เฟริน สติแตก

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2

             บรรยากาศบนโต๊ะอาหารแทบเกินคำบรรยาย

             ยายของคาโลไม่ได้มาแต่ให้ลูกบุญธรรมมาแทนเพราะกลัวเสียมารยาทว่านัดไว้แล้วแต่ไม่มา

             พระเจ้า ไม่มาเลยก้อได้ไม่มีคัยเค้าว่าหรอกแต่จะส่งลูกบุญธรรมมาทำซากอารัย

             ตอนแรกก้อนึกว่าจะแกคราวกษัตริย์บาโร ที่ไหนได้ มากกว่าหล่อนซัก 10 ปีได้

             เทอชื่อ ลินเดอร์

             ต่อให้ตรงหน้าชั้นมีอาหารอันโอชาเลิศก้อคงกระเดือกไม่ลง

             ไอ้คาโลบ้า แกนะแก ทำให้ชั้นต้องมานั่งทุกข์ทรมานต่อหน้ายัยผุ้หญิงคนนี้อยู่ไงล่ะ ยัยนี่ได้ทำลายความภาคภูมิใจในตัวของชั้นซะเกลี้ยง  แถมในระหว่างการสอบสัมภาษณ์ คุณเทอยังนั่งให้นมลูกชายอายุสามขวบไปด้วยหน้าตาเฉย ไม่ใช่ไห้นมขวดดูดกันนะ อันนี้ป้อนกันแบบนมจากเต้าเลยแหละ

              ชั้นพยายามสุดชีวิตที่จะทำเปนไม่รู้ไม่ชี้ แต่มันยากมาก เพราะไอ้เด็กบ้านี่มันเล่นขัดจังหวะการกิน โดยเรียกร้องขอนมเพิ่มตลอด ตะโกน \" เอาอีก...เอาอีก \"  อยู่ได้ ให้ตายสิ! ยิ่งกว่านั้นไม้เจ้าหนู่นี่มันเปนประเภทกินเสียงดังซะด้วย ภาพตรงหน้าแบบนี้ (หรือภาพอย่างตอนที่ชั้นกับคาโลมีอารัยกันน่ะ ) ไม่ได้เปนสิ่งที่ชั้นอยากจะดูนักหรอกนะ

              ชั้นพยายามอย่างหนักที่จะสร้างความประทับใจในสายตาของเทอ เลยตัดสินใจใช้วิธีปลอดภัยไว้ก่อน โดยไม่เลื่อนสายตาไปตํากว่าระดับหน้าอกของเทอเลย  แต่กลายเปนว่ามันกลับแย่เข้าไปใหญ่ เพราะชั้นดันรู้สึกกระสับกระส่าย อายหน้าแดงแจ๋แทนยัยนี่ ....แทนที่   เทอจะอาย เพราะว่าหน้าอกของคุณเทอเปลือยโจ๋งครึ่มออกอย่างนั้น

              เวรเอ๊ย ! ให้ตายเถอะ ถ้าไอ้เด็กบ้านั่นมันดูดนมแรงกว่านี้ล่ะก้อ มันต้องฉีกปอดตัวเองหรือไม่ก้อปอดเเม่ขาดรุ่ยแน่ๆ

              แผนสุดท้าย

              \" เอ่อ ...หม่อมชั้นรู้สึกปวดท้อง ขอตัวก่อนนะเพค่ะ มีโอกาศเราคงได้พบกันใหม่ \"