คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [SF] Good Morning (TAECKHUN)
Good Morning
TAECKHUN 2PM
อากาศเย็นๆยามเช้าทำให้ร่างสองร่างบนเตียงขยับเข้าหาความอบอุ่นจากผิวกายของกันและกันอย่างแนบแน่นดวงตาคมค่อยๆปรือง่วงใช้แขนดันตัวเองมากึ่งนั่งกึ่งนอนพิงหัวเตียงมองใบหน้าหวานยามหลับใหลของคนรักอย่างมีความสุขปากบางแย้มยิ้มน้อยๆเอื้อมมือแกร่งไปปัดผมหน้าม้าสั้นที่ระใบหน้าเล็กออกแผ่วเบาแต่คงไปรบกวนคนนอน ร่างบางเลยครางฮือก่อนที่แพขนตางอนหนาจะกระพือเบาๆเผยให้เห็นดวงตากลมใสแจ๋วภายใต้เปลือกตาบางนั่น
"Umm what time is it? TAEC"เสียงทุ้มใสเอ่ยเสียงยืดเพราะยังงัวเงียอยู่
"6.40 am. You should wake up now. It late"
"UM you lie me. We haven't work today"
แทคยอนหัวเราะเบาๆกับคนที่ทำตาปรือเหมือนไม่อยากตื่นแต่ยังมีสติพอจะจับผิดเขาอีก ตอนตื่นนอนหรือครึ่งหลับครึ่งตื่นนิชคุณจะเผลอพูดภาษาอังกฤษออกมาทุกครั้งไม่รู้ว่าเพราะสัญชาติญาณหรือเพราะชินที่มีร่างสูงเก่งอังกฤษเคียงข้างตอนตื่นนอนกันแน่ถึงได้รัวอังกฤษออกมาแบบไม่ยั้งแบบนี้ทุกเช้า
"OK, I laid you. What you want to eat for breakfast?"
"ซี่โครงหมูย่าง"
.
..ที่เรื่องอย่างนี้เกาหลีปร๊อเลยทีเดียว...
"ตั้งแต่เช้าเลยเนี่ยนะ ไม่ดีมั้งคุณ"
ดวงตาหวานตวัดมองร่างสูงเคืองๆ
"เมื่อคืนใครทำฉันหมดแรง ไม่ต้องมาบ่นเลย"
"ครับๆ ได้ตามที่ต้องการครับ"ร่างสูงยกมือยอมแพ้แต่โดยดี
แต่ไม่ทันที่ร่างสูงใหญ่จะลุกขึ้นจากเตียงเรียวแขนบางขาวก็เอื้อมมาจับต้นคอแทคยอนโน้มลงมาประกบจูบยามเช้าแผ่วเบายิ่งกว่าปีกผีเสื้อแต่กลับหอมหวานอบอุ่นวาบไปทั้งร่าง
"Good morning, Taec"
"Good morning, Khun"
ยามเช้าของหอพัก 2pm ดูจะสงบเงียบกว่าทุกวัน แน่สิเจ้ามักเน่หน้าแก่ก็หอบเอาจักรพรรดิจอมเหวี่ยงกลับบ้านไปในช่วงวันหยุดด้วย ในขณะที่พี่ใหญ่ของวงอย่าจุนเคโดนเจ้าแก้มบวมอูยองบังคับลากออกไปไหนก็ไม่รู้ตั้งแต่เช้า ร่างสูงเดินดุ่มๆเข้าครัวทำอาหารตามรีเควสของคนรักที่อาบน้ำแต่งตัวอยู่บนห้อง มือแกร่งจับนู่นจับนี่ในครัวอย่างคล่องแคล่ว ไม่นานซี่โครงหมูย่างหอมฉุยวางเรียงกันในจานก็ถูกวางลงบนโต๊ะรอคนบนห้องมายัดมันลงท้อง
"อ๊ค แทคยอนนนนน!!!"เสียงร้องหวีดจากบนห้องทำให้ร่างสูงสะดุ้งโหยง ในใจนึกหวั่นว่าจะโดนโกรธอะไรอีก และก็ตามคาดเมื่อประตูห้องนอนถูกผลักกระทบผนังดังปัง! พร้อมร่างขาวบางในชุดเสื้อคอเต่าสีแดงกางเกงเลสีขาวจะก้าวออกมาพร้อมด้วยสายตาดุตวัดมองคราวเดียวก็ทำให้ร่างสูงใหญ่ของคนรักเย็นวาบได้
"จ จ๋า"เอ่ยตอบเสียงแผ่ว
"เมื่อคืนนี้นายทำอะไรฮะไอ้บ้า บอกแล้วว่าอย่าทำๆถ้าหายไม่ทันพรุ่งนี้จะทำยังไง"
ร่างบางบ่นร่ายยาวขณะเดินมาจากชั้นสองของบ้านมาหยุดกอดอกตรงหน้าคนรัก ใช้นิ้วจิ้มอกแกร่งแรงๆด้วยความกรุ่นโกรธกับการกระทำอันแสนขี้โกงของร่างสูง ดวงตาวาวโรจน์ทำเอาแทคยอนไม่กล้าหือ
...คนๆนี้ พอดาร์กมาล่ะเปลี่ยนจากนางฟ้าเป็นซาตานได้เลยล่ะ แต่นี่ยังไม่ที่สุดหรอกนะเพราะถ้านิชคุณโกรธขั้นสุดล่ะก็ อ๊คแทคยอนไม่มีทางได้ยืนอยู่ตรงหน้าอย่างนี้หรอก อย่างน้อยก็โดนถีบกลิ้งไปกับพื้นนั่นแหล่ะ...
"คุนนี่ เค้าทำอะไรผิดอ่า"
"ผิด ผิดเต็มๆ ไอ้รอยพวกนี้บอกแล้วไงไม่ให้ทำๆ พรุ่งนี้ต้องไปทำงานนะแทค เกิดใครเห็นจะทำยังไง"นิชคุณบอกพร้อมใช้นิ้วแหวกคอเสื้อให้เห็นคอขาวระหงสวยมีรอยคิสมาร์กสีแดงชมพูเริ่มค่อนไปทางช้ำม่วงประดับอยู่สองสามที่ถึงจะไม่ชัดนักแต่ก็สังเกตเห็นได้อยู่ดี
ร่างสูงทำหน้าหงอยโอบรัดอีกคนมาไว้ในอ้อมแขน อีกคนดิ้นจะหลุดแต่สุดท้ายก็ยอมหยุดเพราะยังไงก็หลุดออกไปไม่ได้อยู่ดี
"โถ่ คุณอ่า แทคขอโทษ ก็เมื่อวานคุณน่ารักมากเลยนี่นา แทคก็เลยเผลอทำมันเข้า"
กระแซะอ้อนเสียงหวานเผื่อคนในอ้อมกอดจะยอมยกโทษให้ แต่นิชคุณใจแข็งดีดหน้าผากแทคยอนจนอีกฝ่ายร้องโอ๊ยแต่ก็ยังไม่ปล่อยมืออยู่ดี
"นายก็เป็นอย่างนี้ทุกที แล้วงานพรุ่งนี้ล่ะหือ จะทำยังไง"
"พรุ่งนี้งานพรีเซนเตอร์เสื้อกันหนาวนะคุณ คุณก็เห็นเสื้อแล้วนี่ ไม่มีใครเห็นรอยหรอก"
"ถึงอย่างนั้นก็เถอะ รู้จักควบคุมตัวเองหน่อยสิ"ดุเบาๆอย่างอ่อนใจ
"ครับๆ นู่นซี่โครงหมูย่างมันรอนายจนจะเย็นแล้วนั่น"ทำปากยื่นพยักพเยิดไปทางโต๊ะทานอาหาร
"งั้นก็ปล่อย จะไปกินข้าว"
"ขอจูบทีนึง อ๊อก"
โดนชกที่ท้องเข้าทีนึงโทษฐานทำลามกใส่ แทคยอนร้องหงาวๆสักพักก่อนพยุงตัวเองไปนั่งทานข้าวกับคนรักที่ไม่คิดจะสนใจเขาเลย
...เค้าเจ็บน้าคุณ!...
อยากจะงอนอยู่หรอกแต่ขืนทำให้ร่างบางอารมณ์เสียมากกว่านี้จะเสี่ยงโดนมากกว่าหมัดหนักๆนั่น คราวนี้คงมาเป็นฝ่าเท้าเต็มๆเลยล่ะ
…ยอมเพราะรักหรอกนะครับ เหมียว...
ฮริ๊วววววววววววววววว
ความคิดเห็น