บทกวีของนางฟ้าสีน้ำเงิน

ลำดับตอนที่ #1 : เพลงใบไม้

เพลงใบไม้
นามปากกา กุหลาบน้ำเงิน
ขออุทิศแด่ ใบไม้ที่ร่วงโรยใบนั้น




ใบไม้น้อยลอยเคว้งคว้างกลางลมแผ่ว
ส่งเสียงแว่วเวิ้งว้างบนทางหนาว
ให้โศกเหงาเศร้าช้ำน้ำตาพราว
ใบนั้นราวจะลาร่างระโรยไกล

 

ผ่านสายลมพรมพร่างทางหนาวเหน็บ
ร่ำร้าวเจ็บครวญคร่ำน้ำตาไหล
เพลงใบไม้คล้ายขานเสียงเพรียกหาใคร
เฝ้าโหยไห้ใจร้าวร่ำร้องไป

 

ใบไม้น้อยลอยพลิ้วลิ่วลมอ่อน
ค่อยปลิวว่อนร่อนระลมที่ลู่ไหว
ส่งสำเนียงเสียงบรรเลงเป็นเพลงไพร
แล้วใบไม้ก็ทิ้งร่าง...ร่วงลงดิน