่อคนอื่นอีกคนจะได้ไหม”อัศวินปีศาจถามขึ้นด้วยเสียงที่อ่อนลงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน จอมเวทย์หนุ่มถอนหายใจอีกครั้งเพื่อนึกคำตอบ แต่ไม่ทันที่จะเอื้อนเอ่ยสิ่งใด เสียงของไฟโรก็ดังขึ้น “คุยอะไรก...เหวอ!!!” นายช่างหนุ่มร้องเสียงหลงจนชายทั้งสองตั้งหันไปมอง “อ...อาร์ค...อาร์คส...สองคน” ไฟโรเสียงสั่นด้วยความตกใจคำพูดที่ตะกุกตะกักนั้นทำให้อาร์คและDoppelgangerมองหน้ากัน ก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังๆ “นี่ข้าแอบสลับเงากับเจ้าตั้งแต่เมื่อไหร่นะ” นักรบเงาพูดยิ้มๆน้ำเสียงกลับมาเป็นปรกติ
เช้ารุ่งขึ้น บรรยากาศในเมืองเล็กๆข้นข้างคึกคัก ปราชญ์สาว โจเซฟินและนักเล่นแร่หญิงเอมิลี่ เดินซื้อของโดยปล่อยให้พวกผู้ชายรออยู่ที่โรงแรม พลันสายลมพัดผ่านเบาๆ ปราชญ์สาวเผลอหันมองตามทิศทางของลมที่พัดไปซึ่งเป็นตำแหน่งของโรงแรมที่พวกเขาเข้าพักด้วยความรู้สึกคุ้นเคยกับการสายลมเมื่อครู่ หญิงสาวยิ้มน้อยๆ “ว๊าย!” เอมิลี่อุทานออกมาเมื่อPecopecoตัวหนึ่งวิ่งตัดหน้าเธอจนเซแทบล้ม “ระวังหน่อยซิยะ” นักเล่นแร่สาวตวาดแว้ดจนอัศวินผู้ขี่ต้องลงมาจากหลังพาหนะ “ข...ขอโทษนะครับ” เสียงที่คุ้นหูทำให้โจเซฟินต้องหันไปมอง “อ๊ะ! ซิกฟรีด!” โจเซฟินมองอัศวินที่กำลังถูกต่อว่าด้วยความดีใจ “คุณโจเซฟิน ช่วผมด้วย” อัศวินหนุ่มโอดครวญอย่างน่าสงสารนักเล่นแร่สาวยังอบรมเขาไม่หยุดปาก “เมื่อกี้ก็เอ็นกิจริงๆซินะคะ” ปราชญ์สาวตั้งข้อสังเกต ซิกฟรีดพยักหน้าน้อยๆแทนคำตอบพร้อมๆกับสีหน้างุนงงของเอมิลี่ “เขาก็เป็นเหมือนพวกเราน่ะจ๊ะ” ปราชญ์สาวอมยิ้มเมื่อเห็นสีหน้าของนักเล่นแร่สาว
“เจ้าอัศวินงี่เง่า! มัวทำอะไรอยู่!” อีกเสียงหนึ่งดังขึ้นจากหลังของPecopeco ก่อนที่เจ้าของเสียงจะกระโดลงมาด้วยท่าทางที่คล่องแคล่ว “อยากโดนดีอีกรึไง! โดยสารมาก็ฟรี อย่าบ่น” ซิกฟรีดหันไปต่อล้อต่อเถียงกับผู้ที่โดยสารมาด้วยแต่ไม่ทันไรมีดDamascus ก็จ่อคอหอยของชายหนุ่มเสียแล้ว “เล่นทีเผลอนิโรฟา” อัศวินหนุ่มคำราม แต่อันธพาลผู้คล่องแคล่วอย่างโรฟากลับไม่แยแส “การเผลอของนาย อาจทำให้นายตายในคราวหลังได้นะ” โรฟาแสยะยิ้ม Topaz ที่หัวเข๊มขัดทอแสงราวหัวเราะไปพร้อมกับเจ้าของ
แว่วเสียงเพลงมาแต่ไกลพร้อมกลุ่มผู้คนที่มุงดูการแสดงอย่างตื่นตาตื่นใจ กับการร่ายรำ ของนักเต้นและการบรรเลงที่เข้าขากันของกวี “คุณออว่า...คุณวีก้า” โจเซฟินตะโกนเรียกนักแสดงทั้งสอง เมื่อสังเกตเห็นแน่ชัดว่าต้นเสียงคือกวีหนุ่มและนักเต้นสาวชื่อดังจากComodo ทั้งสองหยุดการแสดง โค้งลาผู้ชมและเดินมาหาโจเซฟินทันที “คุณโจเซฟินคะ!ทางนี้ค่ะ!” อีกเสียงดังขึ้นจากด้านหลัง นักบวชหญิงฮิคาริและนักรบศักดิ์สิทธิ์ยางามิเดินเคียงข้างกันมาโดยมีภิกษุจัสติสเดินตามหลัง ปราชญ์สาวยิ้มด้วยความดีใจแกมงุนงง
“นี่วันวันอะไรกันเนี่ย!” อาร์คตะโกนออกมาด้วยความประหลาดใจที่ทุกๆคนมารวมตัวกันพร้อมหน้า”ผมมีเรื่องจะบอกกับคุณโจเซฟินเลยต้องมา ส่วนคนอื่นๆบังเอิญมั้งครับ” เอ๊นกิบอกความตั้งใจก่อนจะหันไปมองปราชญ์สาว “ท่านนางพญามีเรื่องสำคัญจะบอกคุณน่ะครับ...คุณด้วยDoppelgager” โจเซฟินงุนงงอย่างหนักเงาของเธอก็ไม่แพ้กัน
“ว่าไงนะ”นักรบมารอุทานออกมาสิ่งที่เขาเคยหวังไว้ใกล้เป็นความจริง “ผมไม่เคยได้ยินอะไรแบบนี้มาก่อน”อาร์คพึมพำอย่างไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน สิ่งที่นางพญาจิ้งจอกฝากมานั้นคือ ‘พิธีล้างมนตร์ดำ’ ทุกคนในห้องรู้สึกอึดอัดรอคอยคำตัดสินใจ “ที่เหลือคือคุณโจเซฟินจะตกลงรึเปล่าเท่านั้น” เอ๊นกิย้อนถามปราชญ์สาวที่พยายามตัดสินใจ
Chapter 17: รวมตัวโดยมิได้นัดหมาย
เรือเดินทางจาก Gunryun มุ่งสู่เมืองท่า Izlude เนื่องจากที่Albertaนั้นยังไม่สามาถเปิดท่าเรือให้บริการได้ ทุกคนที่โดยสารมานั้นจึงเข้าพักในโรงแรมเล็กๆ ณ เมืองแห่งนี้ นักรบมารDoppelgager นั่งเหม่อลอยพร้อมด้วยแววตาแห่งความไม่สบายใจ “คิดอะไรอยู่เอ่ย” จอมเวทย์อาร์ดเดินเข้ามาทักทาย แต่อัศวินมารไม่ได้ตอบสิ่งใดยังคงนั่งเหม่ออยู่เช่นเดิม ชายทั้งสองนั่งนิ่งอยู่ที่ริมระเบียงนั้นอยู่นาน ต่างฝ่ายต่างมีความคิดในใจทั้งคู่
“รู้สึกอย่างไรเรื่องน้องของนาย” Doppelganger ทำลายความเงียบ เขาหันไปมองจอมเวทย์หนุ่มอย่างพิจารณา “โรเชลน่ะเหรอ! ไม่รู้ซิ!” อาร์คถอนหายใจ ภายในใจของเขาว้าวุ่นไปหมด “ผมใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตที่มีเพื่อตามหาเขาแต่ว่า...” “...แต่เธอเปลี่ยนไปมากเหรอเกิน”นักรบเงาตอบแทนจนอาร์คเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ “แล้วน้องคิดยังไงกับน้องสาวฉัน”Doppelgagerยังคงรุกถามต่อไป “ไม่รู้!” “ทำไมล่ะ!”นักดาบมารฉงนในคำตอบของจอมเวทย์หนุ่ม “เพราะผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้” “ตั้งแต่ตอนที่อยู่Comodoรึ” จอมเวทย์พยักหน้าแทนคำตอบ ดวงตาของเขามองไปยังท้องทะเลอย่างไร้จุดหมาย
“แล้วนายคิดจะทะไรต่อไป” Doppelgangerถามอีกครั้ง “ชีวิตของผมในตอนนี้มีอยู้พื่อโรเชลเท่านั้น” “ถ้าเราอยากให้นายมีชีวิตต่อไปเพื่อคนอื่นอีกคนจะได้ไหม”อัศวินปีศาจถามขึ้นด้วยเสียงที่อ่อนลงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน จอมเวทย์หนุ่มถอนหายใจอีกครั้งเพื่อนึกคำตอบ แต่ไม่ทันที่จะเอื้อนเอ่ยสิ่งใด เสียงของไฟโรก็ดังขึ้น “คุยอะไรก...เหวอ!!!” นายช่างหนุ่มร้องเสียงหลงจนชายทั้งสองตั้งหันไปมอง “อ...อาร์ค...อาร์คส...สองคน” ไฟโรเสียงสั่นด้วยความตกใจคำพูดที่ตะกุกตะกักนั้นทำให้อาร์คและDoppelgangerมองหน้ากัน ก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังๆ “นี่ข้าแอบสลับเงากับเจ้าตั้งแต่เมื่อไหร่นะ” นักรบเงาพูดยิ้มๆน้ำเสียงกลับมาเป็นปรกติ
เช้ารุ่งขึ้น บรรยากาศในเมืองเล็กๆข้นข้างคึกคัก ปราชญ์สาว โจเซฟินและนักเล่นแร่หญิงเอมิลี่ เดินซื้อของโดยปล่อยให้พวกผู้ชายรออยู่ที่โรงแรม พลันสายลมพัดผ่านเบาๆ ปราชญ์สาวเผลอหันมองตามทิศทางของลมที่พัดไปซึ่งเป็นตำแหน่งของโรงแรมที่พวกเขาเข้าพักด้วยความรู้สึกคุ้นเคยกับการสายลมเมื่อครู่ หญิงสาวยิ้มน้อยๆ “ว๊าย!” เอมิลี่อุทานออกมาเมื่อPecopecoตัวหนึ่งวิ่งตัดหน้าเธอจนเซแทบล้ม “ระวังหน่อยซิยะ” นักเล่นแร่สาวตวาดแว้ดจนอัศวินผู้ขี่ต้องลงมาจากหลังพาหนะ “ข...ขอโทษนะครับ” เสียงที่คุ้นหูทำให้โจเซฟินต้องหันไปมอง “อ๊ะ! ซิกฟรีด!” โจเซฟินมองอัศวินที่กำลังถูกต่อว่าด้วยความดีใจ “คุณโจเซฟิน ช่วผมด้วย” อัศวินหนุ่มโอดครวญอย่างน่าสงสารนักเล่นแร่สาวยังอบรมเขาไม่หยุดปาก “เมื่อกี้ก็เอ็นกิจริงๆซินะคะ” ปราชญ์สาวตั้งข้อสังเกต ซิกฟรีดพยักหน้าน้อยๆแทนคำตอบพร้อมๆกับสีหน้างุนงงของเอมิลี่ “เขาก็เป็นเหมือนพวกเราน่ะจ๊ะ” ปราชญ์สาวอมยิ้มเมื่อเห็นสีหน้าของนักเล่นแร่สาว
“เจ้าอัศวินงี่เง่า! มัวทำอะไรอยู่!” อีกเสียงหนึ่งดังขึ้นจากหลังของPecopeco ก่อนที่เจ้าของเสียงจะกระโดลงมาด้วยท่าทางที่คล่องแคล่ว “อยากโดนดีอีกรึไง! โดยสารมาก็ฟรี อย่าบ่น” ซิกฟรีดหันไปต่อล้อต่อเถียงกับผู้ที่โดยสารมาด้วยแต่ไม่ทันไรมีดDamascus ก็จ่อคอหอยของชายหนุ่มเสียแล้ว “เล่นทีเผลอนิโรฟา” อัศวินหนุ่มคำราม แต่อันธพาลผู้คล่องแคล่วอย่างโรฟากลับไม่แยแส “การเผลอของนาย อาจทำให้นายตายในคราวหลังได้นะ” โรฟาแสยะยิ้ม Topaz ที่หัวเข๊มขัดทอแสงราวหัวเราะไปพร้อมกับเจ้าของ
แว่วเสียงเพลงมาแต่ไกลพร้อมกลุ่มผู้คนที่มุงดูการแสดงอย่างตื่นตาตื่นใจ กับการร่ายรำ ของนักเต้นและการบรรเลงที่เข้าขากันของกวี “คุณออว่า...คุณวีก้า” โจเซฟินตะโกนเรียกนักแสดงทั้งสอง เมื่อสังเกตเห็นแน่ชัดว่าต้นเสียงคือกวีหนุ่มและนักเต้นสาวชื่อดังจากComodo ทั้งสองหยุดการแสดง โค้งลาผู้ชมและเดินมาหาโจเซฟินทันที “คุณโจเซฟินคะ!ทางนี้ค่ะ!” อีกเสียงดังขึ้นจากด้านหลัง นักบวชหญิงฮิคาริและนักรบศักดิ์สิทธิ์ยางามิเดินเคียงข้างกันมาโดยมีภิกษุจัสติสเดินตามหลัง ปราชญ์สาวยิ้มด้วยความดีใจแกมงุนงง
“นี่วันวันอะไรกันเนี่ย!” อาร์คตะโกนออกมาด้วยความประหลาดใจที่ทุกๆคนมารวมตัวกันพร้อมหน้า”ผมมีเรื่องจะบอกกับคุณโจเซฟินเลยต้องมา ส่วนคนอื่นๆบังเอิญมั้งครับ” เอ๊นกิบอกความตั้งใจก่อนจะหันไปมองปราชญ์สาว “ท่านนางพญามีเรื่องสำคัญจะบอกคุณน่ะครับ...คุณด้วยDoppelgager” โจเซฟินงุนงงอย่างหนักเงาของเธอก็ไม่แพ้กัน
“ว่าไงนะ”นักรบมารอุทานออกมาสิ่งที่เขาเคยหวังไว้ใกล้เป็นความจริง “ผมไม่เคยได้ยินอะไรแบบนี้มาก่อน”อาร์คพึมพำอย่างไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน สิ่งที่นางพญาจิ้งจอกฝากมานั้นคือ ‘พิธีล้างมนตร์ดำ’ ทุกคนในห้องรู้สึกอึดอัดรอคอยคำตัดสินใจ “ที่เหลือคือคุณโจเซฟินจะตกลงรึเปล่าเท่านั้น” เอ๊นกิย้อนถามปราชญ์สาวที่พยายามตัดสินใจ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น