ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    0-* เด็กกว่าแล้วไง *-0

    ลำดับตอนที่ #8 : เรื่องร้ายกลับกลายเป็นดี

    • อัปเดตล่าสุด 18 เม.ย. 50


    เพราะชีวิตคือชีวิต เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป มีสุขสมมีผิดหวังหัวเราะหรือหวั่นไหวเกิดขึ้นได้ทุกวัน อยู่ที่เรียนรู้อยู่ที่ยอมรับมัน~

    เพลงบ้าอะไรวะไม่เห็นจะจริงเลย ชีวิตฉันมันเน่าเฟ๊ะตั้งแต่เจออีตาตุ๊ยตุ่ยเติ้ลมหาภัยนั่นแล้ว ใครจะยอมรับมันลง..... ท่าเดินขึ้นห้องของฉันตอนนี้ก็คงไม่ต่างอะไรกับคนบ้าขอทานเดินขากระเผกเนื่องจากเอวเบี้ยว ถ้าฉันแกล้งทำปากให้มันเป็นง่อย คงต้องมีพี่ๆน้องๆในโรงเรียนรีบโยนฉันออกนอกโรงเรียนไม่เกิน 3 นาทีแน่ๆ .... หรือว่าจะทำปากง่อยดีหว่ายิ่งไม่อยากเข้าเรียนอยู่ด้วย เฮอะ เฮอะ


    " OoO oOo =O= "


    " มองไรวะ ไม่เคยเห็นนางงามโดนตบหรอ " พอฉันเหยียบเข้าประตูห้องมาไอพวกเพื่อนผู้ชายมันมองฉันตาโตอ้าปากหวอ ปกติพวกมันไม่เคยสนใจฉันสักกะติ๊ดหรือว่ารูปลักษณะแบบนี้มันทำให้ฉันดูเซ็กซี่ขึ้นนะ ...เฮ่อ..เฮอ

    " เฮ่ยย ผีที่ไหนวะนั่น แกไปโดนไรมาอ่ะหิงห้อย " ให้กำลังใจกันหน่อยสิวะแสนซนตอนนี้ฉันยิ่งเซ็งๆอยู่

    " ก็โดนแฟนเก่าไอพี่เติ้ลมันตบมาอ่ะดิ " ฉันตอบกลับหน้าเฉยชา ก็หน้ามันชาไปหมดแล้วจริงๆนี่หว่า

    " หา!! "


    " เออคงไม่มีใครซวยไปกว่าเราแล้วหวะ "


    " เราจะไปฟ้องพี่เติ้ล รับรองพี่เติ้ลต้องมาปกป้องแกแน่ไม่ต้องห่วงไอห้อย " แกมันมองไอ้ตุ๊ยตุ่ยในแง่ดีอยู่แล้วนี่ไอซน


    " บ้าดิ ที่มันให้ฉันเป็นแฟนก็เพราะจะให้ฉันไปเป็นไม้กันหมาต่างหากเล่า ลืมไปแล้วหรือไง "


    " แกนี่น่าเวทนาจริงๆ "


    " ไม่พูดก็ยังจะดีซะกว่านะแพท "


    " ปะ ไปห้องพยาบาลกัน "


    " ไม่ต้องๆ แกไอพิม เดี๋ยวเราก็โดนอาจารย์ถามหรอกว่าทั้งหัวทั้งหน้าทั้งเอวไปโดนอะไรมา "


    " ไม่ต้องถามอาจารย์เค้าก็รู้อยู่แล้วหวะ เพราะหน้าแกตอนนี้มันเป็นรอยนิ้วมือทุเรศกว่าเมื่อเช้าอีกนะเว่ย "


    " ขอบใจสำหรับคำชมหวะ คาบบ่ายเราไม่เรียนนะ ไปและแล้วเจอกันหลังเลิกเรียน " ฉันพูดพร้อมเตรียมหยิบกระเป๋าเดินออกจากห้อง


    " เห้ย แล้วตกลงแกจะไม่ทำแผลจริงๆหรอวะ "

    " ไม่อ่ะเดี๋ยวก็หาย เฮ่อ เซ็งวุ้ย "

     



    ตอนนี้ฉันยืนเตะฝุ่นอยู่หน้าห้องน้ำหญิงบรรยากาศชั่งสวยงามกับคนที่พึ่งโดนตบมาเสียนี่กระไร จะมีใครซวยไปมากกว่าฉันไหมเนี่ย ฉันเกลียดๆๆไอ้ตุ๊ยตุ่ยเติ้ลจริงๆเลย

    " ไงมายืนทำไรอยู่แถวนี้ หละแม่สาวน้อย " ฉันเด็กมากหรือไงนะเรียกกันอยู่ได้สาวน้อยเนี่ย ฉันหนะสาวแก่แล้วนะเฟ่ยยยย [ สาวแก่ฟังแล้วมันแก่จริงๆนะเนี่ย ]


    " อารมณ์ไม่ดี ไปไกลๆเลยไป๊ " ฉันหันหลังไปพูดแต่แล้วก็ต้องตะลึงตึงตึงตึงตัง ก็คนที่เรียกฉันว่าแม่สาวน้อยเมื่อครู่มันเป็น…


    " พะ…พี่….พีมม O_o "


     

    " ตกใจหรือว่ากลัวพี่กันแน่เนี่ย ..เห้ยย OoO "

     

    " แหะๆ ก็ทั้ง 2 อย่างเลยอ่ะ " เห้ยอะไรมิทราบ ใครชื่อเห้ย ไหนๆๆ


    " ง่ะ พูดจริงดิ "


    " ฮ่าๆ ล้อเล่นๆ หน้าตาอย่างงี้ใครจะไปกลัวลง " ก็พี่ออกจะขาวเนียนตาคมเข้มจมูกโด่งแถมยังมีริมฝีปากอมชมพูที่ใครๆเห็นแล้วต้องตกหลุมรักเป็นแน่

    " อื้ม..ว่าแต่ใครทำให้อารมณ์ไม่ดีอ่ะ.."


    " ก็ไม่มีไรมากหรอก " ก็ไอ้ตุ๊ยตุ่ยมหาภัยอ่ะดิ


    " โดนแฟนเก่าไอ้เติ้ลตบมาหรอ " อ๋อไอที่เห้ยนี่สงสัยจะตกใจกับหน้าฉันมากหละสิ คงจะยังไม่เห็นท่าเดินฉันสงสัยท่าเห็นแล้วคงต้องร้อง กรี๊ด แต๋วแตกแน่ๆเลย


    " เป็นหมอดูหรือนี่พ่อคู้นนน "


    " ฮ่าๆ ก็เมื่อกี้พี่เดินผ่านเปรี้ยวกับชมพู่มาหน้าตาก็ไม่ต่างอะไรจากห้อยเลยอ่ะ "


    " อืม…ห้อย…รู้ชื่อเราได้ไง..ว่าแต่เราไม่ได้ชื่อห้อยจำไว้ชื่อ หิง-ห้อย โอเค๊?? "

     

    " ฮ่าาาา โอเคๆ หิงห้อยจ้าหิงห้อย "


    " เออ..เลิกพูดเถอะพี่พีมก็โดดเรียนเหมือนกันหรอเนี่ย "


    " หน้าพี่เหมือนเด็กเรียนมากเลยหรอ "


    " อื้อๆ "


    " เอาเหอะๆ ไปโรงอาหารกันไหม กำลังหาเพื่อนกินอยู่เลย แฮะๆ " อย่าทำหน้าตาน่ารักน่าร้ากกกกอย่างงั้นสิเค๊อะ …ไม่ได้ๆฉันจะไม่หวั่นไหวกับคนหล่อ


    " กินอ่ะเลี้ยงป่ะล่ะ "


    " ได้เลย แต่พี่ว่าพี่พาหิงห้อยไปทำแผลก่อนดีกว่านะ "


    " ไม่ได้ๆแล้วเราจะบอกอาจารย์ห้องพยาบาลว่าไงอ่ะ "


    " บอกว่าถูกพี่ตบละกัน "


    " ฮ่าๆๆ ตลกคาเฟ่แล้วไหมล่ะ เราไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวกลับบ้านค่อยไปทำแผลก็ได้ ไปกินฟรีดีกว่า ฮี่ๆ "


    " จ้ะๆ งั้นก็ได้ "


    " จ้ะเจอะอะไรกันสยิวอ่ะ " ...แต่ก็ชอบนะเอิ๊กๆ


    " ฮ่าๆ เออๆ ไปกันเถอะ " เฮ่อ ห้องน้ำกับโรงอาหารมันก็ห่างกันเป็นกิโลแล้วฉันจะเดินเป็นขอทานเอวเบี้ยวไปถึงโรงอาหารไม่เนี่ย


    " เห้ย เอวเป็นไรอ่ะห้อย เดินแปลกๆ " ห้อย..อีกแล้วหรอฉันคงไม่หลุดพ้นคำนี้จริงๆ


    " ก็ตอนทำสงครามกับยัยเปรี้ยวกับชมพู่อ่ะ "


    " ปะๆ ให้ขี่คอ " อ๊ากกก อย่านะฉันยังไม่อยากใจเต้นตุ๊มๆต่อมๆตอนนี้ ม่ายยยยย


    " ไม่อะเดินไหว "


    " อย่าดื้อได้ไหมเด็กน้อย " แล้วพีม[ เราสนิทกันแล้วเลยไม่ต้องเรียกพี่ ฮิๆ ฮุๆ เฮะๆ]ก็มาขยี้หัวฉันเล่นใหญ่


    " เราไม่ใช่เด็กน้อยนะเฟ่ยยย "


    " ถ้าไม่อยากเป็นเด็กน้อยก็รีบขึ้นหลังมาเร็ว " ก็ได้..ฉันยอมให้นายคนเดียวเลยนะพีมพ่อเทพบุตรของช๊านนน


    " อืมๆ " วันนี้ถึงแม้ว่าฉันจะเจอเรื่องโชคร้ายมาแต่อย่างน้อยก็ทำให้ฉันได้รู้จักพี่พีมมากขึ้น ในเวลาที่ฉันทุกข์อาจจะมีพี่พีมเป็นเพื่อนคุยที่ถูกคอได้ดีพอๆกับพวกเพื่อนๆฉันได้เลย…เขิลจัง ฮิๆ

      "  นี่บ้านห้อยหรอ "

    " คงไม่ใช่ม้าง ก็เดินมาด้วยกันแล้วยังจะมาถามอีก " หลังจากได้คุยกับพี่พีมวันนี้ฉันก็รู้เลยว่าพี่เค้านิสัยดีเอามากๆ แต่ก็กวนบาทาไปหน่อย สรุปแล้วก็น่ารักใช่เล่นเลยนะเนี่ย ฮิๆๆ พี่พีมอุตส่าห์อาสาพาฉันมาส่งถึงบ้านในเวลาที่ใครๆก็ยังไม่เลิกเรียนก็นี่มันบ่าย 2 เองอ่ะ คนที่เดินผ่านฉันกับพี่พีมเค้าคงนึงว่าพวกเราคนนึงประดุจเทพบุตรอีกคนเหมือนขอทาน ฮือออ...ก็เพราะอีตาตุ๊ยตุ่ยนั่นอีกอ่ะดิ

    " ฮ่า ก็ถามตามมรรยาทไง ใครๆเค้าก็พูดอย่างนี้กันไม่ใช่หรอ "

    " เหอะ เหอะ งั้นเราเข้าบ้านก่อนละกันนะ "

    " เดี๋ยวๆ แล้วห้อยมีเพื่อนอยู่ที่บ้านรึเปล่า " ถ้าบอกว่าไม่มีฉันก็จะโดนพี่พีมเข้ามาปล่ำปล๊ำรึเปล่าเนี่ย คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจอยู่ด้วย วันนี้แม่ฉันก็ไปข้างนอกด้วยตามภาษาแม่บ้านไม่มีอะไรทำ

    " อ๋อ มีดีมีเยอะแยะเลย ทั้ง ลุง ป้า น้า อา พี่ๆ น้องๆ  พ่อ แม่ พ่อของพ่อของแม่ พ่อของแม่ของพ่อ อูยยย เยอะแยะไปหมด "

    "  = =;;  สงสัยจะเยอะจริงๆ "

    " แฮะๆไปและนะ "

    " โชคดีๆ "

    อ่า ที่นอนอันแสนนุ้มมนุ่ม ถึงสวรรค์สักที แล้วนี่ฉันจะทำแผลยังไงเนี่ยทำเป็นไม่สักหน่อย เอาน้ำมาล้างๆหน้าแล้วใส่ยาแดงหรอ บ้าดิ  จำได้ตอนเด็กๆฉันเคยหกล้มแล้วแม่ก็ให้ล้างแผลทายาแดงใส่ นี่แหละวิธีปฐมพยาบาลที่ฉันรู้จัก แง...เอาก็เอาวะ..ทายาแดงที่หน้าเป็นไงเป็นกัน


    ก๊อกๆ ก๊อกๆ

    " ไอห้อยโว้ยยยย "  คร่อกกฟี้ วันนี้ฉันเหนื่อยมามากแล้วนะพี่จะเรียกหาโคนมอะไรเล่า

    " อะไรมีอะไร " ฉันเปิดประตูด้วยความง่วงนอนสุดฤทธิ์

    " อ๊ากกกกกกกกกก ผีหลอก "

    " อะไรของพี่เนี่ย เราก็แค่ปฐมพยาบาลที่หน้านิดหน่อยเท่านั้นเอง "

    " แกนี่มันเอ๊ดดี้ผีอัปลักษณ์จริงๆเลยหวะ แล้วไปโดนไรมาวะ "

    " โดนตบ  ห้ามบอกแม่นะ "

    " หา!! ใครตบแกฟะห๊า เดี๋ยวข้าจะไปจัดการให้ "

    " ไม่ต้องๆแล้วที่เรียกให้ตื่นมาอะมีอะไร คนกำลังเหนื่อยๆ"

    " แม่ไม่อยู่ ... นั่นก็แปลว่าแม่ออกไปข้างนอก..ประเทศ "

    " อารายยยยยยยยยยยน้า!!!! " แม่ออกนอกประเทศหรอ ถูกจับไปเรียกฆ่าถ่ายงั้นดิ ไม่ใช่ๆ แม่ฉันจะมีใครเอา เอ้ยยย ไม่ใช่

    " แม่หนีไปหาพ่อที่ญี่ปุ่น อีก3 อาทิตย์ถึงจะกลับตากี้แม่โทรมา "

    " ฮือๆๆ เราไม่อยากอยู่บ้านกับพี่ 2 ต่อ 2 ตลอด 3 อาทิตย์หรอกนะ "

    " ไอควาย ข้าได้ข่าวว่าแกไปเป็นแฟนกับไอเติ้ลหรอ " จะมีพี่ที่ไหนด่าน้องว่าไอควายได้อีกไหมเนี่ย โดยเฉพาะน้องไม่รักดีอย่างฉัน

    " เออ ก็เลยถูกตบนี่ไง แล้วก็ไม่ได้ตบอย่างเดียวด้วยรู้ไหมวันนี้เราต้องเดิน ตูดเบี้ยวเอวเบี้ยวตลอดวันเลย " ...แต่อย่างน้อยก็ยังพอมีคนให้ขึนไปขี่คอ อุ๊วะฮะฮ่า

    "  อืมม เข้าห้องไปได้แล้ว แล้วอย่าลืมไปล้างหน้าละ ยาแดงเค้าไม่ได้ให้ทาเวลาถูกตบ ไอน้องต๊องเอ๊ย เดี๋ยวข้าทำให้ ไปๆ " อิอิ อย่างน้อยพี่ก็มีประโยชน์ในเวลานี้หละน้า




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×