ตอนที่ 9 : Harm Levels + 8 + Terminate [100%]
เอาเข้าไป ผมโคตรเกลียดเวลาที่นิวเยียร์เป็นแบบนี้ทุกครั้งเลย
“ทำไมถึงจะเลิก”
“ตอบเหตุผลไหนรุ่นพี่จะยอมเลิกล่ะ”เอาอีกแล้ว รุ่นพี่ คำพูดซ้ำๆ เดิมๆ ที่น่ารำคาญ สายตาเย็นชาน้ำเสียงน้ำแข็ง นี่ก็อีกหงุดหงิดวะ เธอไม่ได้โกรธเป็นคนเดียวบนโลก ผมก็โกรธและโมโหหลายเรื่องมากเลยตอนนี้
“นิวเยียร์ ฉันขอเตือนว่าอย่ากวนประสาท ฉันมีเรื่องอื่นที่น่าโกรธเธอกว่าเยอะ!”
“ทุกที”
“ทุกทีอะไรอีกวะ โมโหอะไรก็พูดมา เอาแต่บอกเลิกสนุกไง”
“ก็ไม่นะ แต่น่าเบื่อตรงที่ไม่ยอมเลิกเนี่ยแหละ ไม่รู้จะเก็บไว้ทำไม”
“นิวเยียร์”ผมดึงเธอไปติดผนังห้อง มองหน้าเธอที่ดูไม่ปกติก่อนจะคลายมือออก
“เหนื่อยไหมพี่ฮาร์ม ตอนนี้นิวเหนื่อยมากเลยวะ ไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่”
“งั้นไปพัก”ผมชุดกระชากให้เธอเดินมาที่ห้องนอน แต่นิวเยียร์ก็รั้งแขนผมเอาไว้ก่อนที่เราสองคนจะถึงเตียงนอน บอกตรงๆ ว่าผมกลัวใจนิวเยียร์ เธอมักซ่อนอะไรมากมายไว้ใต้ดวงตาขาวขุ่นที่ดูเยือกเย็นดวงนี้
“ไม่ใช่เหนื่อยกายเว้ย แต่ตรงนี้”เธอยกมือทาบที่หัวใจและน้ำตาที่ผมไม่ค่อยได้เห็นก็เริ่มเอ่อคลอ
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่ มีอะไรก็พูดดิ เป็นแฟนนะเว้ยพึ่งพาได้”
“แฟนเหรอ แล้วอิมเมจล่ะ ยัยนั่นเป็นอะไร คู่หมั้น คู่รัก คู่นอน สรรพนามพวกนี้มันสำคัญอะไรวะพี่ฮาร์ม ในเมื่อการกระทำก็ดูรู้ว่าใครสำคัญกว่า”ทำไมพอได้ยินน้ำเสียงที่ฟังดูยอมแพ้แล้วผมรู้สึกหนักใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่ผมก็ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไงแต่ผมก็พูดไม่ออก
“ไม่ใช่นะนิว เมื่อคืนนี้….”
“ไม่ต้องพูดหรอก โกหกไปทั้งที่รู้สันดานกัน มีแต่ยิ่งทำให้หมดใจ”นิวเยียร์ยกมือปาดน้ำตาที่ไหลมาไม่กี่หยดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมทำผิดจริงและไม่มีอะไรจะแก้ตัวด้วย ผมเมาเพราะตามหาเธอไม่เจอจากนั้นก็กลับมาพร้อมอิมเมจ ตอนนั้นผมคิดว่าเป็นนิวเยียร์แต่ตื่นมามันดันไม่ใช่ ถ้าพูดไปมันก็ไม่ต่างจากคำแก้ตัวและนิวเยียร์อาจจะผิดหวังมากกว่าเดิมผมเลยดึงเธอมากอดไว้
“ฉันผิดเอง ขอโทษ”
“คนเลว เลว เลว ไอ้คนสารเลว”นิวเยียร์ทุบอกผมสองสามครั้งจากนั้นเธอก็ร้องไห้ออกมาโดยที่ผมคิดว่ามันไม่ปกติแล้วจริงๆ เรื่องเซ็กส์น่ะเธอรู้ดีว่าผมกับอิมเมจก็มีกันทั่วไป อาจเป็นเพราะตอนนี้เราเป็นแฟนกันจริงๆ แล้ว เธอเลยโกรธผมมากมายขนาดนี้
“ฉันจะไม่ทำแบบนั้นกับใครอีก”
“ถ้านิวไปมีอะไรกับคนอื่น จูบกันต่อหน้าพี่ฮาร์ม แล้วพูดว่าขอโทษจะไม่ทำแบบนั้นอีก พี่ฮาร์มจะยกโทษให้นิวไหม”
โอเคผมผิด และไม่รู้จะทำยังไง เรื่องมันค่อนข้างเลวร้ายลงยิ่งถ้าผมพูดอะไรออกไป เงียบก็ดูไม่แคร์ พูดก็ทำสถานการณ์เลวร้ายขึ้น แล้วผมควรทำยังไง
“แล้วอยากให้ทำยังไง”
“อย่างที่บอก ไหนๆ ก็ต้องเลิก ก็…อ๊ะ”ผมจูบปิดคำพูดพล่อยๆ ที่นิวเยียร์ชอบพูดเวลาโกรธอย่างเช่นทุกครั้ง
เพี๊ยะ
แต่ครั้งนี้ไม่ง่ายเลย นี่เป็นครั้งที่สองที่นิวเยียร์ตบหน้าผม ครั้งแรกเหมือนจะเป็นตอนที่ผมจะกดเธอครั้งแรก เธอโกรธและตบผมหน้าหันแบบนี้เลย
“เลิก”น้ำเสียงสั่นเครือและน้ำตาที่ไหลลงมาแบบไม่หยุดทำให้ผมคิดอะไรไม่ออก ทั้งหมดนี้มันเรื่องอะไรกันแน่วะ เธอหายไปกับใครมาหรือเธอแค่โกรธที่เห็นผมจูบกับอิมเมจ “นิวเจอคนที่พร้อมจะคบกับนิวแบบไม่ต้องหลบซ่อนแล้ว”
“ห้ะ พูดอีกครั้งสิ”ผมช้อนคางนิวเยียร์เพื่อฟังคำพูดเมื่อกี้อีกครั้ง คำพูดที่ทำให้ผมสั่นจนจะระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงๆ
“นิวมีแฟนใหม่แล้ว พี่ฮาร์มเลิกยุ่งกับนิวสักที”
“ที่หายไปเนี่ย ไปกับมันมาใช่ไหม มันเป็นใคร”
“ปล่อยนะ เจ็บ”เธอเริ่มนิ่วหน้าและมองจ้องผมไม่วางตาด้วยความโกรธ
“ฉันถามว่ามันเป็นใคร อยากตายใช่ไหมนิวเยียร์ กล้านอกใจฉันเหรอวะ”
“ทีพี่ยังนอกกายได้เลย ทำไมแค่นอกใจนิวจะทำไมได้ เป็นยังไงพูดแค่นี้ทำเป็นรับไม่ได้ เข้าใจนิวบ้างหรือยัง!”
“มันใช่เวลาไหม”
“แล้วมันผิดตรงไหนล่ะ”เธอขึ้นเสียงใส่ผมที่ผมเองก็ถอนหายใจเพราะเริ่มเหนื่อยกับการทะเลาะของเรา มันรุนแรงเสมอเพราะทั้งนิวเยียร์และผมต่างไม่ยอมกัน และถ้าถามว่าใครผิดผมรู้ดีว่าเป็นผมเองที่ทำอะไรขาดสติและทำให้นิวเยียร์เสียใจ แต่ทำไมต้องล้อเล่นอะไรแบบนี้ด้วย ผมไม่เข้าใจ
“โอเคนิว พี่ผิดเอง โอเคนะ จบเรื่องนี้สักที พร้อมจะคุยเรื่องไอ้ซีหรือยัง”ผมเหนื่อยที่จะทะเลาะและเหนื่อยที่จะหนักใจ เมื่อวันที่ผมโดนเรียกกลับบ้านผมก็เครียดจะแย่ เรื่องของพี่ชายเธอก็เป็นอีกเรื่องที่ทำให้ผมกับเธอยิ่งห่างกันมาอีกก้าว
“พี่ซี พี่ซีทำไม”
“เพจแอนตี้พี่ นิวพอจะรู้ไหมว่าใครทำ”
“…”นิวเยียร์นิ่งและเบนสายตาไปทางอื่นท่าทางบ่งบอกว่าเธอก็รู้ดีว่าเป็นผู้ชายตัวเอง
“ตอนแรกพี่ก็จะไม่ทำอะไรหรอกนะ คิดว่ามันเบื่อก็เลิกไปเอง แต่ตอนนี้มันชักจะเยอะขึ้นทุกที นอกจากข่าวไม่มีมูลยังทำข้อมูลปลอมไปปั่นให้เรื่องมันแย่จนพ่อพี่รู้เรื่องอีก บอกมันว่าระวังจะไม่ตายดี”
“เอาไว้บอกคู่หมั้นพี่เถอะ พี่ซีมันจะเลิกแล้วแท้ๆ ถ้าไม่มีคนเอารูปที่ขู่นิวไปส่งให้พี่ซีที ให้น้ำตาลที คนที่เยอะไม่ใช่พี่ซีแต่คือคู่หมั้นพี่ตั้งหาก”
“หมายความว่าไง”
“อิมเมจไง เธอส่งภาพพวกนั้นให้คนรอบข้างนิวทั้งคนที่เกลียดพี่โคตรๆ อย่างพี่ซี และคนที่รักพี่มากๆ อย่างน้ำตาล คิดดูเล่นๆ ไหมว่านิวผ่านช่วงเลวร้ายโดยที่พี่ไปขึ้นสวรรค์กับยัยนั่นมาได้ยังไง”ผมหลับตาแน่นและเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างแล้วว่าทำไมนิวเยียร์ถึงเป็นแบบนี้ “แล้วแบบนี้นิวควรจะพูดว่าให้อภัยพี่อยู่หรือเปล่า พี่ฮาร์ม!”
New Year Say:
ฉันว่าจะไม่พูดก็อดไม่ได้ ทุกอย่างเขามองเป็นความผิดคนของฉันหมดทุกครั้งนั่นแหละ พี่ฮาร์มไม่แม้จะสนใจรอบข้างตัวเองเลยว่ามีคนอันตรายกี่คนที่พร้อมจะทำให้เรื่องทุกอย่างมันแย่ลง
“กลับไปก่อน มึนหัวมากเลยไม่อยากทะเลาะแล้ว”
“ได้นอนบ้างหรือเปล่า ร้องไห้มาทั้งคืนใช่ไหม”มาใช่น้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใยกันตอนนี้ก็ไม่ทำให้ฉันใจอ่อนหรอก ทั้งถูกบีบแขน ทั้งกดหน้าฉัน นี่ฉันเป็นคนนะเจ็บแล้วจำ
“ไม่ต้องมาทำเป็นสำนึกหรอก ออกไปได้แล้ว”
“จะอยู่ได้ยังไง ประตูมันพัง”
“เพราะใครล่ะ!”ฉันตะคอกใส่พี่ฮาร์มอีกครั้งก่อนจะถอนหายใจแล้วนั่งลงที่เตียง “กลับไปก่อน ขอร้องล่ะ”
“ไปด้วยกัน”
“ยังมีหน้ามาชวนอีกเหรอ บอกแล้วไงว่าไม่ชอบทับที่ใคร”
“งั้นก็อยู่มันที่นี้นี่แหละ”
พี่ฮาร์มเดินไปทางประตูไม่สนใจที่ฉันพูด ไม่เคยฟังที่ฉันขอสักครั้ง เขาทุบมันอยู่พักใหญ่ก่อนจะเดินเข้ามาโดยที่ฉันนอนคลุมโปรงเพื่อพักผ่อน ทั้งสมองจิตใจและร่างกายฉันถูกทำร้ายอย่างโหดร้ายทารุณโดยไม่มีแม้แต่คนที่อยู่เคียงข้าง ถ้าคบกันแล้วมันอ้างว้างขนาดนี้
บางทีไม่คบดีกว่าหรือเปล่า…
“ไอ้ซีมันทำอะไรนิวหรือเปล่า”
“ไม่มีใครทำอะไรนิว นอกจากพี่ฮาร์ม”
“น้ำตาลว่ายังไงบ้าง”
“ไม่มีใครงี่เง่าเหมือนพี่ฮาร์มหรอก”พี่ฮาร์มแทรกตัวมากอดฉันจากทางด้านหลัง มันอบอุ่นแต่อ้างว้าง มันมีความสุขแต่มันดูปลอม
“ขอโทษ”
“…”เพราะไม่รู้จริงๆ ว่าตอนนี้ฉันคิดยังไงรู้สึกอย่างไร เลยเลือกที่จะไม่ตอบและปล่อยให้ความเงียบปกคลุมเราสองคนเอาไว้ ฉันคิดเสมอว่าในความเงียบมันมักมีอะไรชัดเจนเสมอ อะไรบางอย่างที่ทำให้รู้คำตอบ เหมือนมีคำพูดนึงที่ผ่านมาในสมองฉันว่า…ที่ใดซับซ้อน ที่นั่นแค่ไม่ใช่ที่ของเรา เท่านั้นเอง
หลายวันที่ผ่านมาฉันกับพี่ฮาร์มทำตัวปกติ แต่ภายในใจเรารู้ดีว่ามันเป็นยังไง พี่ฮาร์มเองก็คงไม่สบายใจเรื่องพี่ซีและฉันเองก็รู้สึกต่างไปตั้งแต่วันนั้น พี่ซีไม่โทรมาและหายไป เพราะเขาไม่เคยหายไปแบบนี้มันเลยทำให้ฉันรู้สึกแย่ ถึงยังไงเขาก็เป็นคนที่รักฉันมากกว่าใคร
ตอนนี้ฉันเดินมาในแหล่งอพาร์ทเม้นท์หลังคลับย่านตัวเมือง มันค่อนข้างแคบและดูไม่น่ามาที่นี้สักเท่าไร มีแต่พวกหัวรุนแรง ผู้ชายป่าเถื่อนน่ากลัว และพี่ชายฉันก็เป็นหนึ่งในกลุ่มคนพวกนั้นแหละ ส่วนคนที่นั่งสูบบุหรี่อยู่หน้าอพาร์ทเม้นตรงนั้นก็เพื่อนสนิทพี่ชายฉันเอง…พี่ตุลย์ เด็กคณะสารสนเทศของมหาลัยเอสคิว ท่าทางเขาดูไม่เหมาะกับวงการไอทีสักเท่าไรเพราะตามตัวมีรอยสักและดูอันตราย หน้าตาดีแต่ดูเถื่อนจนไม่น่าคบหาแต่ระดับสมองพี่ตุลย์ค่อนข้างจะอัจฉริยะ
“ไอ้ซี มีญาติมาเยี่ยม”ฉันยังไม่ทันทักทายพี่ตุลย์ก็ตะโกนเรียกให้ฉันซะก่อน
“สบายดีนะคะพี่ตุลย์”
“อืม เธอดูไม่สดใสน่าขย้ำเหมือนเมื่อก่อนเลยนะ”ถึงคำทักทายมันดูไม่น่าต่อปากต่อคำด้วยแต่ฉันก็ต้องยิ้มเพราะเขาไม่ใช่คนเลวร้าย คบแล้วรู้ว่าเขาจริงใจกับพี่ชายฉันมาก แถวนี้เป็นอพาร์ทเม้นท์ของพี่ตุลย์ทั้งหมด ซึ่งเขาให้พี่ชายฉันมาพักฟรีๆ ตั้งแต่พี่วีย้ายออกจากคอนโด
“เข้าไปสิ สงสัยมันจะลุกไม่ขึ้น เมื่อวานซืนนี้มันเพิ่งโดนรุมมาน่ะ”
พี่ตุลย์ตอบสีหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซึ่งฉันเองก็รีบเดินเข้ามาและตรงไปที่ชั้นสาม ประตูห้องพี่ซีไม่ได้ล็อกและพอเปิดมาฉันก็เจอผู้หญิงนอนหันหลังอยู่ ฉันได้ยินเสียงเธอร้องไห้อยู่ใต้ผ้าห่ม แผ่นหลังขาวเผยออกมาในส่วนที่ผ้าห่มคลุมไม่ถึง นี่อย่าบอกนะว่าพี่ซีทำอะไรเธอแบบไม่เต็มใจน่ะ
ข้าวของในส่วนเตียงกระจัดกระจายอย่างอยู่ไม่น้อย เสื้อผ้าและอันเดอร์แวร์ ฉันเดาออกเลยว่ามันไม่ดีแล้วพี่ชายฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ นี่ขนาดทำผู้หญิงขนาดนี้ และพอฉันเดินเข้ามาใกล้ร่างใต้ผ้าห่มก็ยิ่งสั่น ฉันควรช่วยเธอดีไหมหรือทำยังไงดี ประสาทจะเสียอยู่แล้วนะ
“เข้ามาทำไมวะ”แล้วพอฉันจะยืนมือไปจับผู้หญิงใต้ผ้าห่ม พี่ซีก็กระชากจนฉันถลาไปข้างหลัง ตอนนี้พี่ชายฉันมีแค่ผ้าเช็ดตัวปกปิดร่างกายไว้ผืนเดียว ส่วนรำตัวเห็นรอยฟกช้ำจำนวนมากและใบหน้าก็มีรอยหัวคิ้วแตกและไม่ได้ทำแผลจนเลือดมันแข็งตัวอยู่
“ผู้หญิงคนนี้ใคร ใช่ยูราหรือเปล่า”
“อย่ายุ่งได้ป่ะ จะไปไหนก็ไป”ไม่ใช่แน่ๆ พี่ซีหลบตาฉันจากนั้นเขาก็มองไปทางเตียงนอน
“พี่ซีทำไมทำแบบนี้วะ มีสติบ้างไหม”
“เก็บไว้ถามตัวเองก่อนไหม อย่ามายุ่งเลือกของฉัน”
อ่า…ฉันหน้าชาไปเลย มันเป็นคำพูดที่คล้ายตอนนั้น วันที่เราทะเลาะกัน แค่เปลี่ยนกันคนที่โดนกดดันเป็นเขาและฉันเป็นคนที่ไม่เข้าใจสิ่งที่พี่ซีทำ
“นิวจะพาเธอไป”
“อย่ายุ่งกับยัยนั่น เธอสมควรโดนแล้ว แกเอาเวลาไปดูแฟนเถอะ ไอ้ฮาร์มน่ะ รักกันมากไม่ใช่หรือไง”พี่ซีกระชากเสียงไปทางเตียงนอนที่ตอนนี้ฉันได้ยินเสียงร้องไห้ชัดเจนกว่าเดิม เธอดูตระหนกและดูหวาดกลัวอย่างมาก
“มันคนละเรื่องกันเลยนะพี่ซี นิวจะพาเธอออกไป พี่ซีทำร้ายคนอื่นแบบนี้ไม่ได้นะ ถ้านิวโดนผู้ชายคนอื่นทำแบบนี้พี่ซีจะว่ายังไง ทำไมไม่นึกบ้าง”ฉันย้ำในสิ่งที่ตัวเองพูดอีกครั้ง พยายามจะเดินผ่านพี่ซีไปแต่แล้วก็ถูกกระชากแขนอีกครั้งโดยที่พี่ซีกำแขนฉันไว้แน่น เขากดแรงลงมาอย่างรุนแรงดูไม่ใช่พี่ซีที่ฉันรู้จัก ปกติเขาไม่เคยทำร้ายฉันแบบนี้มาก่อน
“ฉันไม่สน แกจะทำอะไรก็เรื่องของแก ไสหัวไป และอย่ามายุ่งกับเรื่องของฉัน”พี่ซีตะโกนใส่จนฉันหน้าชา ตอนนี้พี่ชายแท้ๆ กำลังมองหน้ากันเหมือนฉันเป็นศัตรู และเขาก็เหวี่ยงแขนฉันจนล้มลงไปกับพื้น
“พี่ซี…”
“เพราะมันคือศัตรู แกจำเอาไว้ฉันจะเอาทุกสิ่งทุกอย่างจากมันมาแล้วขยี้ให้เป็นจุลเลย เรื่องมันไม่จบแค่นี้แน่นิวเยียร์ ถ้ามีความสุขก็เชิญทำต่อไป”
พี่ซีลากคอเสื้อให้ฉันลุกก่อนจะเหวี่ยงให้ฉันออกมานอกห้อง ตอนนี้นอกจากยืนโง่อยู่ที่เดิมฉันทำอะไรไม่ถูกเลย น้ำตามันเริ่มไหลออกมาเองโดยที่ฉันมองแค่หน้าประตู นี่คือคนที่เป็นพี่ชายของฉันจริงๆ นะเหรอ ความโหดร้ายแบบนี้ ทำไม…
“ถ้าจะโกรธ ควรโกรธตัวเองมากกว่า พี่ชายนิวถึงมันจะดูเลวร้ายและไม่ฟังใคร แต่มันก็รักนิวมากนะ การที่นิวไปเลือกคนอื่นมันก็คงจะเสียใจมากพออยู่แล้ว และคนนั้นเป็นศัตรูด้วยยิ่งแล้วใหญ่”
“ผู้หญิงที่อยู่ในห้องเป็นใครคะ”ฉันปาดน้ำตาแล้วเอ่ยถามพี่ตุลย์ด้วยเสียบเรียบ ตอนนี้ในหัวฉันมีเรื่องให้คิดเยอะจนไม่รู้จะจัดการกับความคิดในเรื่องก่อนดีเลย
“ไม่เห็นหน้าเหรอ”
“เป็นใครกันแน่คะพี่ตุลย์ แล้วพี่ซีทำแบบนี้ทำไม”
“ไม่รู้สิ เพิ่งเห็นคนนี้คนแรกที่มันทำแบบนี้”ฉันมองหน้าพี่ตุลย์ด้วยคำถาม ทำไมเขาไม่ช่วยเธอ เป็นเพื่อนกันแล้วทำไมไม่ห้าม ถึงพวกเขาจะเลวร้ายแต่ไม่เคยมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมาก่อน
“เวลาคนขาดสติ คิดว่ามันจะฟังคำเตือนไหมล่ะ”
“นิวขอตัวก่อนนะคะ”
“เดี๋ยวนิว…”ฉันหันกลับไปมองพี่ตุลย์อีกครั้ง “เธอกำลังทำให้คนรอบตัวเจ็บปวดรู้ตัวไหม”
“…”
“ไม่รักตัวเองพี่ไม่ว่า แต่อย่าทำให้คนอื่นเดือนร้อนถ้าไม่อยากเสียใจทีหลัง”
อย่าทำให้คนอื่นเดือดร้อน มันหมายความว่ายังไงกันแน่…
“นิว”
แล้วผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ทำไมพี่ซีถึงทำแบบนั้น…
“นิว”
มันต้องเป็นเรื่องไม่ดีแน่ๆ เลย
“นิว!”
“ฮืม”ฉันหันมองหน้าพี่ฮาร์มที่กำลังจ้องกันไม่วางตา “อะไร”
“อาหารไม่อร่อยเหรอ ไม่ทานเลย”
“อ่อเปล่า คิดอะไรเพลินๆ น่ะ”ฉันตอบแล้วตักอาหารเพื่อทานต่อ ตอนนี้ฉันอยู่ที่คอนโดหลังจากกลับจากอพาร์ทเม้นท์พี่ซี หัวสมองเอาแต่คิดเรื่องนี้ให้หัวตลอด จนพี่ฮาร์มซื้อมื้อเย็นมาทานด้วยกันฉันก็ยังนึกถึงคำพูดพี่ตุลย์กับเรื่องผู้หญิงคนนั้นไม่หยุด มีบางอย่างบอกว่ามันเชื่อมโยงกับเรื่องของฉันกับพี่ฮาร์ม
แต่ถ้าถามว่าฉันก็พี่ฮาร์มเป็นยังไงตอนนี้ อย่างที่บอกว่าเราอยู่ด้วยกันเหมือนทุกวันแต่แทบไม่พูดกัน เพราะถ้ามีประโยคไหนที่ไม่เข้าหูเราทั้งคู่ก็พร้อมระเบิดอารมณ์ใส่กันทันที การปิดปากแล้วอยู่กันเงียบๆ น่าจะดีที่สุด อย่างที่บอกไปว่าฉันรู้ว่าพี่ฮาร์มมีอะไรในใจ อะไรที่เขาไม่ยอมพูดออกมาและฉันเองก็มีเรื่องให้ต้องคิดและตัดสินใจ ซึ่งมันคงจะตัดสินใจได้ในเร็ววันนี้แหละ
“กินเสร็จแล้วพี่มีเรื่องสำคัญจะบอก”
ฟังแล้วดูไม่น่ายินดีเท่าไร เป็นวินาทีเดียวกันที่ทำให้ฉันคิดอะไรขึ้นมาได้…
“นิวก็มี”ฉันก้มหน้าก้มตาทานอาหารและไม่ได้สนใจพี่ฮาร์มเลยแม้แต่น้อย และพอหลังจากจบมื้อเย็นที่แสนเงียบงำ พี่ฮาร์มก็จัดการเก็บทุกอย่างเองด้วยที่ให้ฉันมารอในห้องนอนของเขา ไม่ได้เข้าห้องนี้มาหลายวันหลังจากเหตุการณ์นั้น ดูเหมือนพี่ฮาร์มเปลี่ยนชุดที่นอนใหม่หมดทุกอย่าง ฉันเลือกหยิบเพลงอัลบั้มที่เขาชอบมาเปิดเพื่อให้บรรยากาศในห้องไม่อึมครึมเหมือนเรื่องของเราสองคน
“น้ำส้มไหม เห็นปกติชอบทานหลังมื้อเย็น”เอาใจแบบนี้ ดูน่ากลัวจัง
“เรื่องซีเรียสสินะ ว่ามาสิคะ”ฉันรับแก้วน้ำมาดื่มตามที่เจ้าของห้องต้องการ และนั่งลงที่ปลายเตียงเมื่อพี่ฮาร์มมีสีหน้าจริงจัง
“นิวพูดเรื่องของนิวมาก่อนเถอะ เรื่องของพี่มันค่อนข้างยาว”
“งั้นเหรอ ได้สิ…” ฉันยกยิ้มและตอบรับตามที่เขาต้องการเพราะบางทีเรื่องของเราอาจจะเหมือนกันแค่อยู่ที่ว่าใครจะตรงใครจะอ้อมค้อม “เราสองคนน่ะ เลิกทำแบบนี้กันดีไหม”
“อืม…ดีไหมนะ”พี่ฮาร์มครางรับด้วยน้ำเสียงเบาหวิว
“เป็นแบบนี้ต่อไปมันคงไม่มีความสุข”
“ก็อาจจะจริง”
“ยังไงก็เป็นไปมากกว่านี้ไม่ได้”
“อาจจะได้ก็ได้นะ”
“ห้ะ…อะไรนะ”ฉันรู้สึกร้อนขึ้นมาแบบเฉียบพลัน อยู่ดีๆ ขนก็รุกและใจสั่นอย่างบอกไม่ถูก
“เป็นอะไรเหรอนิว”
“อย่าจับนะ”เพียงการสัมผัสเพียงปลายนิ้วของพี่ฮาร์ม ทำให้ร่างกายฉันเหมือนถูกกดปุ่มระเบิดเวลาเลือดลมกำลังไหลเวียนสูบฉีดโดยที่ฉันควบคุมไม่ได้ นี่มันอะไรกันทำไมร่างกายฉันเป็นแบบนี้
“ทำไมล่ะ เหมือนจะมีอะไรเกิดขึ้นนะ”
“พี่ฮาร์มทำอะไรกันแน่ ในน้ำนี่!” ฉันบีบแก้วแน่นและเริ่มร้อนขึ้นและเมื่อพยายามจะตั้งสติแก้วน้ำที่เหลืออยู่ในมือก็หกล้นลงที่พื้นเหมือนความอดทนอดกลั้นภายในร่างกายฉันที่ถูกเปิดออก
“ก็ไม่ได้ทำอะไร แต่ไหนๆ จะเลิกก็ต้องมีปาร์ตี้อำลากันหน่อยสิ”
NC มาแน่จ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ใครอ่านไม่เม้นขอให้ไม่มีความสุข 5555555555
Aday6 << คลิ๊กไปที่เพจรอเลย
จะแจ้งที่เพจว่าอัพทางไหนอีกครั้งนะคะ
และจะอัพNC ในวันที่ 31/12/57
ไม่ระบุเวลาเน้อ ลุ้นกันจ้า 5555
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
อะไรยังไงอะแกรรร
เรื่องนี้มันต้องมีปมมมม
ผู้ญคนโน้นเป็นไง
แล้วทำไมฮาร์มทำแบบนี้ มันต้องมีเหตุอะไรสักอย่าง!!
(กรีดร้องงง)
ฮาร์มเอาจริงหรอ
จัดหนักเรย นิวดื้อล่ะ -.,-
ฮาร์มเอาจริงหรอ
จัดหนักเรย นิวดื้อล่ะ -.,-