ความรักของเรา ^o^

ณ หมู่บ้านแสงตะวัน เป็นหมู่บ้านเล้กๆที่ห่างจากกรุงเทพฯเพียงไม่ไกล ขณะนั้นนัตชากับนิติภูมิ กำลังยิงนกอยู่ใต้ต้นไม้ นัตชาลองความแม่นให้พี่ชายดู ทันใดนั้นนัตชาก็ยิงนกตกลงมาดัง"ตุ๊บ!" แต่ไม่วายนัตชาได้หันหนังสติ๊กมาทางนิติภูมิแล้วยิงลูกหินโดนหัวของนิติภูมิ ด้วยความสะใจ แล้วนิติภูมิก็ไล่เตะนัตชา จนถึงบ้าน นัตชาฟ้องแม่ว่า "แม่จ๋าพี่นิไล่เตะนัตจ๊ะแม่" นิติภูมิจ้องหน้านัตชาด้วยความโกรธ "แกไล่เตะน้องทำไมล่ะเจ้านิ" "ก็น้องยิงลูกหินใส่ผมก่อนอะ" แม่ตกใจ "จริงหรอ นัตชา" "จ๊ะแม่" "เอาอีกแล้วนะเจ้านัต ชอบแกล้งพี่จริงๆ" เมื่อแม่พูกจบก็เดินหนีไปปล่อยให้นิติภูมิไล่เตะนัตชาต่อ เพราะนัตชาซนจึงปล่อยให้พี่ชายสั่งสอน (อิอิ) เวลาต่อมา นิติภูมิก็จบชั้นม.6 นิติภุมิสอบติดคณะนิติศาสตร์ ในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ นิติภูมิสอบได้อันดับที่ 1 ของประเทศเชียวล่ะ และนิติภูมิก็ได้พบกับจักรินทร์หนุ่มไฮโซที่อยากเป็นทนายความ ทั้ง 2 คน รู้จักกันตอนรับน้องในคณะ นิติภูมิและจักรินทร์ได้เป็นเพื่อนสนิทกัน ในตอนที่เรียนจักรินทร์เรียนไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ ดีที่มีนิติภูมิคอยช่วยเหลือ ทั้ง 2 อาศัยอยู่ด้วยกันและทำให้รู้จักกันมากขึ้น