คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 7 _ ภารกิจปลอมตัวเป็นฮายัง !!
ที่โรงเรียน
“เอ๊ะ! ทำไมวันนี้ฮายังไม่มาล่ะ ซองอาเธอพอรู้มั๊ย”
แป่ว-*- ทำไมต้องมาลงที่ฉันด้วยล่ะเนี่ย เอาไงดีๆ ขอนึกก่อน
“อ๋อ! ซองอาไม่สบายน่ะค่ะ นอนพักอยู่ที่บ้าน”
“งั้นหรอ อืมๆงั้นนักเรียน เรียนกันต่อนะจ๊ะ”
เหอๆนึกขึ้นมาได้ก็เลยบอกไปอย่างนั้น วันนี้น่าเบื่อชะมัดเลย แล้วเวลาก็ผ่านไปจนเลิกเรียน กว่าจะเลิกเรียน เซ็งจริงๆเลย วันนี้น้าเฮไม่ไปบ้านฉัน เออดี จะได้ไม่ต้องแหกขี้ตาตื่นแต่เช้าอีก ระหว่างที่ฉันเดินลงบันได หมั่บ!...
“ฮายังไม่สบายจริงๆหรอ”
จ๊าก! ตกใจหมดมาไม่ให้สุ้มให้เสียง อย่ๆนายจีวูก็มาคว้าข้อมือฉันเฉยเลย
ไม่มีมารยาท!
“อืมก็จริงอ่ะดิ”
“งั้นแล้วไป ฉันไปล่ะ จะไปปลอบใจพี่กีฮยอน”
เง๋อ! คิดจะมาก็มาคิดจะไปก็ไป อืมแล้วนี่กีฮยอนยังทำใจไม่ได้อีกหรือไงเนี่ย แล้วฉันก็กลับมาถึงบ้าน เฮียวอนโทรมาบอกว่าฮายังยังไม่กลับบ้านเลย เฮ้อ! จะอะไรกันนักหนานะ
3 วันต่อมา
“อาทิตย์หน้าเราก็จะเข้าสู่สัปดาห์การสอบแล้วนะจ๊ะนักเรียน”
เฮ้อ! ฟังแล้วน่าขนลุกยังไงก็ไม่รู้ - -
โซอิน“อ้าว! แล้วอย่างงี้ฮายังล่ะคะ หยุดเรียนไปตั้งหลายวันแล้วยังไม่มีวี่แววว่าจะมาเรียนเลย”
“อ่อ! อาจารย์ได้คุยกับพี่ชายของฮายังเรียบร้อยแล้วล่ะจ่ะ เดี๋ยวอาทิตย์หน้าก็มาแล้ว ใช่มั๊ยจ๊ะซองอา?”
เฮ้อ! อารายก็มาลงที่ฉันทุกที ทำยังกะว่ายัยฮายังมันจะมาเรียนอาทิตย์หน้าอ่านะ นี่เฮียก็บอกเรื่องฮายังกะคุณน้าเรียบร้อยแล้ว เพราะฉะนั้นเราต้องมาช่วยกัน!!!
วันต่อมา
วันนี้เป็นวันหยุดซึ่งฉันก็ต้องอ่านหนังสือเพื่อนที่จะต้องเตรียมตัวสอบ
ทุกคนกลัวว่าฮายังจะต้องซ้ำชั้นก็เลยจัดการส่งพี่ทึกมาติวหนังสือกับฉันเพื่อที่จะให้พี่ทึกปลอมตัวเป็นฮายังไปสอบแทน งานนี้คุนน้าก็มาช่วยติวให้พี่ทึกอย่างหนัก
“โอ๊ย! -_-ทำไมมันยากอย่างงี้อ่ะ แล้วทำไมต้องส่งช้านมาด้วย- -”
พี่ทึกโวยวายใหญ่ ก็แหมพี่เป็นคนทำให้ฮายังเข้าใจผิดหนีไปหนิก็ต้องรับผิดชอบ เอิ้กๆ
“หน่าพี่ เพื่อฮายัง^^”
“อืม ก็ได้”
555++ ฉันเห็นหน้าพี่ทึกแล้วก็อดขำแตกไม่ได้ วันนั้นเราติวหนังสือกันอย่างหนัก แบบว่าพี่ทึกจะมุดดินหนีเลยอ่ะ ฮ่าๆ จนแล้วจนเล่าวันสอบก็มาถึง
วันสอบ
วันนี้อากาศแจ่มใส แต่หน้าตาของนักเรียนในห้องไม่มีใครแจ่มใสตามอากาศเลยรวมทั้งฉันด้วย แหม! ก็นี่มันวันสอบหนิ จะให้มายิ้มหน้าบานเป็นจานดาวเทียมได้ไง
“ซองอาๆ ข้อนี้ตอบไนอ่ะ” ที่ทึกกระซิบถามฉัน
“ข้อ 5-a ข้อ 6-c”
“ขอบใจมาก”
เหอๆจะรอดมั๊ยเนี่ย นี่คุณน้าก็รู้นะเนี่ยว่าฉันบอกข้อสอบกับพี่ทึกแต่คุณน้าก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ช่วยกันๆ
เลิกเรียน
เฮ้อ! กว่าจะสอบเสร็จแทบแย่ จะบอกให้ว่าพี่ทึกนี่ไม่ได้เรื่องเอาซะเลย ตอนนี้เรากำลังจะเดินไปขึ้นรถ
“โอ๊ย! งานหน้าพี่ไม่เอาแล้วนะ กระโปรงก็สั้นจะตาย ข้อสอบก็โค-ตะ-ระยาก”
“อืมอย่าบ่นมากเลยน่ะพี่ ได้ย้อนวัยไม่ดีหรอไง แถมมาเป็นผู้หญิงด้วย เอิ้กๆ”
ระหว่างทางเราก็คุยกันไปเรื่อยๆ แต่อยู่ๆนายจีวูก็เดินมาขวางหน้า
“เด๋วก่อนสิ ซองอา...ฮายัง”
ซองอา“เอ่อ มีไรหรอ”
“ทำไมเดี๋ยวนี้ฮายังไม่พูดไรเลยอ่ะ”
“คือฮายังเจ็บคอน่ะ ขอตัวก่อนนะ”
“เดี๋ยวสิ!”
อ๊ากกก! จะจับได้มั๊ยเนี่ย นายจีวูเดินเข้ามาสำรวจพี่ทึกใหญ่เลยอ่ะ
“เธอไม่ใช่ฮายัง เธอเป็นใคร”
เฮือก! ในที่สุดก็โดนจับได้ ฉันก็เลยต้องบอกความจริงกับนายจีวูไปแล้วยังต้องขอร้องให้ปิดเรื่องนี้เป็นความลับอีก กว่าจะขอร้องได้แทบตายแน่ะ.....
ความคิดเห็น