คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3 : Little cute brat
"มันไปมุดหัวอยู่ไหนวะ" ร่างสูงเอ่ยสบถขณะที่มองซ้ายขวาหาเงาร่างเล็ก ๆ ในหมู่ฝูงชนที่เดินไปมา ขายังคงก้าวเดินไปอย่างเร่งรีบโดยไม่สนใจว่าจะชนใครบ้าง เพราะเมื่อคนที่โดนชนจะตวาดว่าอะไร ทันทีที่เห็นหน้าคนชนก็จะพากันหลีกไปห่าง ๆ โดยอัตโนมัติ
หามาได้เกือบชั่วโมงเต็ม ๆ แล้วก็ยังไม่มีวี่แวว แล้วพวกนั้นมันไปที่ไหนกันแน่ฟะ
........................................
ขณะเดียวกันทางด้านสึนะ
"นี่ ๆ คิดว่าชุดนี้เป็นไง ดูเหมาะกับแกดีนะ" นักดาบหนุ่มเอ่ยพลางยื่นชุดที่ว่านั่นให้ดู
"อ...เอ่อ ผมว่าไม่นะครับ แล้วอีกอย่างนึง...........นี่น่ะ มันเสื้อผ้าผู้หญิงไม่ใช่เหรอครับ!!!!!" ร่างเล็กเอ่ยขึ้นอย่างหมดความอดทนเมื่อคนตรงหน้ายังคงพยายามยัดเยียดเสื้อผ้าที่มองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นเสื้อผ้าผู้หญิงที่ตั้งอยู่เกลื่อนร้าน เหล่าลูกค้าและพนักงานสาว ๆ หันมาหัวเราะคิกคักกับภาพคนสองคนตรงหน้าทำให้ร่างบางรู้สึกตัวพลางเอ่ยข้ออ้างให้ออกห่างจากร้านพวกนี้โดยเร็ว
"เอาน่า มันก็เหมาะกับแกดีออก อ๊ะ เดี๋ยวฉันซื้อชุดนี้ให้แกดีกว่า" ชายหนุ่มยังคงเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจแล้วหยิบชุดที่ว่าไปยื่นให้แคชเชียร์ทันทีโดยไม่ฟังเสียงคัดค้านเป็นพัลวันของเด็กหนุ่มเลยแม้แต่น้อยซ้ำร้ายเมื่อจ่ายเงินเสร็จ
"แกเอาชุดนี้ไปเปลี่ยนใส่ซะ" ชายหนุ่มว่าพลางยื่นถุงกระดาษที่ใส่ชุดที่เพิ่งซื้อมาให้
"หา" เด็กหนุ่มร้องลั่นอย่างไม่เชื่อหู
"เอาน่า ไปเปลี่ยนตรงโน้นไป ใส่สูทอย่างดีแบบนี้ฉันเห็นแล้วอึดอัดเฟ้ย" ชายหนุ่มเอ่ยพลางยัดถุงใส่มือเด็กหนุ่มแล้วดันให้ไปทางที่มีห้องกั้นไว้เปลี่ยนเสื้อพลางบอกเหตุผลนั้นออกมา
เด็กหนุ่มยืนอึ้งไปสักพัก ก่อนจะเผลอยิ้มออกมาอย่างเห็นด้วยพลางเอ่ยทิ้งท้ายก่อนที่จะเดินไปทางห้องเปลี่ยนเสื้อ
"ยังดีนะครับที่เป็นกางเกง ไม่อย่างนั้นถึงตายผมก็ไม่ใส่"
"ถึงได้เลือกกางเกงให้ไง"
สักพักเด็กหนุ่มก็เดินออกมาพร้อมชุดที่ว่า
เสื้อแขนกุดคอปกสีดำกับกางเกงสีดำที่รัดรูปโชว์เรียวขาเล็กของเด็กหนุ่มพร้อมเข็มขัดเส้นโตขับเน้นส่วนเอวคอดให้ดูเด่นคลุมไว้ด้วยเสื้อโค้ทหนังสีดำแบบมีฮู้ท ใบหน้าของเด็กหนุ่มแดงอย่างห้ามไม่อยู่ท่าทางไม่ค่อยพอใจชุดที่ใส่เท่าไหร่นัก หากแต่คนเลือกชุดให้กลับไม่คิดเช่นนั้นกลับมองนิ่งราวกับเจอสิ่งไม่คาดฝัน
"มองอะไรครับ" เด็กหนุ่มเอ่ยห้วน ๆ อย่างไม่สบอารมณ์
"นายนี่.............น่ารักกว่าที่คิดไว้อีกแฮะ" ชายหนุ่มเอ่ยออกไปตรง ๆ เรียกให้ใบหน้าหวานยิ่งแดงจัดขึ้นไปอีก
"ผมหิวแล้ว ไปหาอะไรกินดีกว่า" ร่างเล็กเอ่ยขึ้นหวังหยุดบทสนทนา
สิ้นคำของร่างเล็ก ชายหนุ่มก็ก้มดูนาฬิกาตัวเองที่บอกเวลาเกือบเที่ยงแล้ว
"นั่นสินะ ใกล้ได้เวลากินข้าวแล้วนี่นา งั้นไปหาอะไรกินก่อนละกันฉันรู้จักร้านอร่อย ๆ แถวนี้ด้วยนา" ชายหนุ่มว่าพลางลากร่างเล็กไปโดยไม่ฟังอะไรแม้แต่น้อย ขณะที่เจ้าตัวปลงตกกับนิสัยนี้ของชายหนุ่มได้แล้วก็ยอมให้โดนลากไปยังร้านอาหารที่ว่านั้นแต่โดยดี
...........................................
ตัดกลับมาที่ Xanxus
"........." ร่างสูงยังคงมองหาอย่างไม่ละลดท่ามกลางฝูงชน หากแต่เมื่อเหลือบไปเห็นนาฬิกาบอกเวลาแล้วความคิดบางอย่างผุดวาบขึ้นมา
ตอนนี้ใกล้จะเที่ยงแล้วพวกนั้นต้องหาอะไรกินแน่ เพราะฉะนั้น ที่ ๆ มีโอกาสเจอได้มากสุดตอนนี้คือ..............ร้านอาหารไงล่ะ!!
คิดได้ร่างสูงก็วิ่งพรวดไปยังร้านอาหารที่อยู่ใกล้ที่สุดด้วยความเร็วสูงพลางสบถในใจ
บัดซบที่สุด อย่าหนีหายไปเชียวนะไอ้พวกสวะ ถ้าฉันหาเจอล่ะก็แกโดนเชือดทิ้งแน่ไอ้ฉลามเฮงซวย
......................................
"ฮัดชิ้ว" ชายหนุ่มจามเสียงดังลั่นเรียกให้คนในร้านหันมามองเป็นตาเดียว ซึ่งร่างเล็กที่นั่งข้าง ๆ ยิ้มแห้ง ๆ แล้วผงกหัวเป็นเชิงขอโทษคนที่มองมาเท่านั้นโดยตัวต้นเหตุไม่มีความรู้สึกอะไรอย่างที่ว่าเลยแม้แต่นิดเดียวซ้ำยังสบถออกมาเสียอีก
"ใครมันนินทาฟะ" ชายหนุ่มเอ่ยพลางถูจมูกไปมาแล้วเริ่มลงมือจัดการอาหารตรงหน้า
"อ...เอ่อ ก...กลับกันได้แล้วมั้ง" ร่างเล็กเอ่ยขึ้น เมื่อดูเวลาที่นาฬิกาในร้านแขวนไว้
"เฮ้ย เดินต่ออีกหน่อยน่า ฉันยังพาทัวร์แถวนี้ได้ไม่ทั่วเลย" ชายหนุ่มเอ่ยค้าน หากแต่เด็กหนุ่มที่นั่งอยู่ด้วยกลับพยายามให้กลับให้ได้พลางเอ่ยในใจ
ขืนไม่รีบกลับมีหวังโดนจับใส่ชุดผู้หญิงพวกนั้นอีกแหง ๆ TT^TT
หากแต่ดูเหมือนชายหนุ่มตรงหน้าจะไม่เข้าใจ จึงเอ่ยต่อ
"เอาน่า บอกไอ้คุณบอสไว้แล้วว่าออกมากับฉันนี่นา" ชายหนุ่มเอ่ยอย่างสบายใจ โดยไม่ทันสังเกตเห็นสีหน้าของเด็กหนุ่มที่ซีดลงถนัดตาพลางจ้องไปยังด้านหลังของชายหนุ่ม
"ส...สควอโล่" เด็กหนุ่มเอ่ยเสียงสั่น ๆ พลางจ้องสิ่งที่อยู่ด้านหลังชายหนุ่มแต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะเข้าใจผิดจึงเอ่ยต่อไป
"รับรองไม่มีอันตรายอะไรหรอกน่า ถ้ามีเดี๋ยวฉันจัดการเอง"
เด็กหนุ่มยิ่งหน้าซีดลงไปอีก สีหน้าดูราวกับจะอยากร้องไห้เสียเต็มแก่ แต่ก็ร้องไม่ออก ถึงจะพยายามสื่อสารให้รู้แต่ดูเหมือนคนตรงหน้าจะไม่รู้ตัวเอาเสียเลย
"อีกอย่างนึงถึงแกจะหายไปก็ไม่ใช่ว่าจะมีปัญหาคอขาดบาดตายอะไรสักหน่อยนี่นาเพราะยังไงคนอย่างไอ้คุณบอสนั่นไม่มีทางโผล่มาข้างหลังแล้วตื้บฉันข้อหาพาแกออกมาหรอกน่า +55555"
เด็กหนุ่มยิ่งหน้าซีดหนักเมื่อตระหนักได้ว่า ชายหนุ่มไม่ได้รู้สึกถึงคำเตือนที่เขาพยายามจะบอกถึงลางหายนะที่ปรากฏขึ้นข้างหลังเอาซะเลยขณะที่มองไปยังด้านหลังชายหนุ่มอย่างหวาดกลัว
เพราะว่า 'ไอ้คุณบอส' ที่กำลังตกเป็นหัวข้อนินทานั้นกำลังยืนจังก้ามองมายังพวกเขาด้วยตาขวางพร้อมออร่าสีดำเป็นแบ็คกราวด์อยู่ด้านหลังชายหนุ่มนั่นเอง
"อย่างนั้นเองหรือครับ ไอ้คุณลูกน้องสวะที่เคารพ" จบคำพูดของเสียงที่คุ้นหูที่ดังขึ้นเบื้องหลังทำให้ชายหนุ่มชะงักค้างอยู่กับที่ สีหน้าเริ่มซีดขึ้นถนัดตาขณะที่ทางเด็กหนุ่มเสสายตาไปมองทางอื่นด้วยความหวาดกลัวจนตัวสั่นงก ๆ เป็นลูกนก นึกสวดมนต์ให้ฉลามผู้น่าสงสารและตัวเองผู้เคราะห์ร้าย
"แล้วทีนี้จะเตรียมพร้อมลงนรกกันได้รึยังล่ะครับ ไอ้คุณสวะทั้งสอง" เสียงทุ้มต่ำนั้นเอ่ยออกมาอย่างนิ่ม ๆ หากแต่ประโยคที่หลุดออกมาทำเอาทั้งสองเสียวสันหลังวาบ
อนิจจา.........สุดยอดลางสังหรณ์ของเด็กหนุ่มร้องเตือนชัด
งานนี้เอ็งตายชัวร์.............TT[]TT
TBC
ความคิดเห็น