***รัก****

ลำดับตอนที่ #5 : ไม่ตั้งใจเป็นเพื่อนเธอ^0^

"เฮ้อ!" ฉันถอนหายใจอย่างเเรง เพราะเหตุที่เหนื่อยจากการร้องเพลงนั่นเอง (พอดีมานร้องเพลินเลยร้องไม่หยุดน่ะค่ะ)

   ตื๊ด......ตื๊ด........(โทสับมาค่ะ)


"ฮัลโหล" ฉันกดรับ พร้อมกับเอ่ยเสียงทักทาย



"แพรเหรอ  เป็นไงมั่งวันนี้เข้าดนตรีสากลน่ะ"นี่คือแยมคนที่ฉันรักหัวปักหัวปำ



"ออ  อื้มสนุดีน้า"ฉันบอก แต่ฉันเหนื่อยน่ะสิ



"นี่เด๋วเค้าโทรหานะ ซักสองทุ่ม"นายแยมบอกมา



"โอเค เบอร์บ้านนะ"ฉันตอบ  กรูเหนื่อยโว้ยจะกวนไรหนักหนาเนี่ย  (แหะๆแค่คิดนะคะ)ปากก้อเป็นเงี๊ยะแหละ



"บายจ๊ะ"ฉันบอก แล้วก้อกดงานสายซะ



ก่อนอื่นต้องมารื้อฟื้นความหลัง  แยมคือผู้ชายที่น่าตาก้อน่ารักดี(ไม่งั้นฉานจะชอบเร๊อะ)ฉันแอบชอบและตอนนี้เราเป็นเพื่อนสนิทกันที่สนืทมากๆ  สนิทเสียยิ่งกว่าเพื่อนผู้หญิงบางคน และเพื่อนผู้ชายของแยมบางคนซะอีก แต่เมื่อก่อนฉันเคยจีบแยม  แต่ก้ออกหักเพราะเค้าไม่ชอบเรา  แต่พอรู้จักกันไปมาก้อดันได้เป็นเพื่อนกัน  กลายเป้นรักเพื่อนสนิทซะงั้น ทำไงได้ก้อต้องทำใจซิ  ไม่ได้ตั้งใจเป้นเพื่อนของมานเล้ย  จนถึงวันนี้ฉันก้อยังรักมาน  ถึงมานไม่รักฉันก้อเถอะ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำในต้องรักมาน



              กริ๊ง................กริ๊ง.................กริ๊ง......................



(จ้าๆๆๆไปแล้ว)



"ฮัลโหล"ฉันรับสาย



"ทรายเหรอ"นายตัวดีนี่เอง



"อื้ม"ฉันตอบรับ



หลังจากนั้นฉันก้อคุยกันจนหลับกานไปข้าหนึ่งเลยล่ะ



ติดตามต่อน๊ะค๊า