ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SF+FANART 2PM By Silverfeather29

    ลำดับตอนที่ #3 : [SF] GERMANY DATE (TAECCHAN)

    • อัปเดตล่าสุด 15 พ.ค. 57


    TITLE - GERMANY DATE (Taceyon X Chansung)        

    RATE – PG-15

     

     

     

     

    แสงแดดยามสายของประเทศทางฝั่งยุโรปดูสลัวๆกว่าทางฝั่งเอเชียที่เขาคุ้นชิน แถมอากาศที่ค่อนข้างหนาวในช่วงฤดูใบไม้ร่วงก็ยังทำให้คนขี้หนาวอย่างเขาเลือกที่จะนอนอ่านหนังสือซุกผ้าห่มอยู่บนเตียงนุ่มของโรงแรมดีแทนที่จะไปร่วมทริปตะลอนทัวร์เยอรมันกับพี่ๆเหมือนเมื่อวาน

     

    “ชานซองอ่า นายไม่ไปจริงเหรอ”พี่ชายคนโตของวงยื่นหน้าจากประตูมาถามน้องเลกที่ยังนอนอืดอยู่บนเตียงเสียงอ้อน

     

    “ไม่ล่ะครับ พี่ไปเถอะ พี่ก็รู้ผมไม่ชอบอากาศหนาว”

     

    “แต่อุตส่าห์ได้มาเยอรมันทั้งทีนะชานซอง”พี่คุณที่เดินมาสมทบเอ่ยชวนอีกครั้ง แต่คำตอบของเขาคือส่ายหน้า ไม่ไปก็คือไม่ไป

     

    “เมื่อวานผมก็ไปแล้ว ไม่เป็นไรหรอกครับ ไปเที่ยวให้สนุกนะพี่ เดี๋ยวผมเฝ้าห้องให้”ตบท้ายหัวเราะเสียงดังอย่างที่คนเป็นพี่ทั้งสองส่ายหัวให้กับความดื้อรั้นแสนน่ารักนั่น

     

    “โอเคๆ ตามใจนาย เดี๋ยวพี่จะซื้อแบล็กฟอเรสมาฝาก”

     

    “พี่คุณใจดีที่สุดเลย!”ร่างสูงของน้องชายคนเล็กกระเด้งตัวขึ้นมานั่งมองหน้าพี่ชายคนรองของวงที่หัวเราะให้กับหมีขาวตัวใหญ่ที่พอได้ยินเรื่องของกินก็ร่าเริงเสียอย่างนี้ทุกที

     

    ...น่ารักแบบนี้ก็จะไม่ให้ตามใจได้ยังไงกันล่ะ ก็มีแต่พี่ชายคนสำคัญของเจ้าตัวอีกคนล่ะมั้งที่ชอบบังคับขู่เข็ญไม่ตามใจเหมือนพี่คนอื่นๆ...

     

    “โอเคๆ เป็นเด็กดีเฝ้าห้องล่ะ”จุนเคหัวเราะปิดท้าย ดึงประตูปิดให้น้องชาย เสียงฝีเท้าเดินออกไป ชานซองล้มตัวนอนลงบนที่นอนนุ่ม หยิบเอาหนังสือปรัชญาที่ยังอ่านค้างไวมาเปิดอ่านด้วยความเพลิดเพลิน แดดอบอุ่นข้างนอกทำให้บรรยากาศในห้องพักดูละมุนอบอุ่นขึ้น ไม่หนาวเหมือนตอนเช้า ชอบบรรยากาศอย่างนี้ชะมัด

     

     

     

    เสียงเปิดประตูห้องอีกครั้งพร้อมร่างสูงของใครอีกคนเรียกสายตาของคนในห้องให้หันไปมองหน้าอย่างสงสัย

     

    “พี่แทค? พี่ไม่ไปกับพวกพี่คุณเหรอ”

     

    “พี่ให้พวกนั้นไปก่อนน่ะ”

     

    “อ้าว?”ร้องขึ้นงงๆ แต่ในเมื่อแทคยอนไม่พูดอะไรต่อเลยพลิกตะแคงข้างอ่านหนังสือต่อไม่สนใจพี่ชายตัวสูงอีกต่อไป

     

    “นี่”เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นพร้อมลมร้อนที่คลอเคลียอยู่ข้างหูทำเอาขนลุกซู่ หดคอหนีสัมผัสน่าใจสั่นนั่นพยายามเขยิบตัวหนีแต่ก็โดนแขนล่ำล็อกตัวไว้ก่อน

     

    ...ไม่ใช่ไม่มีแรงจะต่อต้านหรอกนะ แค่ไม่อยากทำให้อีกฝ่ายอารมณ์เสียแค่นั้นเอง...

     

    “ไปเที่ยวกันเหอะ”

     

    “พี่ไปเถอะ ผมไม่ชอบอากาศหนาวๆแบบนี้ พี่ก็รู้”คนในอ้อมกอดตอบปฏิเสธพยายามดึงความสนใจของตัวเองไปลงที่ตัวหนังสือไม่ใช่สัมผัสร้อนจากริมฝีปากบางของคนด้านหลังที่คอยโลมไล้อยู่หลังคอและแก้มของตนตอนนี้

     

    ดวงตาคมมองชานซองนิ่งเฉยแล้วอดหมั่นเขี้ยวอยากแกล้งไม่ได้ ตวัดขาขึ้นคร่อมร่างบนเตียง จับไหล่อีกคนกดลงบนเตียง พร้อมริมฝีปากบางจู่โจมริมฝีปากนุ่มอีกคน คนข้างใต้ส่งเสียงร้องประท้วงตกใจ สัมผัสจูบหนักๆของคนด้านบนทำเอาระทวย แทคยอนเม้มริมฝีปากอิ่มนวดคลึงอย่างอ่อนโยนให้อีกฝ่ายเคลิ้มตามก่อนจะส่งลิ้นร้อนเข้าสำรวจภายในอย่างเร่าร้อน จากเสียงร้องประท้วงตอนแรกเลยเปลี่ยนเป็นเสียงครางฮือหวาน

     

    นานกว่าที่คนด้านบนจะผละจูบออกไป คนเป็นน้องรีบหายใจเอาอากาศเข้าปอด ไม่ทันได้หายใจหายคอคนด้านบนก็เริ่มไล้โลมจูบที่ข้างแก้มไล่ต่ำลงเรื่อยๆ จนชานซองต้องผลักคนเป็นพี่ออกจากตัวก่อนมันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ รีบเอาผ้าห่มคลุมตัวขดอยู่ในนั้น ได้ยินเสียงหัวเราะเอ็นดูจากแทคยอน รู้สึกข้างแก้มร้อนเหมือนจะระเบิด อายก็อายแต่ไม่อยากจะให้อีกฝ่ายทำตามใจกับตนไปมากกว่านี้

     

    แทคยอนมองก้อนผ้าห่มใหญ่บนเตียงก็อดหัวเราะกับความน่ารักแบบนั้นไม่ได้ คิดว่าอยู่ในนั้นแล้วจะหลบพ้นรึยังไง พุ่งตัวเข้าไปรวบเอาก้อนผ้าห่มเข้าไปในอ้อมแขนแน่น เสียงทุ้มเอ่ยชวนอีกครั้ง

     

    “ไปเที่ยวกัน”

     

    “...”

     

    “ถ้านายไม่ตกลงก็อยู่ในห้องนี่แหล่ะ แต่รับรองว่านายไม่ได้ลุกออกจากเตียงทั้งวันทั้งคืนแน่ๆ”

     

    ร่างในอ้อมกอดสะดุ้งเฮือกเข้าใจความหมายที่อีกฝ่ายสื่อ แต่ก็ยังเงียบอยู่

     

    “แป๊ปเดียวก็ได้ ไปเดทกัน”

     

    ชานซองลังเลใจอยู่ครู่หนึ่ง

     

    “...ก็ได้”

     

     

     

    กว่าจะหลุดจากห้องได้ชานซองก็โดนเต๊ะอั๋งสารพัด ทำเอาอยากกลับคำไม่ไปกับคนลามกข้างๆนี่เสียจริง แต่ถ้าไม่ไปก็กลัวจะโดนอย่างที่อีกคนขู่ไว้ จำใจเดินตามหลังคนเป็นพี่ไปด้วยสีหน้าบูดบึ้ง แทคยอนหันไปมองอีกคน ก่อนส่งมือให้

     

    ชานซองหยุดยืนมองมือที่ส่งมาให้ ส่ายหน้าพลางมองไปรอบๆ

     

    “ไม่เป็นไรหรอก ที่นี่ไม่ใช่เกาหลีนะ”

     

    เสียงทุ้มเอ่ยพร้อมตาคมที่ส่งสายตาออดอ้อนมาให้ จนน้องเล็กอ่อนใจยื่นมือไปจับมือแกร่งไว้โดยดี รอยยิ้มกว้างปรากฏขึ้นบนใบหน้าคนข้างหน้า ดวงตาพราวระริก จนชานซองใช้มืออีกข้างดันหน้าอีกฝ่ายด้วยความหมั่นไส้

     

    “หยุดยิ้มได้แล้ว คนบ้าอะไรหน้าย่นชะมัด”

     

    “ถึงเค้าย่นตัวเองก็รักใช่ป่ะล่า”คนตัวสูงข้างๆกระแซะทำเสียงแอ๊บแบ๊ว เลยโดนน้องเล็กชกอกไม่เบาจนจุกไปครั้งหนึ่ง

     

    “เงียบไปเลย!

     

    แทคยอนร้องอูยจุกนิดๆ แต่พอเห็นผิวแก้มคนขี้หนาวที่แดงเรื่อก็กลับมาลั๊นล๊าน่าหมั่นไส้ได้เหมือนเดิม ชานซองเหลือบมองคนดี๊ด๊าเกินเหตุข้างๆก็อดหมั่นไส้ไม่ได้

     

     

    ...เห็นว่าหาโอกาสยากหรอกนะ ครั้งนี้ยอมให้ก็แล้วกัน...

     

     

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    “พี่แทคล่ะพี่คุณ”จุนโฮถามพี่ชายหน้าหวานที่เดินลงมากับจุนเค ไม่มีร่างของน้องเล็กและแทคยอนตามมาด้วย

     

    “มันบอกว่าให้มาก่อนน่ะ”

     

    “งั้นเรารออีกหน่อยไหม”อูยองเอ่ยถาม แต่นิชคุณส่ายหน้า

     

    “ไปกันเลยเถอะ ปล่อยให้สองคนนั้นได้มีเวลาส่วนตัวหน่อย”

     

    “หา”

     

    “เรื่องผู้ใหญ่อย่าสนใจน่า”จุนเคตัดบทกอดคออูยองและจุนโฮให้เดินออกไปจากโรงแรม

     

    “โถ่ จะบอกว่าพี่แทคกับชานจะไปเดทกันก็จบแล้วนะ พวกพี่เนี่ย”จุนโฮเอ่ยเบาๆ ก็พี่แทครุกหนักขนาดนั้นใครจะไม่รู้กันเล่า

     

    “รู้แล้วก็ถามทำไมล่ะ ไปๆไปเที่ยวกันดีกว่า”มินจุนเอ่ยพลางลากน้องทั้งสองไปด้วย โดยมีนิชคุณรั้งท้ายหัวเราะร่วมไปเบาๆ

     

     

     

     

    จบเถอะ 555555

     

    เพ้อจากทวิตเตอร์ ไอ้เราก็นึกว่าน้องชานหายไปไหน ที่แท้ไปเดทกับพี่แทคนี้เอง 55555

    มีการอวด แหม่ๆๆๆๆๆๆ

     

    Chansung's Twitter : #Chansung เวลาสั้นๆกับแทคกินี่ฮยอง!! วะฮ่าฮ่าฮ่า~

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×