ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : น้องรหัส+ผมไม่ชอบสายตาแบบนั้น!!(นายเป็นใคร)
“เวร...นรก!!”
“เฮ้ย!มึงเป็นอะไรวะโซ” ผมสะดุ้งกับไอ้คนที่นั่งอยู่ข้างๆที่อยู่ดีดีมัน
ก็บ้าขึ้นมาไอ้นี่ดูเผินๆจะเย็นๆน่ากลัวๆแต่ที่จริงมันโคตรจะติงต๊องกวนโอ๊ยสุดยอด
“มึงดูนี่ๆกูได้น้องรหัสเลขที่ 13!!! มึงบอกกูทีว่ามันไม่จริ๊งงงงง”
“มึงเป็นอะไรมากเปล่าแค่ได้น้องรหัสเลขที่สิบสามทำเป็น
โวยวาย”ผมมองสภาพไอ้โซที่นั่งชักตาเหลือกมองเลขรหัสในมืออนา
ตครับบอกได้คำเดียวเหอะๆๆ -_-^^
“ไม่ให้กูโวยวายได้ไงมึงคิดดูนะโว้ย..เลขสิบสามมันไม่ดีมันนรก
ชัดๆบึ้ย..ยังไงกูก็ไม่เอาเด็จขาด!!” มันยื้นคำขาดมุ่งหมั้นมากเพื่อนกู..
“ไม่เอาแล้วมึงจะทำยังไงได้ก็มึงเสือกจับได้เลขสิบสามเองนี่หว่า”
“มึง! ของมึงได้เลขอะไรเอามาแลกกับกูเดี๋ยวนี้นะไอ้ไปป์!!” น่านไงมันหันมายุ่งกับผมอีกแล้วครับ
“เชี่ย!มึงจับได้เองมึงก็รับผิดชอบดิวะ”
“ไม่ ยังไงก็ ไม่! เอามาเดี๋ยวนี้เลยมึง”
“เออๆๆก็ได้วะถ้าน้องเลขสิบสามน่ารักมึงอย่ามาทวงคืนแล้วกันหึหึหึ” ผมหยิบบัตรพี่
รหัสของผมยื้นให้โซแล้วรับน้องเลขสิบสามมาไว้ในมืออืม..สิบสามหรอจะเป็นยังไงนะ
...
...................
“ควาย ยย อะไรวะมึงบอกกูทีกูเพิ่งจะม.5 นะ ม.5 ทำไมกูต้องมีพี่รหัส ไม่! ยังไงก็ ไม่!"
ผมโวยวายก็ไอ้ไนท์น่ะสิผมกำลังนั่งกินช็อกโกแล็กอยู่ดีดีไอ้ห่านี่ก็มาบอกว่าผมจะมี
พี่รหัสอะไรนั้นบอกผมทีว่านี้มันไม่ใช่วิทยาลัยเหอะๆยังไงผมก็ไม่ไปเดินหาให้เมื่อยแน่ไอ้พี่รหัสบ้าบอนั้นไม่เด็จขาด!!!
พี่รหัสอะไรนั้นบอกผมทีว่านี้มันไม่ใช่วิทยาลัยเหอะๆยังไงผมก็ไม่ไปเดินหาให้เมื่อยแน่ไอ้พี่รหัสบ้าบอนั้นไม่เด็จขาด!!!
“ไม่มีไม่ได้! โถ่มึงแค่เดินไปถามหาคนมันคงไม่ตายหรอกแล้วพี่เค้าก็ใช่ว่าจะหาอยาก”
“มึงพูดอย่างนี้แสดงว่าหาเจอแล้วอะดิ”ผมมองไนท์อย่างงงๆมันไปไปหากันตอนไหนวะครับ!
“หึหึก็เออไงพี่คนนี้น่ะน่ารักโคตรตัวเล็กๆตาหวานปากนิดจมูกหน่อยผิวขาวน่าร๊ากกกเสียอย่างเดียว.....”
“อะไรมันมีอะไรเสียอีกที่มึงพูดมามันก็ไม่มีที่ติแล้วนะ”
“ไม่มี นม!!! แต่ไม่เป็นไรถึงเป็นผู้ชายกูก็รับได้555+”
“เชี่ย!” ผมด่ามันไปก่อนจะมองไปที่ฟาสที่ดูหงอยๆตั้งแต่ไอ้ไนท์พูดถึงพี่รหัสของมันแล้ว
“แล้วพี่รหัสมึงล่ะฟาสหาไม่เจอหรอ”
“เจอ...สวยโคตรแต่เค้าไม่ค้อยมายุ่งกับกูเท่าไหร่เลย”
“อืมๆๆ” ผมพยักหน้าฟาสยิ้มแต่เป็นยิ้มแค่หน้าสายตานั้นกลับล่องลอยทำไมผมถึงรู้
น่ะหรอหึหึหึเพราะใครคนหนึ่งก็เคยมีอาการแบบนี้ อาการของคนคิดมาก อาการของ
คนกำลังจะเสียสิ่งที่รัก อาการของคนกำลังจะเสียงสิ่งที่หวงแหน ทำไมผมจะไม่รู้
เพราะอาการแบบนี้แหละมันทำให้ผมเสียเขาไป.....ตลอดกาล.....แต่ผมไม่เคยเข้าใจ
ความรู้ศึกแบบนี้หรอกนะไม่เคยและไม่อยากมี.............
.......
.....................
say ไปป์
ตอนนี้ผมมาแอบดูน้องรหัสเลขที่สิบสามตามคำชักชวนของไอ้โซที่ไม่รู้มันจะ
อยากรู้ไปทำไมทั้งๆที่น้องรหัสของมันสุดจะน่ารัก ขาว สวย หมวย อึ๋ม! แต่น้องรหัส
ผมนี่สิ ขาว สวย ไม่หมวย ไม่อึ๋ม!! ตูละเซ็ง!
ตอนนี้ผมมาแอบดูน้องรหัสเลขที่สิบสามตามคำชักชวนของไอ้โซที่ไม่รู้มันจะ
อยากรู้ไปทำไมทั้งๆที่น้องรหัสของมันสุดจะน่ารัก ขาว สวย หมวย อึ๋ม! แต่น้องรหัส
ผมนี่สิ ขาว สวย ไม่หมวย ไม่อึ๋ม!! ตูละเซ็ง!
“เชี่ย! นรกมีจริง!!” ผมสะดุ้งที่อยู่ดีดีไอ้โซมันก็โผงออกมา
“นรกอะไรของเมิงงงง นั้นมันน้องรหัสกูไม่ใช้นรกเชี่ย!!”
“น้องรหัสมึงน่ะแหละนรก! นรกชัดๆ”
“อ้าวเวรนี่มาว่าน้องรหัสกู” ผมตบหัวมันไปหนึ่งทีข้อหามาว่าน้องสุดสวย(??) (มิวมัน
ผู้ชายนะเฮีย!)(เออไม่เป็นไรๆเฮียรับได้55+)
“ก็น้องรหัสมึงน่ะแหละเป็นคนสับคอกูจนสลบคาที่นอนตายอย่างเขียดกลางหอ
ประชุมน่ะ”อึ้ง อึ้ง ครับไอ้ตัวเล็กนั้นน่ะนะไม่จริงน่าผมมองคนที่กำลังยิ้มให้ใครๆอย่าง
น่ารักแต่...ความรู้สึกบางอย่างมันบอกว่าไอ้เด็กนี้มันแปลกๆถึงน่าตาจะยิ้มแย้มแต่สาย
ตามันไม่ใช่! สายตาว่างเปล่าเฉยชาไม่ได้ยิ้มตามปากนั้นมันทำให้ผมรู้สึกไม่ชอบไม่สิ
เกียดเลยด้วยซ้ำ! มันเหมือนสายตาที่เธอเคยมองผมสายตาที่พร้อมจะบอกลา............
“โซ...กูรู้มึงทำได้”
“อะไรมึงจะให้กูไปทำอะไรไปจับน้องมึงกด เฮ้ย! กะทึบแฮะๆ น่ะหรอกูว่ามันอยากว่ะ”
“ควายย ยย ใครจะให้มึงกด เอ้ย! กระทืบ (ถึงว่าอยู่ด้วยกันได้หื่นพอกันเหอะๆๆ-_-^) กูจะให้มึงไปสืบประวัติมันเฟ้ย!”
“แฮะๆๆก็กูไม่รู้นี่หว่าได้ๆๆเดี๋ยวจัดการให้” โซรับคำก่อนจะวิ่งออกไปเวรนี่ไม่เคยจะ
รอผมมองตรงไปที่ร่างบางดูยังไงๆก็เหมือนมีอะไรบางอย่างแต่มันคืออะไรนี่สิถึง
ขนาดจัดการพวกไอ้ดินได้คงไม่ธรรมดาคุณจำคนที่โดนไม้ถูพื้นฟาดไข่ เอ้ย!กล่อง
ดวงใจใด้มั้ยครับนั้นแหละหัวโจกโรงเรียน...........
“นายเป็นใครกันนะ.......”
_______________________________________________
เอามาลงแล้ววววววววววววววว
เรียนหนักโคตรโรงเรียนใหม่
เหนื่อยมากมายครับพี่น้องขอโทษที่ลงให้ช้า
สั้นไปนิดแต่พรุ่งนี้จะมาต่อเน้อ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น