ตอนที่ 22 : ---------------------------- หมู่บ้านฟีเดลมาร์(มีบ้านว่าง)
โฉนดที่ดินเลขที่ 22
เมืองสโทราส นครฟอร์เนียส มณฑลอิพอส
แคว้นแห่งเพลิงไฟและความแค้น
หมู่บ้านที่ร้อนเร่าด้วยเพลิงไฟลุกฉานในหุบเขาที่เต็มไปด้วยไฟ
บรรยากาศหมู่บ้าน
บ้านเลขที่ 22/1
คฤหาสน์อัศวินแห่งฟีเดลมาร์
สมัครเป็นอัศวิน
หาทางติดต่อเลดี้บลูโรสแห่งดาร์คแลนด์
บ้านเลขที่ 22/2
บ้านเลขที่ 22/4
ใบซื้อบ้าน
บัตรประชาชนดาร์คแลนด์...............................
(จ่ายเป็นของขวัญ พร้อมลงนาม)
100 ดาร์คคิส
จ่ายที่นี่
บ้านเลขที่ 22/5
ใบซื้อบ้าน
บัตรประชาชนดาร์คแลนด์...............................
(จ่ายเป็นของขวัญ พร้อมลงนาม)
100 ดาร์คคิส
จ่ายที่นี่
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

ที่แห่งนี้ถูกซื้อโดยมหาเศรษฐีจากแดนไกล
Arendel F.

"....ข้ารู้ว่าแถวนี้มีหญิงงาม"ลงจากม้าแล้วกระโดดขึ้นไปยืนบนต้นไม้
"นั่นไง...แต่อยู่กับพวกโจรป่า ถ้าทางจะถูกจับมาซินะ "มองจากบนต้นไม้แล้วลอบสังเกตุการกระทำของโจร
"ดื่มน้ำจากแม่น้ำ....กินผลไม้ป่า คิดออกแล้ว"หลังจากที่สังเกตุสักพักก็เริ่มทำตามแผนที่คิดไว้
"เสร็จสักที..."เทยานอนหลับลงบนบริเวณที่โจรมาดื่มน้ำบ่อยๆแล้วเทยาแก้ไว้บริเวณที่เลยค่ายโจรไปแล้ว
"ต่อไปก็..."เก็บผลไม้มารวมกันไว้แล้วส่งไปเป็นของบรรณาการให้พวกโจรจากนั้นก็นอนพักบนต้นไม้รอให้มืด
"โง่กันจริงๆ....แต่ก็ยังถือว่ามีพวกฉลาดๆอยู่บ้าง"มองดูโจรบางคนที่ไม่ได้กินผลไม้เข้าไป
"นี่มันเกิดอะไรขึ้น!!"หัวหน้าโจรเดินออกมาจากกระโจมแล้วถามเสียงดัง
"ก็มันถึงเวลาที่พวกแกต้องตายไงล่ะ"ชายหนุ่มกระโดดมายืนอยู่ที่กลางค่ายแล้วชักดาบออกมาถือไว้ ผ้าคลุมโบกสบัดไปตามแรงลม
"เจ้ากล้ามากนะที่ทำร้ายพวกข้า...จงตายไปซะ!!"หัวหน้าโจรและลูกน้องที่ยังเหลืออยู่วิ่งตรงเข้ามาจัดการกับชายหนุ่ม
"เหอะ...พวกเจ้าทำอะไรข้าไม่ได้หรอก"ชายหนุ่มฟันลูกน้องโจรอย่างรวดเร็วจนเหลือแค่หัวหน้าโจรเท่านั้น
"จ...เจ้าเป็นใครกันแน่ อย่าเข้ามานะไม่งั้นข้าจะฆ่านังนี่ซะ!!"หัวหน้าโจรพูดอย่างหวาดกลัวแล้วกระชากแขนหญิงงามมาเป็นตัวประกัน
"ชิ!!...แน่จริงก็ฆ่าไปเลยซิ"ชายหนุ่มมองหัวหน้าโจรด้วยสายตาที่เย็นชาโดยที่ไม่สนใจบาดแผลบนไหล่ซ้าย
"อย่าท้าข้านะ ข้าทำจริงแน่!!"หัวหน้าโจรตัวสั่นแล้วเริ่มถอยหลังไปเรื่อยๆแต่ชายหนุ่มก็เดินตามไปเช่นกัน
"พล่ามมากน่ารำคาญ.."เมื่อพูดจบชายหนุ่มก็หายไปและไปปรากฏอยู่บริเวณข้างหลังของหัวหน้าโจรแล้วเก็บดาบลง
"อ้ากกก!!"หัวหน้าโจรถูกตัดแขนทั้งสองข้างและล้มลงไปกับพื้นโดยที่ชายหนุ่มอุ้มหญิงงามไว้แล้วเดินหายไป
"ที่นี่มัน..."หญิงงามค่อยๆลืมตาขึ้นมาช้าๆและรู้สึกได้ว่าตนนั่งอยู่บนหลังม้าและมีคนโอบนางไว้อยู่
"เจ้าตื่นแล้วงั้นหรอ...อีกไม่นานก็จะถึงหมู่บ้านแล้ว ข้าจะส่งเจ้าที่นั่น ส่วนพวกโจรข้าจัดการไปหมดแล้วอย่าห่วงเลย"ชายหนุ่มอธิบายรวดเดียวจบเพราะคาดเดาได้ว่าหญิงงามจะถามคำถามพวกนี้
"ข้าขอบคุณท่านมากนะค่ะ ที่ช่วยข้าไว้ ข้าจะตอบแท..."หญิงงามกล่าวขอบคุณชายหนุ่มที่นางไม่เห็นหน้าแต่ในขณะที่ยังพูดไม่จบชายหนุ่มก็กล่าวแทรกขึ้นมา
"ไม่เป็นไรหรอก...ข้าแค่อยากช่วยเท่านั้น"ชายหนุ่มหยุดม้าเมื่อถึงหน้าหมู่บ้านแล้วส่งหญิงสาวลงตรงนั้น
"ท่านมีนามว่าอะไรค่ะ...."หญิงสาวถามอย่างสงสัยโดยที่สายตาของนางมองเห็นชายหนุ่มใส่หน้ากากสีดำลวดลายสีขาวงดงามที่ปิดถึงแค่จมูกเท่านั้น
"ข้ามีนามว่าลูซิเฟอร์ ดาร์คเนส เคออส เจ้ารีบกลับไปเถอะ...แล้วก็ข้าให้แล้วกันนะสิ่งนั้นนะ จงใช้มันเมื่อต้องการความช่วยเหลือจากข้า"ชายหนุ่มชี้ไปที่นกหวีดสีดำที่ดูงดงามแล้วบังคับม้าออกเดินทาง
จบภารกิจ
http://my.dek-d.com/hi5zaa/writer/view.php?id=1126080
วันถัดมาจากการทำภารกิจปราบมังกร
"โจนิส กะจะไม่พักเลยรึไง ปราบมังกรเสร็จไปหยกๆก็รีบรุดมาทำภารกิจต่อเลยเหรอ"แฟงก์ หมาป่าเงาของโจนิสกระซิบ
"แค่นี้ก็เหนื่อยแล้วเหรอ ไม่น่าเชื่อเลยว่านายจะแก่เร็วขนาดนี้"เด็กสาวกระซิบติดตลก
"เดี๋ยวเถอะ ถามด้วยความเป้นห่วงแต่กลับตอบกวนประสาทอีกแล้วนะ"แฟงก์รู้สึกหัวเสีย มันสะบัดหน้าหนีและไม่ยอมให้โจนิสลูบขนแล้วจากนั้นก็หนีไปหลบตรงมุมห้อง ส่วนฟาบีก้าไม่พูดกับเด็กสาวมาตั้งแต่เมื่อวานโจนิสเดาว่ามันคงโกรธที่เธอไม่ยอมเล่าอะไรให้มันแล้วตัดบทโดยการบอกว่าหิวข้าวจากนั้นก็หลับเป็นตายโดยไม่สนใจมันเลยทั้งที่มันอุตส่าห์บินวุ่นไปทั่วเพื่อหาคนมาช่วยเธอ
"ขอโทษเรื่องเมื่อวานด้วยนะฟาบีก้า อย่างอนเค้าเลยน้า"โจนิสอ้อน
"ช่างเถอะขอรับ ยังไงข้าน้อยก็ไม่สำคัญอะไรอยู่แล้ว ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องทราบความเป็นไปของท่านหรอกครับ"มันตอบเสียงเย็น โจนิสอึ้งไปเพราะอีกาหนุ่มไม่เคยแสดงท่าทีแบบนี้ เด็กสาวถอนใจ
"งั้นพวกนายสองคนก็อยู่ที่นี่ก็แล้วกัน เดี๋ยวฉันกลับมา ไว้จะเล่ารายละเอียดภารกิจให้ฟังนะ"เด็กสาวทิ้งหน้าไม้ไว้ในที่พักแล้วเดินออกจากที่พักไปตัวเปล่า
โจนิสออกเดินทางมาหลายชั่วโมงจนกระทั่งมาถึงที่หมาย เสียงกรีดร้องคร่ำครวญของหญิงสาวผู้ถูกจับมาเป็นเชลยดังออกมาเป็นระยะๆจากที่พักของพวกโจร มีพวกลูกน้องเฝ้าอยู่มากมาย โจนิสรีบหลบเข้าพุ่มไม้ข้างทางทันทีเมื่อสัมผัสได้ว่ากำลังถูกจ้องมอง มีพวกมันคนหนึ่งกำลังเดินมาทางนี้ เด็กสาวหยิบก้อนหินก้อนเล็กๆก้อนหนึ่งมาไว้ในมือ จากนั้นก็ขว้างไปที่พุ่มไม้อีกอันหนึ่งที่อยู่ไกลออกไปไม่มาก
สวบ สวบ เสียงก้อนหินกระทบพุ่มไม้ช่วยเบนความสนใจของโจรร่างเล็กคนนั้น มันเปลี่ยนทิศทางเดินไปที่พุ่มไม้อีกอัน โจนิสไม่รอช้า เด็กสาวขยับเข้าไปใกล้ๆมันอย่างเงียบเชียบ จากนั้นก็
ปึก!เธอใช้สันมือฟันเข้าไปที่ท้ายทอยของมันจบสลบ จากนั้นก็ลากมันมาซ่อนในพุ่มไม้แล้วเปลี่ยนชุดตัวเองกับชุดของโจร โชคดีที่ว่าชุดของมันค่อนข้างเล็กเธอจึงใส่มันได้พอดี เด็กสาวลอบเข้าไปปะปนกับพวกของมันได้สำเร็จจากนั้นก็หาโอกาสจัดการกับพวกมันที่ละคนจนกระทั่งเหลือเพียงคนเดียวที่ตอนนี้รู้แล้วว่าเธอไม่ใช่พวกของมัน
"หึๆ อัศวินหน้าโง่ แกคิดหรือว่าจะจัดการข้าได้ง่ายๆ"มันย่างสามขุมเข้ามาหาเด็กสาวแล้วฟาดดาบเข้าใส่โดยไม่ทันตั้งตัว
ฉึก!
คมดาบกรีดแขนซ้ายของเด็กสาวไปอย่างจัง ดีที่เบี่ยงหลบทันไม่งั้นแขนกุดไปแล้ว โจนิสเอามือกุมแขนซึ่งบัดนี้อาบไปด้วยเลือด แต่ทว่า
หมับ!โจรร่างเล็กอีกคนที่เธอทุบจนสลบดันฟื้นขึ้นมาตอนไหนไม่รู้ตามมาสมทบกับพวกของมันโดยการล็อกตัวเธอเอาไว้
"มีอะไรจะพูดทิ้งท้ายก่อนตายมั้ยสาวน้อย"โจรร่างเล็กแสยะยิ้ม แต่พอพุดจบประโยคร่างของเขาก็ลงไปกองกับพื้นแทน
"แกต่างหากที่ต้องเป็นคนพูด" โอ๊ะโอ๋ นั่นไม่ใช่เสียงของโจนิสหรอกนะ แล้วเสียงใครล่ะ
"เจ้านายไม่เป็นอะไรนะครับ"อีกาหนุ่มปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับหน้าไม้ของโจนิสและหมาป่าเงาที่ตอนนี้ซัดโจรร่างเล็กร่วงไปแล้วและกำลังจัดการโจรอีกคนที่เป็นคนฟันแขนโจนิส น้ำเสียงของมันร้อนรนมากเพราะเป็นห่วงนายสาวที่ตอนนี้เลือดอาบเต็มแขน
"ไม่เป็นไรหรอก แผลนิดเดียวเอง ไกลหัวใจจะตาย"เด็กสาวยิ้ม แต่ความเจ็บปวดก็แล่นเข้ามาทำให้เธอทรุดล้มลง
"ยัยบ้า! เลือดเต็มแขนขนาดนี้ยังบอกไม่เป็นไรอีก ใครใช้ให้เธอทิ้งอาวุธกันหะ"แฟงก์ตะโกนขึ้นด้วยความโกรธเกรี้ยวระคนเป็นห่วง
"โทษที ประมาทไปหน่อย"เด็กสาวขอโทษเสียงแผ่ว โจนิสหยิบหน้าไม้ขึ้นมาด้วยแขนขวาที่ไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่การที่จะใช้อาวุธนี้ต้องใช้ทั้งสองมือ แต่แขนซ้ายของเธอบาดเจ็บ และหัวหน้าโจรก็ยังไม่ถูกจัดการ แต่ก่อนที่จะได้ทำอะไร หัวหน้าของเหล่าโจรก็ปรากฏตัวขึ้น มือขวาของมันถือปืนจ่อศีรษะตัวประกันซึ่งเป็นหญิงสาวในหมู่บ้านที่ถูกจับตัวมาด้วย ส่วนแขนซ้ายก็ล็อกคอหล่อนเอาไว้
"ถ้าแกขยับแม้แต่ก้าวเดียวล่ะก็ อีเด็กนี่ตายแน่"มันหัวเราะอย่างบ้าคลั่งเมื่อรู้ว่าตัวเองถือไพ่เหนือกว่า
"ใครกันแน่ที่จะต้องตาย"หญิงสาวที่ถูกจับเป็นตัวประกันกัดแขนซ้ายของหัวหน้าโจรที่ไม่ระวังตัวอย่างแรงจนมันต้องคลายมือที่ถือมีดออก จังหวะนั้นเองฟาบีก้าก็พุ่งเข้าไปแย่งปืนออกมาจากมือของมัน ส่วนแฟงก์ก็กระโจนเข้าไปจับตัวของเจ้าโจรไว้ได้
"ขอบคุณนะคะที่มาช่วย"หญิงสาวที่เป็นอิสระจากกระบอกปืนจ่อหัวกล่าวขอบคุณแล้วก็ร้องไห้ออกมา
"ไม่หรอกค่ะ คุณกล้าหาญมากเลยนะ ถ้าคุณไม่ได้กัดแขนของเจ้าโจรนั่นล่ะก็พวกเราก็จับตัวเขาไว้ไม่ได้เหมือนกัน"
โจนิสรับปืนมาจากฟาบีก้า ก่อนจะบอกให้มันไปแจ้งหน่วยผู้พิทักษ์สันติราษฎ์แห่งดาร์คแลนด์เพื่อมาจับกุมพวกโจรให้ได้รับโทษตามกฎหมายโดยไม่ลืมที่จะกล่าวขอบคุณมันด้วย ในที่สุดหญิงสาวก็ได้กลับหมู่บ้านและกลุ่มโจรอันโหดเ้ยมก็ได้ถูกปราบลงไป
"ผมขอโทษนะครับที่พูดอะไรไม่เข้าท่าออกไป"ฟาบีก้าพูดขึ้นขณะที่กำลังเดินทางกลับ
"ฉันก็ด้วย"แฟงก์เอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
"ฉันก็เหมือนกัน ถือว่าภารกิจวันนี้เป็นบทเรียนของพวกเราก็แล้วกันนะ"โจนิสกุมบาดแผลที่ตอนนี้บรรเทาลงแล้วจากการที่ได้รับการรักษาจากชาวบ้าน และแล้ววันนี้ภารกิจช่วยหญิงงามก็สิ้นสุดลงในที่สุด
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 24 มีนาคม 2557 / 18:28
เฮ้อ.. กว่าจะใช้ ตายก่อนน่ะสิ มะกี้ก็เกือบไปละ โซลอนหมาของดรากิออน
นั่นสิ ว่าแต่ จะกลับบ้านไม่ใช่เร้ออ แล้วนี่พามาทำไมที่นี่เล่าา นาทากะ แมวของดรากิออน
นั่นสิน้าา ก็อยากใช้ทางใหม่นี่นา แถมทางนี้เป็นอีกภารกิจอีกด้วย ต้องไปช่วยหญิงงาม=3=
หืออ... ยัยบ้า ภารกิจอะไรของเธออีก จับโจรรึไงกันยะ?-*-
ใช่ๆ ทำไงก็ได้ แต่ต้องช่วยหญิงงามนั่นให้ได้
จะงามจริงป่าวน้าาา ไปกันๆ-3-
โซลอนน พูดถึงผู้หญิงไม่ได้เลยนะ
เค้าป่าวนะตัว ยังไงเค้าก็มีแต่ตัว คนเดียว♥ จุบุ จุ๊บๆ//จุ๊บนาทากะ
เอ๋ง! รุนแรงง QAQ
รักข้ามสายพันธุ์ โถ... เราเลี้ยงยังไงวะเนี่ย ให้ตายสิ= ="
แครกๆ
ดูนั่นๆ//หลบหลังพุ่มไม้
นั่นใคร? โจรได้ยินเสียง
จุ๊ๆ เงียบๆ
ช่วยด้วย กรี๊ดดดด ปล่อยชั้นนะ ชั้นไม่อยากอยู่กับคนอย่างแก! ปล่อยย
หาา นั่นไง เสียงเพราะมากๆ*0*
โซลอน เอาไงดี นาทากะมีแผนไหม
มี แต่เธอต้องทำคนเดียวนะ เพราะมันการบ้านเธอ= =
ว่ามา โลดด
โจรเต็มไปหมด ถ้าเดินออกไปโต้งๆแบบนั้น นักฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อย่างเธอผู้ไร้เทียมทานแม้กระทั่งปิศาจอาจโดนสอยตายด้วยโจรกระจอก
อื้อหือ...พูดซะ=[]="ตายด้วยโจรกระจอก
ไม่ต้องฆ่า เธอยิงด้วยยาสลบแล้วมัดมัน พวกเราช่วยลากแล้วมัดเอง
ได้ๆ //เอาแลมเพลย์ออกมา
ฉึก!
ชึบ! ฉึก!
โจรโดนสอยยาสลบไปหมดจนเหลือคนสุดท้าย
ฮึ่บๆ//เดินเบาๆไปข้างหลัง
เห้! พี่คะ เจ้านายพี่อยู่ไหนเหรอ? พาไปหน่อยสิ^ ^//เอาดาบแลมเพลย์จี้คอโจร
อ..เห้ยย อ...อยู่เต๊นท์นี้ เดี๋ยวพี่พาไป โจรพูด
ดรากิออนเดินไปหลังเต๊นท์หัวหน้าโจร เข้าไปสอยลูกน้องด้วยยาสลบทีละคน
นายครับ มีคนอยากพบท่าน
หืม? ใครอีก ขัดจังหวะข้าจริงๆ บอกมันเข้ามา
อ..อ..เอ่อ..คือ
อยู่นี่ไง คริ คริ^ ^//เอาดาบจี้คอ
อ.. เห้ย อย่านะ ข้ามีลูกน้องนะ
ร่วงไปหมดแล้วๆ
หาาา!!
.
.
.
.
โซลอนน
อะไรกัน ก็....สวยนี่นา ไม่อยากจะละสายตาา อิอิ
เมี้ยวว!//ถีบโซลอนกระเด็น
เอ๋งงง!
นี่ข้า...
เจ้าปลอดภัยแล้ว
ขอบใจท่านมากนะ แล้วโจรพวกนั้น..
ไม่ได้ฆ่าหรอก แค่ยิงยาสลบ ตอนนี้ทหารพาตัวไปเข้าคุกตามกฎหมายแล้วล่ะ^ ^
ดีจัง.. จะได้ไม่ต้องมาทำเรื่องไม่ดีอีก
คือ..ข้า..ไม่มีอะไรตอบแทนท่านเลย มีแค่คำขอบคุณเท่านั้น ขอบคุณท่านจริงๆ
ไม่เป็นไร มันเป็นหน้าที่ของทุกคนที่ต้องช่วยเ้หลือเพื่อนมนุษย์!
เธอไม่ใช่มนุษย์นะ โฮ่ง อูยยเจ็บๆ
นั่นแหละๆ > < 555
ใบซื้อบ้าน
บัตรประชาชนดาร์คแลนด์..................
(จ่ายเป็นของขวัญ พร้อมลงนาม)
100 ดาร์คคิส
จ่ายแล้ว
http://my.dek-d.com/lovelyjoy/writer/view.php?id=937698
ภารกิจ"ช่วยหญิง"
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 31 มีนาคม 2556 / 14:42
ใบซื้อบ้าน
บัตรประชาชนดาร์คแลนด์
(จ่ายเป็นของขวัญ พร้อมลงนาม)
100 ดาร์คคิส
จ่ายแล้ว
บัตรประชาชนดาร์คแลนด์...............................
ห้องนอน

ห้องน้ำห้องหนังสือ
ห้องรับแขก+นั่งเล่น
ห้องครัว+รับประทานอาหาร
แก้ไขครั้งที่ 1 เมื่อ 31 กรกฎาคม 2554 / 19:07
บัตรประชาชนดาร์คแลนด์...............................