Ragnarok Fan Fiction :The power of zodiac gems

ลำดับตอนที่ #3 : chapter 2 นักดาบปีศาจ Doppelganger

Ragnarok: the power of zodiac gems

   Chapter 2: นักรบปีศาจ Doppelganger

   ทันทีที่พ้นบันได บรรยากาศก็เย็นลงอย่างประหลาดจนสองผู้ใช้เวทย์ต้องแปลกใจ ลมหายใจที่ระบายออกมาเป็นละอองไอน้ำ “เก่งมากที่ฝ่ามาได้ถึงที่นี่” เสียงลึกลับดังสะท้อนก้อง ไอเย็นยะเยือกพัดเอาแสงอันสลัวให้ดับมืดไปชั่วขณะ อาร์คขว้างหินเวทย์มนตร์สีฟ้า(Blue Gemstone)ลงพื้นดิน “Safety Wall”อาร์คมนตร์สรางกำแพงวิญญาณสีบานเย็นซึ่งแข็งแกร่งและทนทาน “เคร้ง!” เสียงของโลหะกระทบกำแพงเวทย์ เงาลึกลับวิ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว พลันกำแพงวิญญาณขั้นสูงสุดก็แตกสลาย “วูบเดียว 10 ครั้ง! มีคนเดียวที่ทำได้” อาร์คสบถก่อนที่จะตะโกนออกมาดังๆ “Doppelganger  ออกมานะ” สิ้นเสียงของชายหนุ่ม นัยน์ตาสีแดงของอสูรก็ฉายสงวาบออกมาในความมืดเบื้องหน้า “ความรู้สึกไว ปฏิกิริยาตอบสนองดี อย่างนี้ข้าชอบ”เสียงเหี้ยมๆที่ดังก้องเหมือนมาจากสถานที่อันไกลแสนไกล “พรึ่บ!” เสียงของแสงไฟที่ดับมืดไปเมื่อครู่ก็สว่างเสียงดังในความเงียบอันมืดมิด แสงสว่างเรื่อๆนั้นทำให้เห็นร่างของนักดาบมารเป็นเงาสลัวผู้หน้าตาที่คมคายหล่อเหลาดวงหน้าเหมือนกับปราญช์สาวโจเซฟินราวกับฝาแฝด เงาเบื้องหน้าเป็นร่างที่หญิงสาวรอมานานแสนนานนับ 10 ปี “พี่คะ!”หญิงสาวอุทานออกมาอย่างลืมตัวจน Doppelgangerนั้นเลิกคิ้วด้วยความสงสัย “ข้าว่า! ข้าไม่เคยรู้จักเจ้านะ” เขาพูดพร้อมกระชับดาบZweihanderเล่มโตในมือ พร้อมพุ่งเข้าหาโจเซฟินด้วยความรวดเร็ว “Fire Wall” จอมเวทย์หนุ่มสร้างกำแพงไฟ ขวางหน้า ทำให้นักรบมารชะงักและหันมาทางเขา “ข้าอุตส่าห์ส่งเด็กๆไปรับพวกเจ้า”เขาคำรามนันย์ตาแดงโรจน์ “เห็นที! ข้าต้องต้อนรับเจ้าเองเสียแล้วกระมัง” Doppelgangerวิ่งเข้าหาจอมเวทย์หนุ่มทันที อาร์คร่ายเวทย์ แต่ทว่าเขตอาคมกลับสลายไป “เธอทำอะไรของเธอน่ะ” อาร์คคำรามพลางร่ายเวทย์และปาหินเวทย์ลงพื้นร่ายเวทย์ ‘Safety Wall’ เพื่อป้องกันตัวเองแทน เขามองไปยังหญิงสาวที่ใช้เวทย์ ‘Spell Breaker’ ในการสกัดการร่ายเวทย์ของเขา “อย่าทำร้ายเขา! ฉันขอร้อง” โจเซฟินอ้อนวอนน้ำตาคลอ ในขณะที่ Zweihanderทำลายกำแพงป้องกันของเขาอย่างไม่มีชิ้นดี “แตกคอกันเองรึไง” Doppelgangerเหวี่ยงดาบใส่อาร์ค เขาฉากหลบไปด้านหลังแต่แรงกระแทกทำให้จอมเวทย์หนุ่มล้มลง “พี่คะ! อย่านะคะ!” หญิงสาวน้ำตานอง เธอถลันเข้าไปขวางระหว่างนักดาบมารและจอมเวทย์หนุ่ม สร้อยคอไข่มุกของเธอส่องแสงเรืองรองเป็นประกายจนนักดาบปีศาจชะงัก ก้างถอยหลังอย่างลืมตัว ”ก…กรอด…ด” Doppelgangerกัดฟันก่อนที่จะร้องออกมาราวกับว่ามีผู้ใดสร้างความเจ็บปวดให้ “ข…ข้าจะรอเจ้า…ด้านใน”ขาดคำนักดาบมารก็Teleportหายตัวไปในทันที

   ปราชญ์สาวปาดน้ำตาพลางดึงแขนของจอมเวทย์หนุ่มให้ลุกขึ้น “มันหายไปไหนแล้ว” อาร์คร้องถามปราชญ์สาวแต่เธอได้แต่ก้มหน้านิ่ง “เขาคือพี่ชายของเธอจริงๆใช่ไหม”ชายหนุ่มถาม หญิงสาวพยักหน้ารับแทนคำตอบ  “งั้น! เราตามหาเขากันต่อเถอะ” อาร์คพูดอย่างมีอารมณ์ขันจนหญิงสาวมองหน้าอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน “งานของคุณจบแล้วนะ””มันพึ่งจะเริ่มต่างหากล่ะ” เขาสวนทันควันพร้อมด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยน หญิงสาวโผเข้าสวมกอดด้วยความดีใจ “ขอบคุณมากค่ะ” เธอขอบคุณเขาด้วยน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม “เราไปกันต่อเถอะนะ” ชายหนุ่มชวนพลางค่อยๆผลักโจเซฟินออกไปเบาๆ เขาหวนคิดถึงน้องสาวขิงเขาด้วยความเจ็บปวด หญิงสาวเบื้องหน้าเขาสูญเสียพี่ชายไป ส่วนเขาสูญเสียน้องสาว มันก็ยุติธรรมที่เขาจะเข้าใจความรู้สึกของเธอ

   บรรยากาศยังคงเย็นเยียบและมืดสลัว ทั้งสองยังคงก้าวเดินต่อไป ระหว่างทางยังมีฝูงHunter Fly , Ghoul และ Nightmare ก่อกวนอยู่ตลอดทาง สองผู้ใช้เวทย์ร่ายเวทย์จู่โจมด้วยความรุนแรงและรวดเร็วเพื่อประหยัดพลังเวทย์ “นั่นอะไรน่ะ!” โจเซฟินอุทานออกมาเพราะด้านหน้าคือเปลวไฟดวงเล็กๆสามดวงสว่างขวางหน้าเธอเอาไว้ เสียงตุ๊กตากลดุกดิกขยับเข้ามาใกล้เรื่อยๆทำให้เห็นร่างของเจ้าของดวงไฟได้ชัดยิ่งขึ้น มันคือตุ๊กตาตัวน้อยสีหม่น ในมือถือเชิงเทียนอันมีเทียนติดเปลวไฟอยู่สามแท่ง ร่างกายแขนขาถูกชักรอกด้วยเส้นเอ็นขึ้นไปขัดกับคานไม้ขนาดเล็ก ตุ๊กตาน้อย Marionette ขยับร่างกายเองหาได้มีใครเชิดอย่างที่ควรจะเป็นไม่ “พวกคุณจะไปไหนเหรอ” เสียงใสๆของเด็กสาวดังก้องสะท้อนไปทั้งห้อง “ที่นี่ไม่เหมาะกับคุณนะ! ออกไปซะ!” “แต่ว่า…” โจเซฟินพยายามอธิบาย แต่หุ่นน้อยยังคงออกปากไล่เสียงแข็ง “ไปซะ! ไม่งั้นเราจะทำร้ายคุณ” ขาดคำ Marionette ก็ปรี่เข้าหาทั้งสอง เธอวาดเชิงเทียนในมือทำให้เปลวไฟลุกโหมรุนแรงเสียงเล็กๆยังคงพูดซ้ำไปซ้ำมาอย่างไม่หยุดนิ่ง  “Soul Strike” อาร์คร่ายเวทย์ ลูกบอลพลังวิญญาณหลายลูกพุ่งเข้าใส่หุ่นเชิดตัวน้อยอย่างรุนแรงจนเส้นเอ็นขาดสะบั้น ร่างของตุ๊กตาตัวน้อยร่วงลงมากองกับพื้น “อย่าเข้าไปนะ! อย่าเข้าไปนะ!” คำพูดนี้ดังขึ้นสองสามครั้งก่อนที่จะเงียบลงพร้อมกับเทียนในมือของเธอ

   “เหอๆๆๆๆ” เสียงหัวเราะลึกลับที่น่าสะพรึงกลัวดังขึ้นจากทุกทิศทาง อุณหภูมิที่เริ่มอุ่นขึ้นกลับเย็นลงเรื่อยๆจนหนาวสะท้านอีกครั้งอย่างน่าประหลาด “อั๊ก!” อาร์คร้องออกมาพร้อมทรุดฮวบลงไปกับพื้นเมื่อบางสิ่งพุ่งเข้าทำร้ายเขา แต่เขามองไม่เห็นเลย “นี่คุณ! เป็นอะไร…!!! ว๊าย!” โจเซฟินร้องด้วยความตกใจ เมื่อมีบางอย่างตบหน้าเธออย่างแรงแก้มของเธอมีรอยฝ่ามือสีแดงปรากฏอยู่อย่างเห็นได้ชัด เสียงหัวเราะลึกลับยังคงดังก้อง “Sight” อาร์คสร้างลูกไฟขึ้นรอบตัว อันมรคุณสมบัติในการตรวจจับสิ่งที่ล่องหนอยู่ได้เพื่อค้นหาศัตรู ทันทีที่ไฟติด ร่างของวิญญาณลึกลับที่เรียกว่า ‘Whisper’ปรากฏกายขึ้นทันที ดวงตาและปากกลมๆวิ่งวนอยู่รอบสิ่งที่น่าจะเรียกว่าใบหน้าจนดูน่าสับสน สิ่งที่เหมือนชายผ้าบางๆเบื้องล่างของตัวมันก็ขมวดเป็นปมคล้ายกำปั้นก็ต่อยเข้าที่ท้องของอาร์คด้วยความรุนแรงกว่าเดิมจนชายหนุ่มแทบกระอักเป็นเลือด  “Soul Strike!” ลูกบอลวิญญาณที่ปราชญ์ร่ายพุ่งเข้ากระแทกกับวิญญาณร้ายด้วยความรุนแรงอย่างไม่ปราณี  ปีศาจหัวเราะด้วยเสียงที่น่าสยดสยองอีกครั้งก่อนที่สลายตัวไป  หญิงสาวหยิบขวดยาสีขาวกรอกเข้าปากของจอมเวทย์หนุ่ม “อย่าเป็นอะไรนะคุณ” เธอบอกกับเขาด้วยความเป็นห่วง “ม..ไม่…ไม่เป็นไร”เขาตอบเธออย่างออกลำบากพร้อมๆกับเขาสำลักลิ่มเลือดออกมาผสมกับเนื้อยาสีขาวที่กลืนลงไปไม่หมด ชายหนุ่มชันกายลุกขึ้น “ไม่เป็นไรแล้วล่ะ” คำพูดนี้ออกมาจากปากผู้ที่มีลักษณะตรงข้ามกับคำนี้ เขายิ้มน้อยๆอย่างอ่อนแรง

   ในห้องกว้าง นักรบมารนั่งรออยู่ด้านใน ใบหน้าของปราชญ์สาวโจเซฟินลอยเด่นในมโนภาพของเขา ภาพน้ำตานองหน้าของสาวน้อยยังคงอยู่ในสมองของเขา ความทรงจำที่ขาดหายไปเริ่มติดต่อรวมกัน “เธอเป็นใครกันแน่” นักรบมารพึมพำเบาๆ

   “ตูม!” แผ่นดินสะเทือนเลื่อนลั่นเพราะเวทย์สายดินอย่าง ‘ Heaven Drive ‘ ที่จัดการกับฝูงแมลงดูดเลือดที่อยู่ด้านหน้าที่พักของ Doppelganger สองผู้ใช้เวทย์เดินเข้าไปโดยไม่หวั่นเกรงอันตราย จนกระทั่งทั้งสามเผชิญหน้ากัน นักดาบปีศาจชักดาบZweihanderเล่มโตออกจากฝัก “เก่งมากที่มาถึงที่นี่ได้” ปีศาจเงาควงดาบไปมา “แต่จงตายที่นี่ซะ” ขาดคำฝูงNightmareก็ปรี่เข้าหาอาร์ดและโจเซฟิน ทั้งสองร่ายเวทย์โดยไว “Fire Wall!””Violent Gale” พื้นลมช่วยโหมกระพือกำแพงเพลิงให้ลุกโชนและรุนแรงยิ่งขึ้น “Soul Strike” ทั้งสองร่ายเวทย์พร้อมกัน ลูกบอลวิญญาณลอบจู่โจมม้าปีศาจจนสลายไป

   “Frost Diver” ไอน้ำแข็งพุ่งเข้าใส่อาร์คด้วยความเร็วสูง “Magic Rod” โจเซฟินโดเข้าขวางระหว่างกลางพลางสลายเวทย์ที่จู่โจมเข้ามาด้วยคาถาพิเศษของเหล่าปราชญ์ จนปีศาจเงาต้องกัดฟันด้วยความโมโหและเคืองแค้น เขาพุ่งเข้าหาโจเซฟินทันที “Ice Wall” กำแพงน้ำแข็งตั้งตระหง่านขัดขวาง Doppelganger เอาไว้ ทำให้นักรบมารเพิ่มความเคืองแค้นมากยิ่งขึ้น “Nightmare! ป่นกำแพงนั้นซะ ” สิ้นเสียงสั่งฝูงNightmare ก็ปรากฏขึ้นจากประตูมิตินับสิบ วิ่งเข้าชนกำแพงน้ำแข็งจนปราการมิอาจต้านทานได้ กำแพงน้ำแข็งทลายลงเหลือเพียงละอองหมอกที่เย็นจัด ฝูงม้าปีศาจเมื่อทำลายปราการยักษ์ลงก็วิ่งเข้ามายังสองผู้ใช้เวทย์อย่างรุนแรงจนแผ่นดินผนึกสะเทือน “Abracadabra” หญิงสาวร่ายเวทย์ชั้นสูงอีกครั้งพร้อมพุ่งไปจับแขนของอาร์ค “Body Relocation” ทักษะในการเคลื่อนไหวพริบตาของภิกษุ(Monk) ถูกสุ่มออกมาใช้ ทั้งสองเคลื่อนที่ผ่านฝูงม้าปีศาจที่แสนบ้าคลั่งไปได้ อสูรม้าพุ่งหายไปในประตูมิติ “Two Hand Quicken” ทักษะเพิ่มความเร็วถูก Doppelgangerนำมาใช้ มันพุ่งเข้าหาสองผู้ใช้เวทย์ด้วยความเร็วสูง “Dispell” ปราชญ์สาวดีดนิ้วทักษะเสริมความสามารถทั้งสลายของนักรบมารพลันสลายไปสิ้น “Ice Wall”กำแพงน้ำแข็งก็ก่อตัวสูงขึ้นจน Doppelgangerมิอาจหลบได้ทัน แขนของมันถูกตรึงเอาไว้นำกำแพงน้ำแข็งมิอาจเดินไปไหนได้เลย”เสร็จกัน” Doppelgangerสบถ เขาพยายามที่จะสบัดตัวให้หลุดของผนึกน้ำแข็งแต่ทว่าไร้ผลเขาไม่สามารถขยับไปไหนได้เลย

   “พี่คะ” โจเซฟินเดินเข้าไปใกล้นักดาบมาร “พี่จำหนูได้ไหม” เธอเอ่ยเสียงสั่นเครือไข่มุกเม็ดงามก็ทอแสงประกายสีนวล ภาพในอดีตนับตั้งแต่เขาได้มอบสร้อยไข่มุกอันน่าแปลกให้กับน้องสาวฝาแฝดผู้เป็นที่รัก ภาพที่เขาออกจากบ้านไปผจญโลกและจบลงที่ถูกมารร้ายแห่งหอคอยกิฟเฟนครอบงำ ก็ประติดประต่อชัดขึ้นในความทรงจำที่ขาดหายไปของ Doppelganger “จ…โจซี่” Doppelganger พูดออกมาอย่างยากลำบาก นัยน์ตาสีแดงน่ากลัวค่อยๆสลายหายไปกลายเป็นนัยน์ตาโศกเศร้าสร้อย ความทรงจำทั้งหมดหวนคืนกลับมา “พ…พี่ขอโทษ” กำแพงน้ำแข็งสลายตัวลง ทั้งคู่สวมกอดกันด้วยความรักความคิดถึงจากการพลัดพราก ไข่มุกเม็ดงามก็ดับแสงลง แต่ความปิติยินดีของทั้งสามยังไม่จางหาย