หวานใจนักรัก

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ

บทนำ

ภายในคอนโดสุดหรูราคาหลายสิบล้านที่ตกแต่งอย่างสวยหรูบรรยากาศที่เปิดแอร์เย็นช่ำแต่ภายในห้องนอนตอนนี้บรรยากาศกำลังร้อยระอุไปด้วยไปด้วยเพลิงพิศวาสที่บรรเลงอย่างดุเดือดเสียงครวญครางของ หญิงสาวและชายหนุ่มดังแข่งกับเสียงพายุฝนด้านนอกซึ่งกำลังตกลงมาอย่างหนักแต่ก็หาได้ทำให้ร่างสองร่างที่กำลังนัวเนียกันอยู่นั้นได้สนใจกับเสียงฟ้าฝนด้านนอก

 

สายฝนที่กระหน่ำเทลงมาไม่บันยะบันยังนั้นทำให้ร่างระหงบอบบางในชุดนักศึกษาของหญิงสาวที่กำลังเร่งรีบนั้นเปียกปอนจนหนาวสั้นสะท้าน โดยสองเท้าก็ก้าวย่างอย่างเร่งรีบมือบางกระชับสายสะพายกระเป๋าแน่นจนขาวซีด ในใจก็คิดเป็นกังวลเป็นห่วงน้องสาวทั้งสองที่รออยู่ที่บ้านหลังน้อย ป่านนี้คงเป็นกังวลแย่แล้วที่พี่สาวยังกลับไม่ถึงบ้าน 

“อุ แว๊ ๆ ๆ ๆ” เสียงแผดร้องของทารกที่ดังผสานกับเสียงฝนตกนั้นทำให้ร่างบางค่อยๆชะรอฝีเท้าให้ช้าลงและตั้งใจที่จะฟังเสียงที่ได้ยิน ซึ่งดังมาจากข้างซอกมุมหนึ่งของตึกแถว ร่างบางรีบเดินตรงไปยังจุดที่ได้ยินทันที

“ตายจริง...คุณพระ” หญิงสาวรีบยกมือทาบอกและตรงไปยังกองผ้าที่ห่อหุ้มตัวของทารกแล้วค่อยๆช้อนอุ้มขึ้นมาอย่างระมัดระวัง

“ทำยังไงดีล่ะยัยอุ่นเอ้ย...โอ๋ๆๆหนูไม่ต้องกลัวนะค่ะโอ๋ๆ” เสียงหวานกล่าวปลอบประโลมร่างน้อยของทารกแรกคลอดอย่างปลอบใจตัวเอง สาวน้อยวัย 19ปี อย่างเธอที่เติบโตมาโดยขาดบิดามารดาผู้ให้กำเนิด มีเพียงยายอ่อนซึ่งเป็นยายแท้ๆของหล่อนเท่านั้นที่เลี้ยงดูแลเธอและน้องๆฝาแฝดอีกสองคนมาจนเติบใหญ่ ทำให้สาวน้อยผู้เป็นกำพร้ารู้สึกอ่อนไหวกับเรื่องแบบนี้เป็นพิเศษ...

เด็กสาวจึงตัดสินใจที่จะนำเด็กทารกน้อยที่ถูกนำมาทิ้งไว้ ข้างถังขยะนี้กลับไปบ้านด้วย

 

หลังจากพายุสวาสจบลงแล้วร่างสูงใหญ่ที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามก็รีบผละออกจากร่างอวบอิ่มที่มอบความสุขให้เขาทันทีและตรงเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระล้างทำความสะอาดร่างกายทันที ซึ่งก็สร้างความไม่พอใจให้แก่หญิงสาวเป็นอย่างมากแต่หล่อนก็ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากนอนหมดเรี่ยวแรกจากบทรักที่ชายหนุ่มมอบให้ ผ่านไปราว 30 นาทีร่างสูงใหญ่ของชายหนุ่มก็ก้าวออกมาจากห้องน้ำด้วยมีเพียงผ้าขนหนูสีขาวสะอาดพืนเดียวพันรอบเอวสอบตามตัวซึ่งเต็มไปด้วยมัดกล้ามของชายหนุ่มพราวไปด้วยหยาดน้ำซึ่งทำให้เขาดูเซ็กซี่น่ามองจนทำให้ร่างอวบอิ่มของคู่นอนคนสวยมองมาด้วยสายตากระเหี้ยนกระหือรือที่อยากจะขย้ำกัดกินเขาเข้าไปทั้งตัว ชายหนุ่มทำเสียง หึในลำคอพร้อมกับมุมปากที่ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเยาะ แล้วตรงไปยังหัวเตียงหยิบสมุดเช็คขึ้นมากรอกจำนวนเงินและชีกยื่นให้กับสาวสวยที่มาปรนเปรอสวาสให้กับเขา

“ของขวัญเล็กน้อยจากผมครับเกรซ” ชายหนุ่มยืนเช็คมูลค่าไม่น้อยให้กับหญิงสาวนางแบบเซ็กซี่คู่นอนคนล่าสุดตอนนี้

“แหมอะไรกันค่ะเมศ...เกรซไม่ได้ต้องการอะไรจากคุณซะหน่อยขอแค่คุณมีความสุขเกรซพร้อมที่จะทำให้อยู่แล้วค่ะ” หญิงสาวยังคงอ่อยอิ่งยั่วยวนเขาด้วยร่างขาวอวบอัดที่ไม่มีสิ่งใดปกปิดเลยในตอนนี้ ชายหนุ่มเพียงแค่มองแล้วกดยิ้มมุมปากอยางเยียดๆแต่สาวเจ้ากลับคิดว่าเขากำลังพิศวาสตนอยู่ เลยพยายามจะเข้าไปโน้มร่างหนาของชายหนุ่มให้ลงมาบนเตียงอีกครั้งแต่เขากลับสะบัดอย่างไม่เบานักและวางเช็คลงบนที่นอน

“ผมหมดธุระกับคุณแล้วเชิญออกไปได้”

เขาพูดแล้วจัดการใส่เสื้อผ้าของตนเองโดยไม่สนใจร่างอวบของคู่นอนอีกเลยหญิงสาวเองก็เสียอารมณ์และเสียหน้าที่เขาปฏิเสธแต่เมื่อมองดูจำนวนมูลค่าเช็คที่เขาให้นั้นก็ทำให้หล่อนอารมณ์ดีขึนมาบ้างและรีบลุกขึ้นมาแต่งตัวของตัวเองและเข้าไปจูบลาเขาก่อนออกจากห้อง

“เกรซกลับก่อนนะค่ะเมศแล้วถ้าคิดถึงเกรซเมื่อไหล่ก็โทร.หาได้ตลอดเลยนะค่ะสำหรับคุณเมศเกรซว่างเสมอค่ะ” เขาเพียงแต่ยิ้มมุมปาก ไม่ได้ปฏิเสธแต่ก็ไม่ได้ตอบรับกับจูบหล่อน ผู้หญิงอย่างเธอเขาเจอมาเยอะ มีดีก็ตอนอยู่บนเตียงเท่านั้นนอกจากนั้นเขาก็ไม่เห็นความจำเป็นของพวกหล่อน หนุ่มหล่อคิดอย่างชิงชังแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าพวกหล่อนทำให้เขามีความสุข เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นทำให้เขาตื่นจากภวังความคิดของตัวเองเมื่อดูชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอก็กดรับสายด้วยรอยยิ้ม

“ครับคุณแม่...”

(ยังไม่จบนะค่ะเอามาลงเป็นตัวอย่างถ้ายังไงแล้วจะลงเพิ่มค่ะ)