ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่-2-\"เรื่องระหว่างประชุม\"
ซาหวัดดีอีกครั้งค่า ตอนนี้สั้นหน่อยนะคะ รับรองว่าตอนต่อไปยาวแน่นอนค่ะ
รู้สึกว่าจะมีคนเข้ามาอ่านน้อยจังเลย แง ๆๆๆๆๆ....
จารุ่งมั้ยเนี่ยเรา เอาเถอะแต่งไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก้อมีคนเข้ามาอ่านเองแหละ...
..............................................
“อูยส์ ยัยแองจี้นี่มือหนักชะมัดเลยว่ะ เฟริน”
คิลโอดครวญจนเรนอนรู้สึกสงสาร
“เจ็บมากมั้ยคะ คุณคิล คุณเฟริน”
“อยากมาสายเองนี่ ช่วยมะได้ ถ้าอีกครั้งนะเดี๋ยวจะตีให้หัวแตกเลย”
“เอาเหอะว่ะคิล ถือว่าแกยังโชคดี ชั้นนี่โดนจนสมองเสี่อมแล้วเว้ย”
“สมองเสื่อมหรอออ.....นี่แน่ะ”
โป้กๆๆ
“เจ็บโว้ย หัวคนนะไม่ใช่หัวหมา...ตีอยู่ได้ทุกวัน”
( ตอนนี้มาทิลด้าเริ่มรำคาญแต่ก็ยังอธิบายถึงกิจกรรมที่จะจัดขึ้นภายในวันพรุ่งนี้ต่อไปเรื่อยๆ )
“แล้วจะทำไม จะตีหัวนายหรือหัวหมามันก็เหมือนๆกันนั่นแหละ”
“เธอนี่มัน....มัน....”
“ชั้นทำไมหรอ...ชั้นเป็นยังไง” แองจี้ยังกวนเฟรินไม่หยุด
“พวกเธอจะเงียบๆกันบ้างได้มั้ย....”
มาทิลด้าระเบิดความรำคาญทั้งหมดออกมา
แองจี้ยิ้มแบบกวนประสาท ยักไหล่นิดๆแล้วเดินไปนั่งที่อื่น
ส่วนเฟริน....
“จ้า.....” เฟรินตอบแบบทำเสียงกวนสุดๆ
“เจ๊แกนี่ก็เครียดจ๊างง.....กะอีแค่ประชุมเรื่องอะไรก็ไม่รู้”
คิลก็เอากับเฟรินด้วย (ก็บอกไปแล้วไง กลับไปอ่านข้างบนเลยไป)
“นั่นสิ ไอ้คาโลมันก็ตั้งใจซะ....โห....กะจะไม่ให้คลาดหูแม้แต่คำเดียวเลยหรือไง เสียงเจ๊แกก็ไม่เห็นน่าฟังซักนิด”
“มีปัญหาอะไรมั้ย” มาทิลด้าถาม ( ทุกคนในห้องประชุมเกี่ยวกับเรื่องที่เพิ่งประชุมเสร็จ แต่..เฟรินคิดว่า.... )
“ม..ไม่มีอะ..ไรง้าบบบบ...”
“หูดีชะมัดเลย” เฟรินบ่นกับตัวเองเบาๆ
“ก็ดีแล้ว แล้วคนอื่นล่ะ”
เฟรินเริ่มงง? คนอื่นพูดอะไรไม่เข้าหูมาทิลด้าเหมือนเขาอ่ะ
( ใครจะใจกล้า หน้าด้านว่ามาทิลด้าเหมือนแกเล่า )
“เป็นไรวะ คิล” เฟรินถามเพี่อนซี้ที่กำลังหัวเราะตัวงออยู่ข้างๆเขา
“ป่าวหนิ..555..55....ก็มาทิลด้าน่ะ..มาทิลด้าเค้าถามว่า มีใครสงสัยอะไรบ้างมั้ย แต่..แต่แก..555+”
“เหอะๆ...หรอ ไม่ขำนะโว้ย ไอ้คิลบ้า รู้แล้วไม่ยอมบอกกันบ้างเลย ปล่อยให้ชั้นหน้าแตก ไอ้บ้า ไอ้ประสาท ฯลฯ ฉอดๆๆๆๆ”
.......................................................................
จบแล้วจ้า ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาอ่านฟิคของเรา ฟิคที่ไม่ค่อยมีคนอ่าน....
รู้สึกว่าจะมีคนเข้ามาอ่านน้อยจังเลย แง ๆๆๆๆๆ....
จารุ่งมั้ยเนี่ยเรา เอาเถอะแต่งไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก้อมีคนเข้ามาอ่านเองแหละ...
..............................................
“อูยส์ ยัยแองจี้นี่มือหนักชะมัดเลยว่ะ เฟริน”
คิลโอดครวญจนเรนอนรู้สึกสงสาร
“เจ็บมากมั้ยคะ คุณคิล คุณเฟริน”
“อยากมาสายเองนี่ ช่วยมะได้ ถ้าอีกครั้งนะเดี๋ยวจะตีให้หัวแตกเลย”
“เอาเหอะว่ะคิล ถือว่าแกยังโชคดี ชั้นนี่โดนจนสมองเสี่อมแล้วเว้ย”
“สมองเสื่อมหรอออ.....นี่แน่ะ”
โป้กๆๆ
“เจ็บโว้ย หัวคนนะไม่ใช่หัวหมา...ตีอยู่ได้ทุกวัน”
( ตอนนี้มาทิลด้าเริ่มรำคาญแต่ก็ยังอธิบายถึงกิจกรรมที่จะจัดขึ้นภายในวันพรุ่งนี้ต่อไปเรื่อยๆ )
“แล้วจะทำไม จะตีหัวนายหรือหัวหมามันก็เหมือนๆกันนั่นแหละ”
“เธอนี่มัน....มัน....”
“ชั้นทำไมหรอ...ชั้นเป็นยังไง” แองจี้ยังกวนเฟรินไม่หยุด
“พวกเธอจะเงียบๆกันบ้างได้มั้ย....”
มาทิลด้าระเบิดความรำคาญทั้งหมดออกมา
แองจี้ยิ้มแบบกวนประสาท ยักไหล่นิดๆแล้วเดินไปนั่งที่อื่น
ส่วนเฟริน....
“จ้า.....” เฟรินตอบแบบทำเสียงกวนสุดๆ
“เจ๊แกนี่ก็เครียดจ๊างง.....กะอีแค่ประชุมเรื่องอะไรก็ไม่รู้”
คิลก็เอากับเฟรินด้วย (ก็บอกไปแล้วไง กลับไปอ่านข้างบนเลยไป)
“นั่นสิ ไอ้คาโลมันก็ตั้งใจซะ....โห....กะจะไม่ให้คลาดหูแม้แต่คำเดียวเลยหรือไง เสียงเจ๊แกก็ไม่เห็นน่าฟังซักนิด”
“มีปัญหาอะไรมั้ย” มาทิลด้าถาม ( ทุกคนในห้องประชุมเกี่ยวกับเรื่องที่เพิ่งประชุมเสร็จ แต่..เฟรินคิดว่า.... )
“ม..ไม่มีอะ..ไรง้าบบบบ...”
“หูดีชะมัดเลย” เฟรินบ่นกับตัวเองเบาๆ
“ก็ดีแล้ว แล้วคนอื่นล่ะ”
เฟรินเริ่มงง? คนอื่นพูดอะไรไม่เข้าหูมาทิลด้าเหมือนเขาอ่ะ
( ใครจะใจกล้า หน้าด้านว่ามาทิลด้าเหมือนแกเล่า )
“เป็นไรวะ คิล” เฟรินถามเพี่อนซี้ที่กำลังหัวเราะตัวงออยู่ข้างๆเขา
“ป่าวหนิ..555..55....ก็มาทิลด้าน่ะ..มาทิลด้าเค้าถามว่า มีใครสงสัยอะไรบ้างมั้ย แต่..แต่แก..555+”
“เหอะๆ...หรอ ไม่ขำนะโว้ย ไอ้คิลบ้า รู้แล้วไม่ยอมบอกกันบ้างเลย ปล่อยให้ชั้นหน้าแตก ไอ้บ้า ไอ้ประสาท ฯลฯ ฉอดๆๆๆๆ”
.......................................................................
จบแล้วจ้า ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาอ่านฟิคของเรา ฟิคที่ไม่ค่อยมีคนอ่าน....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น