Ragnarok Fan Fiction :The power of zodiac gems

ลำดับตอนที่ #21 : Chapter 20 : เจรจาต่างเผ่า

Ragnarok Fan Fiction : The Power Of Zodiac Gems

Chapter 20 : เจรจาต่างเผ่า

   แสงสีฟ้าทอประกายเป็นประตูมิติส่งผู้คนเดินทาง  บุคคลทั้ง11ผ่านประตู ‘ Warp Patrol’ ออกสู่เมืองหลวงขนาดใหญ่ ของ อาณาจักร Rune Midgard นาม Prontera “ขอให้โชคดีนะคะ” นักบวชหญิงฮิคาริ ส่งอาร์คที่ประตูทางทิศใต้ของมหานคร จอมเวทย์หนุ่มเหลียวมองคนอื่นๆ “ฉันก็อย่างไปด้วยนะคะ  แต่ว่า…”  “ไม่เป็นไรหรอก” อาร์คตัดบท  เขาเข้าใจทุกคนดี  เพราะเมื่อเดินทางมาถึงเมือง Prontera  ก็เกิดโรคประหลาดระบาดไปทั่วทั้งเมือง  ชายหนุ่มเดินช้าๆอย่างเหงาๆและครุ่นคิดหลายสิ่งหลายอย่างที่เข้ามาในชีวิตของเขา “อาร์ค!” “คุณอาร์ค!” มีเสียงตะโกนไล่หลังมา โจเซฟิน,จัสติสและซิกฟรีดขี่ Pecopeco ตามหลังมา  “ขอฉันไปด้วยคนนะ” ปราชญ์สาวถามยิ้มๆแต่ก็เป็นยิ้มที่เหมือนดั่งมีอะไรติดค้างไว้ในใจ  ชายหนุ่มตอบรับด้วยรอยยิ้ม

   บุคคลทั้ง 4 เดินทางผ่านทุ่งราบ มุ่งหน้าสู่ทิศตะวันตกเฉียงใต้ของนครหลวง อันเป็นที่ตั้งของกลุ่มชนเผ่าอมนุษย์ Orc และ Goblin ทั้งหมดเดินทางรอนแรมผ่านหุบเขา Mjornir จนเข้าสู่ทุ่งดนตรี  ของเหล่าตั๊กแตน Rocker ที่กระโดดสีไวโอลินอย่างมีความสุข จนกระทั่งถึงแนวป่าทึบชายแดนเมือง Geffen  อันเป็นเขตอาศัยและเป็นที่ๆไม่มีมนุษย์คนไหนกล้าย่างกราย ตั้งแต่เกิดสงครามแยกดินแดนระหว่างมนุษย์และOrc

   กลิ่นควันไฟทำอาหารและยาสูบฟุ้งไปั่วบริเวณหมู่บ้าน  ทันทีที่คณะเดินทางได้ย่างเท้าเข้าเขตหมู่บ้าน  เหล่าทหารOrc (Orc Warrior) ตัวเขียวหน้าตาบู้บี้สูบบุหรี่หลายมวน ยืนชุมนุนที่ลานกลางหมู่บ้าน  บุคคลที่ยืนเด่นเป็นสง่า(ในแบบOrc) สองคนคือ Orc Hero และ Orc Lord ผู้นำที่ยิ่งใหญ่และเกรียงไกร “พวกเรายังไม่ตกลงตามข้อเสนอที่เจ้าให้มา” Orc Heroพูดเนิบๆกับแขกร่างใหญ่ผู้มาเยือนก่อนคณะของอาร์ค เขาผู้มีร่างสูงใหญ่ ศรีษะขาวเป็นหัวกระโหลกล้านเลี่ยนสีขาว ดวงตาวาวโรจน์ ผ้าคลุมสีดำสบัดลอยอยู่เหนือพื้นด้วยพลังอาคม ยืนหน้าบิดเบี้ยวอย่างไม่สบอารมณ์เหมือนถูกสบประมาทจากการบ่ายเบี่ยงของผู้นำชาวOrc   เขาคือ 1 ใน 3 ลูกสมุนสนิทเมื่อ 90 ปีก่อนของ Lord Of Death นามDark Lord “ข้ารอคำตอบจากพวกเจ้ามานานมากแล้ว” ราชาอาคมมืดกัดฟัน  “ข้าไม่อยากรออีกต่อไป” เสียงคำรามสร้างความตระหนกให้ทุกคนที่อยู่ที่นั้น  Orc Lord  ที่ยังหนุ่มแน่น ขยับกายไปมาอย่างอึดอัด  “พวกเรา ชาว Orc จะขอวางตัวเป็นกลาง” Orc Hero ประกาศ Dark Lord ยิ่งหัวเสีย เพราะความคิดของเขา Orc เป็นเผ่าที่โง่งมที่สุดเมื่อเทียบกับ Goblin, Koboldและ มนุษย์

   “ช้าก่อนท่าน Orc Hero” อาร์คที่พึ่งเดินทางมาถึงตะโกนขัดขวางการเจรจาของ Dark Lord “ท่านจะยอมรับข้อเสนอของผู้ที่จะพลิกโลกไปสู่ความตายหรือ” ชนเผ่า Orc ทั้งหลายที่ประชุมอยู่ที่นั้นฮือฮายกใหญ่ เพราะไม่เชื่อว่าจะมีมนุษย์ ชนที่สร้างบาดแผลความสัมพันธ์ จะย่างกรายเข้ามา  “เจ้าพวกมนุษย์โง่เง่า” Dark Lordคำราม “Dark Strike” บอลพลังมืดพุ่งใส่อาร์คทันที “Magic Rod” ปราชญืสาวปราดเข้ามาขวางเธอสลายไสยเวทย์นั้นด้วยความสามารถของเธอ  “พี่คะ” โจเซฟินวาดคฑาลง เงาของเธอพุ่งออกไปทันที  นักรบเงาวิ่งเข้าใส่Drak Lord ฝ่าฝูงOrc ที่กำลังตื่นตะลึง “เคร้ง!” Zweihander กระแทกลงไปยังผ้าคลุมสีดำ  ราชาไสยเวทย์ดำตั้งรับความเสียหายได้ทุกท่า “ฝีมือเจ้าไม่ตกเลยนะ! Doppelganger”Drak Lord ชมเปราะ ใบหน้าที่เหมือนหัวกะโหลกเหยียดยิ้มหยามๆ “แต่เจ้าไม่มีวันชนะข้า” มือสีดำทาบหน้าท้องของอัศวินมารพร้อมอัดพลังเวทย์ใส่จนกระเด็นออกห่าง  “พี่คะ!” โจเซฟินร้องด้วยความเป็นห่วงทันที

   “แคร๊ก! ครืด!” Doppelganger พลิกตัวโดยเอาดาบปักลงบนพื้นเพื่อการทรงตัว “พี่ไม่เป็นไร” เขาคำรามอย่างโกรษเคือง และพุ่งเข้าหา Dark Lord อีกครั้ง “เคร้ง!” ดาบใหญ่ปลายตัด Orcise Sword ยกขึ้นขวาง “อย่ามาสู้กันที่นี้” Orc Hero กัดฟัน คำรามขู่ สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่ของชาวOrc มิใช่สมรภูมิรบของปีศาจ  คู่กรณีทั้งสองจึงแยกออกไปอย่างขัดเคือง  “ข้าจะกลับมาขอคำตอบอีกครั้ง  พรุ่งนี้”  Dark Lord ทิ้งท้ายก่อนหายตัวไปทิ้งคนอื่นๆไว้กลางลานนั้น

   “มีธุระอันใด  พวกมนุษย์” Orc Heroกล่าวขึ้นเป็นทำนองเชื้อเชิญ คณะเดินทางทั้งหมดจึงเดินเข้าไปหาอย่างกริ่งเกรงเว้นเพียงแต่จอมเวทย์หนุ่ม “ข้าเป็นทูตฝากข่าวจากนางพญาจิ้งจอก Moonlight  Flower” อาร์คประกาศ ฝูงOrc ฮือฮา “จากราชินีจิ้งจอก … เชิญพวกเขามาเป็นแขกของข้า” ผู้นำOrc กล่าวอย่างเป็นมิตรเมื่อได้ยินชื่อนางพญาจากPayon พลัน สายตาของ Orc Lord ก็สะดุดกับGarnet ของซิกฟรีด  ภาพสงครามระหว่างOrc และ มนุษย์ ณ ที่ราบกว้างผ่านเข้ามาในสมองของผู้นำหนุ่ม “เจ้าอัศวินคนนั้น…”Orc Lord พึมพำในลำคอ

   “ไม่ว่าจะอย่างไร  พวกเราก็จะขอเป็นกลาง” ผู้นำชาวOrc เอ่ยเสียงแข็ง เมื่อฟังวัตถุประสงค์ที่ Moonlight ต้องการ ให้ชาวOrc ร่วมมือกับเธอ “เรายินดีต้อนรับผู้ที่จะลี้ภัย แต่เราจะไม่ยอมสูญเสียกำลังพลให้กับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องอย่างนี้เป็นแน่” จอมเวทย์หนุ่มถอนหายใจหนักๆ “…ถ้าหากท่านต้องการเช่นนั้น  พวกเราต้องขอลา”  คณะเดินทางหันหลังกลับอย่างสิ้นหวัง  แต่มือขนาดใหญ่สีเขียวของ Orc Hero ยื่นมาจับบ่าไว้ “พักที่นี่เสียก่อนเถอะ  พวกเจ้าเป็นแขกของเรา”

   “เป็นห่วงคำตอบที่พวกเขาจะมีให้พรุ่งนี้หรือ” จัสติสถามอาร์คในขณะที่อยู่ในงานเลี้ยงต้อนรับตามธรรมเนียมของชาวเผ่าอมนุษย์กลุ่มนี้ จอมเวทย์หนุ่มไม่ตอบแต่คำตอบนั้นฟ้องอยู่ในแววตาของเขา  ในขณะเดียวกัน  ณ  มุมมืดของหมู่บ้าน 2 ผู้นำชาว Orc กำลังทุ่มเถียงกันอย่างหนัก “ ทำไมท่านต้องทำดีกับพวกมันด้วย  ข้าไม่เคยเชื่อใจมนุษย์  พวกมันไม่ได้มาดีแน่” Orc Lord ตวาดลั่นไม่กริ่งเกรงผู้อาวุโส “แต่ข้าเชื่อใจพวกเขา..” “เชื่อใจเหรอท่าน!  ทั้งที่เจ้าอัศวินที่มาด้วยนั้นเป็นคนที่อยู่ในกองทัพที่มาบุกรุกเราเมื่อหลายปีก่อน หรือว่า ท่านคิดจะร่วมมือกับพวกมนุษย์ทั้งๆที่ท่านบอกว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยว”  “เจ้ารู้ได้ไงว่าหนึ่งในนั้นเคมารุกรานเรา” Orc Hero ผู้อาวุโสย้อนถาม  “เพราะเจ้านั้นมีGarnet ที่พบระหว่างสงครามครั้งนั้น” Orc Lord แถลงไข น้ำเสียงเพิ่มความเครียด  ผู้นำอาวุโสพยักหน้าน้อยๆอย่างเข้าใจ  “เช่นนั้น! พวกเราต้องต้อนรับเขาให้ดีกว่านี้”  Orc Lordได้ยินก็ตกตะลึง “เชื่อข้าเถอะ เพราะข้า…” “..อาบน้ำร้อนมาก่อน” Orc Lord ชิงตัดคำพูดที่เขาได้ยินมานานปี บรรยากาศของทั้งคู่เริ่มขุ่นมัว “ข้าก็เป็นผู้นำเผ่า Orc เช่นเดียวกับท่าน!  ข้ามีอำนาจทัดเทียมท่าน…แต่…แต่ทำไมข้าถึงไม่มีอำนาจตัดสินใจเช่นท่านบ้าง” “เพราะเจ้าวู่วามและโวยวายอย่างนี้ไงเล่า” Orc Hero ตวาดออกมาอย่างมีอารมณ์บ้าง Orc Lord ถึงกับชะงักในกิริยาที่เกรี้ยวกราดเช่นนี้  “ข้าจะร่วมมือกับ Dark Lord “ Orc Lord ประกาศกร้าว Orc Heroถึงกับตกตะลึงในการตัดสินใจที่หุนหันของเขา

   ช่วงเวลาองงานเลี้ยงต้อนรับจบลงเมื่อ Orc Lord เดินปึงปังเข้ามาทำลายทุกสิ่งที่ขวางหน้าระหว่างเขากับมนุษย์ “พวกเจ้าออกไปจากที่นี่ซะ ไม่อย่างนั้นจะหาว่าข้าไม่เตือนไม่ได้นะ” ผู้นำOrc วัยหนุ่มแผดเสียงไล่แขก “เจ้าไม่มีสิทธิ์ทำอย่างนี้กับแขกของข้า” Orc Heroที่ตามมาทีหลังตวาดเสียงดังบ้าง สายตาของผู้นำ Orc ทั้งสองแข็งกร้าวอย่างไม่มีใครยอมใคร “ทำไมจะไม่ได้ ในเมื่ออำนาจส่วนหนึ่งเป็นของข้า ข้าตกลงใจที่จะเข้าร่วมสงครามที่จะทำลายพวกมนุษย์น่ารังเกียดอย่างพวกนี้” คำประกาศทำให้อาร์คและคนอื่นๆอึ้งไปพักใหญ่ ชาวOrc ต่างก็กระซิบกระซาบคุยกันในสิ่งที่ผู้นำหนุ่มประกาศ “แต่ข้าจะขอยืนยันคำตอบเดิม ชาวOrc จะเป็นกลางไม่ร่วมมือกับฝ่ายไหนทั้งนั้น” Orc Hero ผู้อาวุโสถลึงตามองตาแทบถลนด้วยโทสะ “ท่านไม่เคยเคารพการตัดสินใจของข้าเลยแม้แต่น้อย”  Orc Lord มีโทสะไม่แพ้กัน มืออันใหญ่โตผิวสีเขียวนั้นกำแน่น “เราตกลงกันไม่ได้ก็จงชักอาวุธออกมาสู้กันตามธรรมเนียม” Orc Lord ประกาศเสียงก้องให้รู้โดยทั่วกัน Orc Hero เองก็ชักดาบ Orcish Sword ออกมาอย่างไม่รีรอ “หากใครปราชัยจะถูกไล่ออกจากเผ่า “ ผู้นำอาวุโสประกาศด้วยเสียงที่ดังไม่แพ้กัน ทุกคนในบริเวณนั้นถอยห่างออกมาทันที  “ช้าก่อนท่านทั้งสอง”  ภิกษุจัสติส เอ่ยเสียงเรียบๆ “ปัญหาของพวกท่านเองเกี่ยวกับพวกเราด้วย  เราคงจะไม่ยอมอยู่เฉยเป็นแน่” “ไม่เกี่ยวกับเจ้าเลยซักนิด” Orc Lord คำราม หมัดยิ่งเกร็งแน่น “ก็เห็นเอ่ยถึงมนุษย์อย่างข้าด้วย!” จัสติสกล่าวเสียงเรียบ พลางตั้งท่าต่อสู้ “ข้า จัสติส  บุตรชายบุญธรรมของพญาสมิง Eddga แห่ง Payon จะเป็นคู่ต่อสู้ให้ท่านแทนท่านOrc Hero เอง” ภิกษุหนุ่มกระโดดมาตรงหน้าOrc Lord  บอลพลังจิตนับสิบดวงรอบอยู่รอบตัวของเขา

   Orc Lord และ จัสติส ต่างเป็นนักสู้มือเปล่า หมัดแลกหมัด เท้าแลกเท้า  หนักหน่วงรุนแรงไม่มีใครยอมใคร “ย๊าก!!!” Orc Lord ต่อยหมัดออกไปซัดจัสติสจนกระเด็น “Body Relocation” ร่างของภิกษุหนุ่มหายไปแล้วมาปรากฏบนพื้นในช่วงพริบตา “Finger Offensive” บอลพลังจิตนับสิบที่ลอยรอบร่างภิกษุหนุ่ม ถูกดีดกระแทกร่างผู้นำOrc เข้าเป้าอย่างแม่นยำทุกนัด “Vigor Condensation” Sardonyx ทอแสงจ้าตามจังหวะการปรากฏของบอลพลังจิตนับสิบที่จัสติสสร้างขึ้นมาลอยรอบตัว “Body Relocation” จัสติสเคลื่อนกายในพริบตาไปปรากฏเบื้องหน้าของOrc Lord “Infiltration” ปราณอัดเข้าไปจู่โจมภายในร่างของผู้นำOrc จนถึงกับทรุด “แก๊….” Orc Lord ตะเบ็งเสียงด้วยความโกรษพลางหวดหมัดไปกระแทกร่างของจัสติส ภิกษุหนุ่มแทบกระอักออกมาเป็นเลือด

   “Heal” คู้ต่อสู้ทั้งสองรักษาอาการบาดเจ็บของตนเอง  จัสติสเรียกบอลพลังจิดออกมาอีกครั้ง ก่อนที่ทั้งสองจะเข้าโรมรันกันอีกคำรบ “Vigor Explosion” Orc Lordระเบิดพลังในร่างพลังการจู่โจมของเขาสูงขึ้น “ตายซะเจ้ามนุษย์” หมัดของผู้นำOrc หนุ่ม ต่อยเข้าที่ท้องของภิกษุ ชายหนุ่มมิอาจทนอาการบาดเจ๊บไว้ ลิ่มเลือดสดๆ ทะลักออกทากปากของชายหนุ่ม ราวอวัยวะภายในถูกทำลาย Orc lord กระโดดขึ้นสูงหวังเผด็จศึก “Stop Blade” พลังปราณที่มีกลายเป็นเกราะที่หยุดการเคลื่อนไหวทั้งสองฝ่าย “เจ้ามนุษย์!” Orc Lord คำรามร่างของเขาลอยคว้างกลางอากาศ “Finger Offensive” บอลพลังจิตที่ลอยวนก็กระแทกคู่ต่อสู้ที่ไม่มีโอกาศป้องกันตัวได้ ทั้งสองผละออกจากกัน อาการบาดเจ็บ ไม่มีใครน้อยไปกว่าใคร “Vigor Explosion” จัสติสระเบิดพลังเช่นกันแม้จะบาดเจ็บสาหัส ร่างของเขาอาบด้วยออร่าสีแดงสด ชายหนุ่มปราดเข้าใส่ Orc Lord อย่างลืมความเจ็บปวด  “Triple Attack – Chain Combo – Combo Finish “ หมัดของภิกษุหนุ่มรัวกระแทกร่างOrc Lord ไม่ยั้ง  ออร่ารอบตัวและบอลพลังจิตไหลรวมกันที่หมัดสุดท้าย  “Azura Strike” หมัดสั่งที่รวบรวมพลังทั้งหมดอัดกระแทกร่างของผู้นำOrc Orc Lord ทรุดลงกับพื้น ขณะที่จัสติสหอบตัวโยน “เจ้ามนุษย์น้อย…เจ้าชนะแล้ว” Orc Hero ประกาศ ภิกษุหนุ่มสติเลือนรางล้มลงกองกับพื้นเมื่อขาดคำ

   เช้ารุ่งขึ้น บรรยากาศในหมู่บ้านชาวOrc อึมครึ้ม มืดครึ้มราวเกิดอาเพส ภิกษุจัสติสลืมตาตื่นขึ้นในบ้านหลังหนึ่ง “ฟื้นแล้วเหรอ” เสียงทุ้มห้าวของสตรีชาวOrc (Orc Lady) ดังขึ้น พลางเดินมาประคองชายหนุ่มให้ทรงตัวลุกขึ้นนั่ง “นี่ข้า…Orc Lordล่ะ” จัสติสสบัดีรษะขับไล่อาการปวด “ไปแล้ว” หญิงสาวผิวเขียวตอบห้วนๆ ใบหน้าบึ้งตึง “ไปก็ดีแล้ว  ข้าไม่ชอบเขา  ไม่มีใครชอบเขา” ภิกษุหนุ่มฟังคำบ่นอย่างงุนงง “กินยาซะ  ข้างนอกกำลังยุ่ง” Orc Lady ป้อนยาต้มกลิ่นฉุนน่าสะอิดสะเอียนชามโตเข้าปากจัสติสที่จำใจต้องกลืนลงไปอย่างยากลำบาก

   “ว่าไงล่ะ Orc Hero! Orc Lord ไปไหนซะล่ะ” Dark Lord ปรากฏกายกล่าวทักทาย  ผ้าคลุมสีดำโบกสบัด “เจ้าก็รู้คำตอบอยู่แล้ว”  Orc Hero ตวาดกลับไป สีหน้าบูดบึ้งมึนตึง “ช่างOrc Lord ปะไร! แล้วคำตอบที่ข้าต้องการล่ะ” จอมอาคมเปลี่ยนเรื่อง พลางมองผู้นำOrc อาวุโสอย่างมีความหมาย “ข้ายืนยันคำตอบเดิม”  Orc Hero เสียงกร้าว “ว่าไงนะ” Dark Lord หูพึ่งถามอีกครั้ง “พวกเราชาว Orc จะเป็นกลางไม่ยุ่งเกี่ยวกับฝ่ายใด คราวนี้คงได้ยินชัดนะ” สิ้นเสียงDark Lord ก็มีอาการประหลาดเมื่อถูกขัดใจ ใบหน้าที่เป็นกระโหลกบิดเบี้ยวราวเห็นสิ่งน่ารังเกียจ “พวกเจ้ากล้าเป็นปฏิปักษ์กับข้ารึ” Dark Lord ขึ้นเสียง มือเขียนเขตอาคมด้วยความรวดเร็ว “งั้นพวกเจ้าก็อย่าอยู่เลย! Meteor Storm!” ท้องฟ้าที่มืดครึ้มเปิดกว้างจนเห็นอวกาศ ก้อนลูกไฟ อุกกาบาตเข้ามาใกล้นับสิบลูก  “ขอให้สนุกละกัน” Dark Lord คำราม ก่อนจะหายลับไป ชาวOrc หนีตายกันจ้าละหวั่น

   “ตูม! ตูม! “ อุกกาบาตบางส่วนเริ่มตกลงสู้พื้นทำลายบ้านเมืองจนเสียหาย “Land Protector” โจเซฟินร่ายเวทย์ปกป้องปฐพี หมายสกัดมหาเวทย์ “โจเซฟิน! หลบออกมา” อาร์คร้องเรียกปราชญ์สาว  ม่าใกลางความชุลมุน ซิกฟรีด ชัก กรานี่ไปรับจัสติสให้อพยพออกจากรัศมี “ฉันไม่มีประโยชน์ให้ใครเลย มีแต่จะสร้างความหวาดกลัวเดือดร้อน…” ปราชญ์สาวพึมพำกับตนเอง น้ำตาเริ่มไหลริน พลังของเธอไม่เพียงพอ “…ขอเพียงให้ฉันได้ปกป้องคนอื่นบ้าง  ขอเพียงให้ฉันเป็นฝ่ายปกป้องบ้าง  ฉันขอภาวนา” ประโยคสุดท้ายของหญิงสาวเป็นเสียงตะโกนที่สะท้อนก้องไปทั่ว ไขมุกของเธอทอแสงประกายจ้า  “ข้าจะช่วยเจ้า  แค่ครั้งนี้เท่านั้น” เสียงหนึ่งดังในหัวของหญิงสาว  ปีกสีขาวบริสุทธิ์โบกสยายออกจากร่าง  ออร่าสีขาวทอแสงสว่างเป็นสีขาวผู้งดงาม “ข้าคือValKyrie ผู้พิทักษ์ไข่มุกแห่งมิถุนา” เทพีประกาศนาม ดาบคู่ที่ถืออยู่วาดไปโดยรอบ อาณาเขตของเวทย์กว้างจนครอบคลุมพื้นที่  Valkyrie ชูดาบขึ้นสู่ฟ้า สลายมหาเวทย์ไปโดยง่ายดาย “ข้าเห็นแก่ความตั้งใจจริงของเจ้า! แล้วพบกันใหม่” Valkyrie เอ่ยคำ ปีกสีขาวก็ทอแสงจ้าจนแสบตาก่อนที่จะดับลับไป หญิงสาวตกตะลึงทรุดลงนั่งกับพื้นโดยมีอาร์คเข้ามาประคอง

   “พวกท่านช่วยพวกเราไว้ เราไม่รู้ว่าจะขอบคุณท่านอย่างไร” Orc Hero กล่าวขึ้น เมื่อเหตุการณ์สงบเข้าสู่สภาวะปรกติ “ไม่เป็นไรท่าน พวกเราจะกลับแล้ว” โจเซฟินตัดบทอย่างเหนื่อยล้า  คณะเดินทางชาวมนุษย์หันหลังจากไป  พร้อมความภาคภูมิใจต่อสิ่งไที่ได้ทำ  แม้บางสิ่งที่ได้รับมอบหมายจะไม่สำเร็จตามประสงค์  แต่สิ่งที่เกิดขึ้นนับว่าดีที่สุดแล้ว