Ragnarok Fan Fiction :The power of zodiac gems

ลำดับตอนที่ #19 : Chapter 18: เดินทางสู่ถ้ำสุสานแห่งPayon

Ragnarok: the power of zodiac gems

   Chapter 18: เดินทางสู่ถ้ำสุสานแห่งPayon

ในเมืองPayon เมืองขนาดกลางที่ตั้งอยู่ในหุบเขาแวดล้อมไปด้วยป่าไม้  ทางเหนือมีหมู่บ้านของนักธนูอันเป็นอาชีพที่ขึ้นชื่อมากที่สุดของเมืองนี้  และยังมีโพรงถ้ำอันเป็นสถานที่ที่เรียกว่าสุสาน  บุคคลทั้ง 12 ได้เดินทางมายังสถานที่แห่งนี้  เพื่อพบกับราชินีจิ้งจอกผู้รอบรู้ Moonlight Flower ซึ่งมารออยู่ ณ ปากทางเข้าถ้ำอันเป็นที่พำนักของเธอ “อาณาจักรของข้ายินดีต้อนรับ”เธอพูดกับแขกผู้มาเยือนก่อนที่จะนำทางลงไปยังถ้ำ

   “มีสถานที่แบบนี้ด้วยหรือเนี่ย” เอมิลี่อุทานออกมาด้วยความตื่นตาตื่นใจกับสภาพเมืองโบราณที่ซ่อนลึกลงไปในโพรงถ้ำแห่งนี้  เสียงใสๆของบรรดาหญิงสาวทำเอา Moonlight รู้สึกขุ่นๆจนต้องปรามออกมาเบาๆ “โปรดอย่ารบกวนความสงบ” หญิงสาวทั้งหลายจึงเบาเสียงลงโดยเฉพาะนักเล่นแร่เอมิลี่  Moonlight พาทุกคนมาหยุดอยู่ที่หน้าพระพุทธรูปองค์โต  เหนือเศียรนั้นเป็นโพรงขนาดใหญ่ที่สามารถมองเห็นท้องฟ้าเบื้องบนได้  “Doppelganger” นางพญาจิ้งจอกร้องเรียกอัศวินมาร  ร่างของเขาค่อยๆปรากฏตัวขึ้นทันทีในเงามืด “ตอนนี้เจ้าไม่สามารถเผชิญหน้ากับผู้นำความมืดได้...เจ้าคงไม่อยากจะหันดาบใส่น้องสาวตัวเองซินะ” เธอพูดจี้ใจดำ Doppelgangerสีหน้าสลดลง

   “แต่ใช่ว่าวิธีนี้จะสำเร็จ100%นะ”นางพญายังคงพูดต่อไปแต่ในสมองของนักดาบมารมีเพียงแต่ภาพการเผชิญการกับพญางูที่Gunryun เขามองน้องสาวฝาแฝดของตนอย่างไม่มั่นใจในตนเอง “โอกาสมีแค่ครั้งเดียว” ปราชญ์สาวพึมพำ พิจารณาข้อเสนออีกครั้ง “แล้วถ้าพิธีล้มล่ะ” จอมเวทย์หนุ่ม ถามขึ้นด้วยความสงสัยระคนเป็นห่วง “อันตรายเกินกว่าจะบอกได้” คำตอบนี้ทำให้ทุกคนหน้าเสียทันที

   “พิธีล้างมนตร์ดำ มีโอกาสทำยากมากเพราะต้องรอวันที่พระอาทิตย์และพระจันทร์ทรงกลดในวันเดียวกัน  ผู้เข้าพิธีต้องนั่งสมาธิหน้าพระพุทธรูปและอาบแสงแดดแสงจันทร์จนหมดวันหมดคืน” นางพญาจิ้งจอกอธิบายขั้นตอนอย่างชัดเจน “ถ้าสำเร็จมนตร์ดำในตัวเจ้าจะสลายไปไม่ต้องเป็นทาสพวกนั้นอีกต่อไป แต่...” Moonlight สั่นระฆังเบาๆเพื่อสงบใจ “หนูตกลงค่ะ”ปราชญ์สาวตอบทันทีโดยไม่ให้Moonlight พูดจนจบ เพราะสิ่งที่เธอต้องการที่สุดตอนนี้อยู่ตรงหน้าเธอแล้ว หญิงสาวไม่อยากที่จะพลาดโอกาสนั้นไป  “ดี...เราจะเริ่มพิธีกันทันทีเมื่อพระจันทร์ตก” พูดจบนางพญาจิ้งจอกก็สั่นระฆังเบาๆอีกครั้ง “เจ้าเป็นหญิงที่เด็ดเดี่ยวมาก”

   “จะเสี่ยงจริงๆเหรอ” ฮิคาริถามปราชญ์สาว ในขณะที่ผู้หญิงทั้งสี่อาบน้ำพร้อมกันในแหล่งน้ำตามธรรมชาติ “ฉันก็ไม่แนะนำนักหรอกนะ” วีก้าเอ่ยเบาๆขณะที่ราดสายน้ำอุ่นไปตามเรือนผมที่ทองของเธอ “ฉันรู้สึกไม่ค่อยดี” นักเต้นสาวบ่นออกมาพลางสะบัดผมที่ยาวสลวยนั้น “แต่ฉันตกลงใจแล้ว” โจเซฟินพูดอย่างมุ่งมั่น ในใจของเธอต้องการเพียงแต่จะให้พี่ชายของเธอกลับมาเป็นปรกติดังเดิม แต่ไม่มีใครล่วงรู้เลยว่า ด้านนอกไม่ไกลนักนั้น มีเงามืดของใครบางคนซ่อนตัวอยู่

   เมื่อแสงตะวันเริ่มจับขอบฟ้า สองพี่น้องฝาแฝดนั่งอยู่หน้าพระพุทธรูปเพื่อล้มล้างคำสาปที่เกาะกินร่างของฝ่ายชายผู้ถูกขนานนามว่าเป็นอัศวินเงา Doppelganger เป็นเวลาที่เนิ่นนาน “เราต้องปล่อยพวกเขาไว้” Moonlight เอ่ยเบาๆเพื่อที่จะให้จอมเวทย์อาร์ค ที่มีสีหน้าไม่สู้ดีนักได้สบายใจ “เรามาป้องกันอย่าให้อะไรมารบกวนดีกว่านะ” อัศวินซิกฟรีดแตะเบาๆเพื่อให้กำลังใจ อาร์คที่กำลังว้าวุ่น “ขอให้ประสบความสำเร็จเถอะนะ” จอมเวทย์หนุ่มหันไปยิ้มกับโจเซฟินเพื่อปลอบใจตนเอง “สาวน้อย! จงจำไว้ว่า  ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เจ้าทั้งสอง ห้ามออกจากเขตอาคมที่ข้าวาดไว้เด็ดขาด” นางพยาจิ้งจอกMoonlight เตือนอีกครั้ง  ในใจของเธอนั้นเริ่มมีความรู้สึกที่แปลกประหลาด

   เวลาล่วงเลยผ่านไป  ดวงอาทิตย์ทรงกลดสวยค่อยๆลับเหลี่ยมเขา  ความมืดยามราตรีเริ่มคืบคลานเข้ามาพร้อมแสงจันทร์สาดส่องร่างทั้งสองที่นั่งอยู่ ณ ที่นั้น  สร้อยไข่มุกที่สวมคอปราชญ์สาวอยู่ทอแสงเรืองๆ “เรามาได้ครึ่งทางแล้ว” เอ็นกิพูดกับตัวเอง คนอื่นๆก็ยังคงคอยระวังภัยอยู่ไม่ไกลนัก จู่ๆ ก็มีลมพัดวูบหนึ่งพร้อมเศษหินที่ร่วงหล่นจากปากโพรง  ร่างของหญิงลึกลับยืนเด่นอยู่เหนือที่แห่งนั้นทุกสายตาเบื้องล่าง ทุกสายตาเบื้องล่างประจันกับแขกผู้มาเยือนพลางกระชับอาวุธที่มีอยู่ในมือมั่น  “ข้าไม่มีธุระอะไรกับพวกเจ้า” เสียงตวาดที่คุ้นหูจอมเวทย์หนุ่มดังขึ้น  ต่างหูทับทิมของเธอส่องแสงประกายแดงดั่งโลหิต  มือของอาร์คลดต่ำลง  “ร...โรเชล” จอมเวทย์หนุ่มคราง  “เจ้าเป็นใคร” นักฆ่าสาวตวาดเสียงเข้มอย่างไร้เยื่อใยและความทรงจำ  ก่อนจะส่งสายตาที่น่ากลัวไปยัง Moonlight Flower “คำสั่งของข้า...คือชีวิตของอสูรตนนั้น” ขาดคำหญิงสาวก็ปราดเข้าหาMoonlight ทันทีอย่างมุ่งร้าย “เคร้ง!” Katarในมือของโรเชลกระทบกับดาบ Claymore ของอัศวินหนุ่มที่ถลันเข้าขวาง “อย่ามายุ่มย่ามแถวนี้”อัศวินหนุ่มเสียงเขียวก่อนจะดันร่างสาวน้อยให้ออกห่าง

   “พี่คะ!” โจเซฟินร้อนใจแต่เธอก็ไม่กล้าที่จะออกนอกเขต หญิงสาวมองการต่อสู้ด้วยใจระทึกผิดกับพี่ชายของเธอที่นั่งอย่างสงบนิ่ง  อันเป็นเวลาเดียวกันกับที่ฮิคาริร่ายมนตร์สนับสนุนทุกๆคน  Claymoreของซิกฟรีดตวัดเหวี่ยงใส่ร่างโรเชลอย่างแรงและเร็วแต่Katarของหญิงสาวสามารถรับไว้ได้ก่อนที่จะฉากถอยหลบศรจากเอ็นกิ  “รุมงั้นเรอะ! Venom Dust” หญิงสาวบีบหินเวทย์มนตร์สีแดง  หมอกพิษเมื่อคราทำลายล้างMorrocก็ฟุ้งกระจายบดบังวิสัยทัศน์  ปลอกแขนเอ็นกิพลันส่องแสงสร้างกระแสลมพัดหมอกพิษให้สลายไป  แต่สิ่งที่เห็นก็คือ ร่างของนักฆ่าสาวมิได้อยู่ตรงนั้น  “Ruwach” จัสติสสร้างลูกไฟสีฟ้าเพื่อตรวจจับและบังคับให้โรเชลเปิดเผยที่ซ่อน  หญิงสาวพุ่งเข้าหาภิกษุหนุ่มอย่างหัวเสียทันที “เคร้ง!” โรฟาเข้ามาขวาง โรเชลจึงเปลี่ยนเป้าหมาย เธอรุกไล่โรฟาอย่างรุนแรงและรวดเร็ว “เสร็จข้าล่ะ! Envenom!” โรฟาอัดพิษกระแทกร่างนักฆ่าสาว แม้จะไม่ติดอาการพิษแต่ก็น่าจะบาดเจ็บไปไม่น้อย แต่สีหน้าของหญิงสาวยังคงเรียบนิ่ง ไม่ปรากฏอาการเจ็บปวดใดๆ

   “Don’t Forget Me” วีก้าเริ่มร่ายรำเธอเอ่ยเสียงสั่นเครือราวกับจะร้องไห้อันเป็นท่าทางประกอบการแสดงของเธอ  การเต้นรำที่อ่อนช้อยงดงามนี้ยังผลให้โรเชลมีความเร็วในการจู่โจมและเคลื่อนไหวได้ช้าลง นักฆ่าสาวเห็นท่าไม่ดีจึงปรี่เข้าหาวีก้าทันที “Devotion” ยางามิใช้ทักษะในการย้ายอาการบาดเจ็บจากวีก้ามายังตัวเองด้วยสายออร่าสีขาวบางๆทำให้นักเต้นสาวไม่บาดเจ็บแม้ถูกโจมตี  แต่การจู่โจมนั้นหนักหน่วงจนนักรบหนุ่มแทบกระอักเลือด  “Cart Revolution!” ไฟโรผลักรถเข็นที่แสนหนักเข้ากระแทกนักฆ่าสาวจนกระเด็น  หญิงสาวพลิกตัวยืนทันทีที่ร่างเธอกระทบพื้นด้วยความเร็วและทักษะที่เธอมี   “Biocannibalize : Mandragora” เอมิลี่ปาขวดยาลงพื้นเกิดเป็นต้นไม้Mandragoraอันมีรากที่สามารถชอนไชและจับเป้าหมายได้อย่างแม่นยำและแข็งแรง  รากของMandragora เข้ารัดนักฆ่าสาวอย่างแน่นหนา  “อยู่อย่างนี้ไปซักพักเถอะ!” นักเล่นแร่สาวพูดอย่างมีผู้มีชัย

   “โรเชล” อาร์คค่อยๆเดินไปหาน้องสาวของตนที่ถูกพันธนาการด้วยรากไม้  น้ำตาใสๆเอ่อคลอเบ้าชายหนุ่ม  การค้นหาของเขาสิ้นสุดลงแล้ว  ความคิดนี้สะท้อนก้องในหัวสมอง  ชายหนุ่มทรุดลงคุกเข่ากับพื้น “พี่คิดถึงหนูตลอดเลยนะ! พี่ใช้เวลาทั้งชีวิตค้นหาหนู” จอมเวทย์หนุ่มสะอื้นฮัก ยื่นมือของตนหมายจะสัมผัสกายน้องสาวของตนด้วยความโศกเศร้าระคนดีใจ  พริบตานั้นเอง! นักฆ่าสาวสามารถสะบัดหลุดจาการเกาะกุมและพุ่งเข้าใส่อาร์คอย่างมุ่งร้ายท่ามกลางความตกใจของทุกคน อาวุธสังหารถูกเงื้อสูงขึ้น ชายหนุ่มเป้าหมายยิ้มน้อยๆ “เอาเลยน้องรัก! ถ้าฆ่าพี่แล้วกลับเป็นโรเชลคนเดิมที่ไม่โหดร้ายแบบนี้ได้! พี่ก็ยอม”

   “เคร้ง!” ดาบเล่มโตเข้าขวางระหว่างทั้งสองโดยสามารถสกัดอาวุธได้ทันท่วงที  นักรบมารDoppelganger ฝืนข้อห้ามโดยการออกนอกเขตเพื่อช่วยเหลือหัวใจของน้องสาวฝาแฝดอันเป็นที่รักของเขาก่อนที่มันจะแตกสลาย  “แย่ล่ะ!” Moonlight อุทานออกมา ดาบZweihander ผลักร่างของหญิงสาวออกไป ก่อนจะเกิดเหตุผิดปรกติ “อั๊ก!” อัศวินเงาทรุดลงกับพื้น โจเซฟินเองก็มีอาการไม่แพ้กัน  ออร่าสีดำเริ่มปกคลุมร่างของทั้งสอง  ไข่มุกเม็ดงามถูกฉาบด้วยแสงสีดำจนมันขลับ  ผิวหนังสีเนื้อของหญิงสาวเริ่มเข้มขึ้นจนมืดมิด ดวงตาเปลี่ยนไปเป็นสีแดงก่ำที่น่ากลัว “พิธีล้มเหลว” Moonlightเอ่ยเบาๆ บัดนี้พวกเขาต้องเจอศึกสองด้านเสียแล้ว