หอสมุดต้องห้ามแห่งดาร์คแลนด์

ลำดับตอนที่ #48 : ตำนานดอกไม้

ตำนานดอกไม้

 

 

ดอกกุหลาบ

 ...ตำนานดอกกุหลาบของกรีกนี้ (ของไทยก็...เรื่องมัธนพาธา(สะกดถูกป่าวหว่า...ใครรู้บอกทีนะ...)) มีที่มามาจากเรื่องความรักฉันชู้สาวระหว่าง เทพีอะโฟรได้ท์ (วีนัส) กับอาโดนิสเรื่องมันเริ่มตอนที่เทพีอะโฟรได้ท์ไปเที่ยวเล่นในป่าแล้วเจอต้นไม้ต้นนึงกำลังจะโค่น พอมันโค่นลงมาก็ปรากฏว่ามีทารกเพศชายอยู่ในโพรงไม้นั้น เทพีอะโฟรได้ท์จึงนำเด็กไปฝากไว้กับ เทพีเพอร์เซโฟนี่ (ภรรยาของ เทพเฮเดส เจ้าแห่งยมโลก)ให้เลี้ยงไว้ก่อน

เวลาผ่านไป 15 ปี อาโดนิสเติบโตเป็นหนุ่มรูปงามแล้วอะโฟรได้ท์ก็ไปเห็นเข้า (อย่าลืมว่าเทพน่ะ ไม่แก่ ไม่ตายนะ) เกิดตกหลุมรักจึงไปขออาโดนิสคืนจากเทพีเพอร์เซโฟนี่ แต่ฝ่ายโน้นก็ไม่ยอมจนทะเลาะกัน แล้วซูส (เจ้าเก่า) ก็ต้องมาตัดสินให้ตามธรรมเนียม

ผลสรุปก็คือ ให้อาโดนิสอยู่กับอะโฟรได้ท์ 4 เดือน อยู่กับเทพีเพอร์เซโฟนี่ 4 เดือน แล้วอีก 4 เดือนจะไปอยู่ไหนก็ไป

ทางด้าน เอรีส (มาร์ส ชู้รัก(อีกคน)ของอะโฟรได้ท์) เห็นว่าอะโฟรได้ท์หลงเด็กใหม่อาโดนิส (ริเลี้ยงต้อย...) ก็เลยโกรธแค้นมาก คิดหาทางแก้แค้นประกอบกับตัวอาโดนิสเองชอบการล่าหมูป่ามาก แผนการร้ายโดยเทพเเห่งสงครามจึงเริ่มขึ้น

นั่นก็คือ วันหนึ่งซึ่งเป็นวันที่อาโดนิสจะต้องอยู่กับอะโฟรได้ท์ อาโดนิสได้ออกไปล่าหมูป่าอีก อะโฟรได้ท์ก็ตามไปด้วยความเป็นห่วง แต่ก็อ่ะนะ...แค่ช่วงนิดเดียวที่อาโดนิสคลาดสายตาไป เรื่องร้ายก็เกิดขึ้นจนได้!!!

เอรีสที่แปลงร่างเป็นหมูป่าก็ตรงเข้าขวิดอาโดนิสถึงแก่ความตายทันที!!!

กว่าอะโฟรได้ท์จะมาถึง อาโดนิสก็กลายเป็นศพนอนจมกองเลือดแล้ว อะโฟรได้ท์ตรงเข้าไปร่ำไห้กับร่างไร้วิญญาณด้วยความเสียใจ

น้ำตาของเทพีแห่งความงามรวมกับเลือดของอาโดนิสได้รวมตัวกันเกิดเป็นดอกไม้ชนิดหนึ่ง

ให้ชื่อว่า ดอกกุหลาบ

เทพีอะโฟรได้ท์จึงอธิษฐานให้ดอกไม้ชนิดนี้เป็นดอกไม้แทนความรักระหว่างกัน

ดอกกุหลาบจึงถูกใช้เป็นเครื่องหมายแสดงความรักในวันสำคัญ เช่น วาเลนไทน์ นับแต่นั้นเป็นต้นมา... (เอ...แล้วปีหน้าเราจะได้ดอกกุหลาบมั่งมั้ยเนี่ย... ^o^?)




ดอกไฮยาซินธ์...

 เพื่อนๆรู้จักดอกไฮยาซินธ์กันมั้ย มันจะเป็นช่อๆหลายๆสีนะ (แต่เราชอบสีม่วงที่สุด ครุครุ) เราเห็นครั้งแรกก็แบบ...รักเลยอ่ะ...ทีนี้ก็บังเอิญไปเจอตำนานมันเข้าเลยเอามาเสนอกัน...

เจ้าของตำนานนี้ก็คือ ไฮยาซินทัส ที่เป็นเพื่อนสนิทของ เทพอะพอลโล (เทพแห่งดวงอาทิตย์) นอกจากเทพอะพอลโลแล้ว ไฮยาซินทัสก็ยังมีเพื่อนสนิทอีกคนนึงที่ชื่อ เซฟไฟรัส (เทพประจำลมตะวันตก...ลมที่พัดให้คู่รักมาเจอกัน...ฮิ้ว...)

ทีนี้ไปๆมาๆ เซฟไฟรัสเกิดอิจฉาที่เทพอะพอลโลและโกรธไฮยาซินทัสที่สนิทสนมกับเทพอะพอลโลมากกว่าตนเอง

ดังนั้น วันนึง เทพอะพอลโลกับไฮยาซินทัสกำลังเล่นทอยห่วงเหล็กกันอยู่ (มันเล่นยังไง อย่าถาม...ไม่รู้เหมือนกัน...) เซฟไฟรัสก็แกล้งเป่าห่วงเหล็กของเทพอะพอลโลให้ไปกระแทกไฮยาซินทัสอย่างจัง!!!
                  

ฝ่ายไฮยาซินทัสทนพิษบาดแผลไม่ไหว สิ้นใจตายตรงนั้นเอง...

 อะพอลโลรู้สึกเศร้าเสียใจมาก จึงบันดาลให้กองเลือดของไฮยาซินทัสกลายเป็นกอดอกไม้ที่มีชื่อว่า ไฮยาซินธ์ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา...





ดอกทานตะวัน...

ตำนานดอกทานตะวันก็มีที่มาจากเทพอะพอลโลอีกเช่นกัน แต่คราวนี้เป็นนางอัปสรประจำน่านน้ำ ธิดาของเทพไตตันโอเชียนัสกับเทวีธีทิส ชื่อว่า ไคลที

นางไคลทีแอบหลงรักเทพอะพอลโลมานานแล้ว ทุกๆวันก็จะคอยหันหน้ามองตามการโคจรของเทพอะพอลโลตลอดวัน ไม่ละสายตาไปไหนเลย (เทพอะพอลโลต้องขับรถข้ามท้องฟ้าทุกๆวัน ก็คือ พระอาทิตย์ที่โคตรไปรอบๆท้องฟ้า โดยมีผู้ช่วยเปิดประตูให้ก็คือ เทพีอิออส ไว้วันหลังจะมาเล่าให้ฟังนะ...)

โดยหวังว่าเทพอะพอลโลจะสนใจนางบ้าง...

แต่รักข้างเดียวของนางก็ไม่สมหวัง...

จนปวงเทพรู้สึกสงสาร จึงเนรมิตร่างของนางให้กลายเป็น ดอกทานตะวัน ชูดอกหันตามดวงอาทิตย์ตั้งแต่เช้าจรดเย็น...
***การให้ดอกทานตะวัน จะเป็นสื่อความหมายโดยนัยว่า "ชั้นจะรักเธอคนเดียวตลอดไป" หรือ "ซักวัน...ชั้นจะชนะใจเธอ

ที่มา http://webboard.yenta4.com/topic/290162