[BIGBANG FANFIC] Photogenic

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

Title : Photogenic
Status : Two Chapters in One Post
Author : Silver Butterfly & T.S.Choi
Genre : AU, Romantic
Rate : PG15
Category : Tripple Drabble x 2 … ผู้เขียนสองคน  แต่งแยกกัน  แต่ทั้งสองตอนสัมพันธ์กัน  ตอนละ 300 คำ (ตามที่ MSword นับให้นะฮะ)

เนื้อเรื่อง

Photogenic :: Before the Lens

ใครบางคนกล่าวว่า…
‘ถึงประภาคารจะส่องแสงคอยนำทางแก่เรือในมหาสมุทร
แต่เรือทุกลำก็ใช่จะหันหัวเข้าเทียบท่าซึ่งมีประภาคารตั้งตระหง่านอยู่เสียเมื่อไร’

.

.

.
ทว่านั่น…
ไม่ใช่ผม




เสียงชัตเตอร์รัวถี่ ปลุกผมจากภวังค์
แสงสปอร์ตไลท์สาดจ้าเสียจนตาพร่า
ร่างกายของผมยังคงเคลื่อนไหว  เปลี่ยนท่า ไปตามคำขอ
ใบหน้าเอียงปรับองศา  
โดยที่ดวงตา…ยังจับจ้องอยู่ที่เขา

คุณ ‘ประภาคาร’



เมื่อเขาเคลื่อนเข้าหา  ยืนประจัน
ผมแทบกลั้นใจ ไม่ให้เผลอไผล…


กลิ่นโคโลญอ่อนๆ ให้ความรู้สึกสดชื่นไม่ต่างจากกลิ่นอายของทะเลกว้าง
นิ้วเรียวยาวยกขึ้น ช่วยเกลี่ยเส้นผมรอบวงหน้า  อุ่นอ่อนดุจแสงอาทิตย์ยามเช้าที่อาบไล้ผืนทราย


“แหงนหน้าขึ้นนิดครับ…

ลองนึกว่าคุณกำลังเขียนจดหมายหาคนรักสิ
ผมอยากบันทึกอารมณ์ของคุณที่แสดงออกมา…”


เสียงทุ้มที่คอยกำกับอิริยาบถของผม
น่าฟังราวกับเสียงขับกล่อมของคลื่น



ผมกระชับสูท ขยับนาฬิกาข้อมือ และนั่งลงบนเก้าอี้ประกอบฉาก
ปลายปากกาขนนกจรดบนแผ่นกระดาษสีนวลบนโต๊ะ

‘แสร้งทำเป็นเขียนจดหมายหาคนรัก…?’

รอยยิ้มโหยหาแต้มริมฝีปากและดวงตา
ผมหันมองร่างสูงที่ถอยเท้าออกห่างเพียงนิดเพื่อเก็บภาพระยะใกล้


กล้องพร้อมแล้ว

ผมก็พร้อมเช่นกัน


มือตวัด เขียนตัวอักษร
‘ผมรักคุณ…เสมอ’ 
เสียงชัตเตอร์แว่วมา

หลังกล้องสีดำทรงเหลี่ยมนั้น
เขากำลังยิ้ม

.

.

.

จวบจนวันนี้
ผมไม่เคยเสียใจเลย
ที่ได้มีโอกาสเทียบเรือแนบอ้อมอ่าวอุ่นของประภาคาร


—————————————————————- End of  Jiyong’s side

Photogenic :: Behind the Lens

แสงแฟลชวาบส่องกลับมากระทบเลนส์กล้องสีดำสนิท
ส่งผ่านมายังม่านตาที่ขยายกว้างด้วยความหลงใหล

.

.

ผมมองเขาอย่างชื่นชม

ตั้งแต่ใกล้ชิดกันมา…
ไม่มีวันไหนที่ประทับใจน้อยลงเลย


สีและรูปทรงถูกบันทึกลงในเมมโมรี่การ์ด
ทว่า…กลับเร้าความทรงจำของรส กลิ่น เสียง

และสัมผัส



“แหงนหน้าขึ้นนิดครับ…

ลองนึกว่าคุณกำลังเขียนจดหมายหาคนรักสิ
ผมอยากบันทึกอารมณ์ของคุณที่แสดงออกมา”


ร่างบางในสูทดูสง่า
แววตาที่สะท้อนแสงสปอตไลท์วาวกระจ่าง
ดึงดูดให้ผมเข้าไปหา
เหมือนเรือ…ที่แล่นตามลำแสงของประภาคาร
เหมือนเข็มนาฬิกา…ที่ถูกกลไกของหน้าปัดผลักให้เดินไม่หยุดยั้ง


ผมรัวกดชัตเตอร์ ระบายความปรารถนาที่จะชิดใกล้
เลนส์เป็นเหมือนดวงตา
แสงที่ตกกระทบใบหน้าเป็นเหมือนมือ
ผิวเนียนขาวอาบด้วยสปอตไลท์
ไม่มีตำแหน่งใดรอดพ้น


ในปัจจุบันขณะ
ด้วยฐานะช่างกล้อง ทำให้ผมมีอำนาจบงการร่างกายของเขา
อย่างที่ไม่มีทางต่อต้าน
จะให้เปิดเผยหรือปกปิดแค่ไหนก็ได้


ผมลอบกลืนน้ำลาย…สายตาขณะเขียนจดหมาย
ฉายแววปรารถนา

แววตา…
ที่ไม่อาจสลัดให้หลุดจากความทรงจำ


ข้อความบนกระดาษแผ่นนั้น
เหมือนฟันเฟืองตัวสุดท้ายที่ผลักเข็มยาวให้เคลื่อนไปถึงเลขสิบสอง
ลูกตุ้มในนาฬิกาอารมณ์ของเขาเหวี่ยงไหว …พลุ่งพล่าน
เหมือนทุกครั้ง


ผมลดกล้อง
จ้องมองใบหน้านั้นด้วยตาตัวเอง


สี
ที่เหมือนจะกลั่นความหวานในปาก
รูปทรง
ที่รุ่มร้อนเหมือนถ่านไฟ

ผมยิ้ม
เขายิ้ม


‘ภาพ’ ที่บันทึกด้วยผัสสะ
ทั้งกายและใจ


————————————————- End of Seunghyun’s side

Author’s Note

Silver Butterfly : หลังจากผู้เขียนอยากจะฝึกแต่ง Drabble  จึงรับโจทย์จากน้องนิ้งมา
โจทย์ที่ว่าคือ ‘ฟิคเรื่องนี้จะต้องมีคำ 3 คำที่กำหนดให้ อันได้แก่ ประภาคาร จดหมาย และนาฬิกา’  
ก่อนแต่ง Before the Lens ผู้เขียน (ริน) ได้แรงบันดาลใจจากฟิคเรื่อง Emotion ของ N!nging  
แต่อย่างไรก็ดี… ผู้อ่านสามารถตีความได้โดยอิสระ ไม่จำเป็นต้องเชื่อมโยงกับฟิคที่เป็นแรงบันดาลใจก็ได้ฮะ
เนื่องจากแต่งเรื่องนี้ให้หลวมพอแก่การปรับเปลี่ยนมุมมองตามจินตนาการของผู้อ่านค่ะ

T.S.Choi : การถ่ายรูปก็เหมือนกับงานศิลปะประเภทอื่นๆ ที่เน้นการถ่ายทอดอารมณ์ของศิลปินเป็นสำคัญ  
และในหลายๆ ครั้ง ศิลปะหลายรูปแบบก็เหลื่อมซ้อนกันอย่างแยกไม่ออก
อารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์ถูกกระตุ้นด้วยผัสสะทั้ง 5 …
โดยนัยนี้ ถ้อยคำหรือรูปถ่ายก็ไม่ต่างกัน


ฟิคเรื่องนี้เป็นแบบฝึกหัดของผู้เขียน 
ที่มอบให้รีดเดอร์เป็นคนตรวจนะฮะ <3