ห้องส่วนตัว>>ห้ามเข้า!!

ลำดับตอนที่ #3 : ลำดับตอนที่ 3

เดิมในเผ่าของภูตินั้นจะมีเผ่าที่มีความแข็งแกร่งมากที่สุดอยู่สองเผ่ามาตั้งแต่สมัยโบราณคือ เผ่าภูติจันทราและเผ่าภูติสุริยัน ซึ่งทั้งสองเผ่านั้นมิได้เป็นอริศัตรูกันแต่อย่างใด แต่ทั้งสองเผ่ากลับกลายเป็นเผ่าที่มีความเกี่ยวดองกันมานาน เนื่องจากผู้ก่อตั้งเผ่าทั้งสองเป็นมิตรสหายกัน และผู้ดำรงตำแหน่งสืบทอดผู้นำหรือหัวหน้าเผ่าของทั้งสองเผ่านั้น จะเป็นสหายที่สนิทกันในทุกๆรุ่น โดยทั้งสองเผ่าจะช่วยกัน ในทุกๆด้าน เช่น ช่วยเป็นกำลังสำคัญในการรบกับเผ่าอื่นที่มารุกราน เช่นเผ่าเมฆาทมิฬ หรือเผ่าอื่นๆ เป็นต้น

เผ่าภูติจันทราและเผ่าภูติสุริยันยังมีตำนาน เกี่ยวกับผู้ที่เป็นหัวหน้าเผ่าของตน เรียกว่า “ผู้ถูกเลือก” โดยผู้ถูกเลือกให้เป็นผู้ดำรงตำแหน่งหัวหน้าเผ่าในอนาคต จะมีลูกแก้วที่มีสีประจำเผ่าติดตัวออกมาพร้อมกับตอนที่เกิด และในตำนานยังมีกฎไว้ว่า ผู้ถูกเลือก...จะต้องเป็นเป็นชายเท่านั้น

โดยผู้ถูกเลือก จะเป็นผู้ที่ได้รับพลังพิเศษ มีความแข็งแกร่ง มีฝีมือทางด้านการต่อสู้ การรบ และมีสติปัญญาอันเฉลียวฉลาด แต่เมื่อผู้ถูกเลือกมีอายุครบ 15 ปี ผู้ถูกเลือกทุกคนจะต้องถูกส่งออกไป เพื่อสั่งสมประสบการณ์ ความแข่งแกร่งทางด้านการต่อสู้มากขึ้น เพื่อให้ลูกแก้วนั้นยอมรับ เมื่อลูกแก้วที่ติดตัวมายอมรับลูกแก้วจะเปลี่ยนเป็นสีเงินสำหรับเผ่าภูติจันทรา และเปลี่ยนเป็นสีแดงสำหรับเผ่าภูติสุริยัน และนั่นถือเป็นการสิ้นสุดการเดินทางของผู้ถูกเลือกแล้ว

เรนริล เฮอาร์คัส เป็นธิดาของหัวหน้าเผ่าเทพจันทราคนปัจจุบัน

เจสซิลเวอร์ งินเรียส เป็นบุตรชายของหัวหน้าเผ่าสุริยันคนปัจจุบัน

ประวัติ

            ในยามค่ำคืนหลังฝนตก ดวงจันทร์ทอแสงสีรุ้ง(แสงจันทร์ทำให้เห็นสายรุ้งหลังฝนตกตอนกลางคืน)  ได้มีเด็กสาวเผ่าภูติจันทราถือ เธอมีผมสีเงินอมสีม่วง ดวงตาสีน้ำเงิน กำเนิดขึ้นมา พร้อมๆกับลูกแก้วสีม่วง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์แห่งผู้ถูกเลือก แต่นั่น...เป็นเหตุการณ์ที่ขัดต่อตำนาน ที่ว่า...ผู้ถูกเลือกจะต้องเป็นชายเท่านั้น แต่ตำนานก็ได้มีบอกอีกว่า ผู้ถูกเลือกใดเป็นชาย..เปรียบเสมือนชายนั้น..ได้รับพร  แต่...หากผู้ถูกเลือกใดเป็นหญิง...เปรียบเสมือนกับได้รับทั้งพร...และคำสาป

            ซึ่งต่อมาเมื่อเรนริล โตขึ้นเรนริลก็จะต้องมีชะตากรรมเดียวกับผู้ถูกเลือก ชะตากรรมเดียวกันกับพี่ชายคนเดียวของเธอ...เรียวเวียร์ ที่มีอายุ มากกว่า2ปี มีชะตากรรมเดียวกับ เจสซิลเวอร์ ซึ่งเป็นเพื่อนสมัยเด็ก และมีลูกแก้วสีน้ำเงินเป็นสัญลักษณ์ของผู้ถูกเลือก และมีชะตากรรมเดียวกันกับ...ผู้หญิงที่ถูกเลือก นั่นคือ จะต้องมีคำสาปติดตัวไป โดยคำสาปนั้นจะมีไม่มีผลในยามวันธรรมดา เรนริลจะมีความแข็งแกร่ง มีกำลังเทียบเท่าผู้ถูกเลือกคนอื่นๆ แต่คำสาปจะมีผลในวันที่เป็น “คืนเดือนดับ” พละกำลังของเรนริลจะลดลงไปเหลือครึ่งหนึ่ง ซึ่งผู้ที่รู้จะมีเพียงหัวหน้าเผ่าทั้งสอง แม่ พี่ชาย และเจสซิลเวอร์เท่านั้นที่รู้

            เมื่อถึงกำหนดเวลาอายุครบ15ปี เรนริลและเจสซิลเวอร์ก็จะต้องออกเดินทางไปเพื่อทำให้ลูกแก้วของตนยอมรับ และเมื่อลูกแก้วยอมรับจะทำให้คำสาปหายไป และจะเปลี่ยนเป็นสีประจำเผ่าของตน ซึ่งเจสซิลเวอร์จะต้องกลับมารับตำแหน่งทายาทหัวหน้าเผ่าภูติสุริยันในอนาคต แต่สำหรับเรนริล เธอมีพี่ชายที่รัก และเพิ่งกลับมาจากการเดินทาง มารับหน้าที่ทายาทแล้ว เธอจึงออกเดินทางเพื่อให้คำสาปหายไป และสั่งสมความแข็งแกร่งให้มากขึ้นเท่านั้น

----------------------------

อดีตของเรนริลและเจสซิลเวอร์

ค่ำคืนแห่ง...ดวงจันทร์สีรุ้ง

            ในยามค่ำคืนหลังฝนตก ที่มีดวงจัทร์ทอแสงสีรุ้ง เช่นเดียวกับในวันที่เรนริลเกิด ณ บริเวณ ต้นไม้ใหญ่ ที่ขึ้นอยู่บนเชิงหน้าผา เด็กสาวอายุ 15 ปี นามว่า ...เรนริล ได้ยืนอยู่ข้างหน้าต้นไม้ใหญ่ รำลึกถึงความทรงจำเก่าๆ ...ที่เธอมีกับเพื่อนสมัยเด็ก ...เจสซิลเวอร์ เธอกับเขามักจะมาเล่นและมาฝึกฝีมือการต่อสู้กัน กับพี่ชายของเธอ..เรียวเวียร์ ที่มีอายุมากกว่า2ปี โดยมีพี่ชายคอยฝึกให้ ทั้งสามสนิทสนมกับมากอีกทั้งพ่อของทั้งสามยังเป็นสหายเก่าแก่กัน จึงไม่แปลกที่ทั้งสามได้รับการถ่ายทอดทางด้านการต่อสู้ สติปัญญาและ การเป็นผู้ถูกเลือก...แต่อยู่มาวันหนึ่ง เรียวเวียร์ที่มีอายุครบ 15 ปีก็จะต้องออกเดินทางเพื่อให้ลูกแก้วยอมรับและกลับมารับหน้าที่ต่อจากบิดาของตน ทำให้เหลือเพียง เจสซิลเวอร์และเรนริล ที่ยังคงฝึกการต่อสู้ ณ ต้นไม้ใหญ่เชิงหน้าผานั้น...และเมื่อเวลาเจสซิลเวอร์อายุครบ15ปี เขาก็จะต้องออกเดินทางเช่นกัน

            เด็กสาวหยุดคิด พลางมองออกไป สายลมพัดผ่าน หอบเอาผมสีเงินอมม่วงปลิวสยาย มันเป็นอดีตที่เธอชอบนึกถึงเสมอ แล้วเธอก็เริ่มเอามือขึ้นสัมผัสผิวไม้ของต้นไม้ใหญ่ที่เชิงหน้าผานั้น ซึ่งเป็นที่ที่เธอใช้เก็บความทรงจำเก่าๆไว้ พร้อมๆกับคิดถึงการเดินทาง ที่เป็นชะตากรรมของผู้ถูกเลือกทุกคน วันนี้พี่ชายของเธอกลับมาแล้ว กลับมาพร้อมกับความสำเร็จ ลูกแก้วยอมรับเขาและเปลี่ยนเป็นสีเงิน เธอล่ะ ..เธอจะทำได้ไหม...แม้จะได้รับการยืนยันจากครอบครัวแต่เธอก็ยังไม่มั่นใจซักเท่าไร ใช่แล้ว...วันนี้...เป็นวันที่เด็กสาวจะต้องออกเดินทางเพื่อทำให้ลูกแก้วยอมรับในตัวเธอ  เด็กสาวคิดพลางหยิบลูกแก้วขึ้นมา มันเป็นลูกแก้วสีม่วงใส เป็นประกายแวววาว เหมือนกับจะเปิดรับวันใหม่ ที่มันจะพิจารณาในตัวเธอ และคิดถึงเจสซิลเวอร์ เพื่อนสมัยเด็กที่ออกเดินทางไปก่อนหน้า ป่านนี้จะเป็นอย่างไร.... แต่แล้วเธอก็ต้องหันหลังกลับ เมื่อได้ยินเสียงเหมือนมีคนอยู่ด้านหลัง ซึ่งเรนริล ก็ได้พบว่า...เป็นเด็กหนุ่มคนนั้น ผู้มีผมสีแดงยาว นัยน์ตาสีน้ำตาล “เจสซิลเวอร์ งินเรียส”

“สวัสดี...ทำไมถึงได้..ทำหน้ากลุ้มใจเช่นนั้นล่ะ” เด็กหนุ่มอายุ 16 ปี กล่าวพลางยิ้ม

“หึ...นายงั้นหรอ...ซิล นายมาทำอะไรที่นี่...ในเมื่อนายกำลังเดินทางอยู่ไม่ใช่รึ?” เด็กสาวกล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉย

“อืม....ข้าก็แค่...แวะมาดู เท่านั้น แล้วก็...อยากจะมารำลึกอดีตน่ะ” เขากล่าวพลางยกมือขึ้นลูบผิวหยาบของต้นไม้ใหญ่

“พี่เรียวเวียร์กลับมาแล้ว..ตอนที่นายไปได้ซักพัก” เรนริลกล่าว

“อือ...ถือว่าเร็วมากที่ผู้ถูกเลือกจะกลับมาภายใน 2 ปีได้” เจสซิลเวอร์เอ่ย

“ใช่...” เด็กสาวพูดพลางคิดถึงว่าตนเอง จะทำได้เช่นเดียวกับพี่ชายหรือไม่

“วันนี้สินะ...ที่เธอจะต้องออกเดินทาง” เด็กหนุ่มถาม

“อืม...” เด็กสาวตอบรับ

“หึหึ...ข้ารู้นะ ว่าเจ้าน่ะ กำลังกลุ้มใจอยู่ แต่ไม่ต้องห่วงหรอก...เจ้าน่ะทำได้อยู่แล้ว ข้าเชื่ออย่างนั้น”  เจสซิลเวอร์พูดพลางมองออกไปนอกหน้าผา

“งั้นหรอ..ขอบใจ...”

“แล้วก็เรื่องโรคนั่น... ในยามที่มันออกอาการ” เด็กหนุ่มเว้นวรรค

“เรื่องนั้นข้าไม่สนใจหรอก...มันไม่เป็นอุปสรรคของข้า” เรนริลบอกด้วยเสียงเรียบเย็น แล้วเมินหน้าไปอีกทาง พลางคิดว่าเจสซิลเวอร์พูดเหมือนเธอเป็นเด็ก ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเธอเอาตัวรอดได้

“ข้ารู้...แต่ข้าอยากให้เจ้ารู้ว่า...หากเจ้ามีภัยในคืนเดือนดับ...ข้าจะออกมาช่วย...ปกป้องดูแลเจ้าเอง” เด็กหนุ่มพูดพร้อมกับมองดวงจันทรา ที่ทอแสงสว่าง พร้อมๆกับเดินหายไป

.......ปกป้องดูแลงั้นหรอ.....เจสซิลเวอร์...หึหึ ขอบใจนะ......

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

จากนั้นเรนริลก็ออกเดินทางต่อและไม่ได้เจอกับเจสซิลเวอร์อีกเลย จนกระทั่ง...ไปอยู่ที่โรงเรียน Nafacia

----------------------------------------------

ประวัติจะค่อนข้างยาวผู้แต่งตัดออกไปเหลือแค่อดีตของเรนริลและเจสซิลเวอร์ก็ได้ เพราะเพียงแค่ให้ผู้แต่งรู้ประวัติ ของทั้งคู่  และผู้แต่งสามารถปรับเปลี่ยนข้อมูลได้