โคตรสมิง...หุบสาง

โคตรสมิง...หุบสาง

เจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่า 5 นาย ซึ่งมีพร้อมรบเป็นหัวหน้าทีม ได้รับคำสั่งให้ออกปฏิบัติหน้าที่ ภารกิจคือ ตามค้นหาคนหายที่เป็นนักท่องเที่ยวเดินป่า ที่หายตัวไปภายในอุทยานที่พวกของจอมทัพรับผิดชอบดูแลอยู่

นักท่องเที่ยวทั้งหมด 3 คน ยังมีพรานนำทางอีก 1 คน ซึ่งหายสาบสูญไปอย่างเป็นปริศนา นักพิทักษ์ป่าภายใต้การนำทีมของจอมทัพ จึงต้องออกปฏิบัติภารกิจพิเศษ ติดตามค้นหาคนหายในเขตป่าอุทยานที่พวกตนรับผิดชอบ

แต่ภารกิจในครั้งนี้กลับไม่ได้ง่ายดายนัก ผืนป่าภายในอุทยานที่พวกเขาดูแลอยู่ในเวลานี้ กลับปรากฏมหัตภัยร้ายแรงแฝงเร้นอำพราง ซึ่งนักท่องเที่ยวทั้งหมดที่หายตัวไปนั้น เมื่อต้องเผชิญกับอันตรายเหล่านั้น อัตราการมีชีวิตรอดของคนเหล่านั้น คงเลือนรางเต็มที

ยิ่งภารกิจในครั้งนี้ อาจจะต้องแผ้วพานเข้าไปในป่าหุบสาง ซึ่งเป็นป่าอาถรรพ์ที่พรานหลายคนครั่นคร้ามไม่ต้องการที่จะย่างกรายเหยียบย่างเข้าไป

คนทั้งหมดจะมีชีวิตรอดกลับออกมาได้หรือไม่...

ต้องช่วยกันติดตามลุ้นระทึกกันได้ใน...

โคตรสมิง...หุบสาง

รับประกันความตื่นเต้น ลี้ลับ ระทึก ตลอดทั้งเรื่อง

######################

ซากศพของพรานก้อนพลันเริ่มขยับเขยื้อนเคลื่อนไหว เริ่มจากซากที่ทอดร่างแน่วนิ่ง ค่อยๆ ขยับทีละน้อยคล้ายกำลังดิ้นรนไปมาอย่างเจ็บปวดทรมาน จากนั้นร่างที่นอนหงายค่อยๆ พลิกร่างเป็นนอนคว่ำ จากนั้นจึงใช้แขนข้างขวาที่เหลือเพียงไหล่ไปถึงข้อศอก ค่อยๆ ยันร่างผุดลุกขึ้นมาอย่างทุลักทุเล

ซากศพของพรานก้อนที่ค่อยๆ ผุดลุกขึ้นมายืนเอียงไปเอียงมาอย่างน่าสมเพชสยดสยอง มันค่อยๆ หันร่างมาจ้องมองขึ้นมาบนห้าง คล้ายรับรู้ได้ว่า ที่บนห้างสูงมีคนคอยเฝ้าจับจ้องมองอยู่ ดวงตาที่เบิกโพลงจนถลนเหลือกออกมานอกเบ้าที่เขม็งมองขึ้นมานั้น ประสายกับสายตาของพร้อมรบที่จับจ้องมองอยู่ก่อนแล้ว จนร่างของเขาสะท้านอย่างหวาดหวั่น ยิ่งเห็นผิวหนังบนใบหน้าส่วนหนึ่งที่ถูกกรงเล็บของไอ้ลายตะปบจนเปิดเป็นแผลกว้าง เศษผิวหนังห้อยย้อยลงมากวัดแกว่งอยู่ที่ใต้คางอย่างน่าพรั่นพรึง สร้างความอกสั่นขวัญสะท้านต่อพร้อมรบ แต่เขาพยายามที่จะควบคุมสติเอาไว้ให้มั่นคงที่สุด เอนร่างไปทางด้านข้างเล็กน้อย ใช้ไหล่กระทบกับร่างของพรานยศหนักหน่วง เพื่อปลุกเพื่อนร่วมทีมให้ตื่นขึ้นมาร่วมรับรู้ต่อเหตุการณ์สยองขวัญเหล่านี้ด้วยกัน

#########################

ธงชัยที่เพิ่งจะงัวเงียตื่นขึ้นมา เขาค่อยๆ ยันร่างขึ้นมาลุกขึ้นนั่ง เมื่อเห็นเด่นและสกลจ้องมองไปทางด้านล่างอย่างเคร่งเครียด จึงหันลงไปมอง เมื่อพบเห็นร่างของหญิงสาวที่ยืนร่างแข็งค้างจ้องมองขึ้นมาอย่างขุ่นขวาง สายตาของเขาพลันประสานกับสายตาแข็งกร้าวของหล่อน แค่เพียงแวบเดียว ร่างของธงชัยพลันสะท้านขึ้นมาอย่างกะทันหัน จากนั้นพลันตกอยู่ในอาการเลื่อนลอย ก่อนที่จะแปรเปลี่ยนเป็นแสดงอาการหวาดหวั่นลนลานออกมาราวคลุ้มคลั่ง ขยับร่างอย่างร้อนรน กราดสายตาที่หวาดระแวงไปรอบตัวคล้ายคนวิกลจริต

“โอย...ช่วยด้วย งู งู เต็มไปหมดเลย มาจากไหนกันวะ งู เร็ว...ช่วยกันฆ่ามัน งูมากันเต็มต้นไม้เลย” เมื่อหลุดปากกล่าวออกมาอย่างลนลานเสียขวัญ พลันกระชากมีดสั้นที่เสียบอยู่ในซองที่คาดเอวออกมา กระหน่ำฟาดฟันไปทั่วบริเวณอย่างคลุ้มคลั่ง กิ่งไม้เล็กๆ เถาวัลย์ที่อยู่ใกล้เคียงรัศมีมีดถูกฟันขาดกระจายด้วยความคมของมีดสั้น เด่นกับสกลเหลียวหน้ากลับมามองเพื่อนร่วมทีมอย่างแตกตื่น เมื่อเห็นท่าทางที่คลุ้มคลั่งคล้ายวิกลจริต เด่นกระชากเสียงห้ามปรามออกมาอย่างร้อนรน

######################

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นด้วยจินตนาการของผู้เขียน เหตุการณ์ สถานที่ ชื่อบุคคลที่ปรากฏในเรื่อง เป็นการสมมุติขึ้นของผู้แต่งเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

### ขอสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537

ห้ามลอกเลียนแบบ หรือคัดลอก ส่วนหนึ่งส่วนใดของผลงานเรื่องนี้ รวมทั้งการจัดเก็บ ถ่ายทอด บันทึกหรือโดยวิธีการใดๆ ในรูปแบบทางอีเล็กทรอนิกส์ต่างๆ หรือสิ่งตีพิมพ์ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนโดยเด็ดขาด

@@@@@ ขอให้สนุกกับการอ่านครับ@@@@@

@@@ ร้อยหนาม @@@