ณ แดนดาว [ เปิดสั่งจองหนังสือ รอบ 2 ]
เรื่องราวของเด็กหนุ่มเตรียมทหาร 4 คนในรั้วเตรียมทหาร และเป็น1ใน 5 เรื่อง ซึ่งเรื่องนี้ถือเป็นภาคเปิดตัวของพระเอกสี่คนจากนิยายชุด "รักสุดท้าย...เจ้าชายสี่เหล่าทัพ" ค่ะ
ผู้เข้าชมรวม
33,265
ผู้เข้าชมเดือนนี้
49
ผู้เข้าชมรวม
33.26K
อัปเดตล่าสุด : 7 มิ.ย. 57 / 18:38 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เปิดจองหนังสือ
เรื่อง
ณ แดนดาว (รอบที่ 2)
หลังจากที่มีแฟนนิยายหลายท่านสอบถามกันเข้ามา
ถึงการเปิดสั่งจอง ณ แดนดาว รอบที่ 2
เพราะรอบแรกบางท่านอาจจะสั่งจองไม่ทัน
วันนี้ไรท์เตอร์จัดให้แล้วนะคะ
เปิดรับสั่งจองยาวๆ กันไปเลย 555++
โดยเปิดให้สั่งจองได้ ตั้งแต่วันที่ 15 ก.ค. 57 - 31 ส.ค. 57
ราคาเล่มละ 350 บาท รวมค่าจัดส่งเรียบร้อยแล้ว
โอนเงินผ่านธนาคารกรุงเทพ สาขา อิมพีเรียล เวิลด์ สำโรง
ประเภท ออมทรัพย์
ชื่อบัญชี น.ส.วาววิญญ์ อินทโน
หมายเลขบัญชี 940-0-63887-1
*** กรุณาใส่เป็นเศษสตางค์เพื่อความสะดวกในการค้นหาด้วยค่ะ
หลังจากชำระเงินเรียบร้อยแล้วกรุณายืนยันวันและเวลาโอน
รวมทั้งชื่อที่อยู่ที่จัดส่ง เบอร์โทรศัพท์ติดต่อมาได้ที่
อีเมล์ : Wowwin26@gmail.com
และทางไลน์ : sine_winny
หรือช่องทาง Fb : Sine Wowwin
ขอบคุณมากค่า..
เรื่องแรกของนิยายชุด "รักสุดท้าย...เจ้าชายสี่เหล่าทัพ"
ซึ่งถือเป็นภาคเปิดตัวของพระเอกสี่คน และบอกถึงที่มาที่ไป
ของแต่ละคน ตลอดจนชีวิตในรั้วโรงเรียนเตรียมทหารว่ากว่าจะได้
มาเป็นนายร้อยนั้นต้องผ่านความยากลำบากเพียงใด...เรื่องแรกนี้
จะกล่าวถึงมิตรภาพ ความรักความผูกพันธ์ระหว่างเพื่อนและ
ครอบครัว ถ้าอยากรู้ว่าทั้งสี่หนุ่มจะต้องพบเจอกับอุปสรรคอะไร
บ้าง...ก็อย่าลืมมาเอาใจช่วยกันนะคะ...^^...
ซึ่งถือเป็นภาคเปิดตัวของพระเอกสี่คน และบอกถึงที่มาที่ไป
ของแต่ละคน ตลอดจนชีวิตในรั้วโรงเรียนเตรียมทหารว่ากว่าจะได้
มาเป็นนายร้อยนั้นต้องผ่านความยากลำบากเพียงใด...เรื่องแรกนี้
จะกล่าวถึงมิตรภาพ ความรักความผูกพันธ์ระหว่างเพื่อนและ
ครอบครัว ถ้าอยากรู้ว่าทั้งสี่หนุ่มจะต้องพบเจอกับอุปสรรคอะไร
บ้าง...ก็อย่าลืมมาเอาใจช่วยกันนะคะ...^^...
**** นิยายเรีื่องนี้มีจุดประสงค์เพื่อต้องการให้ข้อคิด คติสอนใจในการใช้ชีวิต ใ้ห้มองเห็นมุมมองใหม่ๆ ให้ความรู้ที่คุณอาจไม่เคยรู้มาก่อนเกี่ยวกับชีวิตนักเรียนเตรียมทหาร ถ้าหากใครจะถามหาความหวานแหววซาบซ่านแบบความรักกุ๊กกิ๊ก นิยายเรื่องนี้คงไม่มีให้ค่ะ เพราะจะมีแต่คำว่า โหดต้องสู้! เท่านั้นค่ะ...^^
ขอสงวนลิขสิทธิ์ในงานเขียนทุกชิ้น
ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539
ห้ามมิให้ทำซ้ำ คัดลอก ลอกเลียน ดัดแปลง ตีพิมพ์
เผยแพร่ส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมดโดยไม่ได้รับอนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดี
ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
หากพบเห็นนิยายเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ที่ไหน กรุณาแจ้งผู้แต่งด้วยนะคะ ช่วยกันเป็นหูเป็นตาให้พวกผู้ละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาหมดไปจากสังคมไทยค่ะ ^^ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539
ห้ามมิให้ทำซ้ำ คัดลอก ลอกเลียน ดัดแปลง ตีพิมพ์
เผยแพร่ส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมดโดยไม่ได้รับอนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดี
ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
ติดตามความเคลื่อนไหวของผู้แต่งได้ที่ https://www.facebook.com/sinezeen
ขอบคุณเครดิตภาพประกอบ : เว็บไซต์โรงเรียนเตรียมทหาร
FB หนุ่มไฉไล by นายร้อยครับผม
FB หนุ่มๆ เตรียมทหาร (ทุกเหล่า)
FB น้องไปป์ กัณตพงศ์ บุรีรักษ์ อดีตหัวหน้านักเรียนเตรียมทหาร FB กัปตันตูน pilot toon
FB Pilot toon
FB ผู้หมวดหนุ่มเมืองน่าน
FB อภิสุนันท์ คำแฮ
FB Amm Kanok
FB Darkgod Blackpearl
FB MH7 เรือตรีวิโรจน์ อารียวงศ์สถิตย์ (หมวดโรจน์)
ผลงานอื่นๆ ของ บุรินทร์ฉัตร ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ บุรินทร์ฉัตร
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"มีวัตถุดิบที่ดี"
(แจ้งลบ)ตามมาจากกระทู้ขอคำวิจารณ์นะ เอาเป็นว่าอ่านแล้วอย่าหมดกำลังใจ 1.การเขียนนิยาย สามตอนแรกต้องเอาคนอ่านให้อยู่ แต่เราอ่านไปแล้วหกตอนยังไม่เจอปมที่น่าสนใจชวนให้อ่านต่อ 2.มีข้อมูลเยอะเกินไป พอบวกกับความกลัวว่าผู้อ่านจะไม่รู้จักตัวละคร เลยใส่มาซะเต็มที่คนละบทไปเลย จุดนี้พลาดที่สุด หากอยากเขียนแบบเดิมจริงๆต้องจบทั้งสี่คนในบทเดียว 3.มีแนวของเรื่องท ... อ่านเพิ่มเติม
ตามมาจากกระทู้ขอคำวิจารณ์นะ เอาเป็นว่าอ่านแล้วอย่าหมดกำลังใจ 1.การเขียนนิยาย สามตอนแรกต้องเอาคนอ่านให้อยู่ แต่เราอ่านไปแล้วหกตอนยังไม่เจอปมที่น่าสนใจชวนให้อ่านต่อ 2.มีข้อมูลเยอะเกินไป พอบวกกับความกลัวว่าผู้อ่านจะไม่รู้จักตัวละคร เลยใส่มาซะเต็มที่คนละบทไปเลย จุดนี้พลาดที่สุด หากอยากเขียนแบบเดิมจริงๆต้องจบทั้งสี่คนในบทเดียว 3.มีแนวของเรื่องที่น่าสนใจพอควร ฝีมือการบรรยาย ความลื่นไหลของตัวอักษรมีมาก ย้ำมาก เป็นจุดเด่นเลย แต่มีการบรรยายฟุ่มเฟือยไปบ้าง ซึ่งทำให้เรื่องเอื่อยและยืดเยื้อ 4.ข้อเสียอีกอย่างในการบรรยายของคุณคือ "เล่าหมดเปลือก" บรรยายหมดว่าตัวละครเป็นอย่างนี้ๆนะ เคยอ่านงานของทมยันตีมั้ย เอาเลือดขัตติยาก็ได้ อ่านตอนแรกรู้เลยว่านางเอกเป็นคนยังไงแม่เป็นคนยังไง ลองไปหาอ่านดูได้ ว่าการดำเนินเรื่องไปด้วย+ให้คนอ่านรู้จักตัวละครไปด้วย โดยไม่เล่าหมดเปลือก มันเป็นยังไง 5.ชั้นเชิงในการดำเนินเรื่องสำคัญมาก การดำเนินเรื่องไม่จำเป็นต้องเล่าแบบ 12345 แต่อาจเป็น 53214 ก็ได้ ไม่จำเป็นต้องไล่ลำดับเหตุการณ์ ไม่ต้องกลัวคนอ่านงง การดำเนินเรื่องของนิยาย หนัง ละคร พวกนี้ไม่เหมือนกัน อ่านอันนี้แล้วได้กลิ่นอายการดำเนินเรื่องแบบละคร แนะนำว่าเดินเรื่องไวกว่านี้อีกนิด ใส่ปมเข้าไปอีกหน่อยเพราะมันยังเรื่อยๆอยู่ ไม่รู้ว่าจะติดตามอ่านอะไร อย่างน้อยน่าจะมีตัวละครครูฝึกที่เด่นๆ ความสัมพันธ์ตัวละครเพื่อนๆกันที่ชัดกว่านี้ นี่เหมือนสารคดีชีวิตนร.ทหารมากกว่า (สังเกตว่าทุกตอนเริ่มที่เช้าวันใหม่หมดเลย ขาดความน่าติดตามอาจจะเดินเรื่องแบบมี บทสนทนาเกี่ยวกับการพักบ้านหลอกๆ แล้วเข้าเรื่องพักบ้านหลอกเลย ไม่ต้องตื่นนอน แล้วเดินเรื่องแบบ เช้าสาย บ่าย เย็นอีก) 6.ตัวละคร ที่ขาดความเป็นผู้ชายไปมาก เวลาผู้ชายอยู่รวมกัน ส่วนใหญ่หยาบๆแล้วทะลึ่งกว่านี้ แต่ก็เข้าใจว่าเป็นแนว feel good ยังไงก็ไม่จำเป็นต้องให้เรียบร้อยกันมาก แบบไปวันแรกนอนร้องไห้คิดถึงบ้านแล้วเหรอ จะเขียนให้ตัวละครคิดถึงบ้าน ไม่จำเป็นต้องนอนร้องไห้ สรุป เพิ่มความกระชับฉับไว ใส่ปมให้เรื่อง พัฒนาตัวละคร เหมือนมีเนื้อปลาดิบที่ดีที่สุดในโลกแต่ดับแล่ไม่เป็นซ้ำยังเอาไปทำต้มยำอีก หมดกัน คุณมีฝีมือ และวัตถุดิบเนื้อเรื่องที่ดี แต่ขาดชั้นเชิงในการดำเนินเรื่อง ลองไปอ่านชุดกากีสีกุหลาบอันนั้นก็แบบเรื่อยๆมาเรียงๆเหมือนกัน วิจารณ์ซะมากให้สิบดาวเป็นกำลังใจ เราติเพื่อก่อค่ะไมได้อิจฉาหรือหมั่นนไส้ คุณก็มีฝีมือแค่ยังไม่เฉียบในเรื่องการดำเนินเรื่องกับผูกปมเรื่องเท่านั้นเอง อ่านน้อยลง
kiume | 20 ก.พ. 56
-
3
-
1
"ตอนแรก"
(แจ้งลบ)ตัวละคร นายเทิด (พ่อ) นางสายหยุด (แม่) พร พี่สาว นายพากเพียรชระ สุขสถิตย์ (พระเอก) พิม น้องสาว 10 ขวบ อาจารย์นิรันดร์ โต้ง+ป้าศรี คนข้างบ้าน อ่านจบบทแรก (จุดเริ่มต้นแห่งความฝัน 1) ต้องบอกว่า ผมกำลังอ่านนิยายอะไรอยู่เนี่ย รีบเลื่อนเมาส์ ขึ้นไปจ้องมองด้านบนในทันทีเลย 'ซึ้งกินใจ' เฮอ...(เสียงผมถอนหายใจ) มันดราม่าสุดๆ เลยอ่ะ สรุปท ... อ่านเพิ่มเติม
ตัวละคร นายเทิด (พ่อ) นางสายหยุด (แม่) พร พี่สาว นายพากเพียรชระ สุขสถิตย์ (พระเอก) พิม น้องสาว 10 ขวบ อาจารย์นิรันดร์ โต้ง+ป้าศรี คนข้างบ้าน อ่านจบบทแรก (จุดเริ่มต้นแห่งความฝัน 1) ต้องบอกว่า ผมกำลังอ่านนิยายอะไรอยู่เนี่ย รีบเลื่อนเมาส์ ขึ้นไปจ้องมองด้านบนในทันทีเลย 'ซึ้งกินใจ' เฮอ...(เสียงผมถอนหายใจ) มันดราม่าสุดๆ เลยอ่ะ สรุปที่อ่านมา พระเอกของตอนนี้ ชื่อพาก เด็ก ม.3 พ่อชื่อ เทิด แม่ชื่อ สายหยุด (ชื่อบ้านนอกมาก...) มีพี่สาวชื่อ พร มีน้องสาวชื่อ พิม (พอรับได้) ครอบครัวประกอบอาชีพเป็นชาวสวนปลูกผัก ผลไม้ พากเด็กหนุ่มปกติ มีความฝันอยากจะเป็นทหาร(ตอนเด็กประทับใจ ที่ได้ขนมจากทหาร) จึงตั้งใจอ่านหนังสือ และฝึกฝนร่างกายของตนเองตลอดเวลา โดยได้รับความช่วยเหลือจากอาจารย์นิรันดร์ และพี่สาว สุดท้ายก็สอบได้ เป็นโรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า นายเทิดและนางสายหยุด เป็นชาวสวน และไม่รู้เรียนจบอะไรมา และไม่เห็นด้วยที่ลูกชายคนเดียวจะไปเป็นทหาร กลัวว่าลูกชายจะถูกส่งไปยังสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ และต้องพบกับความตายอย่างเช่น ลูกชายของป้าศรีข้างบ้าน แต่สุดท้ายก็ต้องเปลี่ยนใจ เพราะเห็นแก่ความพยายามของลูกชาย ขอวิจารย์ตามนี้เลยล่ะกัน อย่างแรกเลยที่อยากจะชื่นชมท่านมากๆ เลยก็คือ ท่านบรรยายได้ละเอียดถี่ยิบมากๆ มากเสียจนผมต้องบอกว่า(หาจากป๋ากูเกิลเอาก็ได้) เรื่องพวกนี้คนอ่านเขาอยากจะรู้จริงๆ หรือเปล่าน่ะ แล้วเมื่อไหร่ มันถึงจะเข้าเรื่องจริงๆ กันเสียทีล่ะ สรุป 1. หากว่าผม ไม่อ่านในบทนี้ ก็คงไม่มีผลอะไรกันกับเนื้อเรื่องในบทต่อๆ ไปใช่ไหมครับ 2. อยากบอกว่า นิยายเป็นการเล่าเรื่อง ของคนหลายๆ คน ในเหตุการณ์เดียวกัน ให้มันสนุกตื่นเต้น แต่สำหรับการเดินเรื่องของผู้เขียน เหมือนจะแยกเล่าเรื่องแต่ละคน ที่มีเหตุการณ์เกือบที่จะเหมือนๆ กันมากๆ....(ท่านคงต้องการจะแนะนำตัวละครสำคัญ) แต่บอกตรงๆ ว่า มันเยิ่นเย้อมากครับ ...ท่านคงจะนึกออกว่าการดูหนังซ้ำกันสองรอบมันมีความรู้สึกเป็นยังไง 3. ต้องขอโทษด้วย ผมพยายามแล้ว กะว่าจะอ่านให้มันจนจบเรื่อง แต่ต้องขอผ่านเรื่องนี้นะครับ ไม่ใช่แนวจริงๆ 4. ภาษาและการบรรยายท่านดีมากครับ(มีคำผิดบ้าง แต่น้อยมาก) แต่ท่านควรจะผูกเรื่องราวให้น่าอ่านกว่านี้อีกนิดครับ แทบหลับเลยอ่านแค่บทแรก 5. ท่านมีแฟนคลับ และคอมเมนต์มากพอสมควรนะครับ 555 ปกติผมจะไม่คอยอยากจะเข้ามาวิจารย์ งานเขียนที่มีแฟนคลับมากๆ นัก เพราะหลีกเลี่ยงการดราม่า (ขอโทษด้วยที่อ่านแค่บทแรกบทเดียว แล้ววิจารย์นิยายเรื่องนี้ ต้องออกตัวก่อนว่า ผมวิจารย์แค่บทแรกบทเดียวเท่านั้น ไม่ได้วิจารย์นิยายหมดทั้งเรื่อง ดังนั้นอย่าได้เอาคำวิจารย์ของผม ไปตัดสิ้นนิยายของท่าน หมดทั้งเรื่องครับผม) สุดท้ายก็สู้ๆ ต่อไปครับ อ่านน้อยลง
บุหลันสู่ตาย | 16 ก.พ. 56
-
1
-
1
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"มีวัตถุดิบที่ดี"
(แจ้งลบ)ตามมาจากกระทู้ขอคำวิจารณ์นะ เอาเป็นว่าอ่านแล้วอย่าหมดกำลังใจ 1.การเขียนนิยาย สามตอนแรกต้องเอาคนอ่านให้อยู่ แต่เราอ่านไปแล้วหกตอนยังไม่เจอปมที่น่าสนใจชวนให้อ่านต่อ 2.มีข้อมูลเยอะเกินไป พอบวกกับความกลัวว่าผู้อ่านจะไม่รู้จักตัวละคร เลยใส่มาซะเต็มที่คนละบทไปเลย จุดนี้พลาดที่สุด หากอยากเขียนแบบเดิมจริงๆต้องจบทั้งสี่คนในบทเดียว 3.มีแนวของเรื่องท ... อ่านเพิ่มเติม
ตามมาจากกระทู้ขอคำวิจารณ์นะ เอาเป็นว่าอ่านแล้วอย่าหมดกำลังใจ 1.การเขียนนิยาย สามตอนแรกต้องเอาคนอ่านให้อยู่ แต่เราอ่านไปแล้วหกตอนยังไม่เจอปมที่น่าสนใจชวนให้อ่านต่อ 2.มีข้อมูลเยอะเกินไป พอบวกกับความกลัวว่าผู้อ่านจะไม่รู้จักตัวละคร เลยใส่มาซะเต็มที่คนละบทไปเลย จุดนี้พลาดที่สุด หากอยากเขียนแบบเดิมจริงๆต้องจบทั้งสี่คนในบทเดียว 3.มีแนวของเรื่องที่น่าสนใจพอควร ฝีมือการบรรยาย ความลื่นไหลของตัวอักษรมีมาก ย้ำมาก เป็นจุดเด่นเลย แต่มีการบรรยายฟุ่มเฟือยไปบ้าง ซึ่งทำให้เรื่องเอื่อยและยืดเยื้อ 4.ข้อเสียอีกอย่างในการบรรยายของคุณคือ "เล่าหมดเปลือก" บรรยายหมดว่าตัวละครเป็นอย่างนี้ๆนะ เคยอ่านงานของทมยันตีมั้ย เอาเลือดขัตติยาก็ได้ อ่านตอนแรกรู้เลยว่านางเอกเป็นคนยังไงแม่เป็นคนยังไง ลองไปหาอ่านดูได้ ว่าการดำเนินเรื่องไปด้วย+ให้คนอ่านรู้จักตัวละครไปด้วย โดยไม่เล่าหมดเปลือก มันเป็นยังไง 5.ชั้นเชิงในการดำเนินเรื่องสำคัญมาก การดำเนินเรื่องไม่จำเป็นต้องเล่าแบบ 12345 แต่อาจเป็น 53214 ก็ได้ ไม่จำเป็นต้องไล่ลำดับเหตุการณ์ ไม่ต้องกลัวคนอ่านงง การดำเนินเรื่องของนิยาย หนัง ละคร พวกนี้ไม่เหมือนกัน อ่านอันนี้แล้วได้กลิ่นอายการดำเนินเรื่องแบบละคร แนะนำว่าเดินเรื่องไวกว่านี้อีกนิด ใส่ปมเข้าไปอีกหน่อยเพราะมันยังเรื่อยๆอยู่ ไม่รู้ว่าจะติดตามอ่านอะไร อย่างน้อยน่าจะมีตัวละครครูฝึกที่เด่นๆ ความสัมพันธ์ตัวละครเพื่อนๆกันที่ชัดกว่านี้ นี่เหมือนสารคดีชีวิตนร.ทหารมากกว่า (สังเกตว่าทุกตอนเริ่มที่เช้าวันใหม่หมดเลย ขาดความน่าติดตามอาจจะเดินเรื่องแบบมี บทสนทนาเกี่ยวกับการพักบ้านหลอกๆ แล้วเข้าเรื่องพักบ้านหลอกเลย ไม่ต้องตื่นนอน แล้วเดินเรื่องแบบ เช้าสาย บ่าย เย็นอีก) 6.ตัวละคร ที่ขาดความเป็นผู้ชายไปมาก เวลาผู้ชายอยู่รวมกัน ส่วนใหญ่หยาบๆแล้วทะลึ่งกว่านี้ แต่ก็เข้าใจว่าเป็นแนว feel good ยังไงก็ไม่จำเป็นต้องให้เรียบร้อยกันมาก แบบไปวันแรกนอนร้องไห้คิดถึงบ้านแล้วเหรอ จะเขียนให้ตัวละครคิดถึงบ้าน ไม่จำเป็นต้องนอนร้องไห้ สรุป เพิ่มความกระชับฉับไว ใส่ปมให้เรื่อง พัฒนาตัวละคร เหมือนมีเนื้อปลาดิบที่ดีที่สุดในโลกแต่ดับแล่ไม่เป็นซ้ำยังเอาไปทำต้มยำอีก หมดกัน คุณมีฝีมือ และวัตถุดิบเนื้อเรื่องที่ดี แต่ขาดชั้นเชิงในการดำเนินเรื่อง ลองไปอ่านชุดกากีสีกุหลาบอันนั้นก็แบบเรื่อยๆมาเรียงๆเหมือนกัน วิจารณ์ซะมากให้สิบดาวเป็นกำลังใจ เราติเพื่อก่อค่ะไมได้อิจฉาหรือหมั่นนไส้ คุณก็มีฝีมือแค่ยังไม่เฉียบในเรื่องการดำเนินเรื่องกับผูกปมเรื่องเท่านั้นเอง อ่านน้อยลง
kiume | 20 ก.พ. 56
-
3
-
1
"ตอนแรก"
(แจ้งลบ)ตัวละคร นายเทิด (พ่อ) นางสายหยุด (แม่) พร พี่สาว นายพากเพียรชระ สุขสถิตย์ (พระเอก) พิม น้องสาว 10 ขวบ อาจารย์นิรันดร์ โต้ง+ป้าศรี คนข้างบ้าน อ่านจบบทแรก (จุดเริ่มต้นแห่งความฝัน 1) ต้องบอกว่า ผมกำลังอ่านนิยายอะไรอยู่เนี่ย รีบเลื่อนเมาส์ ขึ้นไปจ้องมองด้านบนในทันทีเลย 'ซึ้งกินใจ' เฮอ...(เสียงผมถอนหายใจ) มันดราม่าสุดๆ เลยอ่ะ สรุปท ... อ่านเพิ่มเติม
ตัวละคร นายเทิด (พ่อ) นางสายหยุด (แม่) พร พี่สาว นายพากเพียรชระ สุขสถิตย์ (พระเอก) พิม น้องสาว 10 ขวบ อาจารย์นิรันดร์ โต้ง+ป้าศรี คนข้างบ้าน อ่านจบบทแรก (จุดเริ่มต้นแห่งความฝัน 1) ต้องบอกว่า ผมกำลังอ่านนิยายอะไรอยู่เนี่ย รีบเลื่อนเมาส์ ขึ้นไปจ้องมองด้านบนในทันทีเลย 'ซึ้งกินใจ' เฮอ...(เสียงผมถอนหายใจ) มันดราม่าสุดๆ เลยอ่ะ สรุปที่อ่านมา พระเอกของตอนนี้ ชื่อพาก เด็ก ม.3 พ่อชื่อ เทิด แม่ชื่อ สายหยุด (ชื่อบ้านนอกมาก...) มีพี่สาวชื่อ พร มีน้องสาวชื่อ พิม (พอรับได้) ครอบครัวประกอบอาชีพเป็นชาวสวนปลูกผัก ผลไม้ พากเด็กหนุ่มปกติ มีความฝันอยากจะเป็นทหาร(ตอนเด็กประทับใจ ที่ได้ขนมจากทหาร) จึงตั้งใจอ่านหนังสือ และฝึกฝนร่างกายของตนเองตลอดเวลา โดยได้รับความช่วยเหลือจากอาจารย์นิรันดร์ และพี่สาว สุดท้ายก็สอบได้ เป็นโรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า นายเทิดและนางสายหยุด เป็นชาวสวน และไม่รู้เรียนจบอะไรมา และไม่เห็นด้วยที่ลูกชายคนเดียวจะไปเป็นทหาร กลัวว่าลูกชายจะถูกส่งไปยังสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ และต้องพบกับความตายอย่างเช่น ลูกชายของป้าศรีข้างบ้าน แต่สุดท้ายก็ต้องเปลี่ยนใจ เพราะเห็นแก่ความพยายามของลูกชาย ขอวิจารย์ตามนี้เลยล่ะกัน อย่างแรกเลยที่อยากจะชื่นชมท่านมากๆ เลยก็คือ ท่านบรรยายได้ละเอียดถี่ยิบมากๆ มากเสียจนผมต้องบอกว่า(หาจากป๋ากูเกิลเอาก็ได้) เรื่องพวกนี้คนอ่านเขาอยากจะรู้จริงๆ หรือเปล่าน่ะ แล้วเมื่อไหร่ มันถึงจะเข้าเรื่องจริงๆ กันเสียทีล่ะ สรุป 1. หากว่าผม ไม่อ่านในบทนี้ ก็คงไม่มีผลอะไรกันกับเนื้อเรื่องในบทต่อๆ ไปใช่ไหมครับ 2. อยากบอกว่า นิยายเป็นการเล่าเรื่อง ของคนหลายๆ คน ในเหตุการณ์เดียวกัน ให้มันสนุกตื่นเต้น แต่สำหรับการเดินเรื่องของผู้เขียน เหมือนจะแยกเล่าเรื่องแต่ละคน ที่มีเหตุการณ์เกือบที่จะเหมือนๆ กันมากๆ....(ท่านคงต้องการจะแนะนำตัวละครสำคัญ) แต่บอกตรงๆ ว่า มันเยิ่นเย้อมากครับ ...ท่านคงจะนึกออกว่าการดูหนังซ้ำกันสองรอบมันมีความรู้สึกเป็นยังไง 3. ต้องขอโทษด้วย ผมพยายามแล้ว กะว่าจะอ่านให้มันจนจบเรื่อง แต่ต้องขอผ่านเรื่องนี้นะครับ ไม่ใช่แนวจริงๆ 4. ภาษาและการบรรยายท่านดีมากครับ(มีคำผิดบ้าง แต่น้อยมาก) แต่ท่านควรจะผูกเรื่องราวให้น่าอ่านกว่านี้อีกนิดครับ แทบหลับเลยอ่านแค่บทแรก 5. ท่านมีแฟนคลับ และคอมเมนต์มากพอสมควรนะครับ 555 ปกติผมจะไม่คอยอยากจะเข้ามาวิจารย์ งานเขียนที่มีแฟนคลับมากๆ นัก เพราะหลีกเลี่ยงการดราม่า (ขอโทษด้วยที่อ่านแค่บทแรกบทเดียว แล้ววิจารย์นิยายเรื่องนี้ ต้องออกตัวก่อนว่า ผมวิจารย์แค่บทแรกบทเดียวเท่านั้น ไม่ได้วิจารย์นิยายหมดทั้งเรื่อง ดังนั้นอย่าได้เอาคำวิจารย์ของผม ไปตัดสิ้นนิยายของท่าน หมดทั้งเรื่องครับผม) สุดท้ายก็สู้ๆ ต่อไปครับ อ่านน้อยลง
บุหลันสู่ตาย | 16 ก.พ. 56
-
1
-
1
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น