Ragnarok Fan Fiction :The power of zodiac gems

ลำดับตอนที่ #10 : Chapter 9: คนทรงวิญญาณแค้น

Ragnarok: the power of zodiac gems

   Chapter 9: คนทรงวิญญาณแค้น

   “พี่ครับ! ผมกลัว!”เด็กชายร้องไห้งอแง จนเด็กสาวต้องปลอบ “ไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ! พี่กับยางามิจะดูแลเธอเอง” เสียงของเด็กสาวผู้เป็นพี่ ใสบริสุทธิ์… “พี่ครับบบ! ช่วยผมด้วยยย!” เด็กชายร้องไห้จ้า ร่างของเขาถูกดูดเขาสู่โพรงมิติสีดำมืดที่ปรากฏขึ้นอย่างลึกลับ “อย่าปล่อยผมนะ! ช่วยผมด้วย” “พี่จะดึงขึ้นมาเอง! ไม่ต้องกลัวนะ! ยางามิช่วยที! ว๊าย!!!” มือของเด็กสาวลื่นหลุดจากมือของน้องชายโดยไม่ทันที่เด็กชายตัสน้อยอีกคนจะเข้าช่วยเหลือได้ทัน เด็กชายตัวน้อยถูกดูดเข้าไปในหลุมมิติ ร่างของเขาหายไปพร้อมกับโพรงมิตินั้น… บัดนี้เด็กชายคนนั้นได้กลับมา เขากัดฟันด้วยความเคียดแค้น “ท่านพี่! หากท่านไม่ปล่อยมือข้า! ท่านทอดทิ้งข้า!” ฮิเดโอะตะโกนด้วยความเกลียดและชิงชังเต็มเปี่ยมในหัวใจ “ฮิเดโอะ! รอพี่เดี๋ยวนะ” นักบวชฮิคาริรำพึงในใจ เธอออกวิ่งปยังจุดนัดพบทันที

   “พบกันอีกแล้วนะ! ท่านพี่!” น้ำเสียงค่อนคะเล็ดลอดออกมาจากปากของชายร่างเล็ก เมื่อเขาได้พบหน้ากับพี่สาว “ฮิเดโอะ””ไม่ต้องเรียกชื่อข้า” ชายร่างเล็กตวาดไปจนฮิคาริชะงัก “ข้าจะต้องแก้แค้นเจ้า! เจ้าผิดสัญญากับข้า” ขาดคำเขาก็กางคัมภีร์ออก ดาบศักดิ์สิทธิ์เบื้องหลังทั้งดาบเทพมาซามุเนะ – Masamune และดาบมารมุรามาซะ – Muramasa ก็ลอยสูงขึ้น “ข้าขอเชิญวิญญาณแห่งซามูไรอันเกรียงไกร โปรดมาจุติในร่างข้า ปราบอริมารให้ดับสูญ” เงาของชายหนุ่มขยายใหญ่ขึ้นกลายเป็นวิญญาณซามูไรขนาดใหญ่สวมเกราะแม่ทัพอย่างสง่างาม ดาบเทพ – มาร ในมือกวัดแกว่ง นัยน์ตาสีแดงก่ำที่ไร้แววตาดูสะพรึงกลัว “คุณหนู” ยางามิที่ตามมาสบทบร้องเรียก ฮิเดโอะฮึดฮัดขัดใจ คัมภีร์ถูกกางออกอีกครั้ง “สมุนของข้า จงจัดการพวกชอบสอดซะ” เสียงสั่งเฉียบขาดแต่เสียงที่ออกมานั้นไม่เหมือนเดิม ราวกับ ชายร่างเล็กนั้นถูกบางอย่างครอบงำ “ไม่ต้องห่วงเรา” “แต่คุณหนู…” “ไปจัดการเรื่องของนายซะ” ฮิคาริสั่งเฉียบขาด จนนักรบศักดิ์สิทธิ์ผู้คอยติดตามต้องสะอึก “หากคุณหนูประสงค์ ข้าจะปฏิบัติ” ยางามิก้มหน้าสลดก่อนที่จะหันหลังกลับไปต่อสู้กับฝูงTenguและนินจาShinobi

   “เตรียมตัวตายได้แล้ว” เสียงเหี้ยมดังขึ้นดาบทั้งสองเงื้อสูง ฮิคาริรีบปาหินเวทย์มนตร์สีฟ้าลงสู่พื้นทันที พร้อมๆกับที่แหวนSapphireของเธอส่องประกาย “Angelus” ”Kyrie Eleison” ”Safety Wall” หญิงสาวป้องกันตัวเองสุดตัว ไม่ตอบโต้วิญญาณซามูไรที่จุติในร่างของน้องชายเธอ “ท่าน Incarnation Samurai (ซามูไรผู้จุติ)” ฮิคาริลืมตา เธอไม่เคลื่อนไหวแม้แต่น้อย “ทำไมเธอไม่ตอบโต้” เสียงอันทรงพลังแห่งวิญญาณซามูไรถามขึ้น เพราะหญิงสาวไม่ได้ตอบโต้การจู่โจม ได้แต่ประสิทธิพรป้องกันเท่านั้น “เพราะมิอาจตอบโต้ได้” เธอตอบพร้อมปาหินเวทย์มนตร์สีฟ้าลงกับพื้นเพื่อสร้างกำแพงวิญญาณ  ‘Safety Wall’ “เพราะฉันจะรับผิดชอบสิ่งที่ฉันทำ” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ดาบMuramasaถูกเงื้อขึ้นสูงหมายฟันนักบวชสาว “เคร้ง!” ดาบมารฟันลงบนโล่ห์ชองยางามิที่เข้ามาขวางไว้ “คุณหนู! ไม่เป็นอะไรนะครับ” ยางามิถามอย่างเป็นห่วง เขาดันดาบออกไปและทรงตัวขึ้นเพื่อป้องกันคนที่เขาจะยอมพลีชีวิตให้ “เจ้าเด็กนอกไส้!” วิญญาณร้ายคำราม มันฟาดดาบลงอีกครั้งอย่างแรง “Reflect Shield” โล่ห์ของยางามิทอแสงออร่าบางๆ ความเสียหายบางส่วนจะถูกส่งกลับ คนทรงจึงเซไปเล็กน้อย แต่ทว่า…ความเสียหายที่เกิดขึ้นนั้น มันมากเกินกว่าที่โล่ห์อันแข็งแกร่งจะรับไหว Holy Guardจึงตกเป็นเสี่ยงๆ

   “เมื่อเจ้าไม่มีโล่ห์ เจ้าจะทำอะไรได้” เสียงหัวเราะดังก้องกังวาล มันรุกไล่ยางามเรื่อยๆอย่างไม่หยุดพัก “Ice Wall” กำแพงน้ำแข็งตั้งตระหง่านระหว่างร่างของยางามและอริร้าย “ใครบังอาจสอด” นัยน์ตาแดงก่ำควานหาผู้ขัดขวาง “Storm Gust” สิ้นเสียงพายุหิมะก็ซัดกระหน่ำทลายศัตรู แต่เป้าหมายที่แท้จริงสามารถหลบเลี่ยงได้อย่างหวุดหวิด “Lord of Vermilion” มหาเวทย์สายฟ้าทำลายพื้นที่เป็นบริเวณกว้าง แต่วิญญาณรวมทั้งคนทรงไม่เป็นอันตรายแม้แต่ปลายเล็บ “เจ้าจอมเวทย์อ่อนหัด คิดว่าเวทย์กระจอกพวกนั้นจะทำอะไรข้าได้รึ” วิญาณแค้นตะโกนสบประมาทจอมเวทย์อาร์คที่ยืนเป็นสง่าอยู่ไม่ไกลนัก “หากคิดว่าแน่ก็เข้ามา Jupitel Thunder” อาร์คร้องท้าพร้อมยิงบอลสายฟ้าออกไป แต่เพียงแค่สะกิดผิวเท่านั้น คนทรงจึงเดินย่างสามขุมอย่างโมโห “บังอาจนัก” เสียงวิญญาณสะท้อนก้องเขาปราดเข้าหาอาร์คทันที

   “Bingo!”จอมเวทย์หนุ่มร้องด้วยความยินดีที่แผนของเขาสำเร็จ คนทรงวิญญาณเหยียบลงบนศิลาเวทย์ที่เขาวางกับดักเอาไว้ “Fire Pillar!” เสาไฟปรากฏขึ้นขังร่างของชายร่างเล็กไว้ภายใน เปลวไฟลุกโหมรุนแรงแผดเผาจนวิญญาณร้ายร้องโหยหวน “ฮิเดโอะ” ฮิคาริร้องเรียกหาร่างที่อยู่กลางเสาเพลิงด้วยความอาวรณ์ แม้จิตใจจะดำดิ่งลงสู่ความมืดมิด แต่นั้นก็ยังคงเป็นน้องชายของเธอ

   เสาไฟ ‘Fire Pillar’ ดับลงไปแล้ว ร่างของชายร่างเล็กที่โทรมลงด้วยความเสียหายที่เกิดขึ้นยืนเด่นอยู่กลางกองเพลิงที่ค่อยๆดับมอด นักบวชสาวปราดเข้าไปหาทันทีด้วยความเป็นห่วง แต่ เมื่อฮิคาริไปถึงร่างของชายผู้เป็นน้อง เขากลับแสยะยิ้มอย่างน่ากลัว “Intimidation” สิ้นเสียง ร่างของซามูไรจุติและนักบวชสาวฮิคาริ หายตัวไปทั้งคู่อย่างไร้ร่องรอย “คุณหนู!” ยางามิอุทานด้วยความตกใจ ในขณะที่ดาบของเขาแทงร่างของTenguตัวสุดท้าย ชายหนุ่มวิ่งตามหาหญิงสาวทันที “คุณยางามิ! พี่คะ!” โจเซฟินร้องเรียกหานักรบหนุ่มที่กำลังเสียสติ เงาของเธอปราดเข้าไปขวางทันที “สงบอารมณ์ไว้” Doppelganger เอ่ยขึ้นดาบZweihander ขวางร่างยางามิที่กำลังฟุ้งซ่าน “แต่คุณหนู…” “ข้าจัดการเอง” นักรบเงาให่สัญญากับยางามิที่พูดด้วยเสียงสั่นเทาอันเกิดจากความเป็นห่วง ร่างของDoppelgangerหายไปกับเงาของกำแพงเบื้องข้าง ยางามิทรุดตัวลงนั่ง โลกทั้งใบของเขามืดมนมันแทบจะพังทลาย

   “ที่นี่ที่ไหน!?” นักบวชสาวร้องถาม จุดที่เธอยืนอยู่ไม่ใช่ที่สุดท้ายที่เธอจำได้ “ตรงนั้นมีแต่พวกน่ารำคาญ” ชายร่างเล็กค่นเสียง วิญญาณซามูไรยังคงสถิตอยู่ในร่างของเขา “ได้เวลาสะสางซะที” “คงไม่ใช่หรอกม้างงง” เสียงๆหนึ่งดังขึ้นร่างของ Doppelganger ออกมาจากเงามืด “ปล่อยผู้หญิงคนนั้นดีกว่า” “ฮึฮึ” เสียงหัวเราะเหี้ยมๆดังขึ้น Incarnation Samurai พุ่งเข้าใส่นักรบเงาทันที “เคร้ง!” ดาบทั้งสองปะทะกันเสียงดังสนั่น “Mail Breaker” ดาบของทั้งสองสะบัดอย่างแรงกระทบเกราะของกันและกัน ความรุนแรงได้ทำลายชุดเกราะทั้งคู่ลงไป นักรบทั้งสองผงะถอย “ไม่เลวนิพวกตะวันออก” “เช่นกันเจ้าพวกตะวันตก” ทั้งสองต่อปากต่อคำ  และรบพุ่งเข้าหากันด้วยความรุนแรงที่รังแต่จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ “หยุดเดี๋ยวนี้นะ” ฮิคาริตะโกนห้าม น้ำตาของเธอคลอเบ้า เพราะหากใครพลั้งพลาด ย่อมหมายถึงชีวิต

   “เคร้ง!” ดาบอีกสองเล่มของยางามิและซิกฟรีดขัดขวางการต่อสู้ การปรากฏตัวชองนักรบศักดิ์สิทธิ์ทำให้นักบวชสาวดีใจ เธอวิ่งไปหาทันที วิญญาณซามูไรสบช่อง ดาบMasamuneในมือ จึงเหวี่ยงเข้าใส่ทันที “คุณหนู!” ยางามิถลันไปขวางโดยสัญชาตญาณดาบเทพนั้นจึงฟันกลางหลังชายหนุ่มเต็มๆ ท่ามกลางเสียงหวีดร้องของฮิคาริ นักรบหนุ่มทรุดฮวบจมกองเลือด พลอยOpal ส่องแสงสีรุ้งอย่างเลือนลาง “ข…เขาก็เป็น…” อาร์คอุทานออกมา เมื่อพบว่าคนที่ทรุดจมกองเลือดนั้น เป็น 1 ใน12 ของคนที่เขาต้องตามหา “ค…คุณหนู” “ไม่เอา…อย่าพูดอะไรนะคะ” หญิงสาวกอดชายหนุ่มทั้งน้ำตาเธอบีบหินเวทย์สีฟ้าและกางเขตอาคม “Sanctuary” เขตศักดิ์สิทธิ์แห่งการฟื้นฟูถูกกางออก ออร่าสีขาวนวลส่องสว่างไปทั่วบาดแผลที่ลึก ยากจะสมานได้โดยง่าย “ตายซะ!” วิญญาณแค้นคำรามยังคงหันดาบเข้าหาฮิคาริและยางามิหมายสังหารให้สิ้น “Cart Revolution” รถเข็นที่หนักอึ้งถูกไฟโรเหวี่ยงฟาดร่างของฮิเดโอะจนกระเด็น “คุณหนู…” ยางามิลืมตาขึ้นแผลของเขาเริ่มสมานตัว ท่ามกลางออร่าสีขาวนวลนั้นเขาได้อยู่ในอ้อมกอดของหญิงที่เขาเทิดทูน นักรบหนุ่มค่อยๆชันกายลุกขึ้นโดยใช้ดาบ Tsurugiของตนพยุงตัว

“พอแค่นั้นล่ะ!” เสียงลึกลับดังขึ้น ประตูดำก็ปรากฏ ร่างของ 1 ใน 3 ลอร์ดอสูรออกมาจากห้วงมิตินั้น ด้วยร่างสีขาวเผือกที่ถือพู่กันและหมึกขนาดใหญ่ เคลื่อนกายอย่างเชื่องช้า “ขวางข้าทำไม Dark Snake Lord!” ฮิเดโอะตะโกนถามอย่างไม่เข้าใจแต่ในหัวอกของเขาเต็มไปด้วยความแค้นที่มีมากกว่าเดิม “เพราะยังไม่ถึงเวลาน่ะสิ” พญางูขาวตอบเบาๆ เขาค่อยๆเคลื่อนเข้าหาฮิเดโอะพลันสายตาของพญางู ไปพบกับนักรบมารเข้า “โอ้! Doppelganger! เจ้าก็อยู่ที่นี่รึ!” Dark Snake Lord ร้องทัก นักรบเงากระชับดาบในมือทันทีหากเกิดเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์ “ไม่ต้องห่วง! เจ้าไม่ใช่ของข้า! เจ้าเป็นของ เคาท์Dracula ต่างหากล่ะ” พญางูขาวเอ่ยช้าๆ เขาโอบร่างของฮิเดโอะผ่านประตูมิติสีดำมืด “ข้าไม่หยุดแค่นี้แน่” ชาร่างเล็กตะโกนเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะหายไปพร้อมประตูมิติ

“จบแล้วคุณหนู” ยางามิประคองร่างนักบวชสาว แต่เธอนิ่งเงียบไม่เอ่ยสิ่งใด “คุณหนูไม่พอใจอะไรเหรอครับ” ยางามิเลิกคิ้ว “ยางามิจ๊ะ! ฉันขอโทษนะ” ฮิคาริพูดเสียงสั่นความผิดที่เธอมีต่อน้องชายยังคงตราตรึงในใจของเธอ นักรบหนุ่มโค้งเบาๆไม่เอื้อนเอ่ยสิ่งใด “อีกเรื่องนะจ๊ะ! ฉันอยากให้เธอเรียกชื่อฉัน” “คุณหนู…” ชายหนุ่มตะลึงไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน “แต่คุณหนู…” เขาพยายามจะพูดแต่เมื่อเห็นสายตาชองหญิงสูงศักดิ์ที่มองมายังเขา ทำให้เขาต้องกลืนคำพูดทุกคำกลับลงลำคอ “ครับ!  คุณ…เอ๊ย!…ฮิคาริจัง!” ชายหนุ่มหลบตาใบหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอาย ทำให้ทุกคน ณ ที่นั้นหัวเราะออกมาอย่างมีความสุขที่ได้เห็นชายที่ขรึมอย่างยางามิ หน้าแดงด้วยความอาย