คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : พี่รหัส+ที่เกิดเหตุ.......100%
ผมนั่งทำหน้านิ่งมองไอ้คนที่เรียกผมมาอย่างงงงวยไอ้หล่อนี่มันมาอยู่ที่นี่ได้ยังง๊ายยไอ้มิวลมจะจับครับคุณจำคนที่ผมช่วยวันนั้นได้มั้ยถ้าจำไม่ได้ย้อนกลับไปอ่านตอนแรกนะคิดออกแล้วชิมินั้นแหละครับฮื่อๆๆๆๆๆ
~~~บอกกับฉันเลยคนดีว่าคนตรงหน้าฉันนี้ไม่ใช่มึงงงง!!!~~~~~TT^TT
"ไงครับน้องไปมีเรื่องอะไรมาอีกล่ะครับ" ดูเหมือนมันจะจำผมไม่ได้นะ
"เปล่าครับ ไม่ได้ไปมีเรื่อง"
"แต่ไอ้เขียวๆบนใบหน้ามันฟ้องนะ" ผมจับมุมปากที่เป็นจ้ำดูเฮ้อ....เจ็บ!
"ขอโทษเถอะครับ พี่เป็นอะไรมากรึเปล่า เจ็บป่วย สมองกลับ รึอะไรมั้ยทำไมถึงเรียกผมมา"
"อ่า.....งั้นเข้าเรื่องเลยแล้วกันนะพี่ชื่อไปป์"
"หือพี่ชื่อ แปป ทอแปป อะนะ555+"
"ไม่ใช่เฟ้ยย!!ไปป์น่ะไปป์จำซะบ้างสิ" มันทำหน้าโหดแล้วครับ
"อ้อ....ทอpbc โอเคๆผมเข้าใจอืมๆๆ"
"ไอ้เด็กบ้าเอ้ย! ขอร้องอย่ากวนรุ่นพี่ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าไม่เตือน"
"งั้นผมก็ขอร้อง ตอบทีว่าพี่มีสิทธิ์อะไรครับที่จะเตือนผม"
"สิทธิ์ที่ฉันเป็นพี่รหัสนายไงล่ะหึหึหึ"
"มะ ไม่จริงน่าผมไม่รู้จักคุณ"
"ฉันก็ไม่รู้จักนาย...."อืมนั้นสิเขาคงจำเราไม่ได้ ทำไมรู้สึกมันโหวงๆก็ไม่รู้นะ
"อืม...งั้นผมไปได้แล้วใช่มั้ย"
"ยัง!เพราะนายต้องกลอกประวัติส่วนตัวให้ฉัน"
"ไม่!!"
"ไม่ได้" ไอ้หล่อมันว่าครับ
"อย่าตามหา และอย่าคิดที่จะสืบประวัติของผมเพราะพี่อาจจะเดือดร้อน"
ผมพูดแค่นั้นแล้วลุกเดินออกจากห้องให้ไวเลยขืนอยู่นานผมคงได้ฆ่าคนชิชิ...
........................20%..........................................
"แต่คงจะไม่ได้เพราะฉันสืบมันมาเรียบร้อยแล้ว" คำพูดนั้นทำให้ผมถึงกลับหันควับ
กระดาษแผ่นหนึ่งถูกชูขึ้นในมือพี่ไปป์
"กูบอกว่าอย่ายังไงล่ะ...." ผมพูดเสียงเย็น
"ขอโทษนะเพราะกูคงจะทำตามที่มึงบอกไม่ได้" ไอ้พี่ไปป์ว่ามุมปากยกยิ้มเจ้าเล่ห์
"หึ งั้นก็ตามใจแต่อย่าหวังว่าจะได้อะไรเลย" ผมยกยิ้มเย็นหึหึมึงอย่าหวังเลยว่าจะรู้อะไรง่ายๆ
"ถ้าให้ทายในกระดาษแผ่นนั้นคงจะไม่มีอะไรมากนอกจากชื่อวันเกิดอะไรเทือกนั้นจริงมั้ยครับคุณพี่ระหัส"
ผมพูดจบก็เดินออกมาจากตอนแรกที่คิดว่าจะกลับไปเรียนตอนนี้กลับหมดอารมณ์ซะแล้วสิครับ
พูดไปพูดมาผมว่าผมน่าจะกลับไปบอกพี่ไปป์เนอะว่าผมเป็นคนช่วยเค้าวันนั้นเฮ้อ..ถ้า
กลับไปบอกมันจะได้ซักกี่ตังน้า (ถุ้ย!นึกว่าจะเป็นคนดี -_-^^)
"พะ..พี่..ชะ..ช่วยด้วย"
"เฮ้ย!!ใครว่ะอย่าเล่นแบบนี้นะมันไม่ขำ" ฮื่อๆๆอยู่ดีดีก็มาเรียกให้ช่วยหลังโรงเรียนนี้ยิ่งเปลี่ยวๆอยู่
"อย่ามาหลอกมาหลอนกันเล๊ยสาธุเดี๋ยวจะกวดน้ำไปให้เน้อTT^TT"
"ช่วยผมที!!!!!!!!!"
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกใครว่ะ"
"ผะ ผมอยู่นี่แง๊งงงง"
"เฮ้ย!แย๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
.....................
.........
.......................
ผมร้องเสียงหลงเมื่อหันไปเจอไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้นอนเลือดอาบเต็มหน้าอยู่ใต้
ต้นไม้แต่พอเพ้งมองดีดีแล้วเฮ้ย!!!นั้นมันไอ้เด็กที่จะแทงผมตอนรับน้องนี่หว่า
"เฮ้ย!เป็นอะไรน่ะฮะ"ผมรีบวิ่งไปดูโหเลือดออกให้พึบเลยน่ากลัวชิบ
"ผะ ผมฮื่อๆ ๆๆๆ "
"นะ นายเป็นอะไรเจ็บหรอเป็นอะไรใครทำ"
"ผะ ผมตะ ตกต้นไม้ง่าแงงงงงงงง๊" เวรกำไอ้เด็กนี่ท่าจะปัญญาอ่อนวะ
"เหอะๆๆ เก่งจังต้นไม้อยู่ของมันดีดีก็ไปปีนให้มันตก"
"พี่อ่าอย่าพูดงั้นดิผมเจ็บนะ" มันทำแก้มป่องพองลมครับหือน่ารักตายแหละแต่..มันก็นะ
ทำไมอยู่ใกล้ไอ้บ้านี่ผมรู้สึกถึงสัญชาตญานความเป็นเมะเดือดพล่านทุกทีเลยวุ้ย
"ลุกไหวมั้ยเดี๋ยวจะพาไปห้องพยาบาลปล่อยไว้งี้เดี๋ยวได้ตายก่อน"
"ขอบคุณครับ" มันยิ้มน้อยๆอ๊ากกกน่าจุ๊ฟเป็ยบ้าเลยบอกแล้วอยู่กับไอ้นี่ผมเมะกลับ
"ไม่เป็นไรนายชื่ออะไรล่ะจะได้เรียกถูก" ผมถามมันหันมายิ้มหวานก่อนจะตอบว่า
"ผมชื่อดิวครับพี่มิว" เฮ้ย!!สะระอิวเหมือนกันเลยโว้ยย
.................
...................................
"โอ้ยยยย ยเบาๆดิพี่อ๊า ซีสส ส อือ"
"พี่ก็เบาสุดแล้วนะทนอีกนิดดิเดียวก็เสร็จแล้วครับ"
"อือ ซีสสส อ๊า......."
"อืมม ม เรียบร้อย" ผมพูดจบก็เก็บอุปกรณ์ทำแผลลงกล่องนั้นแหละครับผมรู้นะว่าพวก
คุณคิดอะไรกันอยู่อันแน่อย่าคิดมากนะครับตอนนี้ผมกำลังทำแผลให้ไอ้เด็กนี้เนื่องจาก
อาจารย์ห้องพยาบาลหายไปกินข้าวผมล่ะไม่เข้าใจเล๊ยว่าครูเค้าจะจ้างมาทำไมในเมื่อ
เอามาแล้วนักเรียนก็ต้องทำแผลเองอยู่ดีเฮ้อ! แล้วไอ้เด็กนี่มันจะทำหน้าตาซิสเจ็บจัด
อะไรนักหนาก็ไม่รู้รู้มั้ยมันอาจจะไม่ปลอดภัยนะน้องดิว
"ขอร้องดิวอย่าทำหน้าอย่างนั้น"
"ก็คนมันเจ็บอ่า" มันทำแก้มป่องๆอีกแล้วอ๊ากก
"แล้วใครใช้ให้ไปปีนมันล่ะเห็นมั้ยตกลงมาจนได้"
"เพราะพี่น่ะแหละ"
"ง่าพี่เกี่ยวอะไรด้วยล่ะครับ" พูดแมวๆแล้วนะน้อง
"ก็ผมเห็นพี่เดินเซ็งๆอยู่ผมก็กะจะเข้าไปทักแต่รีบไปหน่อยละ เลยแหะๆตกต้นไม้" มันว่า
ยิ้มๆเวรกำน้องกู
"บอกแล้วไงอย่าทำหน้าอย่างนั้นเพราะ......."
"เพราะ..????"
"มันน่ากดเอ้ย!!น่ากอด" เวรๆๆหลุดไปได้ไงวะไอ้มิวว วว
"อือระ หรอ" เฮ้ย!ทำไมไอ้น้องดิวมันหน้าแดงๆวะครับบอกผมทีไอ้นี่ไม่ได้เป็นเกย์!!
"อืมไม่มีไรแล้วพี่ไปก่อนน้าบ๊ายบาย" ผมยิ้มนิดๆพอบาตใจ55+ผมหล่อครับผมหล่อ
"ขะ ขอบคุณครับ"
"ไม่เป็นไรอ้อแล้วก็อย่าคิดมากเรื่องเมื่อกี้ล่ะ"มันพยักหน้าหงึกหงักมันเข้าใจจริงมั้ยวะเนี้ย
"งั้นพี่ไป"
"ดิวว วว ว" กอ่นผมจะเดินออกจากห้องพยาบาลเสียงหนึ่งก็แทรกผ่านเข้ามาทางประตู
"ใครทำน้องกู!!!!!!!"
ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาคนที่ผมเพิ่งเจอมาเมื่อเช้าวิ่งพรวดพราดเข้ามาพร้อมกับชาย
อีกคนที่ตอนนี้เข้าไปดูอาการดิวเรียบร้อยแต่ผมจำได้ว่ามันเป็นคนเดียวกับที่ผม
สับท้ายทอยสลบวันรับน้องนี่หว่า
"นายทำดิว" พี่ไปป์หันมาหาผม
"เปล่า"
"แล้วมันจะเป็นใคร"
"ต้นไม้!!!!"
"หา......." เชิญเอ๋อต่อไปเถอะครับผมไม่รับรู้ด้วยแล้ววววว
ความคิดเห็น