คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #53 : [OS] 허리 아파?? (MARKSON)
허리 아파??
Mark
x Jackson
ตื่นมาก็ไม่เห็นคนข้างกายแล้ว
หาวหวอดขยี้ผมยุ่งๆของตัวเอง พลิกกายลงจากเตียง มือจับหลังพลางขมวดคิ้วเพราะความปวดหนึบๆด้านหลัง
ชายหนุ่มถอนหายใจเด็ดผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป
ชำระร่างกายไม่ถึงสิบนาทีก็เดินออกมา เด็กร่วมห้องก็ยังไม่กลับมา
‘ไปไหนตั้งแต่เช้า’
กำลังจะหยิบโทรศัพท์โทรหา
ประตูห้องก็เปิดเข้ามาก่อน หันไปพอดีสบตากลมโตของคนที่เบิกตากว้างมองเขา
แก้มแดงแปร๊ด รีบผลุบเข้ามาหยิบโทรศัพท์ในห้องแล้วรีบวิ่งลิ่วออกไป
ไม่พูดไม่จาสักคำ
มาร์คขมวดคิ้วงงๆ
ก้มหน้ามองแล้วถึงพอจะเข้าใจที่แจ็คสันอาย ก็เขาเพิ่งออกมาจากห้องน้ำ
เสื้อก็ไม่ใส่ ทั้งตัวมีแค่ผ้าขนหนูผืนเล็กเหน็บหลวมบนสะโพก
และที่สำคัญคงเห็นร่องรอยที่ตัวเองทำบนตัวเขาเมื่อคืนด้วยล่ะมั้ง
‘หึ
เจ้าเด็กขี้อายเอ๊ย’
ชายหนุ่มรีบแต่งตัวด้วยชุดเสื้อผ้าสบายๆ
เขาไม่ได้รีบเหมือนแบมแบมกับจินยองที่ต้องรีบเช็คเอาท์เพื่อบินกลับเกาหลีไปทำงานก่อนเพื่อนๆในวง
ในเมื่อตอนนี้เจ้าเด็กแสบที่มักตัวติดกับแบมแบม ไม่มีแบมแบมให้เกาะแล้ว จินยองก็ไม่อยู่ในให้อ้อน
ตอนนี้ก็คงไปอยู่ห้องยองแจกับเจบีนั่นแหละ เพราะเจ้ายูคยังไม่น่าจะตื่น
แล้วก็ไม่พลาด...ทันทีที่เปิดประตูเข้าห้องพักของลีดเดอร์และแม่โคโค่
(?) ก็เจอร่างของคนที่เขาตามหานอนคว่ำหน้าเล่นโทรศัพท์อยู่บนโซฟา
“ตื่นแล้วเหรอ?
นายกินข้าวเช้ารึยัง?”เจบีถามเขา
ให้เดาสองคนขี้เซานี่เพิ่งตื่นแล้วยังไม่กินข้าวแน่ๆ
“ไม่ล่ะ
ว่าจะออกไปกินข้างนอกกับแจ็คสัน”
“เอ๊ะ”บุคคลที่โดนกล่าวถึงเงยหน้ามองพี่ชายของวงงงๆ
แล้วก็รีบก้มหน้างุดลงหน้าจอต่อ เจบีที่เห็นอะไรแปลกๆรีบเอาตัวรอดด้วยการจูงมือยองแจออกไปห้องอาหารก่อนจะหมดคาบอาหารเช้า
ปล่อยให้สองหน่อผมทองอยู่ด้วยกันสองคน
“เจ๊บบบบ!!!
ลุกเดี๋ยวนี้เลยนะ!!!”แจ็คสันร้องลั่นน้ำตาเล็ด
เขม่นตามองพี่ชายขี้แกล้งท่าทีฮึดฮัด มาร์คที่นั่งลงบนสะโพกนุ่นแน่นยิ้มกว้าง
หัวเราะเสียงสูงแต่ก็ยอมลุกขึ้นให้เด็กแสบลุกขึ้นมานั่งดีๆ กลัวจะโดนทั่งทับอีก
มาร์คนั่งลงบนอีกด้านของโซฟา สักพักก็เลื้อยไปหนุนหน้าตักของแจ็คสันที่ส่งเสียงไม่พอใจแต่ก็ไม่ผลักเขาออก ปล่อยให้บรรยากาศโดยรอบเงียบลงจนกลายเป็นแจ็คสันเองที่รู้สึกอึดอัด กำลังจะเอ่ยปากพูดอะไรบางอย่างตาก็เหลือบเห็นมาร์คอัพอินตราแกรมขึ้นมาก่อน มือป้อมกอดเข้าไปดูก่อนที่ตาโตจะเบิกกว้าง
วางโทรศัพท์ลงตีมาร์คเข้าเต็มแรง ฝ่ายชายหนุ่มก็ขยับตัวหนีทั้งหัวเราะสะใจสะเป็นจะตาย ผิดกับคนตัวขาวที่กำลังหน้าแดงตัวแดงอายจนเลือดแทบจะกองไปอยู่ที่หน้าหมดแล้ว
“You
so BAD!!! MARK You’re sly!!!”
(มันมันแย่!!! มาร์ค คนขี้โกง!!!)
“Calm
down baby, Calm down”
(ใจเย็น
ที่รัก ใจเย็น)
แจ็คสันสูดลมหายใจเข้าลึก
ลดมือที่กำลังถือหมอนเป็นอาวุธลงลง พยายามระงับความโกรธ ก้มเก็บโทรศัพท์ นั่งลงกับโซฟา
ร้องโอ๊ยเบ้ปากเจ็บ
“เจ็บเหรอ?”
“เจ็บดิวะ
ใครเป็นบ้ากดผมลงพื้นวะ! พื้นแม่งก็โคตรแข็ง
โรคจิต”ปากแดงก่ำขมุบขมิบด่า นิ้วก็กดโทรศัพท์รัวๆ แต่ตากลับไม่ยอมมองเขาที่สิ
“ตอนหลังฉันก็ให้นายเปลี่ยนที่อยู่นี่”
“เปลี่ยนไปอยู่บนน่ะนะ! เจ็บเหมือนกันนั่นแหละวะ! โดนเสียบนะเฟ้ย
ไม่ได้เล่นโยคะ”
“อ่า
จะว่าไปคืนนี้เล่นท่าโยคะกันไหม”
“ไปตายซะ!!! ลบอันนั้นออกด้วย น่าเกลียด”
“ยิ่งลบคนก็ยิ่งสงสัยน่ะสิ
จริงไหม”มาร์คยิ้มอย่างเป็นต่อให้เด็กตัวขาวอมลมพองแก้มงอนกลับมาให้
“แล้วจะเอาลงทำไม”
“ก็แค่อยากถาม”
“คนก็อยู่แค่นี้
ฮยองง้างปากถามยังใช้พลังงานน้อยกว่าจิ้มโทรศัพท์รอภาพโหลดเลย”ตอบกลับงอนๆ
เบี่ยงศีรษะหลบมือแกร่งที่จะขยี้ผมสีอ่อนของตัวเอง
ร้องโวยวายเมื่อมาร์คตัดใจไม่เล่นผมแต่กลับรั้งร่างเขาไปกอดหอมรัดฟัดเหวี่ยงให้ทั้งคอทั้งแก้มแดงก่ำไม่แพ้ริมฝีปาก
“พอแล้ว! หยุดดิ! ฮยอง!”สุดท้ายก็ทนไม่ไหวผลักอีกคนไปเต็มแรง
กำลังจะหันไปต่อว่าก็ทันเห็นสีหน้าเจ็บๆของมาร์คพอดี”
“พี่เจ็บหลังเหรอ?”
มาร์คไม่ตอบยิ่งทำให้เจ้าเด็กตัวแสบเริ่มยิ้มกว้าง
เห็นช่องทางตอบโต้คืน ก้มหน้ากดโทรศัพท์ยิกๆไม่ถึงนาทีอินตราแกรมมาร์คก็มีเครื่องหมายเตือน
พอเข้าไปก็เห็นภาพลักษณะเดียวกัน แคปชั่นก็แสนจะยวนยีด้วยดารถามคำถามเดียวกันคืนของเด็กตรงหน้า
“คนแก่หลังเดาะ
55555555555”แจ็คสันล้อพลางหัวเราะก๊ากๆ ไม่ได้สังเกตเลยว่าภัยกำลังจะมาเยือนตัว
มือแกร่งคว้าไหล่ขาวนอกเสื้อกล้ามสีดำ
ลูบไล้เบาๆแต่ทำเอาคนเด็กกว่าขนลุก
“สะโพกนายคงไม่เจ็บมากใช่ไหม?...”
คำถามเหมือนจะห่วงใย
แต่แววตาที่จ้องมาไม่ใช่เลย
“งั้นวันนี้เรามาทำให้สะโพกนายครากกันเถอะ
ที่พื้น ที่โซฟา เตียง รึห้องน้ำดีล่ะ อยากรับลมก็มีระเบียงนะ
จะจัดให้ทุกที่เลย...ที่รัก”
.
.
.
.
.
.
.
อาลัยให้เอวแจ็คสันด้วยครับ
คร่อก...
(วิญญาณหลุดออกจากร่าง)
-------------------------------------------------------------
กรี๊ดแรง โอ๊ยยยย สองคนนี้เล่นอะไรกัน ฮืออออออออออ
ไม่หวายยยย ฟินไม่ไหวแล้วววว
ความคิดเห็น