อย่างที่ฉันพูดไป ความสัมพันธ์ของเราไม่ควรมาถึงจุดนี้ได้ ฉันไม่คิดว่าการที่เราอยู่ด้วยกันบางครั้งบางคราว ใส่ใจกันบางเวลา จูบกันเวลาที่ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดต้องการ และหายไปถ้าเกิดเบื่อกันบางครั้งมันจะมาถึงจุดกลืนไม่เข้าคายไม่ออกขนาดนี้
ตอนที่ฉันต้องลงกิ๊กกับเขา ฉันคิดแค่ว่ามีพี่ชายก็พึ่งพาไม่ได้ และเขาก็ช่วยฉันตั้งแต่ย้ายเข้ามาที่คอนโดนี้ สอนและให้คำปรึกษาจากคนแปลกหน้ากลายเป็นคุ้นเคยเพียงไม่กี่สัปดาห์ เข้าใจเด็กกรุงเทพฯ ที่มาอยู่เชียงใหม่และปรับตัวไม่ถูกไหม นั่นล่ะฉันเลย พี่ชายฉันเคยสนที่ไหน ดีแต่แบมือขอเงินและติดเพื่อนไม่สนใจฉัน อาทิตย์นึงมาหาที่คอนโดที แล้วคิดว่าฉันอยู่ได้โดยไม่เหงาและไปไหนมาไหนได้เพราะใคร
พี่ฮาร์มไง เขาเป็นทุกอย่างเพื่อน รุ่นพี่ และคนที่คอยดูแลเอาใจใส่
ฉันรู้ว่าเขามีคู่หมั้น พอรู้ว่าเป็นที่สนใจของสาวๆ ที่นี่ แต่ฉันก็ไม่ได้คลั่งเขาเพราะเรื่องพวกนี้ ฉันชอบความคิดของเขา ข้อตกลงในความสัมพันธ์ที่เรียกไม่ถูกว่าคืออะไร ฉันไม่ชอบการมีแฟนที่ต้องผูกพันกันลึกซึ้ง เคยมีตอนเรียนมัธยมแต่สุดท้ายก็เลิกกันเพราะเหตุผลงี่เง่าทั้งเพ พอใส่ใจใครมากๆ ก็หาว่าจู้จี้จุกจิก พอฉันไม่สนใจก็หาว่าฉันไม่ดูแลเอาใจใส่ ฉันเกลียดสิ่งเหล่านี้ และเราก็คิดเหมือนกัน พี่ฮาร์มก็ไม่อยากได้อะไรที่มารังควานจิตใจเพราะที่มีอยู่ที่คนอื่นรับรู้ก็ปวดหัวน่าดู เขาแค่อยากมีคนๆ นึงที่อยู่เคียงข้างรับฟังเขาเวลาที่เขาต้องการ
“รู้แล้วก็ปล่อย ถ้าไม่อยากให้วุ่นวาย”ฉันเตือนเขาที่ยังคร่อมและใช้ใบหน้าล็อกหน้าฉันให้สบตาไม่ห่าง
“แล้วถ้าอยากให้วุ่นวายล่ะ”
“…”
“ถ้าอยากให้วุ่นวายต้องทำยังไง”เขายิ้มอ่อนโยนแบบที่ไม่ค่อยยิ้มให้ใคร แต่ฉันไม่ได้อยากเห็นมันในเวลานี้ชะมัด
“ไม่ต้องทำ เพราะนิวไม่อยากวุ่นวาย”
“เป็นแฟนกัน….ไหม” พี่ฮาร์มทำให้ฉันมองเขาด้วยความสงสัยในประโยคที่ดูยากต่อการเอื้อนเอ่ย เขาคิดอะไรอยู่กันแน่ "แฟนกันจริงๆ ลองดูไหมล่ะ"
“พอรู้ว่าฉันคิดยังไงก็เลยหวังฟัน?”
“หัวสมองคิดได้แค่นี้?”
“นี่!”
งำ!
ฉันถูกกัดปลายจมูกจากผู้ชายตรงหน้า มันไม่ได้รุนแรงแต่เหมือนเขาจะหมั้นเคี้ยวฉันซะมากกว่า
“ฉันคิดถึงเธอจนจะบ้าตายเหมือนกัน”
“…”
“เป็นอาทิตย์ที่ฉันไม่อยากกลับห้องเพราะเธอ ฉันกลัวจะอดใจไม่ไหวแล้วไปง้อเธอก่อน”
“แต่สุดท้ายก็ง้อก่อน”ฉันจ้องและทำสีหน้าเหมือนชนะเขาในที่สุด
“แต่บอกความรู้สึกที่หลัง ฉันชนะ!”เขายกยิ้มและพลิกตัวลงนอนแนบลงกับเตียงและยกแขนฉันไปหนุนไว้ ฉันเลยใช้มืออีกฝั่งดึงเสื้อมาติดกระดุม ถ้าปล่อยไว้แบบนี้เกิดเขาหื่นอีกรอบฉันอาจซวย และพอฉันติดกระดุมเสร็จเขาถึงพลิกหัวซุกเข้าที่เชิงอก ปกติแล้วผู้ชายต้องทำแบบนี้ไม่ใช่เหรอ แบบดึงร่างผู้หญิงไปซุกไว้แนบอก
“เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันกับอิมเมจที่อยู่ในฐานะนี้เพราะทางการเมือง”
“อืม”
“เมื่อก่อนฉันเคยคิดว่ามันก็ดีที่คบยัยนั่นไว้ เวลาฉันเบื่อผู้หญิงคนไหนก็ส่งอิมเมจไปไล่ให้หมด แต่ตอนนี้ฉันเริ่มคิดไม่ตกว่าจะไล่ยัยนั่นไปจากชีวิตยังไงดี”
“ยาก คุณพ่อรุ่นพี่ไม่ยอมแน่”พี่ฮาร์มเก่งกับทุกคน ยกเว้นพ่อตัวเอง!
“แต่ฉันไม่อยากให้ยัยนั่นจับได้เรื่องเรา”
“เมื่อก่อนก็ไม่เห็นจะจับได้”
“ก็นั่นมันเมื่อก่อน ตอนที่ฉันแค่ขำๆ ไม่ได้จะจริงจัง”
“จริงจัง?”ฉันทวนคำและเป็นพี่ฮาร์มที่หันมาสบตากัน
“อืม ฉันจะลองคบเธอแบบจริงจัง แบบแฟนเขาทำกัน”อยู่ๆ หน้าฉันก็เห่อร้อนทั้งที่คนในอ้อมกอดพูดสีหน้าสบาย แต่ยิ่งเขาทำแบบนี้ฉันยิ่งเขิน ครั้งแรกในหลายปีที่ฉันจะคบใครจริงจังเหมือนกัน
“ยังไงเราก็ต้องเลิก ไม่วันนี้ก็พรุ่งนี้”
“เถอะน่า อย่างน้อยบ้านเธอก็ออกจะรวย ถ้าฉันถูกไล่ออกจากบ้านยังไงคุณย่าเธอก็เลี้ยงดูฉันได้”
“แต่มันหน้าที่รุ่นพี่ต้องเลี้ยงดูฉันไม่ใช่เหรอ อ่ออีกอย่าง พี่ซียูคงไม่เห็นด้วยแน่ๆ”
“โอเค งั้นเดี๋ยวฉันทำให้มันยอมรับเอง”
“ยังไง”
“ฆ่ามันทิ้งซะให้สิ้นซาก”
ตุบ!
“เห้ย ผมเสียทรงหมด!”ฉันใช้แขนล็อกคอพี่ฮาร์มไว้เป็นการทรมาน เขาชอบพูดถึงพี่ซีแบบนั้น เอะอะก็เล่นกันถึงตาย นี่ถ้าเขารู้เรื่องเพจอีกด้วยน่ะ ไม่อยากจะนึกภาพ…
“อือ…”และความคิดทุกอย่างก็จบที่จูบคุ้นเคย ปลายลิ้นสอดแทรกเข้าส่งผ่านลมหายใจของฉันอีกครั้ง เรียวลิ้นซุกไซร้ไปรอบริมฝีปาก จากความรู้สึกสับสนกลายเป็นผ่อนคลายสัมผัสของเขาทำให้ฉันอารมณ์ดีขึ้นได้จริงๆ ฉันยกมือกดลงผมนุ่มของเขาให้จูบนั้นมีอานุภาพรุนแรงตามความรู้สึก
“เฮ้อ…คบกันแล้วนะ”หลังจากถอนจูบ พี่ฮาร์มก็จุ๊บที่ริมฝีปากฉันไม่หยุด มันมีเสียงจนฉันเริ่มรู้สึกเขินอาย
“อืม”
“ทีหลังก็อย่าพูดว่าไม่มีสิทธิ์หึงบ้างล่ะ ไม่มีสิทธิ์ห่วงบ้างล่ะ ทีนี่ห่วงได้เต็มๆ เธอคือผู้หญิงคนเดียวในนี้ และฉันก็จะเป็นผู้ชายของเธอคนเดียวของเธอในนี้”เขาพูดและยกมือฉันไปทาบที่หัวใจ
“นักดนตรีนี่เสี่ยวทุกคนปะ”
“เนี่ยพอใจดีด้วยแล้วลามปรามไง ทีหลังต้องฮาร์ดคอตบจูบถึงจะชอบ”ว่าแล้วเขาก็ก้มมาจุ๊บกันอีก
“ถ้ายัยน้ำตาลรู้เรื่องนี้!”ฉันพูดแล้วส่ายหัวไปมา
“น้ำตาลเหมือนน้องสาวของพี่ ความจริงเธอควรรู้นะ”
“อย่าเพิ่งเลย นิวกลัวน้ำตาลจะช็อก เอาไว้ค่อยเป็นค่อยไปดีกว่า”
“ก็แล้วแต่…แต่ตอนนี้มีเรื่องต้องแล้วแต่พี่วะ”
“อะไร?”ฉันมองเขาสายตาไม่ไว้ใจ อย่าบอกนะว่า…
“โทษฐานที่เธอกบฏใส่ฉันมาเป็นอาทิตย์ มาโดนลงโทษซะดีๆ”พี่ฮาร์มทำท่าจะแกล้งฉันอีกแล้ว เอะอะก็ชอบดีดหน้าผากฉันตลอดเลย
เออสิ อย่ามาหน้าผากเหม่งบ้างไรบ้างนะ!
“อาตี๋…”แล้วฉันก็ล้อฉายาที่เขาถูกเพื่อนเรียก เห็นว่าพ่อเขาชอบเรียกพี่ฮาร์มแบบนี้แล้วพี่ฮาร์มจะขึ้นทันที อยากมาแกล้งกันก่อน ช่วยไม่ได้
“ไอ้เหม่ง…”
“อาตี๋ อาตี๋ อาตี๋ แบร่!”
“อาตี๋กับเหม่ง โอเคดีล!”
Part 2
-หนึ่งเดือนผ่านมา-
“นิวเยียร์ เร็วๆ สิ เพราะแกคนเดียวเลยทำให้ฉันมาจับจ้องหน้าเวทีไม่ทัน”
“แกจะไปแย่งเด็กดูทำไมเนี่ย ไม่เคยเห็นวงเลเวลขึ้นคอนเสิร์ตเหรอ”
“พูดมากนะ ตามฉันมา”
ฉันถูกยัยน้ำตาลกระชากแขนฝ่าวงล้อมเด็กๆ เฟรชชี่เข้ามาด้านในฮอล์อเนกประสงค์ คือความจริงวันนี้เป็นวันเฟรชี่เดย์เฟรชี่ไนท์ที่มีจัดกันมาตั้งแต่เช้าแล้วของเด็กปีหนึ่ง แต่พอดีวันนี้ฉันมีงานประกวดภาพวาดที่ห้องจัดแสดงภาพแกรนด์คำเลยไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมรับน้องเลย แล้วข่าวดีก็คือผลงานของฉันได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งในสามที่จะนำไปประมูลงานระดับประเทศด้วย เพราะภาพนี้ทำให้ฉันไม่ได้เจอหน้าอาตี๋ของฉันมาเป็นอาทิตย์แล้ว รายนั่นก็ติดซ้อมดนตรีและถ่ายแบบเหมือนกันแล้ววันนี้ฉันก็จะได้เจอเขาแล้ว ดีใจที่สุด
“สวัสดีค่ะพี่ๆ โหหหห งานถ่ายรูปต้องมาก่อนขึ้นเวที วันนี้หล่อจัดเต็มนะคะ”ที่นี่เป็นห้องแต่งตัวและห้องเก็บตัววงดนตรีหลังเวที และก็เป็นเรื่องปกติแล้วที่ยัยน้ำตาลจะลากฉันเข้ามาห้องแอคคูซีฟที่พวกเลเวลอยู่เพื่อถ่ายรูปอัปเดตในโซเชียลไง กล้องยัยนี่ใหญ่โตมโหฬารสุดๆ
และพอรุ่นพี่ทุกคนหันมาก็ต่างยิ้มทักและแอคท่าตามที่ยัยน้ำตาลว่า
“นี่พี่ไม่เห็นหน้าเราสองคนนึกว่าปันใจไปหาหนุ่มอื่นซะแล้วนะเนี่ย”
“เออจริง ตั้งแต่วันนั้นที่ไอ้ฮาร์มกับน้องนิวทะเลาะกันที่คณะก็ไม่เจออีกเลย”ฉันอมยิ้มและเหล่ตามองพี่ฮาร์ม
“ทะเลาะอะไร คิดไปเองอีกล่ะไอ้คิน”
“คิดเองอะไร วันนั้นสองคนนี้มีออร่าอำมหิตพุ่งออกจากตัวด้วย พูดแล้วขนลุก”
“ไม่มีอะไรสักหน่อย ไม่เชื่อดู”พอพี่ฮาร์มพูดจบ ก็เล่นทำให้พวกเราทุกคนเงิบรับประทานโดยเฉพาะฉัน คือเขาเดินมากอดฉันต่อหน้าทุกคนที่กำลังพูด ยังไงละก็เงียบกริบกันตามระเบียบ “เห็นไหม ทะเลาะอะไรจะกอดกันได้ เนอะ”
“อ่า อืม!”ฉันตอบเสียงสั่น พร้อมกับจ้องพี่ฮาร์มตำหนิทางสายตา เล่นเยอะไปแล้ว เดี๋ยวคนอื่นก็สงสัยหมด โดยที่พี่ฮาร์มยกยิ้มพอใจที่ทำให้ฉันตกที่นั่งลำบากเมื่อเห็นยัยน้ำตาลกำลังนิ่งเงียบ
“เห้ย คู่จิ้นคู่ใหม่ กรี๊ด จิ้นรัว นานๆ ทีพี่ฮาร์มกับนิวจะเล่นโมเมนท์นี้น้ำตาลชอบสุดอะไรสุด”เพื่อนฉันอาการไม่น่าไหว
กลายเป็นแบบนี้ได้ไง!
“แล้วนี่ไปไหนกันมา ทั้งวันพี่ไม่เห็นมากิจกรรมเลย”
“ก็ยัยนิวเยียร์สิคะ ได้รับเลือกให้ไปประกวดภาพวาดแห่งปี แล้วผลคือผลงานนางเข้ารอบระดับประเทศค๊า”
“ดีใจกว่าฉันอีกนะ น้ำตาล”ฉันแซวที่เห็นยัยนี่นำเสนอฉันจนออกหน้าออกตา และพี่ๆ คนอื่นก็หันมาทำหน้าตกใจประหนึ่งว่าหน้าอย่างฉันไม่น่าทำได้เลย
“เห้ยคืนนี้ต้องฉลองนะเนี่ย”
“พี่คอปเตอร์เลี้ยงใช่ไหมคะ”
“แหม พูดขนาดนี้ไม่เลี้ยงก็น่าเกลียดแล้ว แต่เลี้ยงที่ผับพี่นะ”
“ไอ้งกเอ้ย!”พี่เนสตบหัวพี่คอปเตอร์จนทุกคนขำ โดยผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างฉันทำหน้าหมั้นเคี้ยวฉันสุดๆ ดูจากอาการน่าจะอยากกอดหรือไม่ก็อยากเขามาจูบกันแรงๆ แต่ติดตรงที่เพื่อนอยู่เต็มห้องเลย
“งั้นจบงาน เจอกันที่ผับพี่นะ”
“งานฟรีต้องมาค่ะ!”
-Levels Bar-
เกร้ง! เสียงแก้วชนกันรอบที่เท่าไรแล้วก็ไม่รู้ งานเมาคงต้องรีบมาตอนนี้ฉันอยากเมาแล้วไม่รู้เรื่องที่สุดเลยให้ตาย มันเป็นเรื่องปกติที่เวลาดื่มกันพวกรุ่นพี่จะพาสาวๆ มานั่งดื่มด้วยใช่ไหมล่ะ และพี่ฮาร์มก็ด้วยไง ทั้งที่ฉันนั่งหัวโด่อยู่ทั้งคนเขาก็ยังมีสาวมานั่งอยู่กาย
“ยินดีด้วยจริงๆ นะน้องนิว ได้ยินว่ามันยากมากกว่าจะได้รางวัลนี้มา”
“ขอบคุณค่ะพี่คอปเตอร์”
“พี่ไม่มีอะไรจะให้ นอกจาก…กอดอุ่นๆ”
“พี่คินเมามากแล้วนะคะ”ฉันผลักพี่คินออกทันทีที่เขาเซมาเพื่อจะกอด เชื่อสิว่าคนบางคนยังนั่งเฉยอยู่ได้แถมยังโอบไหล่ผู้หญิงคนอื่นเอาไว้ด้วย
พอฉันมองเขาก็ยกยิ้มใช้สายตาบอกว่ามันไม่มีอะไร แค่ทำเพื่อตบตาเพื่อนๆ ก็อย่างที่ว่าถ้าพี่ฮาร์มไม่ทำคงแปลก แต่นั่นมันเมื่อก่อน ตอนนี้มันคนละเรื่อง
“อย่างพี่ภาคิน นิวต้องกอดเองสิคะ”ฉันไม่รู้ว่าคนอื่นกำลังมองเราไหม ไม่รู้ว่าใครต่อใครจะรอดักตบฉันหน้าผับหรือเปล่า แต่ที่รู้เลยคือคืนนี้ฉันกอดพี่ภาคินเอาไว้ลูบหลังเขาเบาๆ เหมือนเป็นการส่งมอบความอบอุ่น
“นะน้องนิว!”
“นิวว่านิวเมาแล้ว พี่คินคงไม่โกรธนะคะ”
“มะไม่ครับ อีกทีได้ปะ”พอพี่คินจะเดินเข้ามากอดฉันอีกครั้ง ดันมีขวดน้ำอัดลมเขวี้ยงมาขัดจังหวะเราไว้ก่อน ฝีมือใครลองเดาดู
“ไอ้ฮาร์ม!”
“กลับก่อนนะ พอดีมีเรื่องต้องเคลียร์”พี่ฮาร์มลุกและยกมือล้วงกระเป๋ากางเกงยีนโดยที่หญิงสาวข้างๆ ก็กอดแขนไม่ห่าง
“งั้นก็แยกย้ายเลย มึงไม่อยู่คนก็ไม่หนุกล่ะ”
“อืม ดีล”
ไม่รู้ว่าคิดไปเองไหมแต่ฉันกับพี่ภาคินเหมือนแย่งซีนคู่อื่นและทำให้คนอื่นเขาแยกย้ายกัน พอหันไปสบตาน้ำตาลเธอก็ยิมแหยๆ มาที่ฉันกับพี่คินก่อนจะขอตัวกลับไปโดยที่ไม่พูดอะไร เหมือนจะน้อยใจกันนิดๆ แต่เพราะตอนนี้ฉันมึนมากเลยไม่อยากคุยกับใครทั้งนั้น
“นิวกลับยังไง เดี๋ยวพี่ไปส่งไหม”
“ไม่เป็นไรค่ะพี่คิน เดี๋ยวกลับแท็กซี่ดีกว่า”วันนี้ฉันไม่ได้ขับรถมาเพราะพี่ซียืมรถไปเที่ยวกับเพื่อนที่ต่างจังหวัด เห็นว่ารถตัวเองโดนทุบจนจำสภาพไม่ได้เลย และยังจับตัวไม่ได้ว่ากลุ่มไหนทำ ภาวนาว่าคงไม่เกี่ยวกับเลเวลเป็นพอ
“พี่ไปส่งไหม คอนโดนิวอยู่ไหนล่ะ”
“ไม่เป็นไรค่ะพี่คิน นิวรู้สึกอึดอัดนิดหน่อย”ฉันตอบตามความรู้สึก แอบสงสัยและคิดมาตลอดว่าพี่คินเป็นคนเดียวที่เล่นถึงเนื้อถึงตัวและเขาพยายามจะเข้าหาฉันมากกว่ารุ่นพี่คนอื่น ฉันก็ไม่อยากคิดว่าเขาแอบชอบหรือมากกว่านั้นแต่มันก็อดไม่ได้ พักนี้ยิ่งชัดเจนเมื่อเราสนิทกันมากขึ้นและเมื่อกี้ฉันก็ดันกอดเขาไปทั้งที่ไม่น่าทำแบบนั้นเลย
“ทำไมล่ะ พี่ดูน่ากลัวเหรอ”
“ไม่ใช่ค่ะ เมื่อกี้เรากอดกันถ้าพี่คินไปส่งนิวคนอื่นคงคิดว่าพี่ชอบนิวแน่เลย”
“ก็จริงนะ”พี่คินตอบแล้วยกมือมาขยี้ผมฉันที่กำลังมองหาแท็กซี่ “ก็พี่ชอบเราจริงๆ แหละ”
“…”ฉันหันไปมองหน้าพี่ภาคินแล้วก็ต้องตกใจเมื่อเขายื่นหน้ามาคิสกันซึ่งๆ หน้าอย่างที่ฉันหลบไม่ทัน เป็นเพียงแรงสัมผัสที่ทำให้ฉันยกมือตบหน้าเขาตามความรู้สึก ไม่รู้สิฉันเส้นกระตุกกับทุกคนยกเว้นพี่ฮาร์มก็ว่าได้
“ขนาดเมานะเนี่ย มือยังไวจนจับไม่ทัน”
“พี่คิน”
“พี่คงทำให้เราช็อกสินะ เอาไปนอนคิดซะนะเด็กน้อย พร้อมเมื่อไรค่อยให้คำตอบ”
“คือว่า…”
“เมื่อเช้าพี่รอไอ้เนสที่หน้าบ้านเป็นชั่วโมง ตอนกลางวันพี่รออาหารจากร้านประจำเกือบสองชั่วโมง ตอนเย็นพี่ก็รอขึ้นคอนเสิร์ตอีกสามสี่ชั่วโมง”
“คะ?”ฉันพยายามจะเข้าใจที่พี่คินพูด แต่อาจเพราะฉันเมาและมึนมากทำให้มันไม่เข้าใจเลย
“พี่จะบอกว่าพี่รอเก่ง…อย่ารีบปฏิเสธพี่เลยนะนิวเยียร์"
บทจะฮอตก็ฮอตเกิ๊น กรุณาเก็บศพนิวเยียร์หน้าผับด้วยจ้า!
เอาแล้วไงพี่คิน งานหักหลังมารัวเลย
โอ้ยอีพี่ฮาร์มก็นะ ยังเจ้าชู้ไม่เลิก
แบบนี้จะเอายังไงดีีละคะ
หนุ่มมีเสน่ห์อย่างฮาร์มหรือหนุ่มทะเล้นอย่างภาคิน
งานนนี้มีเลือกไม่ถูก ตอนหน้าคืองานระเบิดลง
ใบ้แค่นี้ค่ะ 555555
1เม้นของคุณ = 100 หัวใจของเรา <3 รักกกกกก
ว้าวๆๆ
ชอบอะ นิวยียร์ เชียร์ขาดใจ!
พี่ฮาร์มจัดดิ๊ -.,-
พี่ฮาร์มจัดดิ๊ -.,-
ต่อไปเราจะไม่ทน
น่ารักมุ้งมิ้ง -.,-
พี่ฮาร์มถ้าจะน่ารักขนาดนี้นะ -.,-
ต่อไปเราจะไม่ทน
น่ารักมุ้งมิ้ง -.,-