ตอนที่ 27 : Mafia Junior #2 EP9 - อยากจะลืม
Christmas Say:
“นี่ ยัยบ้า ลืมตาเดี๋ยวนี้เลยนะเว้ย!”
ผมละประสาทจะกิน มีอย่างที่ไหนคนว่ายน้ำไม่เป็นมาช่วยคนว่ายน้ำแข็งอย่างยัยซาลาเปาคริสตัลเนี่ย
หึ หลังจากที่ผมจมลงไปแล้วพบว่าน้ำมันแค่คอเท่านั้นผมเลยจะรีบขึ้นมาฉะยัยนี่ที่กล้าทำผมตกน้ำหลังจากที่จะขอโทษเธอสักหน่อย แต่เธอกลับเป็นบ้าอะไรไม่รู้โดดน้ำตามผมาซะงั้นแถมยังมาหมดสติเพราะน้ำเย็นจัดไปอีก
ก็นี่มันเกือบสามทุ่มแล้วนิ อากาศก็หนาวแล้วด้วยผมเลยต้องอุ้มคริสตัลขึ้นมาเพื่อจะพาเธอกลับไปหาซี
“เห้ย…เกิดอะไรขึ้นวะ นี่แกง้อคริสตัลไม่สำเร็จเลยผลักยัยนี่จมน้ำเลยเหรอไอ้คริส”
“ปากเหรอไอ้เดิม ซีไปไหน?”
“รวงข้าวเธอรู้ไหม?”เดิมพันไม่ได้ตอบและหันไปถามแฟนมันต่อทันที
“เห็นว่าจะขอตัวไปธุระ ให้นายไปส่งยัยคริสตัลแทนนะ”
“ห้ะ?”
“ฮาๆ สนุกละมึงไอ้คริส”
“สนุกพ่อง!”ผมสบถอย่างไม่พอใจก่อนจะอุ้มยัยนี่มาที่รถ
ยัยตัวแสบเอ้ยทำไมฉันต้องไปส่งเธอวะ
“คะคริสมาส คริส ฉันขอโทษ”
“หืม?”ขณะที่ผมกำลังหาผ้าในรถมาคลุมให้คริสตัลเธอก็พึมพำไม่เลิก
“ฉันไม่ได้ตั้งใจ นายอย่าเป็นอะไรนะ ฉันจะช่วยนาย…”
นี่ที่โดดลงน้ำหนาวๆ ทั้งที่แขหักอยู่เพื่อจะช่วยผม?
“ฉันไม่ปล่อยให้นายเป็นอะไรแน่! ฟี่zZZZZ”
เชื่อเธอเลย…คริสตัล!
และหลังจากที่ผมหิ้วเธอมาถึงบ้านเธอ เรื่องตลกแรกก็คือบ้านเธอปิดไฟเงียบกดกริ้งก็ไม่มีใครออกมาสักคน ผมนี่เครียดเลยครับแต่เพราะอากาศที่หนาวเย็นทำให้ผมตัดสินใจพาเธอมาที่บ้านผมที่ตอนนี้พ่อกับแม่ไปงานกินเลี้ยงที่กรุงเทพฯ คาดว่าบ้านเธอก็น่าจะไป
“เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเช็ดตัวให้ยัยนี่ซะ เสร็จแล้วไปตามฉันที่ห้อง”
“ค่ะ คุณหนู”ดีนะที่บ้านผมมีแม่บ้านผู้หญิงอยู่หลายคน เพราะแบบนี้ไงผมเลยพามาที่นี้แทนไปคอนโดถ้ามีใครรู้มันคงดูไม่ดีสำหรับคริสตัลด้วย
พอผมอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าตัวเองเสร็จ ผมก็แอบเดินมาดูคริสตัลที่ตอนนี้หลับปุ๋ยอยู่ในห้องพักที่อยู่ตรงข้ามผมนี่เอง
“คุณหนูคริสตัลมีไข้นะคะ แต่ป้าประคองให้เธอกินยาแล้วค่ะ เดี๋ยวดึกๆ ป้าจะมาเช็ดตัวให้อีกรอบ”
“ไม่เป็นไร ฉันดูแลเองป้าไปพักเถอะ”
“ค่ะ”
ที่พูดแบบนั้นเพราะผมก็เป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้ คงไม่รู้นอนไม่หลับแน่ถ้าผมไม่ได้ทำอะไรเลยสักอย่าง
“ทำให้คนรู้สึกผิดได้ตลอด มีแค่เธอเท่านั้นแหละยัยซาลาเปา”ผมลักหยิกแก้มยัยนี่หลังจากที่ก้าวขึ้นมาบนเตียงที่คริสตัลหลับอยู่
คริสตัลมักทำให้ผมหงุดหงิดตัวเองเวลาที่ผมทำให้เธอเสียใจ แล้วมันก็เป็นแบบนั้นทุกครั้งที่เราเจอกัน ผมต้องเผลอทำให้เธอเสียใจหรือไม่ก็เสียความรู้สึกทุกทีไป ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าผมต้องการอะไรจากการกระทำ แต่รู้ตัวอีกทีผมก็ไม่สามารถพูดคุยหรือทักทายกันดีๆ เหมือนกับที่ทำกับคนอื่นได้ มันฟังดูตลกใช่ไหม…แต่ผมนี่ขำไม่ออกเลย
“จา…จะไปตายที่ไหนก็ไป”
“เธอไล่ฉันเหรอ นี่บ้านฉันนะ”
“นาย…นายมันใจร้าย ใจร้ายที่สุดในโลกเลย ฮึก”
“นี่ขนาดฝันเธอยังทำให้ฉันรู้สึกผิดได้อีกนะ”แล้วดูดิ มาร้องไห้ต่อหน้ากันแบบนี้ “นี่เธอแอ๊บปะวะ แกล้งหลับใช่ไหม” แล้วผมก็แกล้งจิ้มลงที่เอวส่วนที่คริสตัลบ้าจี้ที่สุดแต่มันกลับนิ่งสนิทไม่มีการเคลื่อนไหว
“ลืม…”
“ลืมอะไร”
“ลืมคริสมาส…ทำยังไง?”
นั่นสินะ ลืมใครสักคนนี่ทำยังไง?
ว่าแต่ครั้งนี้คริสตัลจริงจังสินะที่จะเลิกชอบผมแล้ว…ทำไมผมไม่รู้สึกดีใจเท่าที่คิดเอาไว้เลยวะ
“ผู้หญิงอะไร นอนยังพร่ำเพ้อถึงผู้ชาย”
“งืม…ฟี่zZZZ”แถมยังกรนอีก!
สงสัยผมต้องใช้ทั้งคืนเพื่อดูแลคนที่อยากจะลืมผมจนละเมอถึงผมไม่หยุดซะแล้วล่ะ
Kristal Say:
“หิวชะมัดเลย…”ฉันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ หลังจากที่รู้สึกตัว จำได้ว่ายังไม่ทานอะไรเลยเมื่อเย็นเพราะมัวแต่เป็นหวงยัยรัน
เอ๊ะเดี๋ยวนะ…เมื่อเย็นฉันไปรอยัยรัน จากนั้นก็เคลียร์กับคริสมาส เขาตกน้ำแล้ว…ตายละหว่า จำไม่ได้ เกิดอะไรขึ้น
“คริสมาส!”
“ตื่นมาก็เรียกหาฉันเลย?”ดวงตาฉันเบิกกว้างเมื่อได้ยินเสียงคนที่ไม่ควรได้ยินในเวลานี้
“นาย…”
“มีสติสักที นึกว่าแกล้งหลับเพื่อแกล้งให้ฉันไม่ได้นอน”มองไปรอบๆ ห้องนี่บ้านคริสมาสชัดๆ
“ฉันมาอยู่ที่นี้เพราะนายพามา…และที่บอกว่าแกล้งให้ไม่ได้นอนนี่คือ?”
“เมื่อคืนเธอมีไข้ฉันเลยดูเธอทั้งคืน”
“ทั้งคืน!”
“ถึงตอนนี้เลยด้วย”
“ไม่ได้นอนเหรอ?”
“อืม แอบหลับไปแต่เธอละเมอทั้งคืนใครจะไปหลับลงได้วะ”
แย่แล้ว…ละเมออะไรไปมั้งเนี่ย ซีก็ชอบว่าฉันเวลาป่วยทีไรฉันจะพูดทุกอย่างที่คิดเหมือนคนเมาเหล้า นี่คงไม่พ้นเรื่องหมอนี่ชัวร์ และประเด็นเรื่องบอกรักนี่ซีบอกว่าฉันพูดทุกรอบ
“สิ่งที่นายได้ยินน่ะ ไม่จริงนะคือฉันละเมอนายคงไม่คิดอะไรแบบนั้นใช่ไหม”
“ไม่รู้สิ เวลาไม่มีสติว่ากันว่าจริงไม่ใช่เหรอ”
“ไม่นะ สำหรับฉันไม่ ไม่ใช่เลย ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับนายและฉันก็จะลืมนายด้วย”
“แหมพูดอย่างกับท่องมาเลย เมื่อคืนเธอก็พร่ำเพ้อแบบนี้ แล้วที่บอกไม่จริงเนี่ยเธอคิดว่าเธอพูดว่าอะไรเหรอ”
“ฉันพูดว่าจะลืมนายเหรอ”
“อืม ฉันยังบอกว่าดีใจอยู่เลย”หน้าตาหมอนี่เรียบนิ่งแต่ฉันนี่เหมือนโดนรองเท้าปาหน้าแต่เช้าเลย
“อืม สงสัยรอบนี้ฉันจะพูดตรงใจ”กัดฟันพูดไปแต่ใจนี่ปวดร้าวจ้า เอาเถอะคิดว่าจะลืมก็ต้องลืมฉันควรกลับบ้านได้แล้ว
“จะไปไหนล่ะ”
“กลับบ้านสิ”
“ชุดนี้เนี่ยนะ”
แล้วพอมองตัวเองฉันก็ต้องยกมือปิดหน้าอกเพราะเป้นเป็นชุดเชิ้ตบางๆ เท่านั้นในร่างกายนี่จัดว่าว่างเปล่า
“ทำไม?”
“แม่บ้าน แม่บ้านเปลี่ยน”คริสมาสพูดจาไม่น่าเชื่อสุดๆ แต่แล้วประตูก็เปิดออกพร้อมกับแม่บ้านที่มาพร้อมกับชุดของฉัน
“ป้าเปลี่ยนชุดให้ฉันเหรอค่ะ”
“ใช่ค่ะ นี่ป้าก็เอาชุดมาให้เพื่อคุณหนูจะใส่กลับ ป้าสักให้ตั้งแต่เมื่อคืนแห้งพอดีเลยค่ะ”
“หู้ว โล่งอก”
“นี่อย่าบอกนะว่าเธอคิดว่าฉันจะแอบดูเธอ”
“ขึ้นชื่อว่าผู้ชายต่อให้เกลียดหน้าแค่ไหนก็ไว้ใจไม่ได้หรอก”ฉันพูดแล้วคว้าเสื้อผ้าพร้อมอุปกรณ์ล้างหน้าที่ป้าเตรียมมาเพื่อจะไปจัดการตัวเอง แต่ฉันดันได้ยินประโยคหนึ่งที่ดังก่อนประตูห้องน้ำจะปิด
“ถ้าเกลียดเธอ…ฉันคงไม่มานั่งเฝ้าเธอทั้งคืนหรอกยัยโง่”
แล้วฉันก็ต้องนั่งเซ่ออยู่ในบ้านเขาหลังจากอาบน้ำเสร็จ เราทั้งสองไม่ได้พูดอะไรกันต่อเนื่องจากฉันยังโกรธเขาอยู่และมากด้วยถึงจะอยากกลับบ้านแค่ไหนก็ทำได้เพียงแต่ตักโจ๊กเข้าปากเพราะหมอนี่บังคับกันด้วยสายตา
“ถามจริงคิดยังไงห้ะ ถึงได้โดดลงน้ำไปแบบนั้น”
“ช่วย”
“ช่วยฉันทั้งที่แขนหัก แล้วก็โกรธฉันอยู่?”
“ช่วยคือช่วย มือฉันหักข้างเดียวอีกอย่างฉันไม่ได้โกรธนายเรียกว่าเกลียดขี้หน้าแล้วพาลไม่อยากสนทนาด้วยจะเหมาะสมมากกว่า”
“อ่า เพราะฉะนั้นฉันควรเลิกหาเรื่องคุยกับเธอสินะ”
“…”ฉันไม่ได้ตอบแค่ให้ความเงียบเป็นการบอกเขาเอง
“แต่ฉันอยากคุยกับเธอนี่ จะไม่คุยกับฉันจริงอะ”
“แฮ่ก!”
เอาจริงๆ ไหม ตอนนี้ฉันไม่ค่อยเข้าใจผู้ชายคนนี้เลยแหละ ผู้ชายที่มีผลต่อการเต้นของหัวใจฉันขนาดนี้อันตรายจัง
“คุณหนูครับ!”และหลังจากที่ฉันและคริสมาสสบตากันอยู่ชั่วครู่ เสียงของซีก็เรียทั้งสติและความเป็นจริงให้กลับคืนมา “หมอนี่ทำอะไรคุณหนูหรือเปล่า”
“ฉันเหรอทำ ฉันช่วยยัยนี่ไว้ตั้งหากในขณะที่นายหายไปไหน”คริสมาสรีบบอกความดีความชอบก่อนจะย้อนคนของฉันจนตอบไม่ถูก
“ไปกันเถอะซี อย่ามัวเสียเวลาอยู่ที่นี้เลยฉันต้องไปรับชุดเพื่อไปงานคริสมาสอีฟที่โรงเรียนอีก”
“นี่เธอ ไม่คิดจะขอบคุณสักคำ?”แต่แล้วคริสมาสก็มาขว้างเราเอาไว้ตรงประตูที่จะออกไปทางหน้าบ้าน โดยที่เขาเดินผ่านซีมาทางฉันแบบหน้าตาจริงจัง
“ฉันไม่ได้ขอร้องให้นายช่วยนี่”
“แล้วที่เธอโดดลงไปช่วยฉัน ฉันขอร้องไหม?”
“สงสัยจะเสียใจจนประสาทกลับไปแล้ว ตัวเองเสียใจคนเดียวไม่พอหรือไงถึงมาทำให้คนอื่นเค้ารู้สึกสับสนจนจะเป็นบ้าอยู่แล้ว”
“ฉันทำแบบนั้นเหรอ”ฉันกัดฟันแน่นมองหน้าคริสมาสที่ยื่นยิ้มพอใจที่กวนประสาทฉันได้ แต่ยังไงนะยิ้มเหรอ เขายิ้ม ยิ้มจริงๆ ด้วย
“ไปครับคุณหนู”แต่เหมือนว่าซีก็ไม่อยากให้ฉันเสียใจเหมือนทุกครั้ง เขาเลยมาดึงแขนให้ฉันเดินมาอีกฝั่งแต่ติดตรงว่าคริสมาสดันรั้งคอฉันเอาไว้แล้วลากฉันไปชิดแนบอก
ตึกตึก ตึกตึก
อะอะไรกันเนี่ย!
ไม่ใช่ซีที่เบิกตากว้างที่เห็นคริสมาสทำแบบนี้ฉันเองก็ตกใจจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว
“เพื่อเป็นการขอบคุณที่ฉันดูแลเธอดีชนิดว่ายุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม”ฉันรู้สึกว่าคริสมาสตั้งใจพูดกระแทกใส่ซียังไงบอกไม่ถูก "ฉันขอให้เธอเป็นคู่เต้นรำ...ในงานคริสมาสอีกจะได้หรือเปล่า"
“ห้ะ”เป็นคู่เต้นรำเนี่ยนะ
“อืม แฟนฉันก็ไม่มีคนอื่นฉันก็ไม่อยากลดตัวไปยุ่ง ที่มีอยู่ตอนนี้ก็เห็นแต่เธอ”
“ฉันเป็นตัวเลือกสุดท้ายว่างั้นเถอะ”
“ก็นะ แล้วแต่จะคิด”หมอนี่ทำเสียงหัวเราะในลำคอด้วยฉันได้ยินเต็มสองหูเลย ก็เพราะตอนนี้หูฉันอยู่ตรงชั่วคอเขาพอดีไงยังถูกรั้งคอเอาไว้ไปไหนไม่ได้
“โทษที ฉันไม่อยากไปกับนาย ฉันจะไปกับซี”
“คะคุณหนู”ซีทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วยล่ะ ทำหน้าเหมือนไม่อยากไปกับฉัน?
“แน่ใจ?”
“แน่ นายเนี่ยอย่าขยันกลืนน้ำลายตัวเองนักได้ไหม พูดอะไรไว้ก็ทำให้ได้ดิเพราะฉันจะเลิกรู้สึกอะไรกับผู้ชายแบบนายแล้วคริสมาส ปล่อยฉันซะ!”
ฉันกระทุงศอกเข้าที่อกคริสมาสเต็มๆ ก่อนที่เขาจะยอมปล่อยแล้วฉันก็ใช่ความเร็ววิ่งออกมาจากบ้านหมอนี่ทันที
“เห็นแก่ตัว!”ฉันสบถด่าคริสมาสมาตลอดทาง ทั้งคำพูดการกระทำและความคิดของผู้ชายคนนี้มันเกินไปแล้วฉันไม่อยากยุ่งกับเขาเลยจริงๆ ให้ตาย
“คุณหนูครับ”
“อะไร”
“เรื่องที่คุณหนูจะควงผมเข้างานนี่จริงเหรอครับ”
“ถามทำไม นายไม่อยากไปกับฉันเหรอซี”
“ปะเปล่าครับ ผมก็แค่…ไม่มีอะไรครับเรื่องชุดเอาไว้ผมจะไปรับให้นะครับ ตอนนี้คุณหนูไปพักก่อนดีกว่าหน้าตาดูซีดๆ”
“อืมตามนั้น”
ฉันรู้สึกตัวอีกทีก็เป็นช่วยบ่ายของวัน นี่นึกไม่ออกเลยว่ามาถึงบ้านและเข้ามาในห้องตัวเองได้ยังไงสงสัยจะหลับแล้วให้ซีแบกเข้าบ้านอีกแล้วแหงๆ แล้วนี่ก็ชุดในงานคริสมาสอีฟด้วยซีไปรับมาให้แล้ว
Rrrrrr เสียงไลน์แต่ไม่ใช่ของฉัน
โทรศัพท์ซีตกอยู่ที่เตียงของฉันท่าทางว่าเขาคงจะมาเฝ้าฉันก่อนหน้านี้แน่ๆ
‘คุณซีค่ะ เจอกันพรุ่งนี้นะคะ ฉันตื่นเต้นที่จะได้ไปงานเต้นรำกับคุณจัง ’Yujin
แย่แล้วยัยคริสตัล!!!
“คุณหนู”
“นาย…มีคู่ไปงานเต้นรำแล้วเหรอ?”
“คะคุณหนูครับ คือ…”
“ฉันขอสั่งให้นาย…” ฉันจะดูเอาแต่ใจไปไหมนะ “ควงสาวน่ารักคนนี้ไปงาน ไม่ต้องห่วงฉัน”
“แต่ว่า…”
“ไม่มีแต่จ้ะ ไม่มีนายฉันก็ฮอตผู้ชายไม่ขาดมือ คิกๆ”ตามนั้นเลย ช่วงนี้คริสตัลเสน่ห์แรงไม่เบาจะบอกให้
“แล้วคุณหนูจะไปกับใครครับ”
“เรื่องนั้นเหรอ…ท็อปซีเคร็ตจ้ะ”
ยังไงพี่คริสมาส จะเอาไง 5555555
มาอัพให้เพราะวันนี้เป็นคริสมาสอีฟจ้ะ ให้ของขวัญทุกคน
จัดไปยาวๆๆ ยาวมากอะสิบหน้าได้
และพรุ่งนี้ก็จะมาสเปเชียลแบบใส่ไข่ให้
เนื่องจากวันคริสมาส ก็ต้องพาเฮียเค้ามาจัดเต็มเป็นของขวัญ
เอาวให้จุใจ เอาให้แม่ยกมือหงิกกันไปเลย 5555
อย่าลืมเม้นนะคะ ไม่งั้นหวานเสร็จจะพาไปข่มปี๋เลย อิอิ
เจอกันพรุ่งนี้กับตอนพิเศษสุด ๆๆ ค๊า
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
เริ่มชอบเค้าแล้วอะดิ่...คริสมาส^^ หึๆ
แล้วนี่จะดูแลกันยังไงอะ อยากรู้อ่าาาาาาาา
ต่อด่วนๆเลยโนะ